Praat jij tegen jezelf?

voer jij vaak hele gesprekken met jezelf? 

dat klinkt misschien heel gek maar dat is het niet, al helemaal niet in coronatijd waarin thuiswerkte. 

schamen voor dit karaktertrek hoef je je echter niet, want het betekent namelijk dat je hartstikke gezond en slim bent.

kinderen praten vaak in zichzelf. als ze bijvoorbeeld een tekening maken, vertellen ze hardop wat ze op het papier zetten. en dat is aangeleerd gedrag, volgens de Britse psycholoog en schrijver Charles Fernyhough. 

allemaal leren we als kinderen om al pratend tot oplossingen te komen, zegt hij.

hoe ouder we worden, hoe minder je dit gedrag echter gaat vertonen. het wordt immers niet echt als ‘normaal’ of ‘sociaal geaccepteerd’ gezien als mensen hardop op straat praten zonder gesprekspartner. 

als volwassenen voeren we dat gesprek vaker in ons hoofd, vaak als dialoog, soms als steekwoorden legt Fernyhough uit. 

dat geldt volgens zijn onderzoek voor ruim 70 tot 85 procent.

toch zijn er veel mensen die alsnog hele verhalen afsteken in het luchtledige. 

praten tegen jezelf is echter juist goed voor je, hoe gek het soms ook kan voelen of lijken. 

het lijkt erop dat al dat interne geklets je helpt om na te denken, creatief te zijn en problemen op te lossen.

maar er is nog meer, want het als je dingen niet alleen denkt maar ook uitspreekt, houd je je hersenen actiever. 

tijdens het vele thuiswerken, waarin we soms maar weinig woorden uitwisselen met andere, is het dus helemaal geen zo een gek idee om hardop te praten.

en ben je vaak snel afgeleid? ook dan kan tegen jezelf praten uitkomst bieden. 

het zou je namelijk een stuk beter helpen concentreren, wanneer je dingen die je moet doen hardop uitspreekt in plaats van alleen te denken. en het maakt je ook direct rustiger en beter bestand tegen stressfactoren van buitenaf.

nou, dan ben ik dus toch nog niet zo gek als dat men misschien zou denken.

ik loop altijd in huis hardop te vertellen wat ik nog moet doen of gewoon een gedachtenspinsels die ik er uit gooi, meestal doe ik dat tegen de kat die mij dan aankijkt met zo een blik van "ik begrijp er niks van". 

maar ik kan dus gewoon hardop zeggen wat ik denk? nee, dat nou ook weer niet, er zijn natuurlijk wel grenzen in wat je hardop kan en mag zeggen. 

dus toch nog even goed nadenken voor je iets hardop zegt. 

(bron: AD en weekblad margriet)

tot het volgende blog ....