het is voor mijzelf ook nog steeds moeilijk te begrijpen hoe het is gekomen.
ik had wel de laatste tijd wel vaker dat ik stevige, pijnlijke steken voelde op de linker borst.
maar vorige week woensdag kreeg dit wel een heel beangstigend staartje.
mede door het snelle handelen van mijn dochter ben ik er goed vanaf gekomen.
toen begon er ook nog een tinteling in mijn arm wat door trok naar mijn vingers. en een hele droge mond.
op zo een moment raak je in paniek en de tranen liepen over mijn gezicht.
het leek er op dat ik een hartinfarct kreeg ofzo.
mijn dochter heeft toen met spoed naar de huisarts gebeld, mede ook omdat ik gewoon niet wilde dat ze 112 zou bellen voor een ambulance. (ben een beetje eigenwijs)
het telefoontje was snel en als een racket schoot ze weg, in de haast nog roepen "ben zo terug!"
van tijd heb ik geen besef meer, alleen dat ze op eens weer thuis was en mij 3 tabletten voor hield.
die moest ik innemen, het was oxazepam.
nou kende ik die al en 3 tegelijk? dan ga je echt wel out! blijkbaar was dat ook de bedoeling.
ze hield de tabletten voor mijn neus, het was ze innemen of ze belde terug naar de huisarts en ik werd als nog opgehaald.
mooi niet! als er iets is wat ik liever voorkom dan is dat opgenomen worden in een ziekenhuis. dus braaf die dingen ingenomen.
daarna is alles voor mij een waas, ik kan mijzelf niet veel meer terug halen van dat moment.
ik ben dus in slapen gevallen van die tabletten, zo als was bedoelt.
de rest van de dag voelde ik mij als een zombie. en als ik iets wilde zeggen dan wist ik in mijn hoofd wel wat ik wou zeggen maar het leek niet goed uit mijn mond te komen. stotteren.
de rest van de dag heb ik niet veel meer dan op de bank liggen gedaan.
de volgende dag zijn we voor een controle naar de huisarts gegaan.
en de berichten waren toch wel even een schok.
als je gaat kijken naar het medische gedeelte dan zou ik dus het begin van een hartinfarct hebben gehad ( de steken op de borst, tinteling in de arm), hyperventilatie (geen lucht krijgen) en dan het gedeelte van het praten (moeilijk praten) zou weer te linken zijn aan een beroerte.
3 verschillende kenmerken van 3 verschillende aandoeningen die je kan krijgen.
wat medische gezien niet kan gebeuren omdat mijn hartslag en bloeddruk normaal zijn.
dus er is iets wat het veroorzaakt. maar wat?
dat gaan ze nu dus onderzoeken. om te beginnen bloedprikken.
maar omdat hij niet wilde dat ik grote afstand ga rijden wachten tot maandag omdat er dan een is hier op het dorp die bloed prikt.
tot die tijd rust aan doen, wat dus lekker makkelijk gezegd is maar in de praktijk niet altijd werkt.
helaas ging het vrijdag weer niet helemaal als gewenst en kreeg ik weer oxazepam, deze mag ik 3x per dag innemen. dus niet 3 te gelijk, verdelen naar zo nodig.
minimaal ééntje voor het slapen gaan, dan is een goede nachtrust zeker gegarandeerd.
nou dat kan je wel zeggen! ben er zo mee weg.
en ik heb ook wel door dat ik rond 12 uur, begin van de middag er ook een nodig heb, dan komt de druk weer op mijn longen, de steken op mijn borst dat valt nu wel mee, het is maar een heel licht gevoel wat ik heb.
ook merk ik, en mijn dochter had het ook snel door dat ik als ik moe raak weer ga stotteren, moeilijk praten, oftewel wederom weten wat je wil zeggen maar het komt niet zo vlot mijn mond uit.
en dat is een dingetje wat ik heel irritant vind!
ik hoefde niet opgenomen te worden omdat ze in het ziekenhuis niet veel meer geven dan wat ik nu thuis heb om in te nemen.
plus dat mijn dochter wat informatie heeft gekregen wat ze moet doen, de rollen zijn nu omgedraaid. na alle dingen van haar en de zorg mag zijn nu zorgen voor mij.
veel meer dan hoe we nu te werk gaan, beginnen met bloedprikken en zo, doen ze in het ziekenhuis ook zo.
en we hebben een goede ziekenzorg in Nederland maar je wordt tegenwoordig niet zomaar meer opgenomen. en in mijn geval is het dus nog niet nodig.
een grote waslijst aan dingen waar ze mijn bloed op moeten onderzoeken.
dat willen ze eerst even afwachten maar er zijn wel wat dingen besproken die mogelijk de oorzaak kunnen zijn.
en dat zijn voornamelijk dingen die gelinkt zijn naar DNA en familiekwallen.
1. bloedpropjes, waar door er niet voldoende bloed naar mijn hart kan pompen. en mogelijk te weinig zuurstof in mijn bloed. daar kan iets aan gedaan word, als het dat blijkt te zijn.
2. de hartpomp zou mogelijk niet meer 100% werken.
dat had mijn moeder ook, zij is er helaas toen aan overleden. en dat is hoeft dus niet, je kan er met medicijnen gewoon oud mee worden. helaas was in haar geval de uitslag en de oplossing te laat.
op dat gedeelde heb ik dus echt geen vrees dat ik net als haar ga eindigen.
maar het kan nog zo veel meer zijn, het is afwachten en tot die tijd luisteren naar je lichaam.
ik mag intussen weer auto rijden maar niet alleen, mijn dochter moet dus mee.
dat is niet zo erg, de dingen die ik zou moeten doen is bijvoorbeeld boodschappen doen en dat doen we toch vaak al samen.
wat betekend dit voor het weblog?
ik wil proberen om alles te blijven doen zo als ik ben gewent.
ik merk wel dat ik langer bezig ben met typen van een blog en dat het mij ook vermoeid.
maar ik wil dus wel proberen om zo normaal mogelijk alles te blijven doen.
morgen is er dan ook gewoon een postcrossing. en de andere vaste blogs als #tbm, kattenstreken en de bol top 3 wil ik zo en zo proberen online te houden.
gaat het echt niet dan laat ik het zeker even weten. maar ik heb er vertrouwen in dat het wel goed komt. we blijven moed houden.
wat mijn werk in de kringloopwinkel betreft ligt dat anders, daar ben ik momenteel even van vrij.
maar dat ligt ook anders, en een stotterende kassa medewerker is nou ook geen goed visitekaartje.😁
hoe wel de klanten, die je in tussen wel kent, het wel zou begrijpen.
maar ik neem even geen risico door te veel te gaan doen.
het was even schrikken, voor mij, mijn dochter, familie en vrienden en mogelijk ook voor jullie?
ik hou jullie op de hoogte hoe het verder gaat verlopen, ik heb goede moed dat het wel goed gaat komen.
voor nu gaat het wel beter, oké, mede door de medicijnen maar het werkt en daar gaat het nu even om.
tot het volgende blog .....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten