ik was niet van plan om nog een andere hond te nemen, om verschillende reden die vooral met mijn gezondheid te maken hebben vond ik dat niet wijs.
me dochter dacht daar anders over, het gemis van een hond raakte haar best wel om eerlijk te zijn.
ze sliep met de hond en ik merkte dat ze met 2 uurtjes slaap echt een volle dag kan volhouden.
ze was al aan het kijken gegaan naar een hond bij het asiel en kwam daar deze jongen tegen.
hij is bijna 2 jaar oud en komt bij mensen van dan die om gezondheidsreden afstand moesten doen van die knapperd.
Beertje is een lieverd maar is graag bij je, loopt je overal achter aan en heeft nog wat training nodig om alleen thuis te kunnen blijven, zonder dat me buren er last van hoeven te hebben.
dat gaar redelijk, we hebben wel door dat hij het geluid van de auto kent en daar dus op reageert.
Beertje zat al een tijdje in het asiel en heeft al heel wat huizen mogen bekijken maar nergens mocht hij blijven.
nou, bij ons mag hij wel blijven! of liever gezegd hij mag bij me dochter blijven.
de spaarpot ging op zijn kop en met nog wat heen en weer gepraat en een paar goed afspraken heb ik toe gestemd dat ze deze jongen mocht gaan halen.
nee zeggen was niet echt iets wat ik kon doen, ik heb destijds met de zelfde afspraken met me vader Isa in huis genomen.
en ergens vind ik het ook wel goed om haar verantwoording te geven door zorg te dragen voor een hond.
de laatste ervaring van Beertje bij mensen thuis was niet zo fijn.
kind in huis bepaalde wat er gebeurde en als ze wilde spelen dan moest dat ook.
als ze dan haar zin niet kreeg ging ze het beestje slaan en schoppen of pakte zijn speeltjes af.
moeder zei er wel wat van maar blijkbaar luisterde het kind niet.
ik kan dan ook begrijpen dat vanuit het asiel is gezegd hem terug te brengen, gelijk.
het het een lieverd en een knuffelkont. we merken wel dat hij met zijn balletje erg hebberig is, bang dat je het afpakt, vooral als hij dan nog in zijn mandje ligt.
het word als zijn veilige plek gezien en ik wil dat ook zo houden. als Beertje in zijn mand gaat laten we hem met rust en zullen ook niet zijn balletje pakken.
misschien wel fijn voor hem om te weten dat dat zijn ... time out - plek is.
mensen zullen het afkeuren dat we dit zo toelaten maar met alle nare ervaringen heeft hij wel een plek verdiend die hij ook echt als zijn plek kan beschouwen en waar hij met rust moet worden gelaten.
dat het een lieverd is hebben we wel s'nachts gemerkt.
door de scoliose van me dochter heeft ze soms als ze op haar rug komt te liggen in haar slaap dat de longen wat in de verdrukking komen van de bocht.
dan lijkt het als of ze stikkende geluiden maakt, wat niet zo is maar de ademhaling gaat dan wat moeilijker.
Beertje laat het daar niet bij en maakt haar dan wakker, super lief en voor me dochter heel prettig.
zo kan zij een ander houding zoeken en verder slapen.
buiten is hij ook beschermend, als hij mensen ziet komen het hij vertrouwd het niet gaat hij voor haar staan, en hij is misschien klein maar juist die kleine hondjes zijn behoorlijk fel.
met de katten was het wennen, na 2 dagen ging het met Frodo al heel goed, Nala was nog voorzichtig maar loopt hem nu soms uit te dagen, dus je raad het al: spelende hond en kat door het huis.
Rambo is een beetje de eikel van het stel, het gaat al beter maar heeft het vooral op zijn mand voorzien, en het is zielig, maar tegen kattenklauw begin je niks. dit doet Rambo trouwens alleen als we even weg zijn en de katten en de hond even samen zijn.
natuurlijk zijn er momenten dat me dochter niet met hem naar buiten kan omdat ze op school zit, dan ben ik niet te moeilijkste en ga ik.
maar als ze thuis is is het haar verantwoording, uit laten, eten geven, zo nodig de vacht borstelen.
dat doet ze ook, dus het gaat helemaal goed komen met Beertje, hij heeft weer een thuis gevonden.
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten