een ansichtkaart lijkt op zichzelf misschien niet veel, maar al die miljoenen ansichtkaarten met onze woorden en handschrift zijn zulke belangrijke tekenen van vriendschap en verbondenheid in deze sociaal afstandelijke tijden.
reizen is momenteel moeilijk, maar dat betekent niet dat we geen moment kunnen delen met iemand ver weg.
via postcrossing hebben we meer dan 60 miljoen ansichtkaarten verstuurd en ontvangen.
en wist je dat als we al deze ansichtkaarten naast elkaar zouden leggen, we een lijn zouden krijgen die zich uitstrekt van Londen naar Seoul? best wel gaaf,toch?
dat is meer 8.851,392 km (5.500 mijl) aan kaarten!
.... daar val ik toch even van stil.
dus gaan we gewoon verder met kaarten sturen en ontvangen.
over ontvangen gesproken ... het mag denk ik niet zo een hele grote verrassing zijn maar de kaart van vorige week, postcrossing 237 naar Duitsland heeft zijn bestemming na een reisje van 226 km in 4 dagen bereikt.
en dan gaan we even wat verder terug, ergens oktober 2020, postcrossing 224.
er ging een kaartje naar China maar die kwam na 60 dagen op expired te staan. maar afgelopen week kwam het bericht dat de kaart toch zijn bestemming heeft bereikt na een reis van 111 dagen over 9224.
we kunnen wel gaan raden naar waarom het zo lang heeft geduurd maar ik ben blij dat de kaart geregisteerd is, het geeft geeft je toch een bepaalde opluchting als je kaart wordt geregisteerd.
en dit is de kaart voor deze week die ik op de bus heb gedaan.
deze gaat naar de USA en zal een reis van 8288 km gaan maken voor het zijn bestemming heeft bereikt.
echt een voorkeur stond er niet beschreven dus ik heb voor de kaart met Delfs blauwe tegels gekozen, ook heb ik er wat over geschreven, over de Delfs blauwe tegels.
verder is ze benieuwd naar je favoriete boek of film. die keuze is groot bij mij.
dus ik heb haar laten weten wel van lezen te houden maar net als bij films horror en thrillers over te slaan.
we gaan het dus afwachten hoe lang het gaat duren voor ze deze kaart heeft ontvangen.
en zo zijn we eigenlijk ook wel weer aan het einde van deze postcrossing.
er was deze week gewoon weinig om te vertellen.
het winter's weer van sneeuw in inmiddels aan het weg smelten met behulp van de regenbuien die de boel om toveren tot blubber en waterplassen.
kortom: lekker Hollands weer zo als we het kennen.
dan rest mij alleen nog om jullie weer te bedanken voor jullie aandacht en graag tot de volgende keer ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten