dag1: stoppen met roken

naar na 29 jaar te hebben gerookt ontstond gisteren na een opmerking van me dochter het plan om te gaan stoppen weer eens. nou ja ... eigenlijk loop ik er al langer over te denken. het is niet dat ik gezondheidsproblemen heb, ja oké ik heb ze wel maar die hebben niks met het roken te maken,reuma en botontkalking heeft volgens mij niet echt met roken te maken? met nu nog me laatste sigaret in me hand is het moment dicht bij,ik heb niks meer gehaald en op één asbak na de rest al weg gehaald. na het overlijden van me vader werd me al gevraagd of ik bang was het ook te krijgen,niet sarcoom(de vorm van kanker die me vader had) net als hij maar kanker algemeen. nee,die angst had ik niet. toen het bij me vader was vast gesteld wat hij had was het een van me eerste vragen aan de longarts: komt het door dat hij rookt? zijn antwoordt was dat roken niet gezond is,dat is een feit maar dat roken de oorzaak is van kanker is, nee absoluut niet. nou als dat door een longarts wordt gezegd hecht ik daar meer waarde aan als aan al die waarschuwing op me pakjes sigaretten. nee,ik wil het zelf gewoon stoppen,me grens verleggen misschien,bewijzen dat ik ook zonder roken kan. feit gegeven dat ik vaak bij stress momenten me suf heb gesmoked,bewijze van spreken. toen ik me vader dood op zijn bed had gevonden was koffie en roken hoe ik die dag ben door gekomen,gedwongen door me dochter om ook iets te eten.(wat lief van haar was bedoeld) en zo kan ik nog wel een paar voorbeelden uit me mouw schudden waar bij roken veel gebeurden. door dat ik reuma heb en met zware botontkalking is sporten geen optie voor mij,regel nummer 1 die al is gesteld is dat het snoepgoed bestaat uit dingen die ik dus echt niet eet maar me dochter wel.straks even naar de supermarkt om fruit of zo. in ieder geval iets waar ik me dan weer niet schuldig over ga voelen als ik er te veel van eet. ook verwacht ik nog wel een swing in me humeur,schijnt er bij te horen. me dochter heeft al gezegd dat ze zichzelf wel kan bergen als ik zo chagrijnig kan zijn,de kunst is om vol te houden en ja,sorry...even de tijd uit dienen om over die hobbel heen te komen. goed me laatste sigaret heb ik zo juist uit gedrukt, ik was 13 jaar toen ik begon en ben nu 42 jaar, een einde aan een rooktijd van 29 jaar. krijg ik straks zeker weer te maken met me koffie probleem? drink graag koffie en doe dat nu al te veel,gaat zeker nog meer worden? crisis-nog-aan-toe! uitkijken met koffie,niet gaan snoepen ... nog iets vergeten waar ik aan moet denken? maar ik blijf bij me punt: ik stop met roken! natuurlijk hou ik op me weblog bij hoe het verloopt met me actie. op zich zou ik mezelf wel bezig kunnen houden,ik kan lekker door werken aan me boek,heb nog een breiwerkje liggen en proberen te ontspannen met een goed boek om te lezen. hoe wel het weer(regen) vandaag niet meer werkt is een lekker wandeling in de frisse buiten lucht iets wat ik ook wel zie zitten, wellicht dat het me conditie iets ten goede doet. tegen mezelf zou ik zeggen: succes,kop op, volhouden en je kan het best. tot het volgende blog.....