woensdag 13 mei 2020

postcrossing#200

hallo en welkom bij de🎉🎂 200ste 📫postcrossing!
nee, niet echt iets bijzonders wat we er van gaan maken maar toch wel even het noemen waard.
hier onder de link van dat allereerste blog van postcrossing: 


met schrijven was ik toen echt nog aan het zoeken naar de juiste manier van inhoud geven met een blog.
dat is met de jaren wel goed gekomen, geloof ik?
postcrossing is echt een onderdeel geworden van mijn leven, vaste tijd en dag (zondag) dat ik werk aan het schrijven van het kaartje voor de post en daarna een blog uitwerken, wat dan op de woensdag online komt.
een ander leuk feitje is misschien dat elke zondag ik dat kaartje op de brievenbus ga gooien samen met de hond. als deze het kaartje ziet rent hij al gelijk naar de voordeur toe, dat doet hij inmiddels ook als ik gewoon een verjaardagskaart ga posten.
wij hebben hier onze eigen postcrossing-hond, waarschijnlijk is het gewoon de wetenschap dat een kaartje betekent dat we naar buiten gaan de hele clue van zijn enthousiasme. maar het blijft toch leuk hoe hij reageert op een kaartje voor de post.
ik zal wel eens proberen hem op de foto te zetten.


dan had ik afgelopen week een blije brievenbus toen dit leuke kaartje op de mat viel.
het kaartje komt uit Rusland en heeft een afstand van 2219 km gereisd in 22 dagen.
het is een kaartje met de afbeelding uit de serie friends, ik zelf heb deze serie nooit gekeken maar mijn dochter kijkt het via Netflix. 
op de achterkant staat een tekst uit deze serie. de afzendster vindt het leuk om teksten uit serie te quoten.
mijn dochter herkende de quote wel maar ik niet, sorry, ik heb deze serie nooit gekeken. maar desondanks vind ik het wel een leuk kaartje.
maar de brievenbus had nog meer blije momenten, ook dit kaartje viel op de deurmat.
en deze komt uit Litouwen en heeft een reis van 1360 km gemaakt in 22 dagen voor ik hem had.
en ik hou van boeken, ik lees graag, wel boeken van papier. die e-reader dingen vind ik niks. ik moet het boek in mijn handen kunnen voelen.
de afzendster schrijft ook dat de beste dingen in het leven kun je niet vast houden maar dat moet je voelen in je hart en ik sluit mij daar zeker bij aan.
een boek in mijn handen geeft mij een veel blijer gevoel als zo een e-reader, ze kunnen best handig zijn met vakantie en zo maar ik heb er gewoon niks mee.
een boekenkast vol boeken oogt toch leuker als een lege kast met zo een e-reader er in.


en natuurlijk heb ik deze week ook weer wat op de post gebracht.
een dagje vroeger als normaal, op zaterdag. dit omdat het zondag moederdag was en mijn dochter wat plannen had voor deze dag om samen met mij te doen.
dit kaartje is onderweg naar Polen, en zal een afstand van 999 km gaan reizen.
alleen die km afstand vind ik al geweldig, hoe hebben ze het zo precies kunnen krijgen?
het kaartje is een simpel Holland kaartje met afbeeldingen van wat Hollandse dingen als de molen, klompen en schaatsen.
er was niet echt een voorkeur dus ik hoop dat dit kaart in de smaak valt.

en zo komen we aan het einde van postcrossing voor deze week.
ik moet echt de kaarten voorraad gaan aanvullen, deze begint wat leeg te raken.
maar echt de kans om te shoppen heb ik nog niet gehad. 
vanaf deze week gaat ook de kringloopwinkel weer met gepaste maatregelen en werktijden open , dus ik mag weer aan de slag.
na ruim 8 weken een eigen quarantaine te hebben gehouden: niet naar buiten als het niet hoeft, worden de regels wat versoepelt maar ik kijk nog wel even uit.
ik ga niet gelijk op stap door te gaan shoppen, uit eten en even naar de bioscoop. ik hou het liever nog even zoals nu: thuis blijven en alleen weg voor boodschappen en werk.
ik vrees dat we nu massaal weer naar buiten gaan en een nieuwe golf aan slachtoffers met het coronavirus sluit ik niet uit. wees dus voorzichtig en neem niet te veel risico's.  
rest mij nog om jullie weer te bedanken en graag tot de volgende keer .... 






 











Geen opmerkingen:

Een reactie posten

kattenstreken #84

Welkom bij kattenstreken! Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grap...