en ze kunnen heel lief zijn maar soms .... soms hebben ze van die momenten dat je ze uit hun bol gaan.
je kan ze waarschuwen maar dat help niet altijd en soms doen ze dingen en die blijven ze doen tot vervelends toe.
regelmatig ga ik dit delen met jullie wat ze weer hebben gedaan.
ik hoop van die momenten iets te kunnen laten zien met een foto of misschien een filmpje.
Dit zijn Rambo, Frodo, Nala en Raya, en dit zijn de verhalen uit hun leventje.
laat je niet misleiden door hun schattige kopjes!
nou, de kop van Nala zegt genoeg hoe hij over vuurwerk denkt. die was er niet echt blij mee. al dat geknal vind hij maar niks.
en er werd flink geknald hier! zeker weten dat het niet allemaal legaal vuurwerk was.
Frodo vind het best, doet hem weinig, die gaat om 12 uur zelfs voor het raam zitten en kijkt naar alle siervuurwerk wat word af gestoken.
Rambo doet het ook niks, die ligt gewoon te slapen en vertrekt geen spier.
maar dat kan ook zijn omdat hij momenteel wat ziekjes is.
een griepje volgens de dierenarts, niks bijzonders. uit zieken net als bij mensen maar als dit te lang blijft duren mag hij toch nog even terug om verder te onderzoeken of er niks meer onder de vacht zit.
we wachten nog even af dus.
Nala moet er niks van hebben, ze slaat niet op de vlucht of verstopt zich maar je kan wel merken dat hij het niks vind.
bij iedere knal schrok ze zich te pletter.
arm beestje. ze wist echt geen raad met al dat geknal.
verstoppen deed ze zich niet maar echt lekker rustig liggen ook niet.
als ze dan rustig bij je was komen liggen, ging het hartje weer flink te keer als er een hard knal was van het vuurwerk.
ze kroop dicht tegen je aan, en nog iedere keer flink de schrik er in als er weer een klap was.
ook de hond Beertje moet er niet veel van hebben en op een bepaald moment lagen ze samen op de bank tussen mij en mijn dochter in. beiden leken toen wel vrij rustig te zijn.
met dit soort momenten weet je gewoon dat je bij je beestjes moet zijn, ik zou het niet over mijn hart kunnen krijgen op een avond als dit naar vrienden te gaan en ze thuis achter te laten.
zo zit ze dus in de ochtend naast je, pootje op mijn been en mij aankijkend terwijl ik nog aan het wakker worden ben met een kopje koffie.
smekend ogen om even te knuffelen. als je dan je kopje weg zet en je arm weg haalt, kruip het op schoot.
probeert zijn kop onder je arm te begraven en kruipt zo tegen je aan.
dan aai ik hem maar en even knuffelen. begint dan ook gelijk te spinnen.
na een paar minuten is het weer goed en gaat gewoon naast je zitten.
wat ik dan doe maakt verder niet uit, maar blijft wel naast me zitten met zijn pootje weer op mijn been.
Nala kan echt zo zijn momenten hebben dat het gewoon een knuffelkont is.
onze Raya, echt de baby van het stel! zij heeft dit soort momenten best veel.
dan wil ze gewoon bij je liggen en is ze op je vinger aan het sabbelen en bijt er soms in, dat kan soms best pijnlijk zijn.
ze heeft best nog wel scherpe tanden.
maar op een moment als dit is ze zo schattig. eigenlijk ook gewoon een knuffelkont.
nou het lijkt er op dat 2019 weer genoeg gaat opleveren wat de kattenclan hier.
Rambo houden we even in de gaten, ik vind hem zo zielig om te zien.
gelukkig laten de andere hem met rust.
en dit was dan de eerste kattenstreken van 2019.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten