Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grappig, maar soms ook gewoon een leuk moment om op de foto te zetten.
Frodo, Nala en Raya, alle drie een eigen persoonlijkheid en die botst soms met elkaar.
Je kan ze waarschuwen maar dat helpt niet altijd, en het lijkt ze niks te kunnen schelen.
Frodo is de oudste van de 3, een kater van 10 jaar. Nala is ook een kater, ze zeiden dat het een zij was, maar later bleek het een hij te zijn en inmiddels is hij 7 jaar oud.
Raya is enigste vrouw, maar een echt bitch die haar mannetje wel staat. Ze is 6 jaar.
We beginnen wel te merken dat ze ouder worden. De dolle buien zijn er nog wel, maar minder.
Ondanks dat ze een stel monsters kunnen zijn, hou ik zielsveel van hun.
Dit zijn Frodo, Nala en Raya, en dit zijn de verhalen uit hun leventje.
En laat je nog steeds niet misleiden door hun schattige kopjes!
De printer
Vaak zijn Frodo of Raya degene waar ik de leukste foto’s van kan nemen.Nala is daar iets moeilijker in, vaak omdat hij op dat soort moment afgeleid wordt door mij die foto’s wil maken en dat als een moment van aandacht krijgt ziet en naar je toe komt voor een knuffel.
Ook is hij soms zo een eikel dat hij gewoon wegloopt.
Maar ik heb toch een paar leuke foto’s kunnen nemen van onze eigenwijze haarbal.
Zoals deze, de printer is nog steeds een ding wat de aandacht krijgt van Nala.
Geen idee waar het vandaan komt, maar zodra hij de printer hoort is hij er bij.
Omdat ik nog niet van boekenkasten ben voorzien, zitten deze nog in bananendozen met een laken er over en daar staat de printer op.
(met het maken van de foto zat het laken er nog niet over)
Elke week met postcrossing op orde te maken zit hij erbij en ook als ik aan het werk ben voor mijn boek en dingen uit print komt hij erbij kijken.
Raya heeft soms ook even haar moment dat ze komt kijken en Frodo interesseert het helemaal niks.
De krabpaal
Nala heeft zo zijn momenten dat je je afvraagt of alles wel helemaal goed is met die kat.
Zoals met deze foto, hij is de enige die naar deze krabpaal lijkt om te kijken.
Toen we nog in Zeeland woonden had ik boven een kleinere krabpaal staan, deze was echt zo versleten dat ik hem weg heb gedaan en deze er voor terug had gezet.
Ze keken er totaal niet naar om.
Inmiddels staat dat ding nu hier in de woonkamer en Nala lijkt gebruikt hem. Op zo een manier dat hij dat ding soms de halve woonkamer door trekt. Tja … het glijdt lekker op ons pakket. Meestal staat hij voor de bananendozen met boeken maar of die daar aan het eind van de dag nog staat verschilt per dag.
De bak daar liggen allemaal kattenspeeltjes in, maar Nala gaat er ook wel een op liggen alsof het een kattenmand is.
Het balletje aan de palmboom is niet zo in trek bij Nala, Raya kan daar juist weer wel mee spelen. Vanaf de poef ligt ze dan naar die bal te hengelen.
De hoge vensterbank
De plek in huis waar ze allemaal dol op zijn is de hoge vensterbank achter in de woonkamer.
Het uitzicht op het parkeerterrein, de supermarkt, de plek waar mensen lopen. Maar ook de plek waar ze op de dakrand van de andere gebouwen de kauwen en roeken kunnen zien zitten. (De roek is een kraaiachtige vogel, heeft een lichtgrijze snavelbasis en zijn snavel is veel puntiger dan die van de zwarte kraai.)
Ook de plek waar vanaf de ochtend tot half de middag de zon staat en je als kat heerlijk kan zonnebaden. Iets wat ze alle drie heerlijk vinden.
Voor mij is het minder omdat de zon precies op de tafel valt, dus is het rolgordijn dan nog naar beneden.
Geen probleem voor onze monsters want ze kruipen er gewoon achter, en dan tref je dit wel eens aan: Raya en Nala!
Oké, deze wil ik jullie ook niet onthouden, Nala en Raya die even hun momentje rust hielden nadat ze van bank naar stoel en zo over de grond naar een andere stoel racen en weer op de bank springen om het rondje te herhalen. Daarbij af en toe ook nog over de salontafel rennen, hun, inmiddels bekend hier in huis, vlieguurtje.
Het mooiste is als ze zo bezig zijn en Raya zich onder de salontafel verstopt terwijl Nala nog door springt, tot het moment dat hij door krijgt dat Raya weg is. De uitdrukking is geweldig.
Nou, dat was het dan wel weer voor deze maand.
Een keer met Nala in de spotlights. Dat mag ook best wel een keer.
Volgende maand is er weer een kattenstreken en dan slaan we even over. De maand augustus is vakantiemaand bij ons, daar de volgende keer meer over.
Namens de clan een high poot en graag tot het volgende blog …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten