woensdag 23 september 2015

Een brief aan mijzelf

hij is gestorven.
bij wie kan ik nog schuilen?
naar alles, deel ik niets meer met hem.
ik kan dit niet. Ik durf dit niet.
nooit meer zijn kleine meid.
sta stil in de tijd.
mijn thuishaven, die ben ik kwijt.
even nog, keek ik naar hem.
mijn handen zochten de zijne.
mijn adem stokte, hij is gegaan.
mijn tranen beginnen te vloeien, troebel is mijn zicht.
ik ben hem verloren. hij was mijn levenslicht.
de spil in mijn bestaan.
lieve brief,
ik verstuur je aan mijzelf.
hierdoor gaan mijn emoties toch langs vele ogen heen
want erover praten dat kan ik niet altijd.
ik ben te verdoofd,
mijn verdriet is te groot.
ook mijn anker dobbert van minuut tot minuut,
losgeslagen in de tijd.
ik ben mijn vader kwijt.
in het duister tast ik, naar een nieuw begin.

 23 september 1933 - 16 juni 2013

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

kattenstreken #84

Welkom bij kattenstreken! Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grap...