het is inmiddels alweer een tijdje dat we te maken hebben met de nieuwe maatregelen rond het coronavirus.
we moest thuis blijven als dat kon, thuis werken en alleen de deur uit als het niet anders kan of om boodschappen te doen.
de kringloop winkel was gesloten, dus ik hoefde niet te werken. en de eerste weken voelt als vakantie maar na een weekje of 4 á 5 was de lol er wel weer vanaf.
daarom gaan mijn dochter en ik samen, zij helpt dan met de zware spullen, samen gaat het altijd net iets makkelijker als alleen.
maar er mocht dus maar 1 persoon per karretje, mijn dochter moest een eigen karretje nemen om mee naar binnen te mogen, zelf de medische uitleg hielp er niet aan en op de vraag of er dan een medewerker kan help kreeg ik het antwoordt "als het nodig is kunt u dat vragen".
prima, het zij zo maar omdat we beiden niet een karretje wilde ontnemen van een andere die deze ook echt nodig heeft voor boodschappen te doen besloten we dus om de beurt te gaan. de ene week ging ik naar binnen en de andere week mijn dochter. inpakken doen we wel samen bij de auto.
als mijn dochter dan de boodschappen deed zag ik wel eens dingen waar ik mijn hoofd alleen maar afkeurend op kon schudden.
regels zijn regels maar om een zo goed als blind persoon die met een begeleider er is, die een kaartje/pasje liet zien, ik denk met een uitleg of zo, te weigeren zo samen naar binnen te gaan vond ik wel heel erg cru en ongepast. beiden droegen ook nog eens mondkapjes en handschoenen.
voor mijzelf zeg ik nog oké, ik overleef het wel weer, maar zo een vrouw, die duidelijk hulp nodig heeft als ze boodschappen doet te weigeren om die maatregelen. dat was triest, ik persoonlijk vond het een beetje onmenselijk en alleen maar oog hebben voor de regels.
en ik heb meerdere verhalen gehoord van ouderen die plots niemand meer mee mochten nemen wat ze andere altijd wel deden.
ik snap de voorzorgsmaatregelen wel maar begrip en menselijkheid was soms ver te zoeken.
over het algemeen zijn we vanaf maart tot ongeveer eind mei alleen buiten geweest voor boodschappen en mijn dochter omdat haar hond toch ook wel naar buiten wilde.
verder heeft Netflix wat overuren gedraaid, we waren begonnen om "teen wolf" opnieuw te kijken en "the originals".
al snel merkte we beiden dat we een bepaald ritme kwijt waren, hoewel ik nog een wekker had gezet op 08.00 uur om iets van een dagritme te hebben leek dit voor mijn dochter niet te werken.
tja, ergens was het te begrijpen want we zaten beiden thuis, ziekenhuis revalidatie lag stil voor mijn dochter en werken hoefde we ook niet, de winkel was immers dicht. dus waar moet je dan moe van zijn?
je doet je normale dagelijks huishoudelijke dingen wel maar dat is het dan ook.
van bank hangen en netflix kijken wordt je nou niet zo heel moe. ik niet en mijn dochter blijkbaar ook niet.
dus lagen we beiden lang wakker, ik ging dan maar lezen en vaak rond een uurtje of 1 had ik wel het idee te kunnen slapen.
maar mijn dochter had minder succes, soms was het al een uurtje of 3 en ze had nog geen oog dicht gedaan. het abonnement-geld van netflix heeft zich zelf wel terug verdient door dat er veel is gebruik gemaakt van hun diensten.
en ze is niet de enige, via whatsapp kreeg ze vaak berichten van vrienden die ook niet konden slapen. en je kan wel raden wat dat toe leiden: nachtelijke groepsgesprekken.
we zitten nu in juli en langzaam aan lijkt het ritme er weer terug in te komen.
we werken dan ook weer en we kunnen weer wat meer doen.
het leven gaat door ...
we zijn nu ruim 4 maanden nadat we thuis moesten blijven, de intelligente lockdown.
blijf thuis als dat kan en ga alleen op pad als het niet anders kan, voor je werken en boodschappen doen ofzo.
daar hadden we ook weinig keuze in, alles was verder dicht en dat was ook te begrijpen.
toch heeft het virus vele slachtoffers gemaakt en is de impact over heel de wereld te merken. sommige landen zijn/worden hard getroffen dan andere.
er wordt hard gewerkt aan medicijnen tegen het coronavirus maar dat kan nog wel even duren voor die er zijn.
zo moeten we proberen om 1,5 meter afstand van elkaar te houden.
reizen we met het openbaar vervoer maar moeten wel een mondkapje dragen en als je bij iemand die geen familie is in de auto meer wild rijden adviseren ze dat je dan ook mondkapjes draagt.
ik mag mijn dochter een knuffel geven, ze is familie maar mijn beste vriendin die ik na maanden weer zie mag ik niet knuffelen.
we mogen weer naar een terrasje, of de bioscoop maar de discotheek blijft nog dicht.
nou geef ik persoonlijk wel toe dat het idee om even lekker op een terras te gaan plakken of naar de bioscoop toe mij nog niet trekt. ik wil niet gelijk de draad weer oppakken en het risico te gaan oplopen besmet te worden met het coronavirus.
we mogen en willen er weer op uit en ik vrees dat dat wel eens een keer fout gaat en we een nieuwe golf kunnen krijgen.
ook het alleen boodschappen doen zal nog wel even zo blijven als nu.
daarin hebben we nu iets gevonden: we gaan beiden met een karretje naar binnen en hebben de boel verdeeld aan boodschappen over deze karretjes. dan hebben we wel onze boodschappen, we doen het samen en ik heb de hulp als het nodig is van mijn dochter.
ook zijn we weer aan het werk, dat is nu even anders dan normaal, ik werk nu op verschillende tijden, geen echte vast dag. even geen kassa-werk maar prijzen en voorraad aanvullen met spullen. dit zodat we dan meer verdeeld zitten met onze mensen en een beter werkveiligheid hebben wat betreft de regels en de gezondheidsrisico's.
de mandjes worden na elke gebruik ontsmet, als je naar binnen gaat hand ontsmetten en per klant een mandje. helaas is de koffiehoek gesloten voor de klanten en alleen toegankelijk voor het personeel.
we merken wel dat vele vaste klanten het missen om gezellig een bakkie te drinken en een praatje te maken, maar ze begrijpen het wel. dat praatje doen we nu ook wel maar dan even zonder de koffie.
in plaats van uit eten laten we thuisbezorgen en kijken netflix of doen een filmpje via pathé thuisbioscoop.
het nieuwe ritme is al snel een nieuwe gewoonte maar ik denk dat we pas echt opgelucht adem kunnen halen als het nieuws er is dat ze een medicijn hebben gevonden tegen het coronavirus.
tot die tijd blijf ik toch zeggen: hou het veilig en pas goed op jezelf en andere!
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten