en ik moet beken dat ik er van heb genoten.
en het vaar verkeer door de sluis kan zien komen, zeker iets wat leuk is in de zomer om te doen.
die sluis moet je wel overheen als je er naar toe gaat,en als die dicht is moet je even wachten.
nou ja even, bij top drukte kan dat dus wel een half uur zijn.
wij hebben er bijna een half uur voor staan wachten.
maar als je ziet wat voor bootjes er dan uit varen en er weer terug inkomen dan is dat best leuk wachten.
en de vis is erg lekker bij Bru 17, dus dat is het wachten ook wel waard.
ik ben normaal nooit geen lang slaper maar op een of andere manier heb ik het voor elkaar gekregen om een aantal dagen tot bijna 10 uur uit te kunnen slapen.
ik sta er zelf ook verbaasd van te kijken, de hond en de katten vonden het iets minder leuk geloof ik.
het inslapen viel ook niet meer met de temperaturen die we hebben gehad. het was s'nachts echt heel klammig warm en dat doet ook gen goed aan het in slaap komen.
het was even raar wakker worden deze ochtend en duurde ook even voor ik mijzelf kon herinneren dat er opnames voor een film of serie zouden worden gemaakt boven ons dorp. ook een PC-7 lesvliegtuig en een C130 transportvliegtuig vlogen een paar keer voorbij.
de vliegtuigen stegen op vanaf vliegbasis Gilze-Rijen en zijn eigendom van de Koninklijke Luchtmacht, zijn onderdeel van een tv-serie of film die werd gefilmd.
er werd een achtervolgingsscène opgenomen.
de filmopnames werden gemaakt vanuit een helikopter. voor welke tv-serie of film het gaat is niet bekend gemaakt.
maar het was zeker wel apart om dit een paar keer over je huis te zien en horen komen.
nooit verwacht dat ons dorp nog eens gebruikt zou worden als filmlocatie.
de laatste keer dat dat is gebeurd was toen er opnames werden gemaakt van een Duits transportkonvooi voor de Nederlandse film " de aanslag" in 1985.
maar we zijn ook een paar keer erop uit geweest om gewoon lekker te wandelen.
hier in de haven van het dorp lag een boot/schip die er erg mooi uit zag.
ik denk dat het een skûtsje maar mijn kennis van boten is niet zo heel groot.
het zag er wel erg mooi uit, dat zeer zeker.
ook zijn we nog een route gaan lopen langs de oude werk haven van Zijpe maar daar deel ik meer over in #TBM van september.
aan deze haven zit namelijk nog een herinnering voor mij.
we hebben het voornamelijk thuis en in de buurt gehouden.
en omdat we ook een paar dagen regen en veel wind hadden was het erop uit gaan om te wandelen geen optie.
ik via het instagram account een beetje lopen dromen met grappige plaatjes die ik in elkaar had gedraaid van Parijs.
met de hashtag #parisdream heb ik 5 dagen lang mijn droomreisje aan Parijs gedeelt.
de Eiffeltoren, de Notre Dame en andere straatbeelden van Parijs kwamen voorbij in een bewerking met zepeto.
het was best grappig om te doen. nou alleen nog een keer in het echt zo een tripje gaan maken.
wie weet? ooit?
en er was nog een andere plek waar we graag naar toe wilde om te gaan wandelen.
die planning liep door de regen iedere niet helemaal zo als gehoopt.
maar afgelopen maandag kreeg we dan toch de kans.
ik was toen wel aan het werk voor het weblog maar we kregen problemen met het netwerk en de provider wist niet hoe het kwam en hoe lang het kon duren.
dus kwam ik op het idee om dan maar de tijd te gebruiken om naar Fort Roovers te gaan bij Halsteren.
het weer was goed, dus we zijn gegaan.
we hadden dit keer Beertje de hond ook mee genomen.
die was door het dolle heen zo blij.
we hebben niet echt de route gelopen die we normaal doen.
we zijn meer de Brabantse wal route op gegaan maar kwamen uiteindelijk wel weer uit aan de Mozes brug.
er zijn daar best wel wat mogelijkheden om te lopen aan routes. korte en lange routes.
het is maar wat je zelf wil.
hier in de haven van het dorp lag een boot/schip die er erg mooi uit zag.
ik denk dat het een skûtsje maar mijn kennis van boten is niet zo heel groot.
het zag er wel erg mooi uit, dat zeer zeker.
ook zijn we nog een route gaan lopen langs de oude werk haven van Zijpe maar daar deel ik meer over in #TBM van september.
aan deze haven zit namelijk nog een herinnering voor mij.
en omdat we ook een paar dagen regen en veel wind hadden was het erop uit gaan om te wandelen geen optie.
ik via het instagram account een beetje lopen dromen met grappige plaatjes die ik in elkaar had gedraaid van Parijs.
met de hashtag #parisdream heb ik 5 dagen lang mijn droomreisje aan Parijs gedeelt.
de Eiffeltoren, de Notre Dame en andere straatbeelden van Parijs kwamen voorbij in een bewerking met zepeto.
het was best grappig om te doen. nou alleen nog een keer in het echt zo een tripje gaan maken.
wie weet? ooit?
die planning liep door de regen iedere niet helemaal zo als gehoopt.
maar afgelopen maandag kreeg we dan toch de kans.
ik was toen wel aan het werk voor het weblog maar we kregen problemen met het netwerk en de provider wist niet hoe het kwam en hoe lang het kon duren.
dus kwam ik op het idee om dan maar de tijd te gebruiken om naar Fort Roovers te gaan bij Halsteren.
het weer was goed, dus we zijn gegaan.
we hadden dit keer Beertje de hond ook mee genomen.
die was door het dolle heen zo blij.
we hebben niet echt de route gelopen die we normaal doen.
we zijn meer de Brabantse wal route op gegaan maar kwamen uiteindelijk wel weer uit aan de Mozes brug.
er zijn daar best wel wat mogelijkheden om te lopen aan routes. korte en lange routes.
het is maar wat je zelf wil.
maar afgelopen dinsdag was het weer vroeg op: 6 uur. een heel verschil maar dat moet ook wel. voor mijn dochter zit de vakantie er op en ze moet weer naar school en om op tijd op school te kunnen zijn moet ze dus de vroege bus al nemen en die vroege bus is rond half 7.
voor haar is het dus rond half 6 al opstaan, ik doe het iets later maar we hebben dan nog even tijd om samen koffie te drinken voor ze weg gaat.
we gaan weer aan de slag zullen we maar zeggen, dat was de bedoeling maar dat liep anders.
die eerste school dag kwam ze s'avonds ziek thuis, misselijk, koud, warm, alles wat ze at kwam er weer uit, moe en last van haar buik.
hier klaagde ze als langer over maar we zochten er niks bijzonders achter. mede omdat we beiden dachten dat een nieuwe school en zo een beetje voor spanning had gezorgt.
woensdagochtend was ze vol goede moed opgestaan voor school maar is niet verder gekomen dan een loopje tussen de bank en de wc.
maar gisteren (donderdag) was het nog steeds zo. dus huisarts gebeld en afspraak gemaakt.
toen we er kwamen begon hij vragen te stellen aan mijn dochter.
en het draaide er op uit dat ik binnen een kwartiertje op weg was naar het ziekenhuis om een echo te laten maken voor galstenen.
die waren niet zichtbaar maar alles wijst er op dat ze die wel heeft gehad maar dat haar eigen lichaam al aan het opruimen is geweest. en dat is dus aan het lijf te merken.
maandag moet ze wel even bloedprikken om met zekerheid vast te stellen of deze diagnose juist is.
we wachten het dus af. vanuit school begrepen ze het wel en vonden het ook niet slim om in deze staat op school te zijn.
jammer voor het uitstapje naar de dierentuin maar de gezondheid gaat even voor.
en dat vinden alle betrokken partijen.
het is misschien niet de beste start van een nieuw schooljaar? maar ze heeft nu wat gekregen om het allemaal iets dragelijker te maken, wat pijn en misselijkheid dan, de rest gaat van zelf wel weer beter.
nou, een top begin na de vakantie! dus niet! we maken er gewoon het beste van, zover dat wil lukken.
we gaan weer aan de slag zullen we maar zeggen, dat was de bedoeling maar dat liep anders.
die eerste school dag kwam ze s'avonds ziek thuis, misselijk, koud, warm, alles wat ze at kwam er weer uit, moe en last van haar buik.
hier klaagde ze als langer over maar we zochten er niks bijzonders achter. mede omdat we beiden dachten dat een nieuwe school en zo een beetje voor spanning had gezorgt.
woensdagochtend was ze vol goede moed opgestaan voor school maar is niet verder gekomen dan een loopje tussen de bank en de wc.
toen we er kwamen begon hij vragen te stellen aan mijn dochter.
en het draaide er op uit dat ik binnen een kwartiertje op weg was naar het ziekenhuis om een echo te laten maken voor galstenen.
die waren niet zichtbaar maar alles wijst er op dat ze die wel heeft gehad maar dat haar eigen lichaam al aan het opruimen is geweest. en dat is dus aan het lijf te merken.
maandag moet ze wel even bloedprikken om met zekerheid vast te stellen of deze diagnose juist is.
we wachten het dus af. vanuit school begrepen ze het wel en vonden het ook niet slim om in deze staat op school te zijn.
jammer voor het uitstapje naar de dierentuin maar de gezondheid gaat even voor.
en dat vinden alle betrokken partijen.
het is misschien niet de beste start van een nieuw schooljaar? maar ze heeft nu wat gekregen om het allemaal iets dragelijker te maken, wat pijn en misselijkheid dan, de rest gaat van zelf wel weer beter.
nou, een top begin na de vakantie! dus niet! we maken er gewoon het beste van, zover dat wil lukken.
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten