één keer per maand is dit onderdeel op het weblog te vinden.
wie kent het niet ... een foto op instagram of facebook misschien zelfs op twitter met daar bij de #tbt?
dit staat voor Trough Back Thursday. waarom donderdag? geen idee.
maar dat bracht het idee van #TBM : Trough Back Memories, oftewel een foto waar ik een leuke herinnering aan heb of gewoon een leuk moment met een grappige verhaal, maar het kan ook iets triest zou kunnen.
let op! mochten er gezichten van persoon opstaan kan ik deze bewerkt hebben zo dat ze niet zichtbaar meer zijn. dit i.v.m de privacy van deze mensen
purk en het Barbie huis
het is alweer bijna 3 jaar geleden dat we afscheid hebben genomen van Purk.
maar hebben inmiddels een kat erbij die zeker niet onder doet voor haar, onze Raya (meer over haar kun je lezen in kattenstreken) is bijna een kopie van haar.
hoewel mijn dochter er iets anders over dacht, wat ik ook nog kon begrijpen.
zo een Barbie huis is nou niet echt gemaakt voor katten.
maar onze Purk dacht daar dus even anders over.
ik moet zeggen ze deed het wel netjes want ze lag op het gedeeld wat de zo gezegde slaapkamer van het huis was.
het witte hekje was wel even een klein probleem zo met dat lijf van haar, op zich ook geen groot lijf, maar het was even wurmen om het lijf te parkeren.
even terzijde, het hekje is niet afgebroken en heeft de logeerpartij overleeft.
sterker nog het hele huis is er nog.
hoewel ik niet zeker weet of alle losse onderdelen er van nog aanwezig zijn?
mijn dochter was er niet zo heel blij mee dat Purk dit deed en kon best wel tegen haar bezig zijn dat ze dat niet mocht doen.
niet dat Purk zich er iets van aantrok.
op dit soort momenten stond ze altijd tegen Purk aan te praten dat dat niet mocht en zo, maar Purk trok zich daar niet zo veel van aan.
het heeft al eens een Barbie bed gekosten waar ze op was gaan liggen. ook niet onlogisch, een bed is tenslotte om op te slapen. alleen konden de pootjes dat net even niet houden en deden kraak.
maar ik kon er niet over boos worden, mijn dochter wel.
het bed was nog onderdeel van een set die ik in mijn eigen kindertijd had gebruikt, dus wat de leeftijd betreft stond het niet lelijk dat een paar stukjes plastic van ongeveer 25 jaar oud het niet hebben overleeft.
daar ging Purk ook in liggen. vond ze ook niet zo leuk 😊.
ik ben even gaan zoeken tussen de foto's en dit is wat ik bedoelde met haar flat van dozen en Purk die er in was getrokken.
Purk had altijd wel bijzonder manieren om de aandacht te krijgen.
als je aan het werk was op je laptop aan kwam ze er gewoon boven op staan, zo van: je stopt maar even , ik wil nu aandacht.
ze was een echte knuffelkont en dat heeft Raya ook.
die kan ook op de meest onverwachte momenten voor je gaan zitten en niet weg gaan voor ze een knuffel heeft gehad.
een voordeel is dat mijn dochter inmiddels 17 jaar is dus niet echt meer van die huizen bouwt voor een Barbiepop.
dus daar kan Raya niet in gaan liggen maar wel voor haar neus gaan zitten als ze bijvoorbeeld huiswerk aan het maken is.
je zou bijna denken dat een deel van Purk is herboren in Raya.
maar daar zullen we verder maar geen vragen en gedachtens over gaan delen, dat is een discussie waar mensen allemaal verschillend over denken.
wij vinden het wel erg leuk om dingen van onze geliefde Purk terug te herkennen in Raya.
en het doet ons toch met plezier terug denken aan dit soort momenten van Purk.
mijn dochter kan er nu wel om lachen, ze zegt nu zelf ook dat het inderdaad wel grappig is om te zien maar dat ze dat zo nooit zag als Purk weer eens bij de Barbie kwam logeren.
tja, kleine kinderen worden ook groter en wijzer.
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten