wie kent het niet ... een foto op instagram of facebook misschien zelfs op twitter met daar bij de #tbt?
dit staat voor Trough Back Thursday. waarom donderdag? geen idee.
maar dat bracht het idee van #TBM : Trough Back Memories, oftewel een foto waar ik een leuke herinnering aan heb of gewoon een leuk moment met een grappige verhaal, maar het kan ook iets triest zou kunnen.
let op! mochten er gezichten van persoon opstaan kan ik deze bewerkt hebben zo dat ze niet zichtbaar meer zijn. dit i.v.m de privacy van deze mensen.
geboortekaartje
dat je soms dingen vind bij opruimen wat je niet verwacht had, dat weet ik intussen wel.
heb de nodige verrassingen al gevonden, soms erg leuk maar ook wel dingen dat ik me afvroeg waarom dat bewaard was gebleven. zo als de administratie van een winkel die al zeker 40 jaar niet meer bestaat.
een van de dingen die ik ooit vond is me eigen geboortekaartje.
het bijzonder van dit kaartje is dat ik deze niet tussen de spullen van me vader heb gevonden maar jaren gelden al, zeker 22 á 23 jaar geleden.
bij me oma in huis, tussen de spullen vond ik deze en heb hem meegenomen.
het huis werd toen leeg geruimd omdat me beide grootouders waren overleden, dus me eigen geboortekaartje mee nemen leek me geen vreemd iets om te doen.
het kaartje is simpel, zeker als je kijk wat we tegenwoordig voor geboortekaartjes tegenkomen.
die van me dochter was al twee keer groter en uitklapbaar.
nee, dit was nog lekker simpel, geen poespas maar gewoon niet te moeilijk in zijn tekst en afbeelding.
kort en kracht laten weten dat ze blij zijn met de geboorte van ... mij.
blij waren ze zeker, ik was echt wel de verrassing die niet meer was verwacht.
ik heb het geloof ik al eens eerder gezegd, me ouders waren al ruim 16 jaar getrouwd toen ik pas werd geboren.
zal jullie verder de lange uitleg besparen.
ik werd geboren op 30 januari in 1973, de verder tekst aan de binnenkant hou ik voor mezelf.
zie het maar als veiligheidsmaatregel, met die gegevens zouden ze heel veel rottigheid kunnen uithalen op mijn officiële naam en daar pas ik dus even voor!
naast de namen van me ouders staat er ook nog het adres waar we toen woonde.
het adres bestaat nog wel maar de woning die is zo goed als weg, verbouwd naar de heden daagse smaak van de huidige bewoners.
wat ooit 2 winkels, een fietsenmakers garage en een woonhuis was is niet meer.
en hoe klein ik ook was toen we er weg gingen, ik kan me nog steeds helemaal voor de geest halen hoe het huis was.
ik denk dat ik een jaar of 4 was toen we weg zijn gegaan uit dat huis. me oma die bij ons inwoonde, is een jaar na me geboorte overleden.
en het enige wat je dan nog overhoudt zijn foto's, en de herinneringen in je hart.
ik ben geboren in het St Franciscus ziekenhuis in Roosendaal, het ziekenhuis bestaat nog maar heeft door een fusie met met een ander ziekenhuis nu de naam Bravis gekregen.
ik ben geboren in het St Franciscus ziekenhuis in Roosendaal, het ziekenhuis bestaat nog maar heeft door een fusie met met een ander ziekenhuis nu de naam Bravis gekregen.
de herinnering van mijn geboorte is nu al ruim 45 jaar oud.
volgende week is het mijn verjaardag, ik doe er niet zo veel mee.
ik moet die dag gewoon werken, aankomend weekend ga ik nog uit eten met me dochter maar meer doe ik er dit jaar niet aan.
heb er geen zin in, niet omdat ik niet wil accepteren dat ik ouder word, dat is de normaalste zaak en lig ik ook niet van wakker.
nee, ik heb geen zin in al die heisa, jarig zijn gebeurd in stilte ook wel en zo samen met me dochter uit eten was voor mij genoeg.
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten