choquerende! de waarheid achter olifanten ritjes

het is niet vreemd dat toeristen in Thailand en naburige landen ritjes maken op de rug van een olifant, als leuke exotische vakantieactiviteit. 
er zit echter veel dierenleed achter deze attracties, wat we niet altijd weten.
recent geplaatste foto’s op sociale media bewijzen dat maar weer eens. 
de foto’s afkomstig van een olifantenpark in Thailand werden op facebook geplaatst en onthullen de vreselijke praktijken die spelen achter de schermen bij deze toeristen attracties.
het is ontzettend ziekmakend en naïef van de toeristen. 
je kan tegenwoordig gewoon googlen hoe de olifanten getraind worden voor dit soort attracties. 

in juni besloot de Facebook pagina genaamd ‘Patong Beach’ om onverwachts foto’s te publiceren van een olifantenpark in Phuket. Phuket is een van de meest populaire bestemmingen in Thailand. 
de publicatie zorgde voor veel ophef.

de foto’s tonen de vreselijke manieren waarop de olifanten ‘tam’ worden gemaakt. 
veel te kleine kooien, zweepslagen en mishandeling zijn de gereedschappen die worden gebruikt om de olifanten onder controle te krijgen. 
een industrie gebouwd op dierenleed dat door veel onwetende toeristen wordt gesteund.
de foto’s werden gepubliceerd in de hoop dat toeristen deze industrie zullen boycotten, als ze weten wat er allemaal bij komt kijken. 
echter zijn nog steeds veel te veel mensen niet op de hoogte van deze duivelse praktijken. daarom dit blog, vreselijk maar nodig.
hier onder staat nog een link met beeld, het is vrijblijvend of je de beeld wil zien of dat de foto's al genoeg hebben gezegd! 

https://youtu.be/SVckvi_gWVo

(beelden van Wildlife Friends)

dit soort dierenleed kan alleen gestopt worden als het meer onder de aandacht komt! 
deel dit blog, als je wild, zodat je zeker weet dan niemand van je vrienden of familie deze industrie vol dierenleed steunt als ze op vakantie zijn!

tot het volgende blog ....

stand van zaken: week 26

we zitten deze week op de helft van 2018, nee, ik ga nog niet aftellen naar de kerst.
daar is het echt nog veel te vroeg voor.
hier in Nederland zijn alle feestdagen tot aan die kerst wel op.
maar met een wereld vol verschillende culturen zijn er vast ergens op deze wereld nog wel een paar feestdagen te gaan.

diploma uitreiking
het is misschien geen echte feestdag die telt voor iedereen maar volgende week hebben wij wel een klein beetje een feestdag.
dan is de diploma uitreiking van mijn dochter, het is dan echt het einde van vier jaar vmbo.
in 2 uur tijd krijgt de hele klas hun geschiedenis op de school in beeld nog te zien waarna ze hun diploma krijgen en een streep trekken onder die jaren.
op naar een nieuwe hoofdstuk in hun leven!
een paar vrienden van ons gaan mee hier naar toe en daarna sluiten we deze dag af met een etentje bij ons favoriete sushi restaurant. we maken er dus echt een feestelijke dag van.

ramp auto
in tussen had ik dus me autootje weer terug ( zie blog vrijdag 22 juni) maar deze is nog steeds een ramp om mee te rijden.
dit keer is het gas geven een probleem. het kost echt veel moeiten om gas te geven en weg te rijden en je hoort dat ding toeren maken. hij lijkt wel te willen maar niet te kunnen.
ook het gaspedaal lijkt korte te zitten, je voelt tijdens het rijden dat hij meer wil hebben/geven en dat gaat niet op dat het pedaal al letterlijk op de bodem zit gedrukt.
en je voelt hem al aan komen .... de auto staat weer in de garage!
na alles wat er nu aan gedaan is en de kosten die ik heb gemaakt wil ik gewoon dat dat ding weer goed rijd.
in het begin dacht ik dat het de nieuwigheid van alle nieuwe onderdelen was maar het bleef maar en nu blijkt dat het niks met die onderdelen heeft te maken.
ik zelf denk dat alles nog afgesteld staat op de oude zooi die nu is vervangen en dat het gas-systeem opnieuw moeten worden aangepast op het nieuwe of ze hebben iets verkeerd aangesloten ofzo?
ik heb er geen verstand van maar voel wel heel goed tijdens het rijden dat het niet goed is.
mijn autootje is een echte ramp auto, anders kan ik het gewoon niet noemen.
gisteren kreeg ik het telefoontje dat ik hem vandaag kon ophalen en er zouden uitgelegd wat er nou weer aan was. laat me raden: hij is oud en op?

Cottonshall
eind 2015 begon ik met de online verhalen van Cottonshall.
langzaam aan is er in twee jaar tijd een dorp ontstaan in mijn hoofd wat ik met jullie deelde.
iedere keer kwamen er inwoners bij en ik vond het leuk om te doen.
waarom dan dit jaar nog geen verhalen? ik heb er de tijd nog niet voor gehad om eerlijk te zijn.
genoeg ideeën maar geen tijd.
ik zie 2018 dus nu even als een pauze en hoop nu het wat rustiger wordt wat school van mijn dochter betreft nu de examens achter de rug zijn, me planning wat werken betreft een balans te vinden om met het schrijven door te gaan.
en misschien is het ook wel goed voor de spanning dat er even geen verhalen zijn, want hoe gaat het allemaal verder?
heb een beetje geduld. nieuwe verhalen komen er wel weer.

vakantie
de vakantie komt er ook weer aan en ook ik ben er even niet met het weblog van wegen mijn vakantie.
het weblog is even met vakantie van 27 augustus tot 9 september 2018.
dit jaar een late vakantie, dit komt zo even beter uit met wat planningen die er staan.
dit jaar vakantie thuis met gasten die vakantie houden bij mij.
en ook mede door dat de nieuwe school van mijn dochter al start voor haar op 29 augustus.
niet echt school maar meer kennismaking en rooster ophalen enzo.
een introductie dag noemen ze dat, vanaf 3 september gaan ze echt aan de slag.

na de vakantie gaat het weblog weer gewoon door zo alles je het kent.
kattenstreken krijgt dan een nieuw logo en dat geld ook voor #TBM ... de oude doos.
spelletje spelen is gestopt en daar komt een nieuwe onderdeel voor terug, nog steeds met bol.com als partner in dat onderdeel.
hier volgt nog meer informatie over in een blog voor de vakantie.

we zijn weer up-to-date.
ga jij nog op vakantie? fijne vakantie dan, ik heb over twee maanden mijn vakantie pas.

tot het volgende blog ....

#postcrossing#111

hoi hoi,
een verrassende week wat postcrossing betreft.
soms gaan dingen veel sneller als je had verwacht, daar straks meer over.

postzegels hebben we in verschillende kleuren en maten.
grote, kleine en fel gekleurd.
postzegels met afbeeldingen van dingen uit het land of van de leiders van het land.
in Nederland hebben we dat ook, al moet ik eerlijk zeggen dat de postzegel die ik gebruik wel saai is.
grijs/zilver met een afbeelding van koning Willem Alexander.
Moldavië heeft sinds kort een nieuwe postzegel en ik vind hem super leuk.
via de onderstaande link kun je hier meer over lezen.

https://www.postcrossing.com/blog/2018/06/23/a-new-postcrossing-stamp-from-moldova

ik sluit me helemaal aan bij het blog en wacht vol spanning of er bij mij ooit een kaart komt uit Moldavië met deze postzegel erop.

twee weken geleden had ik in postcrossing 109 een kaart die naar Duitsland ging, deze is na 8 dagen en 480 km te hebben gereisd aangekomen.
de kaart schijnt al eerder er te zijn geweest maar de ontvanger had problemen met het lezen van mijn handschrift.
een goede tip om extra op een duidelijk handschrift te letten. hoewel ik nog niet eerder heb gehoord dat het onleesbaar zou zijn.
en dan de kaart van vorige week, postcrossing 110, de kaart die naar Finland ging.
deze was er na 1726 km te hebben gereisd in 2 dagen al, en dat had ik is totaal niet verwacht, de kaart werd zeker met een grote glimlach ontvangen. en dat is altijd fijn om te horen!
daar mee is mij box wat verzonden kaarten leeg, op dit moment zijn er geen kaart onderweg meer. oké, buiten de kaarten die op expired staan.
maar daar komt verandering in ....

deze kaart is gisteren op de brievenbus gegaan en gaat naar .... Duitsland.
de afstand is 696 km die afgereisd gaat worden dit keer.
vaak is het zo dat een kaart naar Duitsland met 2 á 3 dagen er wel is.
hopelijk kan de ontvanger mijn handschrift wel lezen? ik kon helaas geen adres sticker printen, mijn printer werkt weer eens niet mee.
deze kaart laat wel de dingen zien die heel bekend zijn in Nederland, molens, de bollenvelden, fietsen en de huizen moet een stukje Amsterdam met zijn grachten voorstellen.
ik zie het er wel goed in terug, jij ook?

en zo komen we weer aan het einde van postcrossing voor deze week.
buiten de kaarten van vandaag heb ik verder niks wat nog onderweg is, me box is leeg zullen we maar zeggen.
kijken hoe lang het duurt voor ik er weer een paar op rij heb die een lange afstand gaan afreizen?
er zijn nog genoeg landen waar ik niks naar heb toe hoeven sturen maar de wereld is eigenlijk best nog wel groot als we overal post naar zouden sturen.
wil ik jullie weer bedanken voor de aandacht deze week en graag tot volgende week ....

#TBM #22 ... uit de oude doos!

één keer per maand is dit onderdeel op het weblog te vinden.
wie kent het niet ... een foto op instagram of facebook misschien zelfs op twitter met daar bij de #tbt?
dit staat voor Trough Back Thursday. waarom donderdag? geen idee.
maar dat bracht het idee van #TBM : Trough Back Memories, oftewel een foto waar ik een leuke herinnering aan heb of gewoon een leuk moment met een grappige verhaal, maar het kan ook iets triest zou kunnen.

let op! mochten er gezichten van persoon opstaan kan ik deze bewerkt hebben zo dat ze niet zichtbaar meer zijn. dit i.v.m de privacy van deze mensen.

Paardrijden

niet alle meisje hebben het virus "paarden" maar mijn dochter zekers te weten wel.

deze foto is uit 2010, tijdens de vakantie op de boerencamping in Limburg.

ze is hier 8 jaar en het was genieten voor haar, ze kon er paardrijden.

wel met begeleiding, echt les in paardrijden had ze nooit gehad.

ik weet nog goed dat het bijna iedere ochtend het zelfde ging.

ze werd wakker, moest even wakker worden en vroeg om een boterham.

en terwijl de boterham werd opgegeten kleden ze zich aan.

bij de laatste happen werden de schoenen aan getrokken en met nog een schreeuw dat ze naar de stallen was was ze ook gelijk weg.

het mag duidelijk zijn dat ze zeker van de vakantie daar heeft genoten.

paardrijden heeft ze altijd willen doen maar als alleenstaande moeder was mij budget echt niet reikend om haar dat te laten doen.

spijtig maar het was niet anders, ze kon het wel begrijpen en heeft altijd gezegd dat er ooit een dag komt dat ze het wel kan gaan doen. en dat heeft ze waar gemaakt!

dit is anno 2018, ze is nu 16 jaar oud.

ze heeft een baantje en van haar verdiende geld is ze gaan paardrijden.

het paard waar ze vaak op rijdt is net als met de vakantie een soort halfling.

Arco is zijn naam, en hij is best pittig maar past wel bij haar.

ze heeft het dus voor elkaar, ze rijdt paard.

daarnaast gaat ze met een opleiding beginnen in september die past binnen haar droombaan.

ze wil graag een eigen paarden-pension beginnen, dit eventueel later uitbreiden naar een deel manege.

ik kan dus wel zeggen dat ze alles opbouwt wat haar toekomst betreft rond en met paarden.

en ik vind het prima, laat ze haar droom maar na jagen en doen waar haar hart ligt.

ik merk ook dat als we bij de stallen zijn ze helemaal opleeft.

dit is echt haar ding. ze weet dat ze hard zal moeten werken, nu om geld te verdienen voor de kosten om haar droom waar te maken en ook hard werken als ze het voor elkaar heeft.

ik kan alleen maar trots zijn, ze heeft en doel en ze gaat er 100% voor. 

als moeder kan ik alleen maar lachen en hopen dat ze gaat slagen.

mijn kleine paardenmeisje wordt groot en ze volgt haar hart.

de scoliose (scheve ruggengraat) houdt haar niet tegen, liever iets pijn dan iets moeten doen wat haar niet aanstaat. ze is een vechter en ik steun en help haar waar ik kan.

hou vast aan je dromen, misschien ooit op een dag kan je ze waar maken!

tot het volgende blog ....

auto-pech-weken

het gaat niet altijd zo als je had gehoopt maar voor mij waren de afgelopen 2 weken een ramp.
dat begon eigenlijk al in het begin van deze maand, ik had mijn dochter opgehaald van haar werk toen er van onder de motorkap een geluid kwam wat niet hoort.
na te zijn gestopt en te hebben gekeken was de reden al snel te zien.
mijn vario-riem was nou niet bepaald meer heel, de nodig scheuren zaten erin.
met gevarenlichten aan en rustig aan rijden zijn we thuis gekomen, en de volgende dag heb ik hem naar de garage gebracht.
er was even tijd nodig om een nieuwe vario-riem te bestellen maar na twee dagen was de boel weer gemaakt en had ik mijn auto terug.
ik had mijn woensdag werkdag al verstek moeten laten gaan en dacht de donderdag gewoon mee te kunnen pakken maar helaas ... op weg naar mijn werk begonnen er weer geluiden te klinken die niet horen, dus omgekeerd en terug naar de garage.
de poelie waar de vario-riem over loopt was niet goed afgesteld ... dus dat is beter afgesteld maar kreeg wel de melding dat die behoorlijk versleten was en vervangen zou moeten worden, niet gelijk maar dat ik er wel rekening mee zou houden.
oké, we hebben het genoteerd, nog meer wat vervangen moet worden.
de week was voorbij en mijn hele planning van die week was in de soep gelopen omdat ik geen auto had!
na een rustig weekend zou op maandag de auto weer naar de garage gaan, dit volgens afspraak omdat er van het rem-systeem dingen vernieuwd moesten worden.
het is toch wel prettig om goed werken de remmen te hebben!
keurig netje gedaan, hoewel? ... bij het ophalen hoorde ik dat vreemde geluid nog steeds.
maar volgens de monteur was dat van de nieuwe remmen, die moet je nog wat inrijden.
oké, prima, het zal wel.
het is dan woensdag 13 juni, uitslag dag van de examens, we wisten al dat ze was geslaagd maar nu was het wachten op het telefoontje wanneer op school te zijn voor de papieren om straks het diploma te krijgen en de cijferlijst.
na het telefoontje moesten we dus om 4 uur op school zijn, wij er naar toe en mijn auto reed niet lekker. rare geluiden en een beetje bokkig doen met optrekken.
ik vertrouwde het voor geen meter en reed rustig aan en op de terug weg naar huis was mijn wantrouwen niet voor niks geweest.
met een hard klap kwamen we tot stilstaan en een 200 meter achter mijn auto lag wat zwarts op de weg ... de nieuwe vario-riem, kapot gebroken!

en bij het open doen van mijn motorkap vond ik nog een verrassing ... een of andere moersleutel.
met de hartkloppingen van de schrik nog voelend op me borst, begon het in me maag te borrelen van woede.
grrr!! hoe kan dit? net nieuw en nu dit weer.
ik bel naar de garage en probeer zo rustig mogelijk, zonder me woede te laten merken het probleem uit te leggen.
daar snapt ze ook niet wat er kon zijn gebeurd maar er werd wel snel hulp geregeld.
na een 3 kwartier kwam er een takelwagen die mijn auto opladen en ons netje thuis afzetten.
oké we zijn thuis maar wat nu verder?
de volgende dag ben ik maar eens gaan informeren wat er nou kan zijn gebeurd.
en ik werd er niet vrolijk van.
het systeem van de poelie moet helemaal worden vervangen, dat was beter dan losse onderdelen.
dat kon wel maar omdat niet precies was te zeggen welk onderdeel het probleem veroorzaakt was het wijzer alles maar te vervangen. en dat gaat me weer behoorlijk wat euro's kosten.
ik zou er slimmer aan doen om mijn auto gewoon weg te doen maar dan heb ik geen vervoer meer.
geld om een andere auto aan te schaften heb ik niet en dan is laten repareren toch net nog even iets goedkoper voor mij dan de hele auto vervangen.
het enige nadeel was dat het ruim 4 dagen duurt om de onderdelen te bestellen en dan nog het plaatsen ervan in mijn auto, alles bij elkaar weer ruim een week de auto in de garage. en heel me planning loopt weer in de soep.
weer een rijdende auto, voor hoe lang? wat is het volgende wat kapot gaat?
nee, mijn vertrouwen in de betrouwbaarheid van de auto is niet zo groot maar ik heb hem nodig, zonder vervoer zit je letterlijk vast op dit dorp.
en het openbaar vervoer (bus) is hier bagger, in het weekend rijder er niet eens een bus.
we modderen dus wat aan en proberen wat geld op te sparen om dan toch maar voor een andere auto te gaan kijken maar ik heb denk ik me grens in wat ik nog wil uitgeven aan deze auto wel bereikt!
hoe dan verder? geen idee! voor nu rij het oude ding weer.

tot het volgende blog .....

kattenstreken#14

met drie katten in huis is het beslist niet saai.
en ze kunnen heel lief zijn maar soms .... soms hebben ze van die momenten dat je ze uit hun bol gaan.
je kan ze waarschuwen maar dat help niet altijd en soms doen ze dingen en die blijven ze doen tot vervelends toe.
regelmatig ga ik dit delen met jullie wat ze weer hebben gedaan.
ik hoop van die momenten iets te kunnen laten zien met een foto of misschien een filmpje.
Dit zijn Rambo, Frodo en Nala, en dit zijn de verhalen uit hun leventje.

laat je niet misleiden door hun schattige kopjes!


en waar ze hier met zijn drieën de lasten weken last van hebben ik weet het niet maar ze vechten heel wat af met elkaar.
het begint meestal met Rambo die Frodo probeert te grazen te nemen, Nala ziet het als een spelletje en probeert dan Rambo weer te pakken, die dat niet pikt en Nala achter aan schiet.
het is zelfs zo ver gegaan dat Rambo Frodo probeerde te pakken die op de tafel zat, het gevolg: mijn kop koffie lag over de tafel.
ik kon me telefoon nog net redden uit de plas met koffie maar me spaarkaart van de supermarkt heeft het niet overleeft, drijfnat van de koffie.
en hoewel ik alles snel heb opgeruimd is me tafel toch beschadigd met een grote vlek.
ik heb zo een hard houten donker eiken tafel, je snap hem misschien al.
ik kreeg te tip om er van die olie over te smeer, misschien dat ik dat dan maar eens een keer probeer.

dat ze ook wel lief kunnen zijn bewijst deze foto dan weer.
Frodo ligt tegenwoordig vaak op de rugleuning van de bank, tussen of boven op de kussens en Nala die ligt er gewoon op de bank en het liefst nog op schoot of tegen je aan.
die twee kunnen op zich toch wel goed met elkaar over weg.
het is vaak Rambo die juist dit soort momenten verstoord omdat hij jaloers is. zelfs de hond moet het ontgelden.
als die te veel bij mij ligt dan kan je er op rekenen dat Rambo de mand van de hond als kattenbak gebruikt.
ik heb van alles geprobeerd, van alles gespoten en niks lijkt te helpen.
en het is toch niet dat Rambo geen aandacht krijgt, volgens de dierenarts is dit "haantjesgedrag" de manier van Rambo om bovenin de rang orde te willen staan.
prima, maar dan hoeft hij niet een hondenmand vol te pissen en de andere af te tuigen!

dat Nala van die rare dingen soms doet had ik al eens verteld.
zo als drinken, poot in de waterbak en dan zijn poot aflikken bijvoorbeeld.
we hebben de afgelopen weken best goed weer gehad, we hadden temperaturen van 25 tot 30 graden.
de tegels zijn dan een stuk koeler dan tapijt, kan ik begrijpen.
dit is zo een moment van Nala tijdens die warme dagen, lang uit op de tegels maar wel dicht bij de waterbak. gek beest!
dat je met warm weer goed moet drinken neemt hij zeker ten harte.
nog zo een moment van Nala.
ik had de ventilator neer gezet, de hond heeft redelijk lang haar dus voor wat verkoeling had ik die neer gezet.

dat de katten daar ook hun gemak van konden hebben is zeker waar maar of dit nou de manier is?
maar ja we hebben het hier over Nala, die doet wel meer rare, onverklaarbare dingen.
een ding is zeker: het is nooit saai met die 3 kleine monsters.
of ik er ook altijd blij mee ben? nee, zeker niet als het me kop koffie kost.

tot het volgende blog .....

#postcrossing#110

hoi, hoi,
hier een nieuwe postcrossing.
en mijn week was een hel-week, daar ga ik jullie verder ook niet met vervelen.
het enige goede van vorige week was dat mijn dochter nu de uitslag van haar examens heeft.
ze is geslaagd en had best een mooie cijferlijst, ik ben trots op haar.

het is juni en langzaam aan beginnen de vakantie kriebels al te kriebelen.
sommig blijven thuis en andere vertrekken naar de zon of misschien wel sneeuw?
ook ik hou vakantie maar in eigen land en bij me eigen thuis, wel krijg ik gasten die vakantie bij mij komen houden.
ga jij nog op vakantie?
lees dan even het volgende blog van postcrossing over hoe jij je account kan instellen met je vakantie.

https://www.postcrossing.com/blog/2018/06/10/going-on-holidays-soon

toch handig bedacht op deze manier van postcrossing.
je kan wel kaarten versturen maar voor het ontvangen sta je even in de wacht tot je weer terug ben van vakantie.
ik doe het dan even net weer anders.
er is twee weken geen blog, geen postcrossing helemaal niks, ik hou dus echt vakantie en hou me niet bezig met mijn weblog.
wanneer? nou ... dan!

voor de vakantie doe ik nog 2 kaarten op de post en na de vakantie ook dus dan zitten we weer recht met mijn regel van één kaart per week voor postcrossing.
kaarten kunnen gewoon gestuurd worden alleen duurt het even wat langer voor ik dit in een blog heb vermeld.
het eerst blog van postcrossing na de vakantie is dan op 12 september.

gaan we door met de kaarten die zijn binnen gekomen, aan gekomen en die ik zelf heb verstuurd.

afgelopen week kwam deze leuke kaart bij mij op de deurmat.
in 16 dagen kwam deze kaart uit Frankrijk afreizen, de kaart heeft een afstand van 775 km afgelegd.
deze moeder futen (grébe op zijn Frans) is erg lief om te zien zo met haar baby's op de rug.
de kaart komt uit het Parc Oiseaux, en naar wat speuren op google kwam ik tot de vondst dat dit een vogelpark is, tevens schijnt er iets bij te zitten van een vakantiepark.
me Frans is nul, dus ik heb het met behulp van een vertaler moeten lezen, maar het is dus een vakantieplek waar dit vogelpark bij zit.
van wat ik heb gezien op foto's is het er erg mooi.
hmm ... misschien iets om aan de vakantie-wish-list toe te voegen?

dan was er in postcrossing 108 een kaart die naar Rusland ging en deze kaart is aangekomen naar 12 dagen en 2455 km te hebben gereisd.
en dat is best snel in tegenstelling tot voorgaande kaarten die ik naar Rusland heb gestuurd.
deze leuke kaart heb ik zelf deze week op de post gedaan.

en deze kaart gaat naar Finland.
de afstand die deze kaart gaat afleggen is 1726 km.
de laatste keer dat ik een kaart naar Finland heb gestuurd was in december 2017 (postcrossing 85).
op deze kaart staat een afbeelding van de schilderes Henriette Ronner-knip.
deze olieverf schildering draagt de naam "spelende katjes" en het originele schilderij hangt in het Collectie Museum  Boijmans van Beuningen in Rotterdam.
de ontvangster van deze kaart heeft zelf 2 katten en ik heb er 3 dus een toepasselijke kaart waar ik ook iets op heb geschreven over mijn eigen katten.

en zo komen we aan het einde van deze postcrossing.
ik heb al genoeg in het begin van het blog geschreven dus rest mij alleen nog om jullie weer te bedanken voor jullie aandacht deze week en graag tot volgende week ....

mode flaters #3

ik heb het al vaker gezegd: ik ben geen mode-pop, ik trek aan wat ik leuk vind en wat ik prettig vind om te dragen maar soms kom je dingen tegen die voor mij maar één reactie oproepen: no way!
ik vond weer een paar van die outfits en andere dingen die mensen schijnen te dragen of gebruiken. waarbij je je afvraagt of er mensen serieus zichzelf het willen aan doen om dat te dragen, ik zou er namelijk voor passen. en jij?

het eerst wat bij mij op kwam toen ik dit zag was : de zus van de Grinch of zo? wie kent niet de kerstfilm met Jimmy Carrey als dat groene wezen, Grinch die een bloedhekel had aan kerst?
toen ik deze foto zag moest ik gelijk denken aan hem. het kan aan mij persoonlijk liggen maar het lijkt net een harige groene jurk, kortom de Grinch!
smaken verschillen maar ik heb bij deze besloten dat groen niet mij kleur is om te dragen.

oké, je hebt mensen met een schoenen tic, die hebben een verzameling schoenen, nou dat heb ik met tassen.
de schade valt nog mee, het pas allemaal nog in een kast maar ik ben gek op tassen.
behalve deze, nee, die zou ik echt niet willen kopen laat staan cadeau krijgen!
het mag best een beetje apart zijn maar zo een koeien uier als tas .... nee, dank je.

ik krijg hierbij het idee dat iemand een broek nodig had en daarom het tafelkleed maar heeft gepakt als de stof voor dit ontwerp.
en dat klopt ook wel, tenminste ... het idee van het patroon is inderdaad afgeleid van een tafelkleed.
ach, in de film "the sound of music" maakte Maria kleding van gordijnen dus waarom zouden we niet het zelfde doen met ons tafelkleed.
waar dit me ook sterk aan doet denken is de schort die mijn oma vroeger altijd droeg.

oké, dit is misschien niet gelijk een mode flater maar ik heb er wel sterk me twijfels bij of die dingen nou echt zo prettig zijn om te dragen?
het is zo te zien ook niet handig om er mee boodschappen te gaan doen, dat is wel duidelijk te zien op deze foto.
hoe hoog zouden die haken en zolen zijn?
van die pumps met hoge haken kunnen best mooi zijn maar dit is mij iets te overdreven.

deze wilde ik jullie niet onthouden.
haute couture van de de catwalk maar of het ook echt realistische draagbare mode is?
een ding is misschien weer wel handig: als je slaap heb, heb je je bed zo ongeveer gelijk bij de hand.


tot het volgende blog ....

spelletje spelen stopt

we leven in een tijd dat we bijna een zijn geworden met onze laptop, tablet of telefoon.
als je uit eten gaat maken we allemaal we even gauw een foto voor op onze sociaal media, ik maak maar daar ook schuldig aan.
daarom eens wat anders als die dingen of een avondje bank hangen, gezellig een spelletje spelen.

tsja, dit is de opening, al bijna 2 jaar heb ik met plezier een poging ondernomen om mensen iets los te krijgen van sociaal media.
toch is dit een onderdeel die niet echt goed loopt. dus gaat de stekker er uit!
dat wil niet zeggen dat ik de samen werking met Bol.com heb stop gezet, nee, ze bieden zo veel meer.
en daar ga ik me nu meer oprichten.
het blijft 1x per maand en ik heb nog niet echt een werk titel gevonden.
maar ik ga me wel meer richten op andere spullen die je bij Bol.com kunt vinden en natuurlijk met een link waar je op kan klinken op het product beter te zien en eventueel te bestellen.

ik ga me verdiepen in de wereld van de films, boeken en andere dingen.
het is nog een concept wat in een ontwikkelingsfase zit.
het plan is nu dat dat ik de top 3 van die maand deel, dit kan zijn van films, boeken, games of iets heel anders. ik ben nog met de verdere uitwerking bezig.
de planning is dat na de vankantie (van 27 augustus tm 9 september) dit nieuwe onderdeel klaar is en dan zal ook in september het eerst blog in een nieuw jasje online gaan komen.
maar het is voor mij niet echt rendabele om tot die tijd met spelletje spelen door te gaan.
dus voor de komende twee maanden is er even niks met Bol.com.

Bol.com is een van de beste webwinkel die in Nederland en Belgie werkzaam is. naast speelgoed (de spelletjes) leveren zij o.a boeken, dvd's en andere spullen.

in dit onderdeel zullen er spellen komen die jullie terug kunnen vinden en eventueel kunnen kopen bij Bol.com. 

onderaan vindt je altijd een link die je gelijk brengt naar de site van Bol.com waar je eventueel het spel kan bestellen.

a.s zondag is het vaderdag en bol.com heeft een erg leuke video gemaakt met Isaiah Mustafa.

ja, hij van de Old Spice reclame maar misschien ken je hem ook van de Netflix serie Shadowhunters als Lucian Graymark.

ik wilde jullie deze leuke reclame even met jullie delen.

heb je nog geen vaderdagcaudeau? bestel snel dan nog wat, met wat geluk kan je morgen het toch nog op tijd binnen hebben.

tot het volgende blog ....

up date: baarmoederhalskanker zelfafname test

baarmoederhalskanker komt het meest voor bij vrouwen tussen de 30 en de 60 jaar.
door er vroeg bij te zijn kan baarmoederhalskanker worden bestreden.
en vorige week schreef ik hier ook al over.
om niet in herhaling te vallen is hier de link van dat blog:

https://scoozie-mouse.blogspot.com/2018/06/baarmoederhalskanker-zelfafname-test.html


de uitslag
gisteren viel er een envelop op de deurmat van het bevolkingsonderzoek.
nog niks aan de hand, ik dacht: zeker de bevestiging dat ze het boeltje hebben ontvangen.
maar ik bleek dat mis te hebben .... het was de uitslag!

na het open en lezen van de brief ben ik even van de kaart.
het had even tijd nodig om in te zinken.
ik lees de regel nog een keer: er is geen HPV ( humaan papillomavirus) gevonden.
ik kan het even niet bevatten, ja, oké, dit is goed nieuws maar in me hoofd was ik er al berekend dat ze het wel zouden vinden. en nu heb ik dus een vrij kaart in me handen.

laten we even duidelijk stellen: dat ze geen HPV hebben gevonden wil niet zeggen dat ik 100% veilig ben. ik heb voor nu geen verhoogde risico op baarmoederhalskanker.
er blijven altijd kansen dat kanker zich op welke manier dan ook kan gaan ontwikkelen maar voor nu zit ik in de veilige zone.

over 5 jaar krijg ik er weer een om te doen.
dit is puur om wel te blijven checken dat ik in die veilige zone blijf zitten.
en daar mee wil ik nog maar eens naar voren brengen hoe belangrijk dit testje kan zijn.
neem nu mezelf: door de geschiedenis van kanker in mijn familie was ik er wel op berekend en toch zit ik, voor nu, veilig wat het HPV dan.
ik heb er tegenop gezien en voel nu een opluchting. dat simpele testje is een kleine moeiten om een antwoord te krijgen op een levensbedreigende ziekte.
speel niet met jezelf maar doe die test als je de vraag krijgt! 



tot het volgende blog .... 

#postcrossing#109

hoi hoi,
nieuwe week en het is woensdag, dus dat betekend postcrossing!

via twitter kreeg ik een bericht waarin ik was getagd, ik ga dus een kijkje nemen en dit is wat ik tegen kwam.

wow! mijn blog van postcrossing was getipt in de top 5 van die dag (7 juni).
de mensen achter dit blog laten andere kennis maken met werk van mensen die ook echt zelf iets doen. onder de categorie schrijven stond die van mij.
dus Rob, bedankt dat jij mij heb getipt in je dag top 5. ik vind het super leuk.
nou heb ik niet precies kon terug vinden hoe het blog van hem werkt, ik kwam op eens op een of andere site die weer Engels was en iets over de Canarische eilanden.
ik had je graag met een link hier willen vermelden maar dat is me dus niet gelukt (sorry)
maar misschien als je gaat Goolglen op 'the schrijven&wandelen daily' dat het ook te vinden is?

en na een tijd van rustig aan werd deze week me brievenbus weer gevuld met leuke kaarten.
laten we daar dan maar snel mee beginnen.

deze kreeg ik vorige week deze kaart binnen.
de kaart komt uit Chili, de kaart heeft er 55 dagen over gedaan om een afstand van 12.352 km af te reizen.
op de kaart staat een gebouw wat hoort bij de Universiteit de Concepción, en bestaat al vanaf 14 mei 1919.
de afzender is een nieuwe gebruiker van postcrossing en ik wil hem dan heel veel plezier wensen met het ontvangen van leuke kaarten en het versturen er van.

en er kwam nog meer op de deurmat!
deze kaart komt uit Tsjechië en heeft in 10 dagen 883 km gereisd.
ik kon helaas niet lezen wat de schrijfster van deze kaart erop had geschreven. en dat lag niet aan haar!
op de kaart zat een herstelsticker van de post hier opgeplakt, waarom ik heb geen idee.
voor zover ik het heb kunnen zien stond mijn adres er goed opgeschreven.
maar blijkbaar hadden ze bij de postsortering hier in Nederland iets meer moeiten mee.
maar goed, hij is aan gekomen en wat ik er nog van heb kunnen lezen is de man op de foto een president.

deze kaart komt uit Duitsland en heeft er 3 dagen over gedaan om een afstand van 639 km afgereisd.
op de kaart staat een stukje van de Vermilion Cliffs National Monument in Arizona.
de afzender houdt van reizen en bowlen.
bowlen doe ik de laatste jaren alleen nog maar op de Wii.
ik heb het wel eens gebowld maar niemand vond het leuk om met mij te spelen.
of dat nou was omdat ik zo goed was of zo slecht is me nooit duidelijk geworden.

en dan gaan we door met deze kaart.
deze heb ik van de week op de post gedaan en die zal gaan naar .... Duitsland.
de afstand die de kaart gaat afreizen is 480 km.
de ontvanger vind vintage kaarten wel leuk maar de enige die ik had was deze van ons Nederlandse bekendste biermerk.
dit soort kaart werden rond 1947 gemaakt en uitgebracht in Amerika, en ja je snapt de bedoeling denk ik wel?
een tintje Holland op een ansichtkaart en een sluier van reclame erover heen, zelfs toen wisten ze al ons de hersenspoelen met reclame. ik hoop dat de ontvanger deze kaart leuk gaat vinden.

dan was er in postcrossing 100 nog een kaart die naar Wit-Rusland (Belarus) ging, deze is na 64 onderweg te zijn op expired komen te staan.
we hebben nog een jaar de tijd waarin deze kaart als nog kan worden geregistreerd als ontvangen.
en hier mee komen we aan het einde van postcrossing voor deze week.
een week waarin de brievenbus weer goed werd gevuld.
rest mij alleen nog om jullie weer te bedanken voor jullie aandacht en graag tot volgende week ...

is OV reizen duurder?

wie met het openbaar vervoer reist, betaalt nogal eens meer dan nodig is. 
daarvoor waarschuwt de ombudsman voor het openbaar vervoer, OV loket. 
een aanzienlijke aantallen reizigers met een kortingsabonnement betalen zelfs meer dan wie zonder zo'n abonnement reist.
volgens de NS gaat het om kleine bedragen en uitzonderlijke gevallen en is er geen sprake van grote aantallen gedupeerden. 

de in- en uitchecksystemen die door de verschillende vervoerders gebruikt worden, zijn niet 
in staat om per reiziger vast te stellen wat het gunstigste tarief is. 
de ombudsman vindt dat onredelijk en onaanvaardbaar: ,,De systemen mogen geen excuus zijn voor onredelijke uitkomsten.''
dat reizigers met een los kaartje in sommige gevallen goedkoper uit zijn dan vaste klanten met een OV-chipkaart vindt de ombudsman vreemd. 
Zo'n papieren kaartje is bedoeld voor wie slechts af en toe van het openbaar vervoer gebruikmaakt.
OV-bedrijven doen te weinig om klanten het voordeligste tarief te laten betalen', aldus het OV loket. 
die wil dat er een systeem komt waarbij de reizigers automatisch het voordeligste tarief betalen. ,,Zolang dat er niet is, moet goed geregeld worden dat mensen hun te veel betaalde geld terugkrijgen.''

een woordvoerder van NS laat weten: ,,we willen wel voorkomen dat mensen te veel betalen, door reizigers te informeren. gebeurt het onverhoopt toch, dan zorgen we dat je dat geld terugkrijgt'', zegt een woordvoerder.
hoe je dat dan weer kan doen of checken of je te veel hebt betaald is wordt echter niet vermeld.

ik reis niet heel veel met openbaar vervoer, maar als ik dat wel doe doe ik dat met mijn OV kaart.
maar ik ben nu toch wel geneigd om eens een reisje te maken, een keer met me OV kaart en een keer door een kaartje te kopen en te zien wat het verschil is.
wat zeggen ze ook altijd weer: meten is weten. of zie ik het nu verkeerd?

tot het volgende blog ....

baarmoederhalskanker zelfafname test

baarmoederhalskanker komt het meest voor bij vrouwen tussen de 30 en de 60 jaar.
door er vroeg bij te zijn kan baarmoederhalskanker worden bestreden.
misschien heb jij (als je in Nederland woont) al wel eens zo een brief gehad? een uitnodiging waar mee je naar je huisarts kan om een uitstrijkje te laten maken.
vanuit het bevolkingsonderzoek, een onderdeel wat onder ministerie van volksgezondheid,welzijn en sport valt, doet dit om te zien of jij het risico kan hebben om deze vreselijke ziekte te krijgen.
dat hangt van een aantal factoren af, er word in een laboratorium gekeken naar de risico's van humaan papillomavirus (HPV).
zit HPV in jouw uitstrijkje dan gaan bekijken naar het aantal afwijkende cellen.
HPV is het virus wat op lange termijn baarmoederhalskanker kan veroorzaken.
vrouwen die aan dit onderzoek hebben meegedaan weten daarom snel of zijn wel of niet kans hebben op baarmoederhalskanker.
en wordt er bij jouw HPV gevonden, dan kunnen ze gelijk overgaan naar de zorg die jij nodig hebt.

mocht je je afvragen waarom ik hier nu over schrijf: het is belangrijk!
5 jaar geleden kreeg ik me eerste uitnodiging en heb toen niet mee gedaan. ik had wel een goede reden, mijn vader was net in die zelfde week dat ik die brief kreeg overleden aan de gevolgen van kanker (sarcoom). mijn hoofd stond er even niet zo na om me er in te verdiepen.
nu kreeg ik weer een brief, en nu wil ik wel er aan meedoen. niet omdat mijn vader aan kanker is overleden maar gewoon voor de zekerheid.
in de familie hebben we toch wel een geschiedenis van kanker, er zijn er die er door zijn overleden maar ook die het hebben overwonnen.
ik vind het dus voor mezelf wel belangrijk om te zien of ik het HPV risico heb.
en ik ben er open in. omdat het niet iets is waar je je kop voor in het zand moet steken maar open en bespreekbaar moet maken.

nu moet ik toegeven dat het idee om bij me huisarts zo een uitstrijkje te laten maken mijn niet erg aantrekt.
maar sinds 2017 is het onderzoek vernieuwd. oké, het onderzoek is gewoon het zelfde maar je hoeft er nu niet meer voor naar je huisarts, als je dat niet zo fijn vind net als ik.
heb jij een brief gehad en je doet er niks mee, dan krijg je sinds 2017 een herinnering hier over maar ook de mogelijkheid om een zelf afname test te krijgen.
je kan deze ook gelijk al aanvragen als je je brief krijgt, dat heb ik dus gedaan.

dan krijg je dit pakket thuis gestuurd.
hiermee kun je zelf een uitstrijkje maken wat je opstuurt.
als je dit heb gedaan moet je binnen een week het opsturen!
en dan krijg je binnen 3 weken de uitslag.
je huisarts krijgt deze uitslag niet, dit vanwege
de privacywet. hij heeft het onderzoek niet gedaan, vandaar.
meer over de zelf afname test kan je vinden op:

https://www.rivm.nl/Onderwerpen/B/Bevolkingsonderzoek_baarmoederhalskanker/Zelfafnameset

er is best veel informatie om te lezen en omdat allemaal in een blog te verwerken wordt wat veel.
ik heb dus afgelopen week deze test gedaan en opgestuurd.
nu is het afwachten, ben ik bang? nee, eigenlijk niet.
om eerlijk te zijn zou het me niet verbazen als er HPV wordt gevonden, denkend aan de geschiedenis van mijn familie lijkt me dat ook logisch.
is het niet zo dan valt het alleen maar mee, maar is het wel zo ... dan ben ik er misschien vroeg bij om gelijk aan verder uitspreiding te voorkomen.
mij dochter vind het allemaal eng, ik snap het wel. bang dat ze iets vinden en dan?
maar het is wel belangrijk dat het wordt gedaan en onderzocht, kanker is een verschrikkelijke verwoestende ziekte, ik heb het van dichtbij mee gemaakt en als je de mogelijkheid krijgt om in een vroeg stadium als vast te stellen of jij een risico hebt dan zeg ik doen.
misschien ergens heb ik toch wel angst, nu ik er zo over schrijf. wat als ze het wel vinden? ik heb de gevolgen gezien en meegemaakt van kanker, mijn dochter ook, en dat is denk ik de reden dat ze het eng vindt. bang dat moeder het heeft en wat als ze mij zou verliezen?
zo veel wat in je hoofd komt en voor nu moeten we het even los laten.
laat je testen als je de kans krijgt! niet alleen voor jezelf maar denk ook aan de mensen rond je?
waarom zou je met je leven spelen als het om kanker gaat, terwijl je deze mogelijkheid hebt om iets meer zekerheid te krijgen en mocht het niet zo positief uit vallen dan krijg je gelijk de zorg toegewezen die je nodig hebt.
steek je kop niet in het zand als het om kanker gaat! sta op en maak je sterk tegen kanker!

ik zal jullie laten weten in een update hoe de uitslag was.
tot het volgende blog ....

besluit minister basispakket chronische patiënt

het zorginstituut heeft in 2016 een advies uitgebracht om een aantal geneesmiddelen uit het basispakket te halen om kosten te besparen. 
het gaat daarbij om middelen die ook bij de drogist te koop zijn, zoals vitamine D, paracetamol 1000 mg, kalktabletten en foliumzuur. 
voor mensen met reuma zijn deze middelen een noodzakelijk en essentieel onderdeel van hun behandeling. 
het besluit van de minister om het advies van het zorginstituut te volgen heeft voor mensen met reuma dan ook grote consequenties.

onveilig gebruik medicatie en zorgmijding

Sija de Jong, manager Patiëntenbelangen Reumafonds: “dit besluit werkt onveilig gebruik van medicijnen in de hand omdat medicatiebewaking zoals controle op bijwerkingen en interacties met andere medicijnen door de apotheek vervalt met deze maatregel. deze middelen zijn voor mensen met reuma geen zelfhulpmiddelen maar effectieve geneesmiddelen die onderdeel zijn van een behandeling. daar moet controle op zijn.”

ook ontstaat door dit besluit ​het risico dat mensen met reuma de middelen niet meer of minder gaan gebruiken. “het niet meer nemen van vitamine D en kalktabletten bij osteoporose kan leiden tot botbreuken. het niet meer nemen van foliumzuur bij methotrexaat kan leiden tot stoornissen in de leverfunctie of bloedaanmaak. situaties die ernstige invloed hebben op de kwaliteit van leven van mensen met reuma”, aldus de Jong.

kostenbesparing voor rekening van chronische patiënt

het niet meer vergoeden van deze middelen, betekent ook weer een extra kostenpost voor mensen die afhankelijk zijn van medicatie. voor bijna 200.000 gebruikers betekent dit besluit een extra kostenpost tot boven de € 80 en voor 100.000 mensen is dit zelfs meer dan € 150 euro per jaar. zij betalen deze medicatie vanaf 2019 zelf. naast de maximaal € 250 eigen bijdrage voor medicijnen die ze per jaar al kwijt zijn.

het kabinet heeft de ambitie om de stapeling van zorgkosten tegen te gaan maar dit is toch weer een extra stapeling van de kosten voor de chronische patiënt. in de brief van de minister staat dat hij geprobeerd heeft om een uitzondering te maken voor chronische patiënten maar deze kostenbesparing komt nu juist helemaal voor rekening van de patiënt.

het Reumafonds heeft het afgelopen jaar haar bezwaren kenbaar gemaakt aan het ministerie van VWS en Kamerleden. de patiëntenorganisatie vindt het zeer onbegrijpelijk dat deze argumenten niet de doorslag hebben gegeven om deze middelen in het verzekerde pakket te houden. het Reumafonds blijft zich hard maken voor het behoud van deze middelen in het pakket in aanloop naar het Algemeen Overleg Pakketbeheer eind juni in de Tweede Kamer.

(bron: reumafonds.nl)

tot het volgende blog ....