wie kent het niet ... een foto op instagram of facebook misschien zelfs op twitter met daar bij de #tbt?
dit staat voor Trough Back Thursday. waarom donderdag? geen idee.
maar dat bracht het idee van #TBM : Trough Back Memories, oftewel een foto waar ik een leuke herinnering aan heb of gewoon een leuk moment met een grappige verhaal, maar het kan ook iets triest zou kunnen.
let op! mochten er gezichten van persoon opstaan kan ik deze bewerkt hebben zo dat ze niet zichtbaar meer zijn. dit i.v.m de privacy van deze mensen
Kerst 2012
zoekend naar een leuke foto voor deze maand kom ik onbedoeld in een mapje die zeer privé is.
deze foto's heb ik nog nooit met iemand gedeeld, zelf mijn eigen dochter weet niet dat ik ze nog heb.
daar is dan na vandaag wel verandering in, die gaat er zeker vragen over stellen.
daar is dan na vandaag wel verandering in, die gaat er zeker vragen over stellen.
maar bij het zien van deze foto's komen de tranen boven, ik kan het gewoon niet helpen! geen houden aan! en terwijl ik naar de foto's kijk krijg ik weer een beeld voor me van kerst 2012 ...
mijn vader was toen al ziek, die kerst in dat jaar vierde mijn dochter en ik al samen, mijn vader was er nog maar lag ernstig ziek op bed.
ik heb die twee dagen mezelf lopen opvreten, aan de ene kant de zorgen om mijn vader en aan de andere kant proberen om de kerst voor mijn dochter, die ook nog eens de dag na kerst 12 jaar werd, een paar leuke dagen te geven.
het begrip was er wel dat opa niet mee deed deze dagen ... het voelde ook gelijk anders.
koffie op eerste kerstdag, met kerstgebak en dan de cadeautjes van onder de boom uitpakken.
er bleven 2 pakjes liggen ... die van opa.
ze boven brengen leek me geen goed idee, hij zag er slecht uit en leek weinig te willen.
geen thee of voedsel, en op bed liggen voelde beter als op de bank maar daar kreeg hij weer last van zijn rug met al dat liggen.
en zo heb ik eerste kerstdag 2012 rond gehobbeld tussen de woonkamer en keuken, samen met mijn dochter en ook nog heen en weer naar boven om voor mijn vader te zorgen.
tweede kerstdag was niet veel anders, en ik zag geen verbetering.
er ontstond zelfs een woordenwisseling tussen mijn en mijn vader, die hij vet verloren heeft.
ik had duidelijk nu even de macht positie gepakt! dit kon zo niet!
met veel pijn en moeite kreeg ik hem zo ver thee met een beschuitje te proberen. maar het leek niet succesvol te zijn, dus weer een woordenwisseling.
met veel pijn en moeite kreeg ik hem zo ver thee met een beschuitje te proberen. maar het leek niet succesvol te zijn, dus weer een woordenwisseling.
waar dat over ging? ik had hem gezegd de dokterspost te willen bellen en dat wilde hij niet. voordat moment heb ik het gelaten maar wel met de mededeling dat ik de volgende dag onze eigen huisarts zou bellen. en daar was hij dus boos over, ik behandelde hem als een zieke kleuter.
nee, dat deed ik niet maar hij was behoorlijk eigenwijs. ik geloof dat ik hem zelf op dat moment ook heb gezegd dat hij zich als een kleuter gedroeg.
op een zeker moment die dag kwam hij de trap af om naar de wc te gaan, helaas zeg mijn dochter dat ook, die erg schrok.
mijn vader is nooit dik geweest maar nu ... een wandelend skelet, en bij ieder stap die hij deed voelde ik de angst dat hij zou vallen. hij leek niet erg stevig op zijn benen te staan.
de foto die ik voor mij had is precies zo als je toen ook was, belachelijk mager, met een ingevallen gezicht, totaal geen kleur op je gezicht ... en met wat we nu weten kan ik wel zeggen dat de dood toen al je gezicht stond geschreven.
klinkt hard maar als je er over gaat na denken met wat je nu weten kan je bijna geen andere conclusie trekken.
klinkt hard maar als je er over gaat na denken met wat je nu weten kan je bijna geen andere conclusie trekken.
de volgende ochtend, 27 december, mijn dochter is jarig, 12 jaar.
maar van feeststemming was weinig te merken.
mijn vader was woest maar had niet de kracht om er tegen in te kunnen gaan wat ik had gedaan.
ik had de huisarts gebeld, uitgelegd hoe de kerstdagen waren verlopen en deze zou op huisbezoek komen.
en hij kwam in de loop van de middag langs, en binnen 10 minuten was geregeld dat er een ambulance moest komen op mijn vader op te halen.
en hier was hij dus al bang voor geweest, daarom wilde hij dat ik niet had gebeld maar achter af heb ik geen spijt, zijn woede heb ik lekker over mijn heen laten komen.
mijn ex, de vader van mijn dochter was net een uurtje hier en vraagt nog verbaasd of hij nou lag te schelden op mij? ja dat deed hij.
mijn ex, de vader van mijn dochter was net een uurtje hier en vraagt nog verbaasd of hij nou lag te schelden op mij? ja dat deed hij.
als de ambulance er is en ze hem mee gaan nemen valt zijn oog op mijn dochter, zijn kleindochter.
hij feliciteert haar met haar verjaardag en als opa terug is van het ziekenhuis gaan ze een cadeautje kopen.
en het enige wat mijn dochter zei was opa: "als jij weer beter bent en thuis komt is dat al een cadeautje voor mij".
hij kwam thuis op 1 januari 2013, na vele onderzoeken kregen we in mei te horen wat we al vreesde.
hij bleek kanker te hebben. en op 16 juni 2013 vond ik hem op vaderdag dood op zijn bed.
kerst 2013
kerst met mijn dochter, koffie op eerste kerstdag, met kerstgebak en dan de cadeautjes van onder de boom uitpakken.
we zijn samen, ik en zij .... geen opa/vader meer die geniet van dit moment op eerst kerstdag ochtend.
we hebben nog wel terug gedacht aan de kerst van dat jaar ervoor, die kerst was net zo rot alles deze.
we deden alles wat mijn vader leuk vond en we eten wat hij lekker vond.
we proost op zijn gemis en we sluiten af met het besluit dat we volgend jaar kerst vieren op onze eigenwijze.
en dat hebben we ook gedaan, ... we vieren dit samen met mijn ex, de vader van mijn dochter en zijn gezin, vrouw en inmiddels 2 kinderen.
cadeautjes onder de boom, snoepgoed in de boom waar de kinderen 1 keer per dag iets van uit de boom mogen halen.
de oude kerstballen zijn vervangen voor een wat modernere look, behalve de piek ... die komt bij mijn oma vandaan is is al meer dan 50 jaar oud, die blijft! dat is mijn kostbaarste bezit van de hele boom. onze nieuwe traditie zijn de kerstengeltje in de boom ... voor iedere verloren dierbare hebben we een engeltje.
er staat snoep en koek op tafel, we drinken wijn of bier en borrelen in de middag met op de achtergrond een kerstfilm voor de kinderen en s'avonds gourmetten we of we eten iets uitgebreider met een kerstdiner.
en de dag na de kerst is het nog steeds feest, mijn dochter is jarig, broertje en zusje maken grote zus wakker met gezang, langzaam wakker worden en genieten van dit moment, daarna ontbijten.
en na maten de dag voor gaat komen er nog meer bezoekers.
kerst heeft zijn eigen draai gekregen maar de kerst van 2012 zal ik nooit vergeten!
o ja, die twee overgebleven cadeautjes zijn nog uit gepakt toen hij uit het ziekenhuis was.
een staatsloterij oudjaar-lot, waar geen prijs op was gevallen en een pakketje met nieuwe katoenen zakdoeken, dat doosje ligt nog steeds dicht in de kast.
o ja, die twee overgebleven cadeautjes zijn nog uit gepakt toen hij uit het ziekenhuis was.
een staatsloterij oudjaar-lot, waar geen prijs op was gevallen en een pakketje met nieuwe katoenen zakdoeken, dat doosje ligt nog steeds dicht in de kast.
tot het volgende blog .....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten