een hond in huis

als je zelf een hond hebt dan herken je misschien wel dingen die ik hier ga beschrijven.
ik moet eerlijk zeggen dat als ik kijk naar me vorige hondje en het hondje wat wel nu in huis hebben (eigenlijk de hond van me dochter) dan is dat toch wel een verschil. en dan bedoel ik niet alleen het ras!
had ik eerst een Chiwawa, hebben we nu een Tibetaanse Spaniël, ook wel klein maar zeker meer haar!
en geloof me: waar Isa, onze vorige hond behoorlijk rustig was dat is Beertje eentje die zeker goed laat merken er te zijn en happy te zijn als jij er ook bent.

het begint bij Beertje al in de ochtend.
nee, hij gaat niet me hoofd zitten, dat laat hij aan de kat over maar hij zal zeker je alvast een wasbeurt gaan geven nog voor dat je je ogen goed open hebt.
ik heb dus een wekker en lamp in een, dat betekend dat voor dat me wekker afloopt de lamp al aan is gegaan en het teken voor hond en kat om nog voor dat de wekker afloopt om hun aanwezigheid kenbaar te maken.
kat voor zijn eten en de hond voor naar buiten te gaan.
zelfs in het weekend, als ik geen wekker hoef te zetten doen ze dit nog. uitslapen is dus geen optie voor mij.

een van de verschillen tussen Isa en beertje is het haar.
Isa was kort harig en Beertje heeft wat langer haar en lijkt soms een zee aan haar achter te laten.
stofzuigen is hier in huis toch wel iets wat om de dag wordt gedaan, ook mede door de katten maar met Beertje er nu bij heb ik zelf zo iets van je ziet het nog beter dat het nodig is.
soms liggen er net nadat je de stofzuiger er doorheen heb getrokken alweer plukken haar, of waar dit nou kattenharen?
Rambo en Frodo willen nog wel eens met elkaar vechten en dan vliegt er ook van alles rond.
oké, Isa zal ook genoeg haar hebben verloren maar daar leek ik weinig van te merken in tegenstelling tot nu met Beertje.

een ding wat ze beiden gelijk hebben is de reactie als je ergens bent geweest waar ze ook een hond hebben.
je word echt grondig aan een inspectie onderworpen wat de geur betreft van de vreemdganger.
Isa snuffelde wat en vond het wel goed maar Beertje kan je dan echt met zo een beledigde blik aankijken, "hoe kon je dat nou doe?"
herkenbaar? of heb jij een hond die het niet zoveel kan schelen?
Beertje heeft dan ook de eigenschap dat hij het liefste overal mee naar toe gaat, helaas kan dat niet altijd.
verder is het voor mij geen probleem als hij wel mee gaat.

wel eens zelf je hond in bad gedaan?
je kan er ook voor kiezen om je hond naar een hondensalon te brengen maar daar zie ik het nut niet zo van, dat gaat ook prima onder onze eigen douch.
het nadeel is alleen dat je er zelf ongeveer net zo nat uit komt als je hond.
gewapend in je korte broek en shirt begin je aan het karwei.
het water niet te warm en aan de slag.
beest blijft niet echt op zijn plek en wil weg. en hup ... de eerste lading nattigheid heeft je broek bereikt!
ik zelf zal nooit de kop van me hond met hondenshampoo wassen.
dan heb je het afspoelen en nog voor dat je zover bent heeft de hond zich al uitgeschud, nog natter zijn is het resultaat.
uiteindelijk heb je hem afgespoeld, dan nog voor je de handdoek hebt gepakt, is de douch rond om geheel net, inclusief jij zelf!
je bent zelf net zo een verzopen kat als je hond.

maar er zijn ook voordelen aan een hond.
ik heb er geen problemen mee als de hond op me bed slaapt.
je eigen persoonlijke straalkachel.
met een hond naast je heb je altijd wel warmte bij je.
plus dat een hond, kat trouwens ook, heel goed merken als je niet zo lekker in je vel zit.
ze voelen haarfijn aan als je ergens verdriet over hebt of iets of als je ziek bent. dan heb je een persoonlijke waker naast je die iedere beweging goed in de gaten houdt.
dit zijn van die momenten dat je hond een veilig gevoel geeft.


(tekeningen: Erez Zadok)

het hebben van een hond is voor mij als het hebben van een familielid.
ik beschouw mijn beesten als onderdeel van mijn gezin.
ze horen erbij, met hun voordelen en nadelen.
als je zo de dingen ziet lijkt het allemaal wat veel aan nadelen maar dat is het zeker niet.
bij het thuis komen is de begroeting van je hond (en katten) iets waar je na een lange dag als een warm welkom ziet.
eerlijk gezegd wilde ik toch na het overlijden van Isa geen hond meer, me dochter wel en Beertje is toen gekomen.
en ook eerlijk moet ik bekennen dat het toch wel leuk is om een hond te hebben.
het blijft toch wel fijn als zo een harige bal tegen je aan kruipt voor een knuffel of weer eens in een gekke bui is om te spelen met zijn bal.

tot het volgende blog ....