bijzondere droombanen #1

prachtige foto's maken in verre landen of de hele dag een beetje mooi zitten zijn mogen dan klinken als droombanen, maar er zijn mensen die er daadwerkelijk geld mee verdienen. 
laten we eens kijken naar de meest bijzondere droombanen.

Netflix-tagger

stel je voor: betaald krijgen om Netflix te kijken.

Netflix heeft dan ook werkelijk mensen in dienst die de hele dag door films en serie's kijken om er vervolgens een paar trefwoorden bij te zetten, zodat de kijker dat wat ze hebben getagt terug vinden in zoekopdrachten.

Instagrammer voor Royal Caribbean International

Royal Caribbean International heeft aan boord gewoon een gast die betaald wordt om een paar weekjes mee te varen op het cruise schip.

voor deze baan hoef je alleen maar elke dag drie foto's op het Instagram account van dit bedrijf te plaatsen.

zeemeermin

heb je een zwemdiploma? dan kun je misschien wel aan de slag als zeemeermin.
het lijkt een beetje op een modellenbaan: je zit de hele dag mooi te zijn, leuk voor de toeristen. je moet overigens wel leren zwem met je staart.

glijbaantester

voor deze baan moet je zwakke maag hebben en zeker wat lef.

je reist de hele wereld over om de snelheid, de landing en de kwaliteit van zwembaden te testen. en daar verdien je dan gemiddeld 26.000 euro per jaar mee.

professionele Lego-bouwer

was je als kind al dol op Lego? dan kan je met het bouwen als volwassen er misschien je brood wel mee verdienen.

je baan bestaat uit het bouwen van Lego-sculpturen die gebruikt worden bij verschillende evenementen, en je kan hier ruim 34.000 euro per jaar meer verdienen.

briefschrijver namens de kerstman.
deze mensen hebben de belangrijke taak om de kerstman te helpen om brieven van kinderen te beantwoorden tijdens de kerst.
je kunt je eigen bedrijf beginnen als brievenschrijver of bij een bestaand bedrijf gaan werken, waar je per geschreven brief wordt betaald.

panda-nanny.

de voornaamste taak is simpelweg panda's gezelschap te houden.
de nanny's moet er voor zorgen dat de panda's geknuffeld worden en zich geliefd gaan voelen.
bij het onderzoekscentrum in China krijg je als nanny een jaarsalaris van 29.000 euro per jaar.


ik heb er nog wel een paar meer gevonden maar die bewaar ik voor een volgende keer.

tot het volgende blog ....

overlast eikenprocessierups groot

de eikenprocessierups is dit jaar zo'n plaag.
in het hele land melden mensen dat ze gezondheidsklachten of overlast hebben van de eikenprocessierups, en de piek wordt pas komende week verwacht. 
"Dit is de rottigste periode", zegt arts/medisch milieukundige Henk Jans. hij houdt zich al sinds de jaren 90 bezig met het beestje.
niet alleen een lastig probleem voor mensen maar kijk ook uit met je huisdier zoals bijvoorbeeld je hond!

de brandharen van de rupsen, die de problemen veroorzaken, zijn nu volop in de nesten aanwezig. dat loopt echt in de miljarden. de minuscuul kleine haren die uit die nesten waaien, veroorzaken de meeste overlast.
de rupsen veroorzaken onder andere irritaties aan de huid. dat gebeurt doordat de haren, die onzichtbaar zijn, in contact komen met het lichaam en zich daarin vastzetten. 
na enige tijd ontstaan bultjes die flink jeuken en ook pijn kunnen doen. ook geïrriteerde ogen of luchtwegklachten kunnen het gevolg zijn van de haartjes van de eikenprocessierups.
hoe erg de overlast dit jaar is, is moeilijk te meten omdat er geen centraal registratiepunt is. maar het aantal meldingen bij GGD's in het hele land is groot. 
de laatste weken zijn 10 tot 14 meldingen per dag bij sommige GGD's heel gewoon.

hoe herken je het?
de bultjes van een eikenprocessierups zijn rood, soms met een blaasje erop, jeuken heel erg en kunnen ook pijn doen. en ze komen vaak met veel tegelijk, daardoor zie je dat het bijvoorbeeld geen muggenbulten zijn. 
een ander verschil met muggenbulten is dat je bij muggen vaak ziet waar je gestoken bent, bij de haartjes van de eikenprocessierups zie je dat niet. slechts een klein percentage heeft last van ogen of luchtwegen.

wat gebeurt er in het lichaam als zo'n haartje op je terechtkomt?
de haartjes komen met een soort weerhaakjes op je af. met die weerhaakjes zetten de brandharen zich vast in de huid, waarbij ze breken en een eiwit afgeven. dat is een lichaamsvreemd eiwit, dus het lichaam reageert daarop met antistoffen. daardoor ontstaan bultjes, jeuk en roodheid, een soort kleine allergische reactie.

hoe gevaarlijk is het?
Bij het merendeel van de mensen veroorzaken de brandhaartjes alleen irritatie. maar als ze bijvoorbeeld in je ogen blijven zitten, dan kan in het ergste geval een ontsteking van het hoornvlies ontstaan. het is daarom belangrijk om gelijk te spoelen zodra je last krijgt van je oog.
ook is er een enkeling die een heel zware allergische reactie krijgt, een anafylactische shock. er zijn mensen in Nederland die dat kunnen krijgen, maar dat zijn er maar heel weinig. en als je daar bekend mee bent, dan kun je een EpiPen gebruiken om jezelf te beschermen.

wat als je in contact bent gekomen met haartjes?
als de haartjes op je huid terecht zijn gekomen, kun je ze eerst met plakband proberen te verwijderen. daarna is het verstandig om te spoelen of te douchen. ook kun je een verzachtende crème smeren met Aloë Vera, calendula, menthol of eucalyptus. dat gaat de jeuk tegen. krijg je een heftiger reactie, voel je je bijvoorbeeld niet lekker of krijg je koorts, dan is het aan te raden om naar de huisarts te gaan. die kan dan bijvoorbeeld antihistamine geven.
is er een haartje in je oog gevallen, dan is het advies om te spoelen zodra je klachten krijgt. houden de klachten aan, dan is het verstandig om naar de huisarts te gaan. die kan de brandharen dan verwijderen of je doorverwijzen naar de oogarts.

volgens Jans is het gebied waar de eikenprocessierups zit de afgelopen jaren een stuk groter geworden. 
was het eerst vooral in Limburg en Brabant, inmiddels komen er meldingen uit het hele land. overal waar je eikenbomen hebt. door het warmere weer door de klimaatverandering kan de rups makkelijk standhouden en in het hele land gedijen.
ook hebben gemeenten het probleem niet altijd goed aangepakt. dat moet heel accuraat gebeuren. jaar in jaar uit moet aan het eind van de zomer goed in beeld gebracht worden welke bomen besmet zijn geweest. daar moet dan al in april gestructureerd worden ingegrepen.

de dennenprocessierups beweegt zich nu ook richting Nederland. het broertje van de eikenprocessierups komt oorspronkelijk uit Frankrijk, maar leeft tegenwoordig ook in België. hij is nu ook dicht bij de Nederlandse grens gespot.
zoals de naam al doet vermoeden, leeft de dennenprocessierups in dennenbomen. de rups heeft een stuk meer brandharen dan zijn broertje, die zich in de eikenboom bevindt. 
moeten we bang zijn? wat de overlast betreft zijn de dennenprocessierups en de eikenprocessierups hetzelfde.

meer weten? zoek online naar 'eikenprocessierups', genoeg informatie te vinden.
ook vind kun je tips vinden hoe je bijvoorbeeld het best een nest kan verwijderen.
lees wel alles goed door voor je hier aan begint!

(bron: RTL nieuws)

tot het volgende blog ....

#postcrossing#159

het is woensdag, het midden van de week.
en het is tijd voor 📫postcrossing.


deze week is het even iets anders dan normaal.
dat komt omdat het even niet zo goed met mij gaat.
hier onder vind je de link naar het blog van gisteren, daar staat in wat er is gebeurd.

https://scoozie-mouse.blogspot.com/2019/06/het-loopt-even-niet-zo-lekker.html

de schrik zat er zeker even in, maar ik heb goede moed dat het wel goed gaat komen.
maar doe het toch even rustig aan. 
dat betekend niet dat postcrossing even stil komt te liggen, ik wil proberen de vaste onderdelen gewoon zoveel mogelijk door te laten gaan. en postcrossing is een vast onderdeel.

kaartjes heb ik afgelopen week niet ontvangen.
wel zijn er wat kaartjes die ik had verstuurd aan gekomen.
vorige week woensdag kreeg ik het bericht binnen dat de kaart uit postcrossing 156, naar Rusland was aangekomen. deze heeft een afstand van 3882 km afgereisd in 16 dagen.
en ook het kaartje uit postcrossing 157, naar de U.S.A is aangekomen. na een reis van 6482 km in 13 dagen was deze op zijn bestemming.

en dan de kaart van deze week.
dit kaartje is onderweg naar Rusland.
en zal een afstand van 7950 km gaan afreizen voor het zijn bestemming heeft bereikt.
ik had niet echt iets van de wenslijst aan kaarten die er stonden.
maar ik zag staan dat dieren en bloemen dingen waren wat de ontvangster wel leuk vind, dus een kaarten met bloemen en een lief olifantje erop gekozen.
ik hoop dat ze de kaart leuk gaat vinden.


en hier mee zijn we alweer aan het einde van postcrossing.
niet een hele lange dit keer maar ik hoop dat jullie dat kunnen begrijpen, gezien de omstandigheden van dit moment.
wil ik jullie graag wederom bedanken voor jullie aandacht en graag tot volgende week ...

het loopt even niet zo lekker

tja, ... hoe ga ik dit nou uitleggen?
het is voor mijzelf ook nog steeds moeilijk te begrijpen hoe het is gekomen.
ik had wel de laatste tijd wel vaker dat ik stevige, pijnlijke steken voelde op de linker borst.
maar vorige week woensdag kreeg dit wel een heel beangstigend staartje.
mede door het snelle handelen van mijn dochter ben ik er goed vanaf gekomen.

ik had dus vorige week weer last van die steken en kreeg ook nog eens het gevoel als of iemand een elastiek rond mijn longen had gebonden, waar door het krijgen van lucht bijna onmogelijk was.
toen begon er ook nog een tinteling in mijn arm wat door trok naar mijn vingers. en een hele droge mond.
op zo een moment raak je in paniek en de tranen liepen over mijn gezicht.
het leek er op dat ik een hartinfarct kreeg ofzo.
mijn dochter heeft toen met spoed naar de huisarts gebeld, mede ook omdat ik gewoon niet wilde dat ze 112 zou bellen voor een ambulance. (ben een beetje eigenwijs)
het telefoontje was snel en als een racket schoot ze weg, in de haast nog roepen "ben zo terug!"
van tijd heb ik geen besef meer, alleen dat ze op eens weer thuis was en mij 3 tabletten voor hield.
die moest ik innemen, het was oxazepam.
nou kende ik die al en 3 tegelijk? dan ga je echt wel out! blijkbaar was dat ook de bedoeling.
ze hield de tabletten voor mijn neus, het was ze innemen of ze belde terug naar de huisarts en ik werd als nog opgehaald.
mooi niet! als er iets is wat ik liever voorkom dan is dat opgenomen worden in een ziekenhuis. dus braaf die dingen ingenomen.
daarna is alles voor mij een waas, ik kan mijzelf niet veel meer terug halen van dat moment.
ik ben dus in slapen gevallen van die tabletten, zo als was bedoelt.
de rest van de dag voelde ik mij als een zombie. en als ik iets wilde zeggen dan wist ik in mijn hoofd wel wat ik wou zeggen maar het leek niet goed uit mijn mond te komen. stotteren.
de rest van de dag heb ik niet veel meer dan op de bank liggen gedaan.

de volgende dag zijn we voor een controle naar de huisarts gegaan.
en de berichten waren toch wel even een schok.
als je gaat kijken naar het medische gedeelte dan zou ik dus het begin van een hartinfarct hebben gehad ( de steken op de borst, tinteling in de arm), hyperventilatie (geen lucht krijgen) en dan het gedeelte van het praten (moeilijk praten) zou weer te linken zijn aan een beroerte.
3 verschillende kenmerken van 3 verschillende aandoeningen die je kan krijgen.
wat medische gezien niet kan gebeuren omdat mijn hartslag en bloeddruk normaal zijn.
dus er is iets wat het veroorzaakt. maar wat?
dat gaan ze nu dus onderzoeken. om te beginnen bloedprikken.
maar omdat hij niet wilde dat ik grote afstand ga rijden wachten tot maandag omdat er dan een is hier op het dorp die bloed prikt.
tot die tijd rust aan doen, wat dus lekker makkelijk gezegd is maar in de praktijk niet altijd werkt.

helaas ging het vrijdag weer niet helemaal als gewenst en kreeg ik weer oxazepam, deze mag ik 3x per dag innemen. dus niet 3 te gelijk, verdelen naar zo nodig.
minimaal ééntje voor het slapen gaan, dan is een goede nachtrust zeker gegarandeerd.
nou dat kan je wel zeggen! ben er zo mee weg.
en ik heb ook wel door dat ik rond 12 uur, begin van de middag er ook een nodig heb, dan komt de druk weer op mijn longen, de steken op mijn borst dat valt nu wel mee, het is maar een heel licht gevoel wat ik heb.
ook merk ik, en mijn dochter had het ook snel door dat ik als ik moe raak weer ga stotteren, moeilijk praten, oftewel wederom weten wat je wil zeggen maar het komt niet zo vlot mijn mond uit.
en dat is een dingetje wat ik heel irritant vind!
ik hoefde niet opgenomen te worden omdat ze in het ziekenhuis niet veel meer geven dan wat ik nu thuis heb om in te nemen.
plus dat mijn dochter wat informatie heeft gekregen wat ze moet doen, de rollen zijn nu omgedraaid. na alle dingen van haar en de zorg mag zijn nu zorgen voor mij.
veel meer dan hoe we nu te werk gaan, beginnen met bloedprikken en zo, doen ze in het ziekenhuis ook zo.
en we hebben een goede ziekenzorg in Nederland maar je wordt tegenwoordig niet zomaar meer opgenomen. en in mijn geval is het dus nog niet nodig.

gisteren begonnen met bloedprikken. 
een grote waslijst aan dingen waar ze mijn bloed op moeten onderzoeken.
dat willen ze eerst even afwachten maar er zijn wel wat dingen besproken die mogelijk de oorzaak kunnen zijn.
en dat zijn voornamelijk dingen die gelinkt zijn naar DNA en familiekwallen.
1. bloedpropjes, waar door er niet voldoende bloed naar mijn hart kan pompen. en mogelijk te weinig zuurstof in mijn bloed. daar kan iets aan gedaan word, als het dat blijkt te zijn.
2. de hartpomp zou mogelijk niet meer 100% werken.
dat had mijn moeder ook, zij is er helaas toen aan overleden. en dat is hoeft dus niet, je kan er met medicijnen gewoon oud mee worden. helaas was in haar geval de uitslag en de oplossing te laat.
op dat gedeelde heb ik dus echt geen vrees dat ik net als haar ga eindigen.
maar het kan nog zo veel meer zijn, het is afwachten en tot die tijd luisteren naar je lichaam.
ik mag intussen weer auto rijden maar niet alleen, mijn dochter moet dus mee.
dat is niet zo erg, de dingen die ik zou moeten doen is bijvoorbeeld boodschappen doen en dat doen we toch vaak al samen.

wat betekend dit voor het weblog?
ik wil proberen om alles te blijven doen zo als ik ben gewent.
ik merk wel dat ik langer bezig ben met typen van een blog en dat het mij ook vermoeid.
maar ik wil dus wel proberen om zo normaal mogelijk alles te blijven doen.
morgen is er dan ook gewoon een postcrossing. en de andere vaste blogs als #tbm, kattenstreken en de bol top 3 wil ik zo en zo proberen online te houden.
gaat het echt niet dan laat ik het zeker even weten. maar ik heb er vertrouwen in dat het wel goed komt. we blijven moed houden.
wat mijn werk in de kringloopwinkel betreft ligt dat anders, daar ben ik momenteel even van vrij.
maar dat ligt ook anders, en een stotterende kassa medewerker is nou ook geen goed visitekaartje.😁
hoe wel de klanten, die je in tussen wel kent, het wel zou begrijpen.
maar ik neem even geen risico door te veel te gaan doen.

het was even schrikken, voor mij, mijn dochter, familie en vrienden en mogelijk ook voor jullie?
ik hou jullie op de hoogte hoe het verder gaat verlopen, ik heb goede moed dat het wel goed gaat komen.
voor nu gaat het wel beter, oké, mede door de medicijnen maar het werkt en daar gaat het nu even om.

tot het volgende blog .....

hittegolf in de maak?

in juni hebben we al te maken met een oosten- tot zuidoosten wind, daarmee wordt warme lucht aan gevoerd.
toch kan die warme lucht ook narigheid met zich meebrengen: het kan soms gaan zorgen voor stevige regen- en onweersbuien. 
in de maanden juli en augustus warmt het in het binnenland regelmatig op maar kunnen de kustprovincies ’redelijk normale’ temperaturen verwachten. 
dit komt doordat de wind dan uit het westen en zuidwesten zal komen.
al dat goede nieuws betekent niet dat er geen slechte dagen zullen zijn: slechte zomerweken met buien en koele lucht vanaf zee zijn ook in een warme en droge zomer mogelijk. 
en op warme dagen kan soms een stevig warmte-onweer losbarsten met kans op wateroverlast.
de afgelopen week was daar een voorbeeld van: een paar dagen lekker zonnige weer en dan een dag van regen en onweersbuien.
van achter deze onweersbuien draait de wind naar het zuidwesten en stroomt minder warme lucht ons land in. 
prima dagen om even de ramen te openen en het huis te luchten. voor je het weet bevinden we ons volgende week weer in tropische temperaturen.
maar een nieuwe warmte-opstoot ligt alweer op de loer. gaan we misschien een hittegolf krijgen? Het zou zomaar kunnen.

wat zit er dan volgende week voor ons in? 
is er een reële kans op een hittegolf, zeker regionaal gezien. 
na eerst een korte koelere periode begint de temperatuur op zondag alweer lekker op te lopen naar zomerse waarden van meer dan 25 graden en zeker vanaf maandag is het goed mogelijk dat we drie of misschien wel vier dagen gaan krijgen met 30 graden of meer. 
ook de dagen daarna lijkt het nog goed warm te kunnen blijven met dus grote kansen op een hittegolf. 
de spreiding is nog vrij groot, maar de potentie is zeker aanwezig. het zou zomaar kunnen dat het in het oosten en zuiden weleens 35 graden kan gaan worden. 
in Duitsland wordt het misschien nog wel gekker. Ik zal niet vreemd opkijken als daar ergens de 40 graden gehaald gaat worden.
de warmte is ook een voedingsbodem voor onweersbuien.
bij 25 graden zijn al stevige onweersbuien mogelijk, bij 30 graden worden ze uiteraard een stuk pittiger. alles zal afhangen van hoe snel en hoe lang het kan opwarmen. 
dit alles is afhankelijk van de hoeveelheid bewolking die nog aanwezig zou kunnen zijn.
daarmee kan het weleens behoorlijk gaan spoken. 
de meest zware exemplaren lijken weggelegd voor het oosten van het land en zeker boven Duitsland wordt opnieuw noodweer verwacht. 
tijdens de buien is lokaal veel neerslag mogelijk, hagel, onweer en ook zware windstoten behoren tot de mogelijkheden. 
overigens wil het niet zeggen dat de rest van het land geen onweer kan krijgen. 
dat behoort ook zeker tot de mogelijkheden.

laten we daarom maar even genieten van het koelere weer dit weekend, volgende week kan het wel weer eens erg warm worden!

tot het volgende blog ....

stand van zaken: week 25

de nacht van het kind
in de nacht van 1 op 2 juni deden wij, ik en mijn dochter mee aan de actie "nacht van het kind".
wakker blijven van 18.00 tot 06.00, dat is niet gelukt. rond 4 uur was mijn dochter helemaal op, mede ook omdat zijn toen nog herstellende was van een hersenschudding.
toch vond ik het knap dat ze zover is gekomen.
tijdens deze nacht heb ik een live blog gehouden en mijn dochter heeft een vlog gemaakt.



we hebben tijdens deze actie niks weten op te halen, jammer maar we hebben wel veel aandacht gehad.
tijdens deze nacht en de dagen er na heeft meer dan 200 bezoekers opgeleverd die mijn blog hier over hebben bekeken. 👍
dat we niks hebben opgehaald maakt ons niet zo veel uit, we hebben het wel goed onder de aandacht kunnen brengen.
en dat is toch ook wel een groot pluspunt.
het was zeker een grote uitdaging om te doen, ik vond het leuk en mijn dochter ook.
met de voorlopige opbrengst van €204.150,- kunnen duizenden kinderen in nood geholpen worden om hun schrijnende situatie te verbeteren en hen hopelijk weer een betere nachtrust bezorgen. 

gezondheid
nou, van mijn schouder blijf ik last houden en dat zal zo wel blijven.
ik kan wel weer een ritje ziekenhuis gaan doen maar dat levert geen verbetering op, hoog uit een beeld van hoe slechter de versleten pees is.
dat zag ik niet zo zitten, dat het slechter is was wel duidelijk.
dus we gaan ons weer meer aanpassen naar ons dagelijkse ritme.
helaas is er via het ziekenfonds weer het nodige veranderd en dat betekend dat de ibuprofen 600 mg die ik gebruik nu per doosje van 30 stuks rond de 10 euro kosten.
daar naast zijn ze momenteel heel slecht leverbaar.
vanuit de huisarts kreeg ik de tip om gewoon bij een drogist een doosje ibuprofen te kopen.
die is maar 400 mg en per doosje heb je er 20 stuks maar je betaald dan rond de 4.50 euro voor een doosje, neem je twee doosjes ben je ook rond de 10 euro kwijt.
het werkt het zelfde en dan in plaats van één neem je er twee.
lang leven de ziekenzorg! betaal je blauw aan kosten en wat krijg je er voor terug? dat je nog meer moet betalen om je medicijnen te krijgen!
heel veel is geschrapt uit de zorg, je kan het nog wel halen maar dan kost het je zoveel extra.
we hebben dan een goede gezondheidszorg hier in Nederland maar je betaald je er ook blauw aan. 

nieuwe school
bij mijn dochter gaat het nu wel beter.
ze heeft weinig last meer van haar hoofd maar de knie blijf nog wat stroef.
daar moet ze nu oefeningen mee doen om de boel weer wat soepel te krijgen.
het komt eigenlijk neer op tijd, het heeft tijd nodig om weer terug op het oude te komen.
mede door de ellende van de rug en de scoliose was de school die ze eerst deed al wat aan het zeuren, toen ook van uit stage nog eens behoorlijk negatief werd gedaan en ze van haar paard is gestuiterd, ging het los!
was dit nog wel haalbaar allemaal voor haar? achteraf gezien was het best haalbaar maar omdat er vooraf al weer ijsberen op de weg werden geplaatst, koos mijn dochter te vertrekken en te kiezen voor een andere opleiding.

inmiddels is ze voor deze opleiding toegelaten en gaat ze in september beginnen met een opleiding voor dierenverzorging.
goed nieuws dus, we hadden het niet meer verwacht. zelf was ze zich al gaan richten op werk.
ze had dan nog wel één dag per week naar school gemoeten, ze is nog geen 18 dus heeft te maken met leerplicht, maar dan had ze voor de rest van de week kunnen en mogen werken.
loopt nu dus anders, nu mogen we gaan regelen dat ze de lijst met boeken in het bezit krijgt en een I-pad.
goed geregeld daar! heb ik vorige jaar een laptop voor haar gekocht omdat ze die voor de oude opleiding nog had, hier werken ze weer met een I-pad.
en die had ze, maar laat die nou net 3 weken terug of zo, een beetje dood gegaan zijn.
op zich niet gek want dat ding was al 6 jaar oud.
nou ja, het moet maar, ik heb het altijd nog rond gekregen dus dat zal nu ook wel lukken.
ik heb iets meer dan 2 maanden de tijd er voor.

verhuizen
we wonen nog steeds in het huis van mijn vader. we willen nog steeds weg.
inmiddels heb ik via een hulporganisatie de hulp voor die verhuizing, mede omdat ik door mijn medische belast naar een aangepast woning moet, niet gelijk maar wel iets wat in de loop der jaren moet gebeuren.
deze mogelijkheid is er maar ik heb geen spoed urgentie zo als ze dat noemen.
hoewel ik een keuring heb gehad met een advies, is dit advies niet gebonden aan spoed.
wel is het zo dat als er een passende woning is en er geen andere voor mijn zijn, ik de mogelijkheid kan krijgen om de woning de accepteren.
maar ik moet toch rekening houden met een wachttijd van 2 tot 3 jaar.
en omdat er op de keuring staat dat het binnen een tijd van 10 jaar moet gebeuren, nemen ze dit ook ruimschoots aan dat het zo kan.
tenzij er dingen veranderen, dan gaan ze opnieuw de boel bekijken of ik toch snel kan verhuizen.
nou, het is niet anders, we hebben in ieder geval een begin kunnen maken.

en zo rollen we hier een beetje voort.
langzaam maar we komen er wel!

tot het volgende blog ....

#postcrossing#158

het is woensdag en we zitten weer op het midden van de week.
dus het is weer tijd voor een nieuwe 📫postcrossing.

het is niet altijd makkelijk om iets te schrijven.
soms ga je al heel makkelijk naar wie je bent, misschien iets over jouw gezin.
of de omgeving waar je woont.
ik maak mezelf daar zeker schuldig aan, het zo gezegde standaard tekst.
postcrossing bied je iedere maand de mogelijkheid om iets meer te schrijven over een bepaald onderwerp.
deze maand is dat sport. wist jij bijvoorbeeld dat Portugal het meest geassocieerd wordt met voetbal? ik wist het niet.
maar als ik eerlijk ben, ik heb niks met sport. ik kijk ook nooit sport op tv en ik beoefen ook geen sport.
tenzij je wandelen langs de zee met de hond ook sport wil noemen?
misschien dat jij wel iets meer over jouw hobby in de sport kan schrijven, voor mij is het een onderwerp waar ik persoonlijk niks mee heb.

gaan we naar de kaarten, want daar gaat het hier om.

afgelopen zaterdag werd ik nog verrast met dit leuke kaartje.
dit kaartje komt uit Maleisie en heeft een afstand van 10.248 km afgelegd in 36 dagen.
phff ... dat zijn heel veel kilometers!
de walvis is een van de favoriete dieren van de afzender, de schoonheid en gratie waar mee deze dieren zich door de oceaan wannen is geweldig.
en ik sluit mij daar bij aan, zo jammer dat er nog steeds om verschillende reden op deze dieren wordt gejacht.

er zijn nog wat kaartjes aan het reizen naar hun bestemming.
uit postcrossing 152, een kaart naar Ghana, deze is nu 43 dagen onderweg.
uit postcrossing 156, een kaart naar Rusland, deze is nu 16 dagen onderweg.
en dan vorige week, postcrossing 157, een kaart naar de U.S.A, deze is nu 9 dagen onderweg.

en dan het kaartje wat ik deze week op de bus heb gedaan.
dit kaartje gaat naar China en zal een afstand van 7914 km gaan af reizen voor het zijn bestemming heeft bereikt.
op de kaart staat een afbeelding van "het melkmeisje" van Johannes Vermeer.
de originele is te zien in het Rijksmuseum in Amsterdam.
het schilderij is geschilderd in 1858, behoorlijk oud dus al.
en ik denk dat het een van de bekendste werken is van Vermeer.
op de voorkeurslijst stond painting cards dus ik geloof dat deze kaart daar wel aan voldoet.
het was nog de enigste kaart die ik had met een mini versie van een bekend schilderwerk. tijd om dus weer eens wat nieuwe kaarten te gaan zoeken voor postcrossing.

en hier mee komen wij weer bijna aan het einde van postcrossing.
met nog 6 weken te gaan tot aan de vakantie, en dat gaat soms sneller dan je zou denken.
wanneer is de vakantie? van 5 tm 18 augustus!
maar zo als ik al zei: we hebben nog 6 weken te gaan.
wil ik voor nu jullie weer bedanken voor jullie aandacht en graag tot volgende week ...

#TBM #34 ... uit de oude doos!

door een omstandigheden is dit blog later online dan dat je bent gewend!
*****************************************************************************************

één keer per maand is dit onderdeel op het weblog te vinden.
wie kent het niet ... een foto op instagram of facebook misschien zelfs op twitter met daar bij de #tbt?
dit staat voor Trough Back Thursday. waarom donderdag? geen idee.
maar dat bracht het idee van #TBM : Trough Back Memories, oftewel een foto waar ik een leuke herinnering aan heb of gewoon een leuk moment met een grappige verhaal, maar het kan ook iets triest zou kunnen. 

let op! mochten er gezichten van persoon opstaan kan ik deze bewerkt hebben zo dat ze niet zichtbaar meer zijn. dit i.v.m de privacy van deze mensen.

Vaderdag 2019
Vaderdag 2019 was voor mij een dag die mij zwaar is gevallen.
voor mij had deze dag een zwart randje.
Vaderdag viel dit jaar op 16 juni, dat was afgelopen zondag.
dat was ook zo 6 jaar geleden, in 2013. de dag dat ik mijn vader dood op zijn bed heb gevonden.
misschien dat je het zwarte randje aan deze dag nu wel begrijpt?
ik heb het al vaker gezegd, hij had kanker, sarcoom.
deze vorm maakt je van binnen uit kapot door je inwendige organen, bloedbanen en spieren aan te tasten.
helaas was hij in te ver stadium om nog iets voor hem te kunnen doen.
het was dan ook op 16 juni 2013, precies op Vaderdag dat het leven voor hem is gestopt.
net als 6 jaar geleden hadden wij hier de dag voor zijn overlijden braderie, een soort van zomermarkt. verkoop van verschillende dingen als kleding, etenswaar en andere leuke spullen.
toen, in 2013 hadden mijn dochter en ik een mand laten vullen met bloemen voor in de achtertuin.
vanaf zijn bed in de woonkamer kon hij op deze mand dan kijken, iets fleurig in trieste tijden.
helaas heeft hij er niet lang van kunnen genieten.
de volgende ochtend werd ik wakker met een beetje een vreemd gevoel, iets zei mij dat er iets niet klopte.
en dat bleek ook waar te zijn toen ik beneden in de woonkamer kwam.
mijn vader sliep daar omdat trap lopen te zwaar voor hem was geworden.
ik zal die dag nooit vergeten, mijn nachtmerrie was werkelijkheid geworden.
en hoe cru het ook klinkt, ik wist dat dit ooit zou gebeuren, alleen veel sneller dan we hadden verwacht.

ons leven is intussen gewoon door gegaan.
met heel veel ups en downs, die ik niet meer kon bespreken met hem.
we gingen op 16 juni altijd naar het crematorium in Bergen op Zoom.
daar is een ruimte met een boek, daar staan de overleden van die dag in opgetekend, ook de zijne. we staken dan een kaarsje aan.
het eerste jaar na zijn overlijden zijn we nog naar de plek gegaan waar wij zijn as hadden uit gestrooid, dat deden we het tweede jaar niet meer.
vorige jaar konden we dit niet doen omdat ik toen zonder auto zat, dat was wel even slikken.

maar ik ben toen begonnen met mijn eigen traditie thuis.
ik deed dit op de dag van zijn overlijden al, eentje bij het crematorium en eentje thuis, bij het potje waar een kleine beetje as in zit van hem.
ik heb toen gelijk in de ochtend al een kaarsje aangestoken, en als die uit ging staak ik een nieuwe aan.
afgelopen zondag heb ik dat weer gedaan, misschien een rare gewoonte maar voor mij geeft dat een goed gevoel.
hoewel we nu weer een auto hebben was naar het crematorium gaan geen nut, omdat dan de zal waar het boek ligt en de kaarsjes kunnen worden aangestoken dicht is.
voor mij en mijn dochter is deze manier even goed.
ik weet wel dat je leven door gaat maar je houdt altijd die momenten dat je je dierbare blijft missen.
niet meer gezellig koffie drinken, even om raad vragen of ongevraagd raad krijgen.
de kleine dingen die je eerst zo konden ergeren en als bemoeienis werden beschouwd  worden een gemis.
na de jaren is het gemis van je dierbare er nog steeds, het heeft een plekje gekregen.
je leven is door gegaan, en dat hoort ook zo, al heb je vaak nog die momenten van kon ik nog maar even met hem praten.
en dat is denk ik iets wat nooit echt helemaal weg zal gaan.

tot het volgende blog ....

DragonBreath Ice

in Amerika is het al een flinke hit: superkoud ijs waarvan je rook gaat blazen. 
op Instagram zijn honderden video's te zien waarin tieners het superkoude goedje eten en rook uitademen.
in Los Angeles wordt 'Dragonbreath Ice' verkocht. bolletjes ijs waardoor je je even kunt voelen als draak uit Game of Thrones.
het moet toch niet gekker worden! ik weet dat GoT erg populair is maar dit is misschien toch wel iets te overdreven en gevaarlijk.

de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) waarschuwt dan ook voor het eten van zogenoemde drakenadem-ijs. 
vorige week zou een meisje brandwonden hebben opgelopen in haar mond.
de kleurrijke balletjes die in een mengbeker worden gedaan en overgoten worden met vloeibare stikstof, kunnen namelijk brandwonden veroorzaken, meldt de NVWA.
de balletjes zijn zo koud dat ze een witte nevel uitstoten. als je ze in je mond doet komt er dus ‘rook’ uit je mond.
maar omdat vloeibaar stikstof een temperatuur van -196 graden heeft is het tevens gevaarlijk. 
als je dit in je mond krijgt of doorslikt kan dit ernstige brandwonden in je mond, slokdarm en luchtwegen veroorzaken.
als je ze toch wilt gebruiken, let dan heel goed op dat er geen vloeibaar stikstof meer op de balletjes zit, doe de balletjes heel voorzichtig in je mond en neem niet teveel tegelijk, luidt het advies.

vloeibare stikstof wordt gebruikt voor diverse handelingen, zoals voor opslag van biologische materialen, als koelmedium bij laboratoriumwerkzaamheden, voor klinische behandelingen.
dat het in de keuken ook al werd gebruikt is ook bekend.
stikstof is bij kamertemperatuur een kleurloos en reukloos gas. onder deze condities is stikstof nauwelijks zwaarder dan lucht. 
door afkoeling wordt stikstof zwaarder. vooral koude stikstof heeft dan ook de neiging zich in eerste instantie in laag gelegen ruimtes te concentreren. 
het kookpunt ligt bij -196C. stikstof is niet brandbaar. 
op zichzelf is stikstof niet toxisch maar als het in grotere hoeveelheden vrij komt verdringt het zuurstof uit de lucht en werkt dan verstikkend. 
nou met die kennis laat ik toch even zo een "drakenijsje" voor wat het is!

tot het volgende blog ....