En afgelopen week is PostNL, ons Nederlandse postbedrijf, met een bericht naar buiten gekomen dat waarschijnlijk niemand zag aankomen.
Ze gaan namelijk de postbezorging veranderen naar om de dag te bezorgen en niet meer dagelijks.
Dit betekent dus dat met post van postcrossing vertraging kan komen wat betreft het ontvangen van de kaarten.
De reden dat ze dit zo gaan doen is omdat het niet meer rendabel zou zijn om dagelijks post te bezorgen. En ze hebben te maken met een tekort aan personeel.
Wil je toch je post dagelijks krijgen, dan mag je daar voor gaan betalen.
En hiermee gaan we naar mijn mening weer een stuk dichterbij komen van het tijdperk ‘alles moet digitaal’.
Ik ga er niet voor betalen, dus als ik langer moet wachten op de kaarten is dat helaas niet anders.
Vanaf wanneer dit ingaat is nog niet bekend maar het gaat er dus zeker aan komen.
We wachten het af tot we er meer over weten, dan laat ik het zeker even weten in een blog van postcrossing.
Maar wat ze ook gaan doen: ik blijf meedoen aan postcrossing!
En wat de toekomst gaat brengen met onze postbezorging is nog afwachten, maar voor nu is de post nog gebracht en er was genoeg deze week.
Om te beginnen kwam deze kaart in de mailbox, een kaart uit Japan en deze heeft een reis gemaakt van 9143 km in 10 dagen. En dat is toch redelijk snel gegaan, als ik zo vrij mag zijn om te zeggen.
De afzender heeft het geluk gehad dat hij in een ‘Green Card Lottery’ een kaart heeft gewonnen en hiermee kan hij dus naar Amerika toe emigreren.
Hij zoekt mijn baan aan de oostkust van de VS en hoopt dat ik deze zomer een baan gevonden en te kunnen vertrekken.
Hij is leraar Japans Engels en houdt van reizen en films te kijken. Hij is dol op snoepgoed, maar fruit eet hij ook graag.
Ik heb gezocht op de tekst van de kaart, maar kon er niet echt wijs uit. Sorry, maar ik ga geen informatie geven als ik het zelf niet zeker weet.
Het is zeker een hele mooie afbeelding, ik gok van een gebied wat een Nationaal park is.
Een andere kaart die ik deze week mocht ontvangen is deze, een kaart uit Duitsland.
En deze heeft een reistijd van 4 dagen over 501 km.
Ik moet zeggen dat ik sinds ik naar Drenthe ben verhuisd niet zo heel ver van de Duitse grens woon, ongeveer een 45 minuten rijden met een auto. Ik ga elke maand wel een keer naar Emlichheim met vrienden.
De afzendster schreef dat ze een stressvolle baan heeft en het even schrijven van kaarten om te versturen voor postcrossing even wat rust geeft.
Ik kan niet zeggen wat voor werk ze doet, op haar profiel staat verder niks aan persoonlijke informatie vermeld.
De kaart is zeker erg mooi. Ik hou wel van een mooie zonsondergang. Laatst hadden wij hier ook een prachtige zonsondergang, de lucht was helemaal roze.
Ik heb er toen een foto van gemaakt.
Deze kaart komt uit de USA en heeft een reisje van 7836 km in 22 dagen.
En dit brengt echt een glimlach op mijn gezicht, Los Angeles in een prachtige shot in de avond.
Op de foto zie je het gebouw van een van de bekendste kranten in Amerika, The Times.
Ik heb nog steeds de wens om ooit een reis naar Amerika en Los Angeles te bezoeken.
De afzender is 70 jaar oud, maar voelt zich nog jong in het hart. Hij is als 43 jaar gelukkig getrouwd en noemt zijn vrouw zijn persoon ‘stok in de modder’.
Aan de manier van hoe het is geschreven merk je al de humor en liefde voor haar.
Hij is een overlevende van kanker, een mooie prestatie als je die strijd hebt gewonnen. Mijn vader was minder gelukkig en heeft zijn strijd verloren.
Ik wens de afzender dan ook nog een paar gelukkige mooie jaren met zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen.
En deze prachtige paarden komen uit Slovenië en hebben een reisafstand van 985 km in 5 dagen.
Op de kaart zien we lipizzaners paarden, de lipizzaner is een warmbloed paardenras dat zijn oorsprong kent in de Habsburgse keizerlijke hofstoeterij "Lippiza" (1580-1915), thans bekend als Lipica in het huidige Slovenië.
Er zit best een lange geschiedenis achter dit paardenras, maar ik denk dat ze vooral ook wereldberoemd zijn door de Spaanse rijschool uit Wenen.
En het zijn ook zeker prachtige paarden.
Over de afzendster kan ik verder weinig zeggen omdat er ook verder niks over haarzelf is geschreven en ook op haar postcrossing profiel staat niks vermeld.
We hadden afgelopen week toch best veel post gehad.
Ik ben er heel blij mee, het blijft toch net een stukje persoonlijker zo een kaartje.
Natuurlijk heb ik deze week ook weer een kaartje naar de brievenbus gebracht.
En dat is deze kaart geworden van een schattig konijntje en deze gaat naar Servië en gaat een reisje maken van 1361 km.
Het is de eerste keer dat ik een kaart naar Servië verstuur en ik ken verder weinig van het land. Het enige wat ik weet is dat er lange tijd oorlog is geweest en dat Servië deel uitmaakte van Joegoslavië.
De ontvangster van deze kaart is wetenschapper met een doctoraat in de biologische wetenschappen.
Ze houdt van reizen, het ontdekken van verschillende culturen, tradities en het ontmoeten van nieuwe mensen. Ook houdt ze van archeologie, geschiedenis, mythologie en legendes.
Ze is blij met elke kaart, dus heb ik gekozen voor deze kaart het konijn.
We gaan het dus weer afwachten hoe de reactie zal zijn op deze kaart.
En zo komen we alweer aan het einde van dit blog.
Een goed gevuld blog mag ik toch wel zeggen.
Deze week gaan ook de nieuwe sociale media post-logo’s van start. Vandaag is dat met de muis, en dat betekent dat we die afbeelding de komende 5 weken op een postzegel hebben staan.
Vanaf vandaag is er niet meer te zien welke kaart er dus op uit is gestuurd, om dat te zien moet dus echt even het blog bezoeken. Verder verandert er niks aan het blog.
Dus voor nu bedank ik jullie weer voor jullie aandacht en graag tot het volgende blog …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten