stoptober 2018

stoptober is samen 28 dagen niet roken in oktober. 
28 dagen samen stoppen met roken vergroot de kans om het vol te houden met een factor vijf! 
en ik doe maar weer eens poging nummer 'weet ik veel' om mijn sigaret te laten voor wat het is. dit keer met een stok achter de deur.

stoppen met roken kan lastig zijn.  
toch weten ik vanuit verhalen dat het kan. 
zelfs als je heel veel rookt. of al heel lang rookt. 
de afgelopen jaren hebben meer dan 225.000 rokers met elkaar bewezen dat stoptober werkt. hoe dat kan? kort gezegd: door het samen te doen!
via een app ontvang je elke dag positieve berichten die je aanmoedigen en helpen om het vol te houden, ook als het even wat minder gaat. 
de app biedt afleiding met bijvoorbeeld filmpjes en puzzels. ook krijg je tips wat je kunt doen op eventueel moeilijke momenten.

ik heb er nog een extra stok bij gekregen: per week stop ik minimaal 8 euro (prijs van het merk sigaretten die ik rook) in een potje.
ik blijf dit wel langer doen dan die 28 dagen van stoptober. 
de afspraak is dat ik dit nu minimaal voor 6 maanden ga doen, 26 weken keer 8.00 euro is 208 euro.
er zijn dan 3 optie's: 
1. van dit geld gaan mijn dochter en ik wat leuks doen.
2. we gaan nog even door met opsparen voor bijvoorbeeld een vakantie naar Euro Disney of de Efteling. twee dingen die we graag nog zouden willen doen. 
3. ik ben weer de mis in gegaan en ben ik weer gaan roken, dan is het geld voor mijn dochter, het geld zoals besproken na 6 maanden, 208 euro dus. dan kan zij er mee doen wat ze wil.
ze is er van overtuigt dat ze dit gaat winnen, maar ze hoop ergens ook wel dat ik het vol kan houden. ik ga mijn best doen het dit keer vol te houden.
als het lukt dan zal uiteindelijk mijn dochter toch ook wel mee kunnen genieten van de eindbonus.

Uit een onderzoek blijkt dat 28 dagen net lang genoeg is om te ervaren wat de positieve effecten zijn van stoppen met roken.  de meeste ontwenningsverschijnselen zijn dan achter de rug. 
bovendien is een periode van 28 dagen goed te overzien. ook is de kans om blijvend te stoppen met roken maar liefst vijf keer groter als je het 28 dagen volhoudt dan wanneer je die 28 dagen niet haalt. elke dag niet roken telt!

op donderdag 20 september was mijn eerste dag niet roken, ik rook dus nu al een hele week niet, daar voor was ik ook al minder gaan roken, maar als je last heb van keelpijn dat kost je dat ook niet zo heel veel inspanning om roken te laten.
de eerste dagen gaat nog wel maar na 3 dagen begin je ... hoe zal ik het zeggen, te zoeken naar iets. de kunst is dan om je niet te verliezen in snoep, koek of chips.
ik ben daar naast ook een smarthwatch gaan gebruiken, hiermee hou ik bij hoeveel ik loop, wat me bloeddruk, hartslag en zuurstofgehalte is.
plus dat ik kan zien hoeveel ik met al mijn bewegingen aan calorieën verbrand.
voor de donderdag zal dat we goed komen! dan werk ik bij het Leger des Heils en loop ik de hele dag door. gisteren zat ik op bijna 15000 stappen, dat was niet alleen van het lopen op mijn werk, we hadden ook nog een rondje gelopen met de hond.
dat ik op leeftijd, 45 jaar, dit nog mee ga maken? stoppen met roken en dan ook nog de gezondheidsmiep ga uithangen.
eigenlijk is het niet verkeerd, als je kijkt wat je per maand op rookt dan had je van dat geld best veel leuker dingen kunnen doen.
en met de hele familie geschiedenis aan ziektes is het gezonder doen ook niet zo verkeerd.
we gaan er dus voor! mijn dochter heeft er vertrouwen in dat zij gaat winnen maar ik zal mijn stikkende best doen haar het tegen deel te bewijzen en dat ik best zonder roken kan.
ik hou jullie op de hoogte via blogs en via het instagram account (scooziemouse).

tot het volgende blog ....

Bert en Ernie

het internet ging afgelopen weken los toen bekend werd gemaakt dat de poppen Bert en Ernie uit Sesamstraat een stelletje zouden zijn. 
maar de producent claimt dat het nog altijd 'beste vrienden' zijn. 
ik persoonlijk had echt zo iets van: waar gaat dit nou weer over? 
ik denk ook niet dat de kinderen die naar dit duo kijken zich afvragen wat die twee van elkaar zijn.

de scenarioschrijver van Bert en Ernie, Mark Saltzman, had altijd al een sterk gevoel dat de poppen een stelletje waren. 
de schrijver baseerde de meeste situaties 
over wat Bert en Ernie van elkaar zijn, wordt al jaren gespeculeerd. 
Saltzman, die vele jaren voor Sesamstraat schreef, baseerde zijn verhalen op zijn eigen leven. "Ik was al samen met mijn man Arnold, toen ik bij Sesamstraat kwam. meerdere mensen verwezen naar ons als Bert en Ernie. Arnie was filmredacteur, als je denkt aan Bert, kan je dan een passendere job bedenken? met zijn paperclips en organisatie? en ik was de grappenmaker. dus ik kon niet anders over ze schrijven als een liefhebbend koppel."
al sinds 1969 leven de twee poppen samen, slapen ze in dezelfde kamer en kibbelen alsof ze een getrouwd stel zijn. 

tot nu toe werd door de makers van Sesamstraat echter altijd in het midden gelaten dat de twee ook echt een koppeltje zouden zijn.
de producent van Sesamstraat reageerde op dit nieuws en zegt: “de personages zijn ooit bedacht om kinderen te leren dat mensen die heel verschillend kunnen zijn toch goed met elkaar op kunnen schieten. en poppen hebben geen seksuele oriëntatie.” 

Bert en Ernie zijn een van de bekendste duo's, ze debuteerden in 1969 in de Amerikaanse versie van Sesamstraat, Sesame street. 
van oorsprong maakte ze deel uit van een groep poppen van Jim Henson. ze behoorden al snel tot de populairste Muppets en werden een vast onderdeel van Sesamstraat uitzendingen over de hele wereld.
de eerste uitzending in Nederland van Sesamstraat waar Bert en Ernie in voor kwamen was op 4 januari 1976.

ik denk ook dat we ons verder maar niet te druk moeten maken over de hele discussie rond dit duo.
ik keek als meisje van een jaar of 4 ook naar Sesamstraat en ik heb me nooit afgevraagd wat Bert en Ernie nou van elkaar zijn. ik denk dat dat geen enkel kind doet?
je kijkt er naar en we vinden het leuk, we stellen ons zelf er verder geen vragen over dit tweetal maar de grote mensen die voeren weer discussie over geaardheid aan.
iets wat de meeste kinderen,denk ik, weinig kan schelen.

tot het volgende blog ...

#postcrossing#122

hoi hoi,
leuk dat je er weer bent.
het is woensdag en dat betekend postcrossing-dag hier op het weblog.
we zitten weer gelijk wat de kaarten versturen van één per week.
ik heb vorige week mij belofte ingewisseld, maar was toen weer iets anders vergeten!

oké ik was vorige week niet zo lekker, griep, keelpijn, de hele mikmak er rond, niet alleen ik maar mijn dochter ook!
zij was degene die ziek van school kwam met hoge koorts en zo, en vervolgens kreeg ik het ook.
maar die vlieger gaat niet op! het blog was toen al geschreven het moest alleen de volgende dag nog online gezet worden.
ik kan niet verklaren waarom ik dit vergeten was, het is gewoon zo gegaan.
het blog stond al online toen ik het op mijn papier zag en tot de conclusie kwam dit nog niet in mijn blog verwerkt was.
wat was ik nou vergeten?! dat er nog een kaart was waar iets over was te melden! dat was ik vergeten!
in postcrossing 114 stuurde ik een kaart naar Slowakije, deze kaart stond inmiddels op expired.
de kaart kon nog binnen een jaar worden geregistreerd als ontvangen.
en tot mijn grote verbazing kreeg ik afgelopen zondag 23 september het bericht binnen dat na 69 dagen de kaart toch nog is geregistreerd als ontvangen.
dit is de eerste keer dat ik het mee maak dat een kaart die al op expired staat als nog word aangemeld als ontvangen! ik vind het helemaal top! en ik ben het nu niet vergeten (haha)
maar er is nog een kaartje aangekomen, in postcrossing 120 verstuurde ik een kaart naar Bulgarije en deze kaart is aangekomen op zijn bestemming.
Na 1835 km te hebben afgelegd in 9 dagen heeft de ontvangster hem gekregen.
de kaarten heeft ook een like gekregen als favoriet.
en op de valreep kwam gisteren ook nog het bericht binnen dat één van de kaarten van vorige week was aangekomen.
de kaart die naar Finland ging is na 7 dagen en 1580 km te hebben gereisd aangekomen.

en dan de kaart voor deze week die ik gepost heb.
deze kaart gaat naar India, en dat is voor mij de eerste keer dat ik iets die kant op stuur.

toen ik het adres zag moest ik toch even op mijn hoofd krabbelen.
het adres bestaat voor mij idee een beetje uit een straatnaam en wat nummers van gebouwen en waar in de buurt die straat of gebouw ligt.
een soort van geadresseerde route beschrijving.
maar dit kan gewoon de manier zijn van postbeschrijving in India. het viel me gewoon op en ik heb het nog nooit eerder op deze manier gezien.
hoe dan ook, de kaart gaat dus naar India en gaat een afstand van 6896 km af reizen voor dat de ontvangster hem heeft.
veel ruimte bleef er niet over om iets te schrijven omdat de halve kaart al vol staat met het adres.
maar ik heb dan nog wel kunnen schrijven wie ik ben, iets over mijn dochter en dat we graag samen koken.
bijvoorbeeld taart maken of sushi.
maar dat ik lezen ook leuk vind heb ik er ook nog op kunnen schrijven.
bloemen is iets wat op de wenslijst stond wat ontvangst kaarten betreft en ik denk dat deze klompen met narcissen en krokussen daar wel aan voldoen.

en zo komen we aan het einde van postcrossing deze week.
een week waar bij mijn geheugen nog steeds een vergiet lijkt, ik een lichte keelontsteking heb gehad, wat weer goed uit kwam omdat ik gestopt ben met roken (hier vrijdag meer over in een blog).
tussen al het gesnotter en gehoest ook nog eens last heb van opvliegers door de overgang waar ik in zit. kortom: het gaat erg lekker, bijna dan. maar dat maakt niet uit we gaan gewoon door!
de zomer hebben we ingeruild voor de herfst en die liet gelijk merken er weer te zijn met veel regen en wind, echt herfstweer! de dagen worden korter en kouder en nog even en voor je het weet staat de kerstboom weer in de woonkamer.
oké, misschien wel wat overdreven maar ongemerkt gaat tijd soms zo snel. zo heb je waarschijnlijk niet echt door gehad dat met dit slap gepraat we nu aan het einde van postcrossing zijn gekomen ... bedankt voor jullie aandacht deze week en graag tot volgende week ....

#TBM #25 ... uit de oude doos!

één keer per maand is dit onderdeel op het weblog te vinden.
wie kent het niet ... een foto op instagram of facebook misschien zelfs op twitter met daar bij de #tbt?
dit staat voor Trough Back Thursday. waarom donderdag? geen idee.
maar dat bracht het idee van #TBM : Trough Back Memories, oftewel een foto waar ik een leuke herinnering aan heb of gewoon een leuk moment met een grappige verhaal, maar het kan ook iets triest zou kunnen.

let op! mochten er gezichten van persoon opstaan kan ik deze bewerkt hebben zo dat ze niet zichtbaar meer zijn. dit i.v.m de privacy van deze mensen

we hebben de zomervakantie achter de rug, mijn dochter is weer naar school en ik ben weer aan het werk.

en dit komende jaar (tot aan de zomervakantie van 2019) is dit hier het nieuwe logo voor #TBM.

verder blijft alles wel het zelfde, wat de inhoud betreft.

ISA

het is alweer bijna een jaar geleden (16 oktober) dat we afscheid hebben genomen van onze Isa,het ging niet helemaal zo als gehoopt.

de ademhaling en de hartslag leek weg te vallen, voor een paar seconden leek het dan echt als of het over was, ze lag er dan ook zo bij dat ik meerder keren dacht: 'dat was het dan'.
daarnaast begon ze ook een lucht af te geven die erg verrot rook. 

alle te samen was voor mij genoeg reden om niet langer te wachten en eerder terug naar de dierenarts te gaan.

en hoe moeilijk de eindelijke afloop ook zou zijn, dat ik niet langer moest wachten was wel de juiste keuze. voor Isa in ieder geval wel.

het hart sloeg slagen over en de longen leken ook hun werk niet meer te doen waardoor het dus leek als of ze geen adem haalden. 

de darmen begonnen nu ook tegen te werken in het lijf, dat verklaarde ook de stinkende lucht.

het lijfje raakte op, en we moesten beslissen. die keuze was moeilijk maar wel de beste, niet langer zo laten lopen en voor er echt pijn bij gaat komen hier de grens trekken.

ik vergeet nooit dat kopje toen ik zei dat het genoeg was zo, als of haar ogen met tranen vulde en toch ook de blik van dankbaarheid dat ik het lijden liet stoppen.

we zijn bij haar gebleven tot het echt over was.

en noem mij maar een huilebalk maar dat heb ik wel gedaan, trouwens bij elk dier waar van ik afscheid moest nemen heb ik gehuild.

het was erg stil en ook raar toen we thuis kwamen zonder haar. 

onze kat Rambo heeft naar haar lopen zoeken en lag daarna dagen in haar bench, at bijna niet en leek echt te rouwen om het verlies van zijn maatje.

en hij was niet de enige, de gezondheid van mijn dochter leek ook achteruit te gaan.

ze sliep bijna niet meer en leek alle lust te zijn kwijt geraakt.

ze sliep met de hond, haar hele houding was er naar als ze slaapt. ik merkte dat ze met die paar uurtjes slaap echt een volle dag kan volhouden.

en zo kwam deze jongen in huis, snel misschien maar de gezondheid van mijn dochter telde zwaar voor mij mee om van mijn eerder beslissing 'geen hond meer', af te gaan.

Beertje, een Tibetaanse spaniël.
hij is nu bijna 3 jaar oud en kwam bij mensen van dan die om gezondheidsreden afstand moesten doen van deze knapperd.

hij had nog wat training nodig om alleen thuis te kunnen blijven, zonder dat me buren er last van hoeven te hebben.

en dat gaat inmiddels goed. hij laat zich even horen als wij weg gaan maar is al snel daarna stil. waar we heel trots en blij mee waren.

dat het een lieverd is hebben we wel s'nachts gemerkt.
door de scoliose van mijn dochter heeft ze soms als ze op haar rug komt te liggen in haar slaap, waardoor de longen wat in de verdrukking komen door de bocht.
dan lijkt het als of ze stikkende geluiden maakt, wat niet zo is maar de ademhaling gaat dan wat moeilijker.
Beertje laat het daar niet bij en maakt haar dan wakker, super lief en voor me dochter heel prettig.
zo kan zij een ander houding zoeken en verder slapen.

met de katten gaat het nu ook een stuk beter als in het begin, zelfs Rambo is wat vriendelijker geworden. die is zelfs zo brutaal dat hij met de bal van Beertje ligt te spelen.

soms heb ik nog wel eens van die momenten dat ik Isa roep in plaats van Beertje.

waarom geen idee. ik merk wel dat zo rustig als Isa was zo druk is Beertje. maar ja, het is nog een redelijk jonge, speelse hond.

ik heb geen spijt van de keuzes die we hebben gemaakt, Isa uit haar lijden halen, Beertje ervoor terug zo dat mijn dochter zich weer beter voelde. en hoe lief Beertje ook is, ik kan er niks aan doen, mis ik soms Isa toch nog wel. 

tot het volgende blog ....

stand van zaken: week 38

phff ... wat een week!
het begon vorige week als met mijn dochter die ziek uit school kwam.
een of andere griep bacterie wat op school rond dwaalt en zij was het haasje.
koorts van bijna 40 graden en snotterig, griep, kan niet anders of het moet iets zijn geweest wat er op leek.
maar dat sloeg over op mij, vorige week vrijdag had ik al een gevoel als of ik een nachtje aan het feesten was geweest, wat dus niet is.
zaterdag was dat nog steeds zo en mijn hoofd voelde .... niet echt als hoofdpijn maar regelmatig van die pijnlijke steken. echt koorts had ik niet, ruim één graad meer als anders wil ik zelf niet koorts noemen.
die druk op me hoofd maakt we wel zorgen, ik had dit een paar jaar terug ook en bleek toen een soort ontsteking achter me oogbal te hebben. deze kan ontstaan als een verkoudheid niet goed doorzet.
ik hou het dus nog even goed in de gaten, en anders ga ik even op bezoek bij onze huisarts.
maar afgelopen dinsdag begon ik me beter te voelen, behalve dan mij keel want die leek wel half dicht geknepen te zitten.
daar heb ik nog steeds last van maar ben gisteren wel gewoon gaan werken, en als je je stem half kwijt bent en klinkt als een piepkuiken dan geeft dat best wel leuke geintjes van je collega's.
en dat alleen om je stem zo lekker te horen piepen en kraken waarbij jij denk: daar gaat ie! ik kan straks helemaal geen geluid meer voorst brengen.
maar dat maakt dan niet uit, het was leuk en super gezellig om zo samen met collega te kunnen werken.

tuin
de tuin, voor en achter kant is al een tijdje een ramp gebied bij mij.
goed voor de beestjes maar niet om aan te zien in tegenstelling tot dat van mijn buren.
maar vorige week, nog voor we ziek werden, had ik een helpende hand via de WMO en de vrijwilligers-organisatie.

hoewel er eerst nog is gesproken over planten redden en zo was ik toch iets directer: als eruit!
met het oog op het toekomst beeld moet dat toch gebeuren en misschien dat het dan nog wat doenbaar is voor mij als het gewoon een lege vlakte is.
ruim een volle container aan tuinafval is al weg en er staat nog een deel klaar voor de volgende ronde om mee te gaan.
de tuin is er leeg maar dat kan mij niet zo veel schelen.
met een week of twee gaan we nog van dat onkruidmiddel spuiten en dan blijft het zo liggen tot na de winter.
daarna kijken we verder, maar ik denk dat het een lege vlakte gaat blijven.
ik ga er geen geld meer insteken om mijn voortuin met planten te vullen.
wat de WMO verder betreft: ik heb nog geen andere auto en ze willen dat ik maar weer eens een keuring laat doen. ik heb er nog maar 5 gehad ofzo.
maar dit is dan weer nodig om bepaalde hulp middelen zo als een andere auto te kunnen krijgen.
en misschien dat ik dan versneld in aanmerking kom om naar een kleinere, passende woning te verhuizen.
ik laat het maar weer over me heen komen, hoewel dat gereis met een bus ook zeer slopend is.

verder gaat het hier wel zo als het hoort.
we moeten nog wel wennen aan het nieuwe dagritme. onze dag start nu vaak al om half 6 en niet meer rond 7 uur, dat merken we in de avond ook wel, rond half 10 willen we al naar bed.
de katten hebben dat vlugger opgeplakt, die staan rond kwart over vijf al te zeuren voor voedsel.
ik ben gisteren weer gaan werken bij het Leger des Heils, na 4 weken vrij mag ik weer.
om gelijk de eerste werkdag aan te geven dat ik in week 43 en 44 er niet ben, ze gaan mijn murenvoegen buitenom vernieuwen en er komt een nieuwe dak op het huis.
weer 2 weken in de bouwrommel, want ik moet op veel stof rekenen.
ach, we laten het maar over ons heen komen, ik heb toch wel me dagelijkse stof om op te ruimen met 4 katten en een hond dus dat beetje extra kan er wel bij.
en zo gaat het hier dus door, we maken er maar het beste van. meer kan je toch niet doen.

en tussen al de dingen door van tuin leeg ruimen en ziek worden ben ik een idee wat ik had gaan uitwerken.
welk idee? dat vertel ik je later in een andere blog maar via het instagram account (scooziemouse) heb ik al een kleine sneakpeak gegeven en er volgen er nog een paar.

nou, oke dan, ik zal de sneakpeak ook hier met jullie delen.
de rest rond dit figuur hou ik nog even voor mijzelf.
maar deze heeft niks met Cottonhall te maken dat wil ik je dan wel vertellen.


tot het volgende blog ....

kattenstreken#17

met vier katten in huis is het beslist niet saai.
en ze kunnen heel lief zijn maar soms .... soms hebben ze van die momenten dat je ze uit hun bol gaan.
je kan ze waarschuwen maar dat help niet altijd en soms doen ze dingen en die blijven ze doen tot vervelends toe.
regelmatig ga ik dit delen met jullie wat ze weer hebben gedaan.
ik hoop van die momenten iets te kunnen laten zien met een foto of misschien een filmpje.
Dit zijn Rambo, Frodo, Nala en Raya, en dit zijn de verhalen uit hun leventje.

laat je niet misleiden door hun schattige kopjes!

ja, je leest het goed! waren het er eerst drie, zijn het er nu vier.
had ik nog zo mijn best gedaan voor het nieuwe logo, kon ik die gaan veranderen.
vanaf volgende week is dit dan het nieuwe logo.
de tekeningen heb ik van internet en ik was gelijk verliefd op deze afbeelding.
helaas heb ik niet terug kunnen vinden wie de schilder is van deze afbeeldingen.
deze leken het meeste op mijn kleine donderstenen, en ja dat zijn er nu dus vier.
we hebben er een dame bij!

Raya
sinds 4 weken is deze dame erbij gekomen, haar naam is Raya.
het is een Hebreeuwse naam die 'hoop' of 'verwachting' betekend.
ze is nu bijna 20 weken oud en ze heeft de hoop en verwachtingen al waar gemaakt.
bij binnenkomst hier in huis zijn alle 3 de heren al gelijk op hun plek gezet.
de kennismaken was ... hoe zal ik het zeggen? 
duidelijk van Raya's kant, even blazen en met de poot slaan.
de eerste 3 dagen lieten de heren haar dan ook maar gaan.
inmiddels gaat het beter nu. 
Nala en Raya spelen met elkaar. ik had ook niet verwacht dat die twee problemen zouden geven.
hoewel het er soms nog al ruig aan toe gaat met die twee.
ze is ook best wel slim als ik het zo mag zeggen, ze bijt Nala behoorlijk hard en ligt daarbij de schreeuwen als of zij degene is die zo veel pijn wordt gedaan.
wij dachten dus dat Nala haar pijn deed en hem waarschuwde. nu we dit door hebben laten we ze gewoon gaan. ze zoeken het maar uit.
Rambo en Frodo mogen elkaar nog steeds niet maar vechten wel een stuk minder.
Raya gaat er tussen staan en geeft ze kopjes en likt ze over de snuit als of ze zeggen wil : geen ruzie maken.
tot nu toe was er één keer een aanvaring maar verder is het rustig tussen die twee.
Rambo kijkt verder niet echt om naar Raya, hij vind het wel best zolang ze hem met rust laat.
Frodo heeft twee kanten, het ene moment mept hij naar haar en het andere moment staat hij haar te likken. 
en Nala ... die is in de zevende hemel. die heeft nu een speelmaatje die bijna net zo maf is als hij.
de enige die ze op haar eigen voorwaarden accepteert is de hond Beertje, als zij naar hem toe gaat, voorbij loopt of op de bank gaat liggen is het prima maar als Beertje langs loopt of op de bank komt liggen waar zij al ligt dan blaast ze hem bijna omver.
Beertje boeit het niks en gaat gewoon door, wel houden we het even in de gaten.
het moet niet zo zijn dat Beertje vol kattenkrabben staat of dat hij uit haalt naar Raya.
misschien is het nog dat ze allemaal aan elkaar moeten wennen of misschien ook niet? maar het is een stuk rustiger wat het vechten betreft.
het lijkt erop dat mijn dierenarts gelijk gaat krijgen: een dame tussen de heren brengt balans.
ik was het echt niet van plan maar het feit dat ze een rode poes is heeft me overgehaald.
het heeft gewoon zo moeten zijn maar wij zijn blij met haar en de heren zijn in ieder geval voor nu ook een stuk rustiger.

#postcrossing#121

hé, leuk dat je er weer bent!
het is woensdag en dat betekend postcrossing hier op het weblog.

vorige week liep de planning iets anders dan de bedoeling was.
het was een behoorlijke drukte geweest met kaarten die ik had gekregen, ik had er 8!
het blog stond dan behoorlijk vol en om het niet nog voller te maken had ik de beloofde twee kaarten die na mijn vakantie zouden worden op gestuurd even omgedraaid met deze week.

hoe zat het ook alweer?
voor de vakantie stuurde ik er twee, daarna had ik twee weken vakantie.
na de vakantie zou ik er weer twee versturen.
op die manier blijft de teller van 1 kaart per weer gelijk.

postcrossing is eigenlijk helemaal niet zo moeilijk.
1. je vraagt een adres op en schrijft die persoon een kaartje.
2. doe hem op de brievenbus en dan wachten tot je bericht heb dat deze persoon de kaart heeft gehad.
3+4. als je een kaartje krijgt registreer je die, dan weet de afzender dat je de kaart heb gekregen.
dat is is het in 4 stappen.
meer kun je terug vinden op:

https://www.postcrossing.com/


oké, dan nu de beloofde twee kaarten zo dat bij mij de teller van één kaart per week weer wat gelijk komt.

deze kaart is naar Finland gegaan.
de kaart zal een afstand van 1580 km afleggen voor de ontvangster hem heeft.
kaarten die de omgeving weergeven zijn er niet echt van onze dorp maar ik hoop dat deze strand-kaart een klein beetje weer geeft dat we in de buurt van stranden wonen. die zijn er genoeg te vinden in deze omgeving.
dit soort beelden vindt je vooral bij de wat grotere stranden in de omgeving van Vlissingen.

en dan was er nog een tweede kaart die er op uit ging.
deze kaart gaat naar Rusland. de kaart zal een afstand van   afleggen.
kaarten met het thema zee was een van de vragen en ik denk dat deze kaart met strandbeelden daar wel op aan sluit.
alles wat hier op staat hebben we hier wel, zeehonden, zeemeeuwen, schelpen en boten. die hebben we genoeg met 3 jachthavens binnen de 15 km van waar ik woon.

zo! mijn belofte is weer nageleefd.
en daarmee is het vanaf volgende week weer gewoon één kaart per week.
en hierbij wilde ik het eigenlijk maar even laten. zo wel ik als mijn dochter liggen al een paar dagen ziek op de bank of op bed.
echt menselijk voel ik me niet maar wel even doorgezet om de blogs voor deze week af te ronden.
ik wil jullie dan ook weer bedanken voor de aandacht, ik duik mijn bed weer in en graag tot volgende week ....

ik rij MONO!

dankzij sociale media zijn vrienden, familie en collega’s altijd dichtbij, altijd bereikbaar. 
dat is fijn maar dat heeft ook negatieve effecten. 
slingerende fietsers, bijna botsingen of echte ongelukken. appen in het verkeer is gevaarlijk. 
op initiatief van minister Cora van Nieuwenhuizen (Infrastructuur en Waterstaat) is samen met onder andere ANWB, Flitsmeister, Veilig Verkeer Nederland, Fietsersbond, TeamAlert, Nederland ICT en provincies een grootschalige campagne voor aandacht op de weg ontwikkeld. 
de minister gaf donderdag 13 september 2018 samen met partners het startsein voor de nieuwe verkeersveiligheidscampagne MONO. 
MONO staat letterlijk voor één of alleen. 

één op de vier mensen leest wel eens berichten tijdens het rijden. 
één op de vijf stuurt een berichtje terug. het risico op een ongeluk is dan 6 keer zo groot. 
de nieuwe campage geeft aan dat het normaal is om even niet op social media bereikbaar te zijn en de aandacht bij het verkeer te houden. 
vanuit deze campagne worden verschillende tips gegeven. ook roept de campagne anderen op om het versturen van een berichtje uit te stellen als je weet dat iemand onderweg is. 
MONO staat voor ongestoord onderweg zijn en de aandacht houden op één ding: het verkeer, zonder afleiding van appjes of social media posts.

Wist je dat?

• * 10 miljoen Nederlanders een smartphone hebben en dat de helft daarvan de smartphone onderweg gebruikt?
• * smartphonegebruik in het Nederlandse verkeer leidt tot enkele tientallen doden en honderden gewonden per jaar?
• * lezen en schrijven van berichtjes op je smartphone het risico op een ongeval minstens 25 keer vergroot?
• * vooral binnenkomende berichten een grote verleiding vormen?
• * Je jezelf kan beschermen tegen deze verleiding door te zorgen dat je geen notificaties binnen krijgt door bijvoorbeeld je telefoon op stil of offline te zetten?

de MONO campagne gaat meerdere jaren lopen. dat is ook nodig. 

de smartphone is op dit moment zo’n normaal onderdeel van ons dagelijks leven. 

bij veel mensen is het ingesleten gedrag. het duurt vele jaren voordat gedrag verandert. 

het eerste deel van de campagne loopt tot december. 

de campagne begint met TV spotjes, attentieborden langs de weg en social media.

iedereen kan op zijn of haar eigen manier MONO rijden. 

de campagne geeft tips, mensen bepalen natuurlijk zelf wat ze doen. 

voor de een werkt het om de telefoon op stil te zetten, de ander vindt het fijn om de telefoon helemaal niet te zien en bergt ‘m op in de tas of het handschoenenvakje. 

een derde kiest voor een systeem waarmee je helemaal niet meer bereikbaar bent. 

omdat de ‘niet-storen’ functie nog niet zo bekend is, is er in deze campagne voor gekozen om deze functie onder de aandacht te brengen. 

je stelt ‘m een keer in, je ontvangt geen berichtjes meer als je onderweg bent.

gelukkig is er een simpele oplossing; je mobiel op stil zetten. 

zo raak je niet afgeleid door telefoongeluiden. en kun je je beter concentreren op de weg. 

dat is niet alleen veiliger voor jezelf, maar ook voor anderen.

ik heb momenteel nog steeds geen auto maar ik reed al jaren MONO.

mobiel in de tas en blik op de weg.

en als ik weer een auto heb ga ik het weer net zo doen.

(bron: rijksoverheid)

tot het volgende blog ...

• 
  
• 
  

Bol Top 3 : back to school

we leven in een tijd dat we bijna een zijn geworden met onze laptop, tablet of telefoon.
als je uit eten gaat maken we allemaal we even gauw een foto voor op onze sociaal media, ik maak maar daar ook schuldig aan.
daarom eens wat anders als die dingen of een avondje bank hangen, gezellig een spelletje spelen.

tja, dit was de opening, bijna 2 jaar heb ik met plezier een poging ondernomen om mensen iets los te krijgen van sociaal media. dit deed ik in samenwerking met bol.com.
dat wil niet zeggen dat ik dit heb stop gezet, nee, ze bieden zo veel meer! en daar ga ik me nu oprichten. vanaf vandaag is er een keer per maand iets nieuws voor terug voor spelletje spelen.

bol.com is een van de beter verkooppunten online die in Nederland en België werkzaam is.
naast speelgoed, even terug kijkend op de spelletjes die ik afgelopen 2 jaar via hun heb gepromoot, leveren ze ook boeken, dvd's, games en heel veel andere spullen.
in dit onderdeel ga ik de bol top 3 met jullie doornemen, dit kan zijn van boeken, dvd's, games of iets heel anders. je kan het allemaal bij bol.com terug vinden!
maar ik zal het zoeken makkelijk maken voor je, als je op de link klikt kom je gelijk op de juiste plek als je iets ziet wat je wel zou willen hebben.


Back to School
het nieuwe schooljaar van 2018-2019 is weer begonnen en er is best veel aan keuze wat de school spullen betreft.
bij bol.com is het allemaal weer verdeeld in onderdelen als agenda's, schriften, mappen en nog veel meer.
ik heb even de nr.1 van de best verkochten laptop, rugzak en rekenmachine uitgelicht.

laptop
de Asus VivoBook X207NA-FD102T is geschikt voor het dagelijkse gebruik: internetten, e-mailen, tekstverwerking en films en series kijken in HD-beeldkwaliteit. Het 32 GB flashgeheugen werkt sneller dan een traditionele harde schijf en is daarnaast ook stiller.
de laptop gaat tot wel 10 uur mee op een volle batterij.
 Dagelijks gebruik: deze laptop is geschikt voor internetten, e-mailen en tekstverwerking. 
 Studie: verslagen uitwerken in Word en presentaties maken in Powerpoint.



rugzak
The North Face Jester rugzak is een ideale tas voor een drukke dag op school.
de twee ruime compartimenten geven voldoende ruimte voor alles wat je meeneemt naar je school. de inhoud van de tas is 26 liter.
genoeg ruimte dus voor een laptop, schrijfblokken en boeken. 
de rugzak heeft diverse functionaliteiten en opbergmogelijkheden:
-intern laptopvak, geschikt voor een 15 inch laptop
-2 mesh waterflesvakken 
-secundair vak met veiligheidsvakjes (afsluitbaar met rits en klittenband sluiting)
-reflecterende lus voor fietslamp, waterflesbanden en bevestigingsbanden voor de schouderriemen.



rekenmachine
met rekenmachines is het best even lastig, de eisen per school en onderwijs is verschillend.

de Casio FX-82MS wetenschappelijke rekenmachine is de onmisbare rekenmachine voor elke scholier en student. of je nu in de brugklas van de middelbare school of in het laatste jaar van je studie zit, de Casio FX-82MS is met zijn tweeregelig display de ideale rekenmachine waarop je de formule en het antwoord tegelijkertijd kunt aflezen.

dit is wel de nr.2 uit de lijst maar wel het meest voorkomende type waar om gevraagd kan worden.

er zijn ruim 2569 schoolspullen te vinden op bol.com.
per school en het onderwijstype zijn verschillende schoolspullen nodig.
ik heb dit zelf ook wel gemerkt met een dochter die nu naar college gaat.
hier volgt de link naar de schoolspullen dan kan je zelf eens kijken wat er is.

https://www.bol.com/nl/m/algemeen/backtoschool/

tot het volgende blog ...

the ocean cleanup: opruiming van de plastic soep!

de enorme zogenoemde 'plasticvanger' van het project The Ocean Cleanup is begonnen aan een grote reis. 
het gevaarte, bedacht door de nu 24-jarige Nederlander Boyan Slat, gaat naar de Grote Oceaan om de 'plastic soep' die daar in zee ligt op te ruimen. 
dat plastic zorgt al heel lang voor problemen, in een blog van 30 juni 2016 schreef ik hier al eens over.
hier volgt de link van dat blog:

https://scoozie-mouse.blogspot.com/2016/06/plastic-soep.html

het systeem vertrok vanaf een werf in de buurt van San Francisco. 
het gaat langs het beroemde gevangeniseiland Alcatraz en onder de Golden Gate Bridge door. 
die bestemming is de zogeheten Great Pacific Garbage Patch.  dat is een enorme plastic soep tussen Californië en Hawaï. 
de drijvende vuilnisbelt is ongeveer drie keer zo groot als Frankrijk. er dobberen naar schatting 1800 miljard stukken afval, die bij elkaar ongeveer 80 miljoen kilo wegen. 
er zijn nog vier grote afvalhopen op de oceanen. die hebben bij elkaar nog eens 80 miljoen kilo puin en plastic.
het is dus nog een lange weg voor dat we van de plastic soep af zijn, maar er is nu wel een begin dankzij dit apparaat.

Boyan Slat ontwikkelde het systeem zes jaar geleden voor zijn profielwerkstuk op de middelbare school in Delft. 
het eerste gevaarte heet System 001. dat is een 600 meter lange arm, die in de vorm van een C zelfstandig over zee drijft.

meer hier over kun je vinden via: 

https://www.theoceancleanup.com/

natuurlijk is dit mooi uitgevonden maar we kunnen zelf ook genoeg doen op dit soort ellende tegen te gaan.
een mooi begin is dat we niet al onze rommel zomaar op straat of waar dan ook neer gooien. de uitvinding van de vuilnisbak was er ooit niet voor niks!
dat plastic voorgoed verdwijnt dat zie ik niet gebeuren maar het is wel goed dat er steeds meer ontwikkeld word waarmee we plastic kunnen vervangen.

tot het volgende blog ... 

#postcrossing#120

hoi hoi,
we zijn er weer!
eigenlijk waren we niet eens echt weg. de vakantie dit jaar hebben we lekker thuis gehouden.
wel heb ik familie op bezoek gehad maar verder was het gewoon lekker thuis.
mede omdat vanaf eind augustus mijn dochter weer naar school moest.
ikzelf heb nog wel 1 week vakantie van mijn werk.
het blog gaat weer van start na twee weken vrij te hebben genomen.
we gaan dus weer fris en fruitig beginnen aan de laatste maanden van dit jaar.
meer over mijn vakantie kan je terug lezen in het blog van gisteren.

de afgelopen weken waren er nog kaarten aangekomen die ik voor de vakantie had verstuurd.
uit postcrossing 119 is de kaart die naar Tsjechie is gegaan naar aangekomen, de afstand was 791 km en daar is 7 dagen over gedaan.
ook uit postcrossing 119, het blog van voor de vakantie waar 2 kaarten waren verstuurd, ging een kaart naar de USA en deze is ook aangekomen, de afstand was 8337 km en de kaart heeft hier 8 dagen over gedaan.
en ook de kaart van postcrossing 117 naar Rusland is op zij bestemming aan gekomen, na 2618 km te hebben afgelegd in 27 dagen.

en dan had ik zaterdag 1 september 4 kaarten te gelijk op de deurmat.
ik heb er even voor het gemak ze in een plaatje samen gevoegd, anders wordt dit blog wel heel lang.

nr.1 komt uit Duitsland en heeft een afstand van 639 km afgelegd in 3 dagen.
buiten groetjes stond er verder niks beschreven.
nr.2 komt uit Frankrijk en heeft een afstand van 255 km afgelegd in 3 dagen.
ik was wel even verbaasd dat deze Nederlands was geschreven. de afzender is Nederlandse en woont al ruim 17 jaar in Frankrijk.
nr.3 komt uit Ierland en heeft 729 km afgelegd in 4 dagen.
een kaart vol met afbeeldingen van Ierse schrijvers, de enige die ik kende was Oscar Wilde.
en dan nr.4, deze komt ook uit Frankrijk en heeft een afstand van 614 km afgelegd in 3 dagen.
de afzender heeft werkelijk een prachtig uitzicht van waar zij woont, les Volcans D'Auvergne.

en er kwamen nog meer kaarten!
op donderdag 6 september kwamen er nog twee kaarten op de deurmat.
nr.5 komt uit Duitsland en heeft over 8 dagen 547 km afgelegd.
op de kaart stond heel veel informatie die ook iets verwarrend was. de tekst was in het Duits geschreven en vertaald naar het Nederlands waar door de tekst wat warrig over komt. na wat puzzel kwam ik er achter dat de informatie had te maken met de postzegels, een van een bluebell, en de andere had te maken met een orkest wat zoveel jaar bestond. De kaart zelf heeft een afbeelding van een waterval in het Gifford Pinchot Nationaal Park bij Washington.
nr. 6 komt uit Japan en heeft een afstand van 9235 km afgelegd in 8 dagen, super snel, al zeg ik het zelf.
met alleen een groet en de hoop dat al mijn dromen uitkomen stond er verder niet veel op.
maar het kaartje met deze prachtige ijsvogel is zeker erg mooi.

en met 6 kaarten wordt het nu al een heel druk blog maar er kan nog meer bij!
een dag later, op vrijdag 7 september kwamen er nog 2 kaarten op de deurmat.
nr 7 komt uit Polen en heeft een afstand van 1272 km afgelegd in 10 dagen.
ik had even wat verwarring op de vraag of ik op een eiland woon. ik denk dat ze bedoelde dat mijn woonplaats onder een gemeente valt die ook wel bekend staat onder de naam "eiland Tholen". ik kan het mis hebben maar heel Zeeland bestaat uit grote en kleine eilanden dus ik denk dat ze dat bedoelde.
en dan nr 8, een prachtig engeltje uit Rusland die in 10 dagen 1861 km heeft gereisd.
Cupido van de Franse schilder Carle van Loo, geschilderd in 1761. en mij Russisch is niet zo goed maar ik geloof dat dit te zien is in het Palovsk, een Russisch verblijf van de keizerlijke familie.
Catharina de tweede gaf dit huis aan haar zoon Paul.
ik heb het opgezocht, ik weet wel iets af van die geschiedenis periode maar ook niet zo goed.

phff ... het is al heel wat tot nu toe.
daarom wijk ik even van mijn belofte af van 2 kaarten deze week, het word dan wel erg veel allemaal. daarom dus maar één kaart.
volgende week doe ik er dan wel twee om de balans van 1 kaart per week weer gelijk te krijgen.

en de kaart die ik er deze week op uit heb gestuurd is deze .... en die gaat naar Bulgarije.
de kaart gaat een afstand van 1835 km afleggen.
de vraag was of er kaarten van steden, bergen of rivieren kon worden gestuurd maar dat soort kaarten had ik niet.
bergen en rivieren hebben wij niet echt hier en kaarten van ons dorp is helaas ook geschiedenis, ze zijn er niet meer.
wel deze en misschien is het niet wat de ontvanger bedoelt maar er staan wel kaarten op van dat gene wat er werd gevraagd.
ik hoop dat dit dan ook leuk gevonden word?


en hier mee komen we aan het eind van een misschien erg volle postcrossing.
volgende week dus twee kaarten maar voor nu even geen toeters en bellen aan nieuwtjes.
bedank voor jullie aandacht en graag tot volgende week ....