omdat ik weer wondroos heb en hoewel ik me er niet ziek meer onder voel lijkt het toch erg te zijn dan de eerste keer dat ik dat had.
er valt weinig te zien omdat me been in het verband zit.
ik ben intussen dus met een tweede kuur begonnen en het is echt wel aan het weg trekken. die tweede kuur verbaasde me niet, ik had de vorige keer ook 2 kuren nodig voor het weg was.
toch had ik een paar van die blaasje met troep er in, op de achter kant van me been.
niks bijzonders, dat kan en ik bleef er ook netjes van af, ondanks dat het enorm jeukte.
toch waren er een paar open gesproken, door het schuren van me broek of door het liggen van me been. of omdat een van mij katten, per ongeluk weer een over me been heen moest wandelen.
een vieze troep die uit die open blaasjes komt is het gevolg en ik durfde niet zelf iets er op te smeren dus naar de huisarts toe.
en dat was maar goed ook. zo maar er iets op smeren was niet goed geweest.
er werd een silicone pleister op geplakt waar iets in zit wat de genezing van die open wonden moet helpen en er werd een verband rond gewikkeld.
wel een hip kleurtje als ik zo vrij mag zijn.
dit verband moet regelmatig worden verschoont en dat mag ik niet zelf doen. dus maandag netje terug.
de assistente van de dokter die haalde heel voorzichtig de boel er af en maakte de boel schoon om vervolgens een nieuwe pleister er op te plakken en verband er rond te wikkelen.
dit keer een wat stevigere versie, dit omdat bleek dat ik vocht ophoping had en die schijnen me bloedsomloop een beetje tegen te gaan.
het enige nadeel is dat het verband niet blijft zitten, het zak iedere keer weer af. de wonden beginnen wel dicht te gaan. de silicone pleister zit er nog wel en dat hou ik nog even zo.
omdat ik geen zin er in had om weer terug te gaan, bind ik ze nu zelf er zo goed als het gaat rond.
de verdikking van het vocht is wel bijna weg, dus ik probeer het op deze manier nu maar en hoop dat het een beetje wil helpen.
ik heb geen idee hoe lang het gaat duren voor de wonden dicht zijn? ik kan er dus wel op gaan rekenen dat dit een paar littekens gaan worden.
niet dat me dat iets kan schelen. ik kan er ook niks aan doen dat dit me over komt.
we wachten dus weer af en ondergaan de hele boel.
maar ik hoop dat het snel geneest en dat ik er van af ben.
voor de gene die zich af vragen hoe het nu met me dochter en haar scoliose gaat kan ik kort zijn: het gaat erg goed.
de stand van de onder rug is erg goed en ze heeft er bijna nergens geen last meer van.
daarom hebben we ook besloten verder geen stappen te ondernemen om toch die brace te laten maken.
toch zal het nog afwachten zijn want we kunnen pas de eind stand van de rug echt goed beoordelen als ze een jaar of 18 is en uit gegroeid is, dus we hebben nog 3 jaar voor de boeg.
maar we zijn positief, zeker me dochter zelf ook.
me dochter zit vol met plannen wat ze wil gaan doen en heeft weer een beetje positieve zin.
haar stage loopt goed maar ze heeft besloten dat ze toch niet verder wil in de horeca of iets met koken te gaan doen.
ze heeft door dat het goed gaat een nieuwe doel: paarden!
daar is ze altijd dol op geweest en wil zich nu daar op gaan richten. ook wil ze gaan paardrijden en omdat ze daar een rechte houding bij houden is dat met haar rug te doen.
geen hoge streven als wedstrijd rijden en zo maar zo voor de lol.
ik als moeder ben blij dat ze de dingen weer wat zonnig begint te zien.
voor haar vervolg opleiding zijn we ook al aan het kijken, en dan schrik je toch wel als je de bedragen ziet die zo een schooljaar kosten.
gelukkig hebben we nog een jaartje de tijd om alles goed uit te zoeken en aanvraag voor een studiebeurs te doen.
nou zo is de stand van zaken op het moment zo een beetje.
me dochter gaat vol goede moed en ik ... ik hobbel gewoon verder.
er staan nog wel een paar dingen te gebeuren maar dat is voor later, nog even een kleine verrassing.
dat is alles wat ik er over kwijt wil. ja, ik laat jullie nieuwsgierig achter.
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten