het is weer begonnen! Stoptober 2019 ging afgelopen dinsdag, 1 oktober van start,
inmiddels ben ik zelf al weer sinds 15 julie 2019 rookvrij.
ik deed dit met een andere app omdat stoptober alleen in de maand oktober ter beschikking is.
was bij stoptober vorig jaar mijn poging nog een mislukking dan kan ik zeggen dat ik nu meer succes heb.
mede door de stok achter de deur van FH (Familiaire Hypercholesterolemie).
met een beetje dwang kom je soms net een stukje verder lijkt te komen hier door.
en ondanks alle stress rond de toestand met mijn dochter( straks meer hier over) ben ik nog steeds rookvrij.
ik geef eerlijk toe dat ik wel voor het rek sigaretten heb gestaan maar mijzelf toen gelijk bedacht dat bijna 100 dagen rookvrij vergooien het niet waard was een pakje te kopen.
en daar mee vind ik persoonlijk dat ik heb bewezen dat ik toch heel sterk ben geworden wat het niet roken betreft.
afgelopen maandag moest ik bloedprikken om te zien of er een verbetering is.
ik kan je zeggen dat ik best wel nieuwsgierig ben geweest maar ergens weg ook bang dat er niks was veranderd.
en dat is geheel onterecht gedacht want wat bleek, het was gewoon super goed dit keer.
ik zat op een waarde van 4.1 mg/dl en dat was de vorige keer nog 6,9 mg/dl.
het komt er op neer dat zodra je waarde in cholesterol boven de 5,0 mg/dl komt zit je in de gevarenzone. en ik heb op 3 maanden tijd dit toch aardig weten te laten dalen.
mede door de medicijnen en het stoppen van roken moet ik eerlijk bekennen.
die medicijnen blijven, kom ik nooit meer vanaf en het roken? dat blijft ook zeker weg!
alle stress rond mijn dochter heb ik overleeft zonder naar het roken te pakken, ik beschouw dat al een heel groot pluspunt voor mijzelf.
wat zal ik daar van zeggen?
ze eet maar ik vind het lijken op een geprogrammeerde robot.
de tijden van ontbijt, tussendoortjes, lunch en diner zitten er zo in gestampt dat het meer overkomt als geprogrammeerd dan ook echt willen eten omdat ze trek heeft.
gelukkig hadden woensdag een afspraak bij de diëtiste dus kon ik dat gelijk even naar voren brengen.
we moeten dit zien als tijdelijk, met de tijd zou dit over moeten gaan naar meer zelfstandig een ritme van wanneer ze wil eten en drinken. tenminste, dat is wel de bedoeling.
maar het feit dat ze zo gebonden is aan dit ritme maakte haar ook blij: er is weer trek naar eten,dat was eerst niet. ja, daar heeft ze wel een goed punt.
toch zijn we er nog niet.
voor mijn dochter komt er nu een nieuw voedingsplan, meer gaan proberen en ook op een gezonde manier. kleine eis van mijn dochter zelf, dat ze moet eten is wel duidelijk maar daar hoeven de kilo's niet bij aan te vliegen. en dat was geen probleem, die snapte de diëtiste ook wel.
23 oktober hebben we de afspraak met de kinderarts en die heeft al laten weten of we er over willen na denken op een revalidatie traject te gaan doen.
dan krijgt ze op lichamelijk en geestelijk vlak dus alle begeleiding die ze nodig kan hebben om weer aan te sterken. iets waar we zeker voor open staan.
ook de diëtiste leek hier voor open te staan, mede ook omdat zij onderdeel van het revalidatie team is en op die manier het contact kan voortzetten.
hoeven we voor haar niet meer extra te gaan rijden, zij kan tussen de andere programma's worden in gepland als mijn dochter op zo een dag er is.
voor nu is het allemaal nog even afwachten.
steeds beter ...
dat het beter gaat met mijn dochter bewees ze maar toen ze vroeg langs de McDonald's te gaan voor wat lekkers.
en dat is voor mij geen probleem, ze heeft er trek in, dan zal het wel goed zijn.
verder gaat het wat de geuren in winkels ook beter, de broodafdeling is geen probleem meer.
ze deed er zelf een schepje boven op toen ze voorstelde een avondje uit te gaan naar het kerst evenement van Intratuin, en dat is een avond vol met geuren en smaken.
ik keek er van op maar ook dit wil ik zeker een poging geven, het is pas eind november dus ze heeft nog wat tijd om nog meer aan geuren te wennen zonder missleijk te worden.
het ziet er naar uit dat we beiden de goede kant op gaan wat onze gezondheid betreft.
helaas kregen we ook slecht nieuws, daar doe ik verder geen uitspraken over.
maar onze gedachten zijn bij hun en hopen op een snel herstel.
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten