stand van zaken: week 42

hier weer even een klein overzicht van hoe ding lopen en wat er eventueel zo beetje allemaal in me leven gebeurd.

stoppen met roken #4
tja, wat kan ik er over zeggen.
echt gestopt kan je het niet meer noemen ... je voelt hem dus al aan komen.
ik rook van tijd tot tijd dus toch weer.
wel heb ik mezelf een maximaal te roken gebod opgelegd.
dat wil dus zeggen dat ik eigenlijk een paar momenten op de dag heb dat ik mezelf dat sigaretje gun.
in de ochtend, bij mee eerste bakkie koffie van de dag rook ik zonder twijfel een sigaret.
en s'avond naar het eten ook, ik kan gewoon niet 100% het roken laten!
zwak? misschien, maar dat boeit me ook niet zoveel.
als ik over het algemeen me rookgedrag onder de loep neem dan heb ik toch wel iets gewonnen.
ik zat ooit op 5 á 6 pakjes per week, ik ben toen ook een poging gaan wagen en kwam toen uit op ongeveer 3,5 pakje per week.
daar kwam dan me laatste poging bij en ik kom nu uit op 1,5 pakje per week. dat is 2 pakjes minder!
dus ik ben dan wel niet 100% gestopt maar weer wel verminderd, dus ik heb nog hoop dat er ooit een dag komt dat ik ook dat achter me hebben kunnen laten.
natuurlijk heb ik in me achter hoofd nog steeds de heel situatie van me vader, vergeet je ook niet helemaal maar als ik nu op deze manier, afbouwen ook op het punt kan komen dat ik het ooit wel kan laten dan vind ik het zo ook best.
dus eindconclusie: niet meer gestopt maar wel verminderd. daar naast neem ik geen sigaretten meer mee als ik de deur uit ga. ik rook dus hier thuis wel eens een sigaret maar verder niet.

Isa
en dan hadden we afgelopen maandag afscheid moet nemen van onze hond Isa.
het ging al een paar maanden niet goed, d'r hart had wat ruis en begon nu slagen over te slaan.
haar longen waren ook niet meer wat het moest zijn en er begonnen nog dingen bij te komen, de darmen begonnen tegen te werken en het bloed was troebel.
testen of er leukemie aan het ontwikkelen was hebben we niet meer gedaan, ook al was er wel het vermoeden van.
vol proppen met medicijnen had geen nut want het was leven op geleende tijd, die mogelijk ook nog met pijn zou zijn.
dus hebben we besloten haar in te laten slapen en onnodig lijden te besparen.
het is allemaal nog vers en het doet je iets als je dan je koffie op hebt en er geen hond happy naar de voordeur gaat om uit gelaten te worden.
ik ga niet aan een andere hond beginnen, ik moet nu ook me eigen gezondheid mee laten wegen en dan is het wijzer om het niet te doen. ik heb nog me 3 katten en dat is ook erg leuk gezelschap.

graven zijn weg
het was ergens in juni dat ik al had vertelt over de grafruiming die hier zou worden gehouden.
inmiddels zijn die dus al achter de rug.
in juli waren de graven van me opa en oma geruimd en precies op haar geboortedag werd ook het graf van me moeder geruimd en dat van die oom, de broer van oma.
het steek je toch als je bewust bent dat de plek nu leeg is, het doet meer met je dan je had gedacht.
maar tot onze grote verbazing werd er niks gedaan aan het graaf van het zusje van me moeder.
het probleem bleek achter af dat het wel op de papieren stond maar ze het niet echt konden vinden.
dus na een afspraak te hebben gemaakt met projectleider heb ik de plek aangewezen.
tevens werd me toen ook de plek getoond waar ze nu herbegraven liggen en dus het zusje bij zou komen.
dit is inmiddels gedaan, en door deze her begraving heb ik nu ook een beter idee van waar ze precies liggen.
het is nu goed, hoe droevig het ook was voel ik nu ook een rust. het is goed zo.
ze zijn samen en dat geeft me een voldaan gevoel.

examen en vervolg opleidingen
wat een gedoe is zo een examen jaar!
er komt zoveel informatie op je af en zie het allemaal maar te verwerken en te begrijpen.
en dan nog eens al die dingen die geregeld moeten worden! de aanvragen voor bepaalde zaken is ook nog niet zo makkelijk. gelukkig heb ik hulp hier voor.
inmiddels weten we dat we met vervolg in onderwijs ergens gaan uit komen in Breda.
hier zit een school die aansluit op wat me dochter wil gaan doen en ook als we eenmaal verhuisd zijn door kan gaan in de nieuwe woonplaats.
de eerdere plannen zijn wat veranderd, maar daar ga ik verder niet op in waarom dit is.
we zitten een beetje met het niveau waar op het examen wordt gedaan, maar daar blijkt nu ook een oplossing voor te zijn.
daar moeten we nog even achter aan, als het slaagt dan scheelt het in ieder geval weer 2 jaar extra onderwijs jaren.
we hebben dus nog genoeg te doen voor we alles rond hebben voor de door stroom naar vervolg onderwijs.

zo, weer een kleine up date van hoe de zaken er voor staan.
en niet alles loopt volgens planning.
dan heb ik nog niks gezegd over me auto die weer in de garage heeft gestaan. maar die rijdt weer als een zonnetje, oud maar het rijdt nog.
me dochter probeert me intussen zo gek te krijgen om toch weer een hond te nemen, ze heeft een leuk hondje in het asiel gezien, ze wil hem zelf betalen en er ook voor zorgen.
ik moet er nog even over na denken of ik dit wel wil.
en met nog een kleine 9 weken te gaan zijn we ook alweer bijna aan het einde van 2017.
dan zal het weblog er ook weer even van tussen zijn.
daar hoor je tegen die tijd ook nog wel meer over!

tot het volgende blog ....