ze blijven hun lieve momenten houden maar soms hebben ze ook nog steeds van die momenten dat je ze uit hun bol gaan.
ze hebben allemaal hun eigen karakter, ieder hun eigen ding en het lijkt ze niks te kunnen schelen. je kan ze waarschuwen maar dat helpt niet altijd.
ze hebben alle drie een eigen persoonlijkheid en die botsen soms met elkaar.
maar ondanks dat ze een stel monsters kunnen zijn, hou ik zielsveel van hun.
dit zijn Frodo, Nala en Raya, en dit zijn de verhalen uit hun leventje.
en laat je nog steeds niet misleiden door hun schattige kopjes!
wat doe je?
Frodo is een type kat wat graag bij je komt zitten om te zien wat je doet en het maakt niet uit wat het is.
dit was zo een moment in de keuken toen ik de aardappelen aan het schillen was.
hij zat er heel aandacht te kijken naar wat ik deed. maar met zo een blik van ik-begrijp-er-niks-van.
als of hij de logica probeert te begrijpen van waarom je dat ding aan het schillen bent.
maar ook op die derde foto, die blik naar maar dochter toe dat ze er foto van heeft gemaakt.
wat hij ook vaak doet is boven op het keukenkasje gaan zitten.
via het keukentafeltje, op de koelkast en dan even over springen naar de keukenkastjes die bij mij in de keuken naast de deur hangen.
vanaf daar kan hij alles goed zien in de keuken en gaat daar dan zitten kijken naar wat je aan het doen bent.
als een soort van waak-kat die toezicht houdt of je het wel goed doet.
en of je nou de afwas doet of staat te koken, meneer houdt je in de gaten.
ja en dit keer was het stevig raak.
ik was met mijn dochter een dagje winter Efteling gaan doen om mijn verjaardag te vieren.
ik heb de halve eeuw bereikt, 50 jaar.
het was deze dag alleen ijskoud en we hadden nog sneeuw ook. winter Efteling was het echt letterlijk!
en hoewel het heel leuk was hebben we er hier nog een staartje aan gekregen.
zo wel ik, als mijn dochter zijn bijna anderhalve week ziek geweest van een flinke griep.
ik heb het de eerste dagen zo beroerd gehad dat ik meer heb geslapen als dat ik wakker was.
dit was na een weekje, iets beter maar nog geen 100%.
Nala zat op de bankleuning en hield mij in de gaten en Raya was op schoot gekropen.
op bed kwam ze ook telkens bij mij liggen.
niet op de foto te zien, maar achter mij op de bank leuning lag ook Frodo. ik zat weer lekker in gebouwd met de katten.
en ik kan er deze maand niet veel meer van maken dat wat het nu is.
door dat we hier in huis beiden behoorlijk ziek zijn geweest hebben we niet echt de moeite genomen om aan foto's maken te denken.
deze afbeelding vond ik een tijdje terug al en ik wil niet zeggen dat het altijd waar is, maar de afgelopen dagen met het ziek zijn was het gezelschap van onze harige monsters zeker aangenaam.
high poot van namens de kattenclan en graag tot het volgende blog ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten