het is weer woensdag, het midden van de week, dus tijd voor 📫postcrossing!
en ik ga gelijk in huis vallen met de vraag: waar is de tijd gebleven dat je nog een kaartje kon sturen zonder dat mensen eisen stellen aan wat ze wel en niet willen ontvangen?
is dat niet hoe postcrossing ooit begon? gewoon lekker simpel post versturen.
in 2016 begon ik met postcrossing en het was leuk, het begon als een grapje om te zien of het echt werkte en inmiddels is postcrossing een vast onderdeel van dit weblog.
maar wat mij wel is gaan opvallen in de loop der tijd is de eisen die sommig stellen aan de kaartjes die je stuurt.
hoe groot de kaartjes mogen zijn, sommige willen echt een bepaalde grote hebben anders past het niet in hun boek of doos waar ze de kaarten van postcrossing in bewaren.
wat er op staat of wat er juist niet mag op staan, kaarten met landschappen of juist niet.
iets met dieren, voertuigen, gebouwen of kunst.
en je probeert wel een kaartcollectie aan te leggen met van alles wat maar je kan nooit altijd aan die eisen voldoen.
ik probeer steeds vaker van die gewone Holland kaarten te gebruiken, lekker algemeen, laat iets zien van Nederland en verder geen gedoe. is meestal altijd wel goed.
ik krijg het idee dat sommige door slaan met postcrossing.
als of ze denken dat je speciaal voor hun even een kaartje gaat shoppen of zo.
laat we het dus gezellig houden en gewoon terug naar de basis van post versturen.
je mag best voorkeur hebben maar laten we niet gelijk negatief reageren als iets buiten jouw zone valt. (ik zal mij daar soms ook best schuldig aan maken)
de bedoelingen van kaarten sturen komt van uit een goed hart en dat is dan toch belangrijker dan de afbeelding?
oké, dit moet ik even kwijt. de eisen lijst van sommige zijn echt lastig en ik heb gewoon niet altijd de mogelijkheid om er aan te voldoen. dat zal voor ander vast ook zo zijn.
gaan we door met waar het omdraait, hopen we dan, kaarten versturen en ontvangen.
mijn brievenbus is stil de laatste tijd, nou ja, wat de kaarten dan.
de rekeningen blijven wel gewoon op de deurmat vallen.
ik heb de laatste tijd niks ontvangen maar je weet nooit hoe snel dat kan veranderen.
van mijn kant zijn er nog twee kaarten onderweg, een naar China en een naar de USA.
en daar komt vandaag nog een kaartje bij.
en zal een afstand van 208 km gaan reizen voor het zijn bestemming heeft bereikt.
de reis hoeft niet zolang te duren, dat weten we in tussen wel.
ik geloof dat de kaart wel beelden heeft van ons land.
van mijn eigen omgeving kan ik niks sturen, heb ik al eerder laten weten.
kaarten van mijn woonplaats en omgeving zijn er niet meer.
we gaan afwachten hoe de kaart in de smaak gaat vallen?
en zo komen we gelijk aan het einde van postcrossing deze week.
ik moest gewoon even kwijt over de eisen die sommige stellen.
dat ik weer wat kaarten erbij moet gaan shoppen had ik wel gezien, we gaan dus maar weer op kaartenjacht.
ik koop wat ik leuk vind om te versturen. ik probeer het algemeen te houden en ik ben bijna geneigd om te zeggen: je doet het er maar mee, wees blij met wat je krijgt.
oké eerlijk is eerlijk, die overdreven grote kaarten hoeven voor mij ook niet, ik verstuur ze zelf dan ook niet.
goed, voor we door slaan, dit was het voor deze week. ik heb verder geen mededelingen voor jullie, behalve dan dat we er volgende week weer zijn.
bedankt voor jullie aandacht en graag tot volgende week ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten