woensdag 9 maart 2022

postcrossing#289

hallo en welkom bij een nieuwe 📬postcrossing.
enige tijd geleden kon je een vragenlijst invullen voor postcrossing. 
dit om een beeld te krijgen wat wij van postcrossing vinden en wat we verbeterd willen zien. 
en dit is de top 3 aan dingen die wij postcrossers verschrikkelijk vinden.

1.  verlopen of verloren ansichtkaarten is een grote bron van frustratie bij deze hobby, aangezien niemand graag een ansichtkaart stuurt die niet wordt ontvangen of erkend. 
in de loop der jaren is het Postcrossing-systeem verbeterd met verschillende geautomatiseerde regels en triggers die zijn gericht op het verminderen van dit probleem.
2. vaak dezelfde land waar je een kaartje naar toe mag sturen. en dat herken ik zelf ook wel.
bij mij zijn Duitsland, Rusland en de USA de topper. wat meer afwisseling zou prettig zijn.
3.  veeleisende profielen, je hebt ze vast ook wel voorbij zien komen. profielen met lijsten wat ze willen ontvangen en wat ze zeker niet willen ontvangen. leuk en daar valt tot op bepaalde hoogte ook wel rekening mee te houden maar sommige slaan er in door. en soms zijn de reacties die je krijgt als ze je kaart hebben geregistreerd ook niet heel vriendelijk.

dingen die ze op verschillende manieren hebben aangepakt en aangepast, of die nog steeds bovenaan staan hun lange to-do lijst.
door deze vragenlijst hebben wij ze geholpen om prioriteiten te stellen in welke dingen het belangrijkste zijn en welke vervelend zijn maar geen voorrang nodig hebben. 
maar het belangrijkste is dat ze daar tijd voor nodig hebben. 

gaan we door met de ontvangen post.
ik had afgelopen week de melding dat de kaart uit postcrossing 287, naar Finland zijn bestemming heeft bereikt na een reis van 1639 km in 11 dagen.
ik kreeg de vraag wat voor boek ik had uitgegeven. mijn boek is een reeks van korte verhalen, 8 verhalen van 30 tot 40 bladzijdes per verhaal en 3 mini verhaaltjes van ongeveer 6 bladzijdes. 
de verhalen zijn los te lezen maar vorm samen weer een geheel. 
de schrijftaal is zoals wij het in Nederlands noemen 'straattaal'. geen correct schooltaal maar begrijpelijk zo als je met mensen zou praten. 
deze schrijfwijze heb ik ook zo gedaan omdat ik denk, hoop, met korte verhalen en gewone taal het mensen met dyslexie of concentratie problemen makkelijker te maken te lezen door dat het niet zo lang is. of het ook zo werkt? geen idee, maar de bedoeling was goed.

goed gaan we door met de kaart die ik deze week op reis heb gestuurd.
en dat is dit kaartje, deze is onderweg naar Duitsland is gaat een reisje maken van 274 km voor het op zijn bestemming is. 
veel informatie stond er niet over de ontvamger van deze kaart. hij (hint) woont in 
een klein stadje in Duitsland in Nedersaksen.
zijn hobby is fotografie en hij stuur zelf  ansichtkaarten met foto's zijn woonomgeving die hij zelf heeft gefotografeerd!
voorkeur had hij niet, hij was blij met alle ansichtkaarten.
dus ik heb gekozen voor dit kaartje met een mix van leuke foto's. we gaan het dus afwachten hoe lang de reis gaat duren en wat de reactie zal zijn. 

en zo komen we aan het einde van deze postcrossing.
de strijd tussen Rusland en de Oekraïne is nog steeds wereldnieuws wat iedereen bezig houdt. afgelopen maandag hebben wij in Nederland een inzamelactie gehad voor geld en hulpgoederen om naar de Oekraïne te sturen. 
via mijn werk bij de kringloopwinkel zijn we ook druk bezig om spullen te verzamelen voor de collega's van het Leger Des Heils ter plaatsen in de Oekraïne die daar zijn om hulp te bieden aan de bevolking. denk hier bij dan voornamelijk aan kleding, dekens, voedsel en medische middelen. 
wat postcrossing betreft heb ik geen enkel idee hoe het zit wat post versturen of ontvangen. laten we dus het beste er van hopen en vooral hopen en misschien wel bidden dat deze waanzin snel ophoudt. 
rest mij nog om jullie te bedanken voor jullie aandacht deze week en graag tot het volgende blog ... 







Geen opmerkingen:

Een reactie posten

kattenstreken #84

Welkom bij kattenstreken! Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grap...