we kennen ze allemaal wel, die figuren die ongegeneerd jou proberen te vertellen hoe jij je kind(eren) zou moeten opvoeden. en dat is misschien met alle goede bedoeling maar niet iedereen zit daarop te wachten. ik had er tijden de opvoeding van mijn dochter ook mee te maken en kon mij er zo aan ergeren.
het begon bij mij al toen ik nog zwanger was: mijn toenmalige schoonmoeder en haar gezaag over “molenaars kindermeel” als de voeding voor je kind. dat hadden ze in haar tijd en ze gaf dat aan haar kinderen, met een klontje er door. want dan ging poepen iets makkelijker. ik heb het zo vaak mogen aanhoren dat ik er zelf spontaan van naar de wc moest … om over te geven! dat spul bestaat geloof ik niet eens meer en daarbij was dat voor de oudere kids. een soort brinta pap was het. deze pap is nog wel te verkrijgen maar onder een andere naam.
een ander voorbeeld van ongevraagde hulp was een paar jaar later, mijn dochter was denk ik toen een jaar of 3 á 4. we stonden in een speelgoedwinkel voor een verjaardagscadeautje te kopen en zij besloot dat ze een barbiepop wilde hebben. mijn budget was niet zo groot wat ik per week had en als je nog 50 euro hebt en dan ook nog naast je kadootje boodschappen voor een paar dagen moest halen voor het nieuwe salaris er was, dan kon dat gewoon niet. dus ik probeerde haar, hoe jong ze ook was al de keuze van waar je je geld aan uitgeeft bij te brengen. “mama heeft niet zo veel centjes meer. en we moet ook nog brood en leverworst kopen om te kunnen eten”. proberen met haar favoriete eten het begrijpelijk te maken, de keuze dus eten en die pop. ik sta dit gesprek te voeren met mijn spruit als een vrouw tegen mij begint: “jij bent toch de moeder! nee is nee. dan ga je toch geen discussie houden met zo een kind!” laten we even wat dingen duidelijk maken: 1. ja, ik ben de moeder en bepaal zelf of ik deze discussie wil voeren met mijn kind. 2. ik vroeg niet om jouw mening, dus loop ff lekker door en bemoei je met je eigen zaken! ik heb dit letterlijk zo gezegd, sta best open voor ander en hun ideeën en meningen maar niet op ze een manier en de toon die ze erbij had. zij is volgens mij de grondlegger van de moedermaffia.
vrije opvoeding, dat heeft voor iedereen een andere betekenis. voor mij was het dat ik best jouw mening wil aanhoren als je het ergens niet over eens ben, maar je doet uiteindelijk wel wat je gevraagd word. mijn vader vond het een verschrikking en zei dat ook. hij gaf zijn mening en meer ook niet, verder was het geheel mijn eigen keuze. maar dat doet niet iedereen als jij staat te bekvechten over wat jij gedaan wil hebben. in de huidige wereld moet je stevig in je schoenen kunnen staan en zeker je poot stijf kunnen houden en dat kan ze ook. ze heeft haar eigen mening, nee is nee maar ze weet ook best wel wanneer ze het er niet mee eens hoeft te zijn maar er toch niet van onder komt op iets te doen zoals wordt verwacht. ja-knikker hebben we al genoeg en mijn dochter is dat zeker niet.
een kind opvoeden brengt het nodig met zich mee en het gaat zeker niet altijd van een leien dakkie. de opvoeding is denk ik toch wel wat ook jouw kind vorm voor hoe het later is en waarde en normen zien we allemaal verschillend. hoe goed je het ook kan bedoelen, advies is niet altijd gewenst. sterker nog het kan een bron van ergernis zijn. ik geef niet gauw advies maar voorbeelden: mijn kind deed … ik deed het zo … en hoe het dan afliep op bepaalde momenten. een open antwoord, het kan voor een andere ook zo werken maar het kan ook het tegenovergestelde bereiken. opvoeden doen we op onze eigen manier, of omdat jij het van huis uit ook zo heb meegekregen. of je doet het gewoon op je eigen gevoel en ziet wel hoe het schip vaart. ik ben tevreden met de koers die mijn opvoeding heeft gevaren en als andere dat niet zo vinden hebben ze pech. mijn kind is gelukkig met haar leventje en weet heel goed hoe zij haar schip wil besturen.
* dit blog verscheen afgelopen zondag, 04-10 2020, ook op www.mamaplaats.nl*
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten