dinsdag 5 september 2017

stand van zaken, week 36

de vakantie periode in Nederland loopt weer af.
wie nog vakantie had, zal er deze week ook weer tegen aan moeten gaan.
en dat geld ook voor me dochter, was het vorige week nog een makkelijk week, gaan ze deze week er weer vol tegen aan.
vorige week waren er nog wat activiteiten voor de eerste en tweede jaars, de derde jaars gingen naar Parijs en de vierde jaars naar London.
voor de achterblijvers ( die mee gingen op de reisjes) was er een programma op school gemaakt voor hun.
dat is nu voorbij en de schooluren gaan van start.
voor me dochter is dat het vierde jaar, het examenjaar!
ik durf niet te zeggen hoe dat zal gaan, me dochter is het makkelijke type wat school betreft, niet meer inzet dan nodig, dus ik hou me vingers gekruist dat ze dit examenjaar goed zal door lopen.
als ik naar de uren kijken dan zijn dat lange dagen, beginnen rond half negen en pas klaar rond kwart voor vier. en dan hebben ze nog een dag dat ze tot half vijf moeten.
donderdag is een dag waar ze naar uitkijkt, tot aan december loopt ze stage bij een manege, en met paarden werken ligt haar toekomstdoel.
vanuit het medische gedeelte bij haar heeft ze toestemming om dit te gaan proberen.
grenzen opzoeken wat ze wel en niet kan. en dat doet ze dus ook.
hoewel vanuit de school nog al huiverig werd gereageerd op haar plan heb ik als moeder aangegeven haar te laten doen, ik sta er achter en vind dan ook dat ze er voor moet gaan.
haar hart ligt bij paarden dus ik heb er vertrouwen in dat dit helemaal goed gaat komen.

voor mezelf is er niet veel verandering in me medische zorgen.
de reuma en botontkalking is ongeveer nog gelijk en me schouder .... soms gaat het beter en soms gaat het slecht. ik hik vooral tegen punten die me niet meer lukken en daar baal ik enorm van.
me voortuin is een rimboe maar werken in de tuin lukt me gewoon niet meer.
en wat ik vandaag er uit trek staat eind van de week er weer terug, dus per dag een stukje wil ook niet lukken.
een ander zorg punt is dat ik al bijna drie weken behoorlijk aan het hoesten ben.
ik lijk wel een zeehond zegt me dochter, en het klinkt inderdaad nog al heftig.
ik nam het eerst licht, verkouden en daar mee af.
maar dan gaat me hoofd op een gegeven moment toch met je spelen.
wat als ....? ik wil geen vergelijkingen maken maar me pa dacht ook aan verkoudheid en dat bleek niet zo te zijn. nou was ik niet van plan om net als hem 2 jaar te wachten voor er eens aan de bel word getrokken dus ik denk dat ik toch deze week nog even bij de dokter langs ga.
het kan gewoon een flinke keelontsteking zijn maar beter om er even na te laten kijken.
nogmaals ik ga er echt niet van uit dat ik net als me pa iets heb van kanker.
maar ik vind het wel verstandig om er even naar te laten kijken.

en dan kom ik om een stukje wat mega achter loopt!
met schrijfwerk aan de Cottonshall verhalen! echt ik schaam me dood.
ik heb zoveel om handen gehad dat het totaal niet los kwam en dan ook nog het gemis van inspiratie.
me oude laptop die een ramp was en telkens uit viel met een blauw scherm, een leen computer met beperkte mogelijkheden, nee, het kwam niet los zo als ik het wilde.
inmiddels heb ik geïnvesteerd in een nieuwe laptop en moet mezelf nu echt een schop onder me kont geven.
het verhaal moet af! en ook gelijk door met dat laatste verhaal voor dit jaar.
ik ga me beste doen om nog deze maand het af te hebben en online te plaatsen.

en zo staat het er voor op het moment, niet echt overdreven veel.
na de vakantie zijn we weer opgeladen om aan de slag te kunnen en dat doen we ook!
we gaan er vol tegenaan, in ieder geval tot aan de kerst.

tot het volgende blog ....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

postcrossing#379

Hallo en welkom bij een nieuwe postcrossing.  en ik val gelijk met de deur in huis, vorige week had ik een kaart die naar Duitsland ging. De...