How's life? is eigenlijk stand van zaken in een nieuwe jasje.
het klink eigenlijk net iets beter als stand van zaken, maar dat is mijn persoonlijke mening.
verder is de inhoud het zelfde als stand van zaken: over van alles en nog wat.
na meer dan een jaar thuis te hebben gezeten door het coronavirus mogen we weer.
de winkel was al een tijdje open op afspraak en de laatste weken hoefde dat ook niet meer, wel was er een minimaal aantal aan personen die tegelijk in de winkel mochten zijn en waren de mondkapjes verplicht.
dat is allemaal eigenlijk nog steeds zo, maar hierdoor moet de winkel ook weer meer worden voorzien van voorraad aan tweedehandse spullen. en dat betekend dat er weer wat ruimte is voor medewerkers om aan de slag te gaan.
en ik mag ook weer aan de slag.
het klink misschien heel raar om dat te zeggen maar als je al meer dan een jaar thuis zit ga je toch het contact met je collega's missen, en ook die met de bezoekers van de winkel.
vaste klanten kennen je intussen en soms kom je ze wel tegen bij de supermarkt maar daar sta je niet uitgebreid even met ze te praten.
ik vind het heerlijk om weer wat te mogen gaan doen. het zal ook wel wennen zijn omdat we dat heen en weer lopen niet meer zo gewend zijn en ik denk dat de rol in de prijstang verwisselen ook nog wel eens een problemen kan worden.
nog maar eens even de papieren daar van door lezen hoe dat ook alweer ging.
vaccinatie
ja, het zegt genoeg, ik mag een afspraak maken voor een vaccinatie tegen het coronavirus.
dat geld ook voor mijn dochter, maar dat is nog niet zo makkelijk als dat je zou denken.
ik heb vervoer maar even met een brommobiel overal naar toe crossen kan ook niet. en als ze dan met plaatsen als Middelburg, Terneuzen of Dordrecht aan komen, dat is helemaal niet doen baar.
de plek in Roosendaal had gekund, was het probleem niet dat de locatie op een plek is waar ik met mijn brommobiel niet kan komen.
dus is het nu wekelijks bellen of er een plekje is in Bergen op Zoom.
het probleem zit in te weinig plekken waar ze prikken en te veel menses die de vaccinatie krijgen.
dus dat is niet zo handig bedacht allemaal van Meneer de Jong en het RVIM.
maar we komen er wel tussen, een keertje, over 3 maanden ofzo.
we blijven gewoon bellen en we horen het wel als er plek is.
boek
we zijn nu een maand verder nadat mijn eerste boek "welkom in Cottonshall" is uit gekomen.
ik heb intussen een aantal interviews gedaan met lokale kranten en ben te gast geweest bij de regionale radiozender. samen met hun hebben we ook een exemplaar van het boek verloot onder de luisteraars.
ik blijf het nog steeds raar vinden om mezelf te zien in de krant.
ik heb ook te maken gehad met afgunst van mensen die nog al minachtig doen over mijn boek, het in de krant staan en zo .
een tijdje terug schreef ik daar al een blog over hoe de ruzie met mijn buren uit de hand is gelopen.
het is nog niet ten einde, en er zal zeker nog wel een hele lange staart volgen.
via de uitgever heb ik intussen een ranglijst gezien waarbij ik als 5de stond als nieuw kommer van de maand en ik heb mijn boek al in vele boekhandels online terug gevonden. zelfs in België heb ik het gevonden.
dat het daar te verkrijgen is heb ik weer te danken aan het CB, de Centrale Boekenhandel distributie hier in Nederland.
In de kringloopwinkel van het Leger Des Heils hebben we een zweef-bibliotheek, een kast met boeken waar mensen boeken uit mogen lenen. een soort van bibliotheek, alleen doen wij niet aan afstempelen en zo en te laten kennen wij niet. we rekenen er op dat je de boeken netjes terug brengt.
binnenkort zal er van mijn boek ook een exemplaar te vinden zijn, hoewel de majoor al een claim heeft gelegd op het boek om het als eerste mee te nemen en te gaan lezen.
ik voel me nog steeds trots op deze prestatie, ik hoor ook van vele dat dat mag. er over praten is een ding maar het ook werkelijk waar maken is iets heel anders.
ik verwacht ook geen top verkoop van het boek en het kan nu redelijk zijn en pas over een paar maanden goed opgepakt worden.
de eerste stap is er en ik werk intussen gewoon verder aan een nieuwe boek, maar die is heel anders dan Cottonshall.
en verder....
tja, gewoon zijn gangetje. we komen langzaam aan weer in een 'normaal' dagelijks leven.
we kunnen weer normaal naar een winkel als we een nieuwe broek of schoenen willen kopen.
langzaam aan kunnen we ook weer afspreken om ergens te gaan uit eten of gewoon genieten van een zonnige dag op een terras.
het leven komt weer terug in het oude, en toch ergens in je achter hoofd heb je nog steeds een waarschuwing hangen om op te passen.
ik denk niet dat we 100% van het corona gaan afkomen. het zal altijd een deel van ons leven blijven waar we ons tegen moeten beschermen.
laten we hopen dat de vaccinatie ons dan ook gaat beschermen.
met meer vrijheid is reizen ook iets makkelijker.
en nee, ik ga niet naar het buitenland maar wel een paar dagen naar mijn BFF in Den Bosch.
we hebben elkaar lang niet gezien en we mogen weer onder normale omstandigheden bij elkaar op bezoek. dus een lang weekend er naar toe en gezellig bij kletsen en mogelijk een rondje door de stad en bij mooi weer een terrasje pakken.
mijn dochter gaat niet mee, maar die gaat in augustus een weekje weg.
dit is de eerste keer dat we beiden een soort van op vakantie gaan en niet samen gaan. het zal even vreemd wezen maar laten we eerlijk zijn, mijn dochter is intussen oud genoeg en ik hoef echt niet haar handje meer vast te houden.
ik heb eerder vrees voor degene die haar misschien met verkeerde bedoeling zou benaderen ... ken je de film American Assassin? meer zeg ik niet.
en zo komen we aan het einde van dit blog.
we komen weer langzaam aan terug in onze oude routine. life goes on!
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten