we zitten deze week even zonder de brommobiel.
die hebben ze gisteren opgehaald en is terug bij de leverancier van de Microcar.
ik ben niet technisch aan gelegd wat auto's betreft maar in het kort: er was iets met de as die krom was en dat moest nagekeken worden. de reden dat hij krom is voor mij een groot vraagteken, ik ben heel netjes wat drempels en zo. gewoon rustig erover heen en niet vol speed (45km) er over heen.
nu is het een probleem wat ze kende, wat betreft de as en krom door drempels en voor hun was het geen enkel probleem. toch willen ze alles even nalopen of er geen andere oorzaak kan zijn, ik heb namelijk al eerder een probleem gehad wat een fabrieksfout was.
we gaan er vanuit dat het wel goed gaat komen.
op het Instagram account (@scooziemouse) kun je foto's vinden van de auto toen ze hem kwamen ophalen.
vaccinatie
ja, wat kan ik zeggen?
de ene wil het niet en de andere wel, ik heb hem genomen, de vaccinatie tegen corona en ik moet zeggen ik heb er weinig last van gehad.
ik heb eerder last gehad van de prik zetten. ik heb een naaldenfobie, ik ben echt bang voor naalden. ik heb er gewoon niks mee en vind ze dood eng
ik kreeg een tijdje terug de uitnodiging en ben gelijk gaan regelen om hem te halen.
op 12 juni had ik de eerste en een week later mijn dochter. mijn dochter krijgt hem om medische reden al eerder dan de andere van haar leeftijdsgroep.
 |
| (foto's: BN De Stem) |
alles staat heel goed aangegeven.
het was even een gedoe om de afspraken te regelen maar het lukten dan toch om dit in Bergen op Zoom af te spreken.
ik was echt zo nerveus toen we gingen voor mijn afspraak.
eenmaal daar en geparkeerd gingen we naar binnen, een soort van Efteling sla om zoals bij droomvlucht voor dat we aan de balie waren waar ik me melden.
na wat gegevens te hebben gecheckt mocht ik door, naar het medisch loket i.v.m mijn fobie.
daar werden we naar een arts verwezen van de GGD die mij zou vaccineren. maar laat die nou net zijn gaan lunchen en moest dus wachten.
laat ik dit zeggen: bijna een half uur moeten wachten met een naaldenfobie is niet echt fijn!
dat is toch wel een klein puntje van kritiek naar dit hele prik proces. '
maar goed, ze kwam en daar gingen we. toen was het voor mij even error, 3 mensen begonnen te praten tegen mij, wie moet ik nou antwoorden? auwww! en klaar!
dit ging zo snel dat ik klaar was voor ik het wist. toen naar de wachtruimte waar je dan 15 minuten moet wachten om te zien om je bijwerkingen krijgt.
het eerst wat mij opvalt is dat mensen met hun arm zitten te draaien. ik ga zitten en ik voel mijzelf weg trekken, adem halen gaat moeilijk en er komt een medewerker van het rode kruis.
ik mag mijn mondkapje af doen, dat voelt al een stuk beter en ik voel mijzelf weer bij trekken.
nee, ik ging niet flauw vallen. de spanning door mijn naaldenfobie kwam los. al pratend met de medewerker voel ik me beter worden maar heb behoefte aan frisse lucht. dus nog voor dat de tijd om is ga ik weg, langzaam lopen we naar de auto terug en ik voel mij daar buiten gelijk stukken beter.
daar hebben we nog even gewacht voor dat ik terug naar huis ben gereden.
van de vaccinatie heb ik verder geen klachten gehad.
een week later moest mijn dochter, maar ik ben toen in de auto blijven zitten.
20 juli krijg ik de tweede en mijn dochter de 24ste die van haar.
dan hebben wij het achter de rug.
de burenruzie
tja, wat kan ik daar over zeggen?
ik denk dat het beter is om daar verder even niks over te zeggen.
momenteel is het rustig. er zijn gesprekken geweest tussen buurtbemiddeling, mij en de buren. er komt nog een gesprek met zijn allen en dat is afwachten hoe het gaat verlopen.
beiden, ik en hun ook hebben zeker dingen verkeerd aan gepakt en gezegd, en dat is denk ik ook wel waar het nu op stuit.
we zullen zien hoe het verder zal gaan.
alleen op vakantie
nou, vakantie is misschien een wat overdreven maar 5 dagen, een lang weekend naar mijn vriendin in Den Bosch.
we hadden elkaar al zo lang niet meer gezien, mede door het coronavirus was het wat lastig om op bezoek te gaan bij elkaar.
maar die dagen hebben we zeker goed besteed. misschien iets te veel voor mij.
ik had echt wel even een week nodig gehad om bij te komen van alles. ik was echt heel moe, maar dat is ook niet zo gek als je normaal rond 11 uur wel op je bed ligt en nu tot half 3 in de nacht nog zat te kletsen en rond 9 uur al weer op en aan de koffie.
in dat park zit een dierenparkje en genoeg eenden aan de grote vijver.
ook zat er een koppel zwanen met kleintjes.
ik heb ze kunnen filmen maar zolang ik liep was het prima, toen ik even stil ging staan kwam een van de zwanen al gelijk in mijn richting. ik snap het wel, beschermend naar de jonge.
ik zou ze geen kwaad doen, ik vind het prachtig maar we kennen allemaal de verhalen van mensen die voor de lol ze wel kwaad doen.
ik heb zeker van deze dagen in Den Bosch genoten. het was heerlijk om er even van tussen te zijn. het was wel vreemd om alleen te zijn, zonder mijn dochter maar ook wel fijn om even los van elkaar te zijn.
we zijn heel hecht maar soms is even zonder elkaar ook wel eens goed.
ze is oud genoeg om alleen thuis te zijn, maar eerlijk is eerlijk, terug thuis is het toch wel weer fijn elkaar te zien.
en verder ....
binnenkort gaat mijn dochter een weekje op vakantie. niks bijzonders, gewoon een weekje naar haar vader.
hier loop intussen alles door en zit ik weer een mijn normale dagritme.
ik was ook weer aan de slag gegaan bij de kringloopwinkel, helaas kan ik nu even niet omdat ik zonder auto zit.
maar zodra de auto terug is gaan we weer gewoon aan de slag.
het weblog zelf gaat in augustus twee weken plat voor de vakantie.
van 9 tot 20 augustus houden we hier van het weblog even vakantie.
postcrossing heeft zo als altijd twee kaart er op uit voor en na de vakantie.
en op 20 augustus komt StarStable prietpraat 43 gewoon online, om nou voor die laatste dag van de vakantie nog met dat blog te gaan schuiven, daar zag ik het nut niet van, dus gewoon hup online met die handel.
dan zijn we nu toch echt wel weer bij gepraat, dus ik zou zeggen:
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten