Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grappig, maar soms ook gewoon een leuk moment om op de foto te zetten.
Frodo, Nala en Raya, alle drie een eigen persoonlijkheid en die botst soms met elkaar.
Je kan ze waarschuwen maar dat helpt niet altijd, en het lijkt ze niks te kunnen schelen.
Frodo is de oudste van de 3, een kater van 11 jaar. Nala is ook een kater, ze zeiden dat het een zij was, maar later bleek het een hij te zijn en inmiddels is hij 9 jaar oud.
Raya is enigste vrouw, maar een echt bitch die haar mannetje wel staat. Ze is 7 jaar.
We beginnen wel te merken dat ze ouder worden. De dolle buien zijn er nog wel, maar minder.
Ondanks dat ze een stel monsters kunnen zijn, hou ik zielsveel van hun.
Dit zijn Frodo, Nala en Raya, en dit zijn de verhalen uit hun leventje.
En laat je nog steeds niet misleiden door hun schattige kopjes!
Ziekenboeg
Het is volle bak hier in huis wat betreft de katten en verkoudheid.
Frodo liep al een hele tijd te snotteren en dat leek niet over te gaan.
Niesziekte is het niet, gelukkig!
Maar dat gesnotter was ik toch wel zat aan het worden en ik wilde dat er toch iets aan gedaan werd.
Ik kreeg toen een heel gek advies: haal van die Otrivin baby neusspray zoutoplossing.
Oke?! Ik heb het gehaald en ik heb Frodo er van gegeven, binnen twee dagen was het gesnotter over en langzaamaan wordt het ook steeds minder.
Het enige nadeel is dat Raya de verkoudheid nu ook heeft overgenomen, dus die geven we ook maar een pufje in de neus. En ook zij begint weer wat op te knappen.
Nala lijkt nergens last van te hebben, hoewel hij uit de buurt van Raya blijft.
Ze eten en drinken alle drie voldoende, dus dat is een goed teken.
Let wel op als je kat of katten ook snotteren en niezen. Let voorop de kleur van het snot, is dit geel/groen dan is het raadzaam om contact met je dierenarts op te nemen.
Bij Frodo was het van die witte snot en waarschijnlijk komt het omdat ze nu het balkon op kunnen, terwijl ze hiervoor altijd binnen zaten.
Deze foto is al een tijdje geleden, geen idee waarom ze toen alle drie zo naar een punt aan het staren waren.
Verstopplek
Raya is een redelijk eigenwijze muts en die kan je roep, maar komen doet ze nooit.
Zo ook een tijdje terug, ik zag haar nergens en kon haar ook niet vinden op de gebruikelijke plekken.
Dan krijg je toch stress. Had ik de voordeur te lang open en is ze naar buiten gelopen? Weg kan ze daar niet omdat de galerij weer afgesloten is met een deur.
Maar nee, daar was ze niet. Eerlijk gezegd had ik dat ook niet verwacht, maar je gaat toch kijken.
En ik maar roepen, Frodo en Nala kwamen wel, ook al riep ik hun niet, maar geen Raya.
Tot ik lang de slaapkamer van mijn dochter kom en vanuit mijn ooghoek iets onder in de kast zie.
De onderste la van de kast was kapot, die heeft ze eruit gehaald en blijkbaar een prima plekje voor Raya.
Opgelucht dat ik haar had gevonden, maar ook een beetje boos dat ze me zo laat roepen en gewoon niet reageert.
Maar we weten het voor de volgende keer: weer een plekje waar ze kan liggen.
Frodo heeft soms van die buien dat je oprecht hem een oude gek noemt.
Van rustig op de bank liggen naar zo ongeveer afgeschoten worden als een kanonskogel en als een idioot door het huis racen.
De krabpaal bij het hoge raam is een van zijn favoriete plekjes om te liggen.
Aan deze paal hangen op verschillende plekken van die balletjes, zo ook onder de bovenste plank en meneer had een van zijn buien toen dat balletje de klos was in zijn speelbui.
Leuk om te zien maar soms was hij wel erg enthousiast en viel er bijna vanaf.
De boze blik die je kreeg als je dat balletje probeerde te pakken en dan naar boven op zijn plank slingert. Ook prima, doe je het lekker zelf!
Inmiddels is dat balletje er vanaf.
Nee, niet door Frodo maar door Nala, die heeft het touwtje door geknaagd.
doet ze ook bij van die dingen aan stokjes, touwtje door knagen en dan ervandoor met wat er aanhing.
En zo zijn we alweer door kattenstreken heen deze maand.
Nala liet zich niet makkelijk op de foto vastleggen, dus dat heb ik maar opgegeven om te proberen.
Jenkie is wel geweest maar ik heb daar verder geen foto’s van gemaakt om te delen.
Ze is dan ook geen vast onderdeel van kattenstreken, maar een gast die af en toe voorbij komt.
En nu de drie met verkoudheid zitten, heb ik liever dat ze even niet komt. Liever voorkomen dan genezen, zegt het spreekwoord. We willen niet dat zij straks ook verkouden is.
Namens de clan een high poot en graag tot het volgende blog …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten