ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen!
het is nog niet 100% weg en er zit weer zo een prachtige (cutiplast) pleister op.
na dat het bij de dokter weer wat was schoon gemaakt leek het er wel goed uit te zien, zij het niet zo dat de plek erg rood blijft zien en de wond er nu uit ziet als of iemand me in me been heeft geschoten.
veel groter is de wond op dit moment niet, er zit dus wel vooruit gang maar het gaat erg langzaam.
daar naast begon ik afgelopen weekend ook weer steken te krijgen in me been rond de wond.
na even met de weekenddienst van de huisartsenpost te hebben gebeld werd me verteld dat dit niks ernstig hoeft te zijn. waarschijnlijk komt dit voort uit de genezing van de wond.
we zullen zien. deze week mag ik weer terug, en hopelijk is het nu wel ver genoeg genezen dat ik geen plakplaatjes meer krijg en weer alles kan doen.
dan bedoel ik: normaal douchen, in plaats van aan een wasbak in de badkamer staan wassen, is met je haren wassen ook een stuk makkelijker. of dat ik weer een wat strakkere jeans kan aantrekken, nu moet je rekening houden met iets wijdere broekspijpen van wegen die pleister op je been.
ik ben er in tussen wel klaar mee, ik loop nu vanaf begin april met wondroos, dit is dan de nazorg van de wond maar het hoort er nog steeds bij. maar ik geloof dat als ik naar de tijd kijk het nou wel een keertje over mag zijn?
brommobiel
voor wie het nog niet wisten ik rij in een brommobiel en geen normale auto.
in principe is het als een auto alleen rij je nooit harder dan gemiddeld 60 km p/u.
het autootje heeft al een hoop km mogen maken en het is voor nu nog doenbaar maar ik heb wel het advies gekregen om eens te gaan kijken voor een ander autootje.
voor nu rij ik er nog mee en blijf ik dat ook doen, het kan dan ook nog wel maar ik denk niet dat ik nog hele lange afstand zal gaan doen, ik bedoel half Zeeland door zoals eerst zit er niet meer in.
gelijk voor een andere auto trouwens ook niet, me spaarpotje is daar nog niet goed genoeg voor gevuld.
en met een dochter die straks naar een andere school moet waren er toch wat dingen die gekocht moesten worden die voor gaan.
we laten de rammel mobiel, zo als ik hem noem, nog even meer gaan en wie weet, misschien heb ik ooit wel de mazzel op voor weinig weer iets als wat ik nu heb te kunnen kopen.
en verder .... gaat het wel zo als het hoort.
mijn dochter heeft na lang dromen het eindelijk voor elkaar dat ze is gaan paardrijden.
ze heeft een baantje dus ze werkt om haar eigen hobby te betalen, oké moeders mag er dan wel voor gaan rijden maar dat doe ik dan wel weer.
ik vind het wel leuk om te zien, de groep zijn allemaal kids die om verschillende reden nu pas aan paardrijden zijn begonnen.
de jongste is 11 jaar en de oudste ( mijn dochter) is 16 jaar.
op de foto zie je haar aan het stunten met een hoofdstel, ze moest toen op Alwin rijden, best een groot paard, eigen net iets te groot voor haar was dan ook de eindconclusie.
en Alwin had een avondhumeur, als nog geen uur terug staat op je stal en ze komen je weer halen dan begrijp ik dat ook wel. hij was tijdens de les wat eigenwijs en had geen zin in moeilijke dingen en lange rondjes maken met het lopen. laat ik het zo zeggen: hij korte de bocht wel eens wat in.
voor nu heeft ze in ieder geval afleiding genoeg tussen werken en paar rijden, dat maakt het wachten op de uitslag van de examens iets aangenamer en we denken er iets minder over na.
zelf werk ik gewoon door op de woensdag en de donderdag.
ik heb inmiddels een vrijwilligerscontact en een t-shirt van het Leger Des Heils zo dat mensen kunnen zien dat ik bij de crew hoor.
ik heb erg naar me zin daar, leuk werk, een super leuk en gezellig team waar ik mee samenwerk.
na bijna 5 jaar thuis zitten, mede door dat mijn vader toen ziek was geworden en na zijn overlijden me dochter behoorlijk in de lappenmand terecht kwam, zag ik er tegen op maar ik ben blij doorgezet te hebben.
nou, verder heb ik niet zo heel veel meer te melden.
ik denk dat jullie wel weer redelijk op de hoogste zijn van alle lopende zaken, die ik met jullie wilde delen.
de spanning begint nu hier wel op te lopen, 13 juni hopen we de vlag buiten te kunnen hangen.
dat zou betekenen dat me dochter is geslaagd voor haar examens.
de vakantie dit jaar staat ook al ingepland: van 27 augustus tot 9 september 2018!
een beetje laat dit jaar maar dat is met opzet zo gepland. echt weg gaan we niet, wij krijgen dit jaar zelf logees die vakantie in Zeeland houden.
hoe wat volgt later nog, wat de vakantie betreft en dan met namen over postcrossing.
maar voor nu heb ik wel weer genoeg geschreven!
tot het volgende blog ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten