wie kent het niet ... een foto op instagram of facebook misschien zelfs op twitter met daar bij de #tbt?
dit staat voor Trough Back Thursday. waarom donderdag? geen idee.
maar dat bracht het idee van #TBM : Trough Back Memories, oftewel een foto waar ik een leuke herinnering aan heb of gewoon een leuk moment met een grappige verhaal, maar het kan ook iets triest zou kunnen.
let op! mochten er gezichten van persoon opstaan kan ik deze bewerkt hebben zo dat ze niet zichtbaar meer zijn. dit i.v.m de privacy van deze mensen.
Martin Hudácek, een Sloveense kunstenaar maakte in 2011 dit beeld voor het ongeboren kind.
het werk was het idee van een groep vrouwen en had als oorspronkelijk doel om te laten zien hoe veel spijt en verdriet je zou kunnen hebben als je een abortus heb gedaan/gehad.
later is de de indruk ontstaan dat het ook symbool kan staan voor meerder dingen die te maken hebben met verlies van een kind en of dit nu is door abortus,te vroeg geboren kinderen die overlijden of een misskraam.
maar ook vrouwen die geen kinderen konden krijgen zien een herkenning van verdriet in dit beeld. duidelijk zichtbaar zeggen mensen is dat het lijkt als of het kind ( transparant uitgebeeld omdat het niet echt heeft geleefd) een soort zegen op de vrouw wil brengen.
de vrouw toont duidelijk het verdriet van verlies en is bijna ontroostbaar.
een mooie beeld die veel betekenissen weer spiegelt.
hier in Nederland is de wet dat een kind geen rechtelijke erkenning heeft als het voor de 24 weken ongeboren komt te overlijden.
ergens is dit triest want als moeder heb je toch die tijd een verbinding met je kind gehad en toch krijgt het geen bestaansrecht. terwijl het voor jouw duidelijk een levend wezentje is geweest wat je bij je hebt gedragen.
laat ik even niet vergeten dat het verlies voor een vader van zijn kind niet minder erg is, ook zij zullen zeker hun verdriet hebben.
als na de 24 weken je kindje komt te overlijden dan heb je de plicht om het kind aan te geven als nieuwe burger, na de aangifte van geboorte zullen ze bij de gemeente dan een overlijdensakte maken.
dit is dus het bewijs dat je kind een bestaansrecht heeft gehad.
dit is in Nederland dan zo voor andere landen zou ik het niet durven zeggen hoe daar zaken geregeld zijn.
deze tekst komt uit een blog wat eerder verscheen op 24 februari 2016.
om het gehele blog te lezen volgt hier de link:
vorige week was er door privé omstandigheden geen weblog.
de TBM van deze maand is een terug blik op hoe moeilijk het verlies van een kind kan zijn.
nee, ik ben niet degene die dit doormaakte maar bij mensen die ik goed ken en wat ook zeker me dochter heeft geraakt.
om die reden heb ik vorige week me aandacht gericht op me dochter die intens verdrietig was van het bericht wat zij ontving van de miskraam bij iemand die heel dicht bij haar staat.
zo vlak voor de examens was dit best een zware moment om even door te moeten.
ik wens de betrokken veel sterkte.
tot het volgende blog ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten