in de nacht van 1 op 2 juni deden wij, ik en mijn dochter mee aan de actie "nacht van het kind".
wakker blijven van 18.00 tot 06.00, dat is niet gelukt. rond 4 uur was mijn dochter helemaal op, mede ook omdat zijn toen nog herstellende was van een hersenschudding.
toch vond ik het knap dat ze zover is gekomen.
tijdens deze nacht heb ik een live blog gehouden en mijn dochter heeft een vlog gemaakt.
we hebben tijdens deze actie niks weten op te halen, jammer maar we hebben wel veel aandacht gehad.
tijdens deze nacht en de dagen er na heeft meer dan 200 bezoekers opgeleverd die mijn blog hier over hebben bekeken. 👍
dat we niks hebben opgehaald maakt ons niet zo veel uit, we hebben het wel goed onder de aandacht kunnen brengen.
en dat is toch ook wel een groot pluspunt.
het was zeker een grote uitdaging om te doen, ik vond het leuk en mijn dochter ook.
met de voorlopige opbrengst van €204.150,- kunnen duizenden kinderen in nood geholpen worden om hun schrijnende situatie te verbeteren en hen hopelijk weer een betere nachtrust bezorgen.
gezondheid
nou, van mijn schouder blijf ik last houden en dat zal zo wel blijven.
ik kan wel weer een ritje ziekenhuis gaan doen maar dat levert geen verbetering op, hoog uit een beeld van hoe slechter de versleten pees is.
dat zag ik niet zo zitten, dat het slechter is was wel duidelijk.
dus we gaan ons weer meer aanpassen naar ons dagelijkse ritme.
helaas is er via het ziekenfonds weer het nodige veranderd en dat betekend dat de ibuprofen 600 mg die ik gebruik nu per doosje van 30 stuks rond de 10 euro kosten.
daar naast zijn ze momenteel heel slecht leverbaar.
vanuit de huisarts kreeg ik de tip om gewoon bij een drogist een doosje ibuprofen te kopen.
die is maar 400 mg en per doosje heb je er 20 stuks maar je betaald dan rond de 4.50 euro voor een doosje, neem je twee doosjes ben je ook rond de 10 euro kwijt.
het werkt het zelfde en dan in plaats van één neem je er twee.
lang leven de ziekenzorg! betaal je blauw aan kosten en wat krijg je er voor terug? dat je nog meer moet betalen om je medicijnen te krijgen!
heel veel is geschrapt uit de zorg, je kan het nog wel halen maar dan kost het je zoveel extra.
we hebben dan een goede gezondheidszorg hier in Nederland maar je betaald je er ook blauw aan.
bij mijn dochter gaat het nu wel beter.
ze heeft weinig last meer van haar hoofd maar de knie blijf nog wat stroef.
daar moet ze nu oefeningen mee doen om de boel weer wat soepel te krijgen.
het komt eigenlijk neer op tijd, het heeft tijd nodig om weer terug op het oude te komen.
mede door de ellende van de rug en de scoliose was de school die ze eerst deed al wat aan het zeuren, toen ook van uit stage nog eens behoorlijk negatief werd gedaan en ze van haar paard is gestuiterd, ging het los!
was dit nog wel haalbaar allemaal voor haar? achteraf gezien was het best haalbaar maar omdat er vooraf al weer ijsberen op de weg werden geplaatst, koos mijn dochter te vertrekken en te kiezen voor een andere opleiding.
inmiddels is ze voor deze opleiding toegelaten en gaat ze in september beginnen met een opleiding voor dierenverzorging.
goed nieuws dus, we hadden het niet meer verwacht. zelf was ze zich al gaan richten op werk.
ze had dan nog wel één dag per week naar school gemoeten, ze is nog geen 18 dus heeft te maken met leerplicht, maar dan had ze voor de rest van de week kunnen en mogen werken.
loopt nu dus anders, nu mogen we gaan regelen dat ze de lijst met boeken in het bezit krijgt en een I-pad.
goed geregeld daar! heb ik vorige jaar een laptop voor haar gekocht omdat ze die voor de oude opleiding nog had, hier werken ze weer met een I-pad.
en die had ze, maar laat die nou net 3 weken terug of zo, een beetje dood gegaan zijn.
op zich niet gek want dat ding was al 6 jaar oud.
nou ja, het moet maar, ik heb het altijd nog rond gekregen dus dat zal nu ook wel lukken.
ik heb iets meer dan 2 maanden de tijd er voor.
verhuizen
we wonen nog steeds in het huis van mijn vader. we willen nog steeds weg.
inmiddels heb ik via een hulporganisatie de hulp voor die verhuizing, mede omdat ik door mijn medische belast naar een aangepast woning moet, niet gelijk maar wel iets wat in de loop der jaren moet gebeuren.
deze mogelijkheid is er maar ik heb geen spoed urgentie zo als ze dat noemen.
hoewel ik een keuring heb gehad met een advies, is dit advies niet gebonden aan spoed.
wel is het zo dat als er een passende woning is en er geen andere voor mijn zijn, ik de mogelijkheid kan krijgen om de woning de accepteren.
maar ik moet toch rekening houden met een wachttijd van 2 tot 3 jaar.
en omdat er op de keuring staat dat het binnen een tijd van 10 jaar moet gebeuren, nemen ze dit ook ruimschoots aan dat het zo kan.
tenzij er dingen veranderen, dan gaan ze opnieuw de boel bekijken of ik toch snel kan verhuizen.
nou, het is niet anders, we hebben in ieder geval een begin kunnen maken.
langzaam maar we komen er wel!
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten