maandag 14 september 2015

ziekenhuisdag

oke vandaag voel ik me een beetje een maniak mama,zenuwen over wat we kunnen verwachten,overbezorgd en ik ben niet eens de gene die onder het mes gaat. vandaag is de operatie van me dochter aan haar knie, die ligt nu nog onbezorgd te knorren op bed. vanmiddag moeten we ons melden en zal de ingreep plaats vinden,geen idee wat te verwachten maar ik heb ergens diep van binnen geen goed gevoel er over. ik haal me spoken in me hoofd waarschijnlijk. het is een simpel ingreep maar ik wordt wel even op de feiten gedrukt met me neus dat ik ondanks me makkelijke houding van kind en hoe ze opgroeien wel een overbezorgd type ben als het op me kind aan komt. mama leeuw word even wakker. ze is dan ook me centrale punt van me leven,na het overlijden van me vader is zij de gene geweest waar voor ik mezelf bij elkaar heb weten te houden en te vechten tegen me tegenslagen. onze band is zeer sterk en daar komt niet gauw iemand tussen. we houden mekaar op de been zei iemand ooit eens,klopt ook wel. vandaag wordt mijn bezorgdheid erg op de proef gesteld,ik moet op me tenen lopen om niks aan haar te laten merken en een pokerface naar haar dat het allemaal goed komt en ze snel weer de oude wordt. ik ben sinds 7 uur al uit me bed en heb al ruim 5 mokken koffie achter me kiezen,te veel al,ik weet het. ze mag dan bijna 14 jaar zijn maar plots heeft ze weer dat angstige gezichtje van een 4 jarige die niet uit een boom durft te komen. je wil haar die angst ontnemen maar je weet dat jezelf ook geen idee hebt van hoe het zal gaan. dat vervelende gevoel in je buik maakt het ook niet echt makkelijk,ik heb het nog niet vaak fout gehad als ik zo een gevoel had. omdat we geen idee hebben of het volgens plan verloopt en ze weer naar huis mag heeft ze voor de zekerheid een tas gepakt,mocht het anders lopen en ze moet blijven dan heeft ze spullen voor de nacht bij zich. we hopen natuurlijk dat het niet nodig zal zijn. ik zal proberen om vanavond een up-date te doen van hoe het is gegaan en misschien dat je via twitter sneller iets leest over hoe het gaat. tja ander die vloggen en ik blog,tot een bepaalde hoogte dan! het is nu net 10 uur geweest en over 2 uurtje gaan we weg,we hopen op een goed verloop. tot het volgende blog.....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

kattenstreken #84

Welkom bij kattenstreken! Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grap...