ik moest echt even een ziekte verlof inplannen, ik heb nog geprobeerd om gewoon door te gaan maar tijdens het schrijven van me blog rond postcrossing merkte ik al dat het niet ging.
als je beeld een zee lijkt die golvende letters heeft dan moet je even wijs zijn.
dus, sorry maar ik heb er even voor gekozen om rust te nemen en uit te zieken.
ik had weer wondroos, ergens vorige jaar april 2016 had ik dat ook al eens.
heb er toen ook over geschreven.
nu had ik het, geheel onverwachts weer, ik had niet echt last van me been of zo en ik zag er ook niet echt iets bijzonders aan maar ik bleek er wel degelijk last van te hebben.
ik heb die zondag, 19 april, nog een blog online gezet voor de Cottonshall poll, heb nog netjes het blog voor de dinsdag van #TBM, de oude doos over onze Purk en Dino afgeschreven.
na met me dochter te besproken te hebben wat we gingen doen hadden we besloten om finding Dory op netflix te gaan kijken, wat hapjes gemaakt en we waren klaar voor een middagje film.
mooi dus niet! ik kreeg het me toch van uit het niets zo koud, ik had het idee dat ik ergens op een ijsschots zat, ik rilde gewoon van de kou en voelde me steeds beroerder worden.
zelf een hapje van een snack viel me verkeerd en ik eindige op me bed, rillend van de kou en wist me met geen mogelijkheid warm te krijgen.
uit eindelijk ben ik in slaap gevallen en werd wakker omdat me dochter even bij me kwam kijken.
ik kon aan haar gezicht zien dat ze schrok van mij, zag ik er dan zo beroerd uit?
ik kreeg gelijk een thermometer in me mond gestopt, na de piep bleek ik ruim 39,8 graden aan koorts te hebben.
dat was schrikken, wat heb ik nou weer?
dat beetje wat ik nog binnen had maakte ook drang om er uit te willen dus hup ... naar het wc.
en toen zag ik het, me hele onderbeen was rood. en voelde ook weer pijnlijk aan.
omdat ik echt geen zin had om me maatje lastig te vallen voor een bezoek aan de weekendpost van huisartsen besloot ik de volgende ochtend hier op het dorp zelf wel te gaan.
we komen de dag voor nu nog wel door, ja, vooral slapend.
minder gezellig voor me dochter maar die kon het we begrijpen en was weer moeder overste aan bezorgdheid. me behoefte voor eten of drinken was nul.
na een nacht van koorts en om te paar uur wakker worden was het maandag.
me dochter ging naar school en ik had om 11 uur een afspraak met de huisarts.
en zo als verwacht: wondroos!
ik kreeg weer een kuurtje er voor mee.
maar hoe kom ik er toch aan? er schoot me iets te binnen.
ik heb in de winterperiode, als je weer sokken draagt voor warme voetjes altijd last dat het tussen me tenen open gaat.
ja, dat kon het probleem wel eens zijn dacht de huisarts, er rolt een term voor dit verschijnsel over de tafel, geen idee meer welke maar het komt er op neer dat door de warmte gaat het zweten tussen je tenen en daar door gaat het open.
door dat het open is raakt er dus een bacterie in en die veroorzaakt weer het wondroos. ik doe niks verkeerd, het is een vervelend iets wat meerdere mensen schijnen te hebben.
in de zomer heb je nergens last van en in de winter, als je weer sokken draagt heb je bingo.
klopt helemaal, het is een soort schimmel die ontstaat door het zweten en daarom gaat het open tussen je tenen, kan je niks aan doen. het is simpel op te lossen.
ik krijg een tube met crème die ik moet gaan gebruiken. voor nu even iedere dag, 2x. maar als het allemaal weer genezen is dan is het genoeg om om de dag even tussen de tenen te smeren.
voorkomen is beter dan genezen!
gelukkig gaan we naar de beter tijd en is het straks weer lekker genoeg om de sokken in de ban te doen maar als de winter weer komt weet ik wat me te doen staat en hoop ik met me tube de wondroos buiten de deur te houden of liever gezegd buiten me been te houden.
gelukkig kan ik redelijk goed lopen en niet net als de vorige keer strompelend door het huis.
de koorts is na twee dagen al weg maar ik voel me wel moe en voelde continu te behoefte om te slapen, blijkt een bij effect te zijn van de medicijnen.
en die moest ik 3x daags in nemen, dus 3x na het innemen van de medicijnen lag ik te slapen, een uurtje of zo en dan ging het wel weer.
zo rond donderdag begon ik me weer menselijk te voelen en begon me eten me ook weer wat smaak te krijgen, wel eet ik met kleine portie's, een van de voordelen die ik er aan heb over gehouden is dat ik niet te veel in ene keer kan eten, geen probleem misschien dat ik er een paar kilootjes van kwijt raak.
al met al hoop ik het hoofdstuk wondroos achter me te kunnen laten en er geen last meer van te krijgen.
deze dame hier draagt sokken maar wel met een laagje crème tussen de tenen! want ik hoop nooit meer wondroos te krijgen.
ik heb inmiddels nog een tweede kuur voor me wondroos gekregen omdat het nog niet over is. de vorige keer had ik er ook 2 nodig voor het over was.
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten