zondag 30 april 2017

het verhaal van Jake Vella

in 2015 werd Jake Vella gediagnosticeerd met ontregeling (of ROHHAD), een dodelijke en zeldzame hormonale ziekte die een snelle gewichtstoename veroorzaakt.
Jake's ouders, Maruska en Josie, er stuk van om te horen dat mensen die last hebben van ROHHAD niet kan stoppen met het verkrijgen van gewicht, wat er ook gebeurt. zijn brede waaier van symptomen zijn trage hartslag, overmatig zweten en de ontwikkeling van tumoren. Jake had een tumor op zijn rug.
ondanks het feit dat Jake is gedoemd om groter worden, ongeacht hoe hard hij werkt, en dat artsen niet zeker van zijn levensduur,  jake heeft een gezond dieet en regelmatig lichaamsbeweging. 
de jongen, die afkomstig is uit de mediterrane eiland Malta, wil om te doen wat hij kan om verdere gewichtstoename of gezondheidsproblemen te voorkomen.


Hoewel hij vaak aan de ontvangende kant van vervelende blikken en opmerkingen (van buitenstaanders die geen idee hebben wat hij doormaakt), Jake zorgt voor een positieve houding en dromen van repliceren het succes van de beroemde Olympische medaillewinnaars.

het verhaal van deze kleine jongen:




tot het volgende blog ....

vrijdag 28 april 2017

MG brengt roadster terug

roadster is een benaming voor een type auto met maar twee zitplaatsen.
het dak afneembaar en van oorsprong waren er geen zij ramen. een cabriolet heeft daar in tegen wel vaste ramen.
de voorruit van een roadster is doorgaans op de carrosserie vast gemaakt in plaats van erin geintergeed.
ik geef eerlijk doe dat ik de informatie heb opgezocht, ik ben het type vrouw wat weinig verstand heeft van auto's. heb ik al vaker gezegd.
ik weet hoe ik start en moet rijden maar verder ... ik denk dat ik nog geen band kan verwisselen. 
als ik een geluid hoor wat ik niet vertrouw dan meld ik me bij de garage en laat ik het na kijken. prima mensen die me daar helpen.

sinds MG in handen van het Chinese SAIC Motors is, hebben is er op het vasteland van Europa weinig meer van vernomen. in andere delen van de wereld bestaat het merk nog wel, maar voert het uitsluitend brave hatchbacks en cross-overs. de terugkeer van een meer MG-achtige tweezits roadster lijkt echter niet onwaarschijnlijk.
tijdens een gesprek met journalisten van het Australische Motoring liet de baas van MG Motors Australia, Zhu Chao, zich ontvallen dat een nieuwe roadster zeker overwogen wordt. 
in de praktijk betekent dat dat een roadster in de geest van de MGA, MGB en meer recent de MG (T)F zeker overwogen wordt. een achterwielaangedreven roadster is echter lastig realiseerbaar, omdat MG een daarvoor geschikt platform op dit moment niet in huis heeft.
in het verleden zijn er ook voorwielaangedreven roadsters geweest, denk aan de Fiat Barchetta en Audi TT maar toch maakt achterwielaandrijving een belangrijk onderdeel uit van het klassieke roadster-concept. 
bij de F en TF besloot MG zelfs de motor midscheeps achter de voorstoelen te plaatsen maar traditioneel kreeg de krachtbron bij de Britten gewoon voorin een plek.
de herboren MG is een merk dat op heel andere vlakken kopers probeert te winnen. 
met de compacte MG 3, iets grotere MG5 en twee cross-overs in de vorm van de GS en de ZS  heeft het in onder meer China, het Verenigd Koninkrijk en Australië een reeks keurige, maar weinig tot de verbeelding sprekende modellen in de showroom staan. 
wel werd de TF aanvankelijk nog door geproduceerd, maar in 2011 trok het toenmalige moederbedrijf Nanjing Automobile de stekker uit de productielijn. de vraag naar de roadster die uit 1995 stamt, was helemaal opgedroogd.  
maar het lijkt erop dat het weer een type wagen word waar naar gevraagd word of ze zien weer mogelijkheden om de roadster op de markt te gaan brengen.
voor de liefhebber van deze auto's zal het een warm welkom zijn.
leuke auto om tijdens de warme zomersdagen een rondje in te toeren. hoewel ik me afvraag of Nederland het juiste land is voor dit soort auto's? ons weer klimaat is nou niet bepaald zon overgoten.

(bron: autoweek.nl)

tot het volgende blog .....

donderdag 27 april 2017

koningsdag 2017

al weer voor het 4de jaar dat we koningsdag vieren hier in Nederland.
dit jaar met een extra feestelijk tintje omdat onze koning Willem-Alexander 50 jaar wordt!
phff ... is die echt al 50 jaar? nee, ik ga geen flauwe opmerkingen maken.
laat ik eerlijk zijn, ik heb niks met het koningshuis maar heb er ook niks op tegen.
met een inkomen van 888.000 is koning of koningin zijn toch geen slechte baan.
maar ik zou die baan toch niet willen hebben, als je leest wat er allemaal rond komt kijken van protocollen en het hele gedoe, nee dank je , ik voel me zo als nu al rijk genoeg.

het heet nu wel koningsdag maar het was eerst koninginnedag.
niet zo gek ook want vanaf 1890 waren het 3 generaties van vrouwen die ons land regeerden.

Wilhelmina : 1890 - 1948
                       haar moeder Emma was tot haar 18de verjaardag regentes.
Juliana : 1948 - 1980
Beatrix : 1980 - 2013

nu dus een koning maar als hij het stokje gaat overdragen wordt het weer een koningin.
zijn oudste dochter prinses Amalia is de opvolger in de lijn.

bij Juliana hadden we het defilé, mensen liepen langs het huis brachten een groet aan de koningin.
dit was altijd op 30 april, de verjaardag van Juliana.
Beatrix trok het land in, maar deed dit nog steeds op 30 april, als eer aan haar moeder.
haar eigen verjaardag is op 31 januari, beetje koud om dan een dagje door een stad of dorp te trekken.
koning Willem-Alexander doet trek ook het land in maar heeft het wel veranderd naar 27 april, zijn verjaardag.
dit jaar is Tilburg de plaats die ze gaan bezoeken.

zijn bezoek aan Tilburg is in een live verslag op tv te volgen dus ik ga niet verder dan de bank en kijk wel op tv.
het is mij allemaal iets te druk en een te groot gedoe.
jaren geleden (1996) was Beatrix in Sint Maartensdijk waar ik toen woonde, ik ben er de deur niet voor uit gegaan, thuis voor de tv. kans dat ik meer heb gezien als daar buiten is groot.
hier word niet zo veel gedaan maar me dochter en ik hebben zo ons eigen plan al gemaakt voor deze dag.
wij gaan zelf sushi maken en het lekker op smikkelen met een film via netflix of zo.

mogelijk dat we nog een kijkje nemen op een of andere vrij markt hier in de buurt maar verder gewoon thuis met een kopje koffie en een stukje kwarktaart, we slaan de oranje tompouce over dit jaar.
wist je trouwens dat zo een oranje tompouce 486 kcal bevat!
dan is er ook nog een drankje wat op deze dag rijkelijk vloeit, oranjebitter.
daar pas ik voor, ik vind het niet te ... drinken. bah!
maar ik denk dat ik net als de meeste mensen hier in Nederland het gewoon zien al een vrije dag.
me dochter en ik gaan deze dag zelf sushi maken, lekker genieten en mogelijk dat we in de avond nog een film via netflix gaan kijken.
en hoe je die verder invult is aan je eigen. maar wat je ook gaat doen, hou het leuk en wees voorzichtig met al die drank die op deze dag vloeit.

tot het volgende blog ....

woensdag 26 april 2017

#postcrossing #55

deze week was mij missie om naar de stad te gaan.
nee, niet voor kaarten maar om postzegels te kopen, en dan de postzegels die je moet gebruiken als je iets naar het buitenland verstuurd.
ik heb het advies van de automaat zegels om daar mee te stoppen dus goed opgenomen.
hier kon ik ze dus niet krijgen op het dorp dus er op uit naar het dichtbij zijnde postkantoor en dan geen bijkantoor maak een grote vestiging waar je terecht kan voor al je post zaken.
nou dat werd dus ruim 30 km rijden voor er eens is die mij aan de juiste postzegels kon helpen.
en gelijk maar even 2 pakketjes van 5 zegels mee genomen.
ze zijn dus maar per vel van 5 stuks verkrijgbaar en heel eerlijk .... persoonlijk vind ik ze wat saai.
oké logisch dat onze koning er op staat maar waarom ook geen zegels met bezienswaardigheden uit ons land? dat zou gelijk een mooi reclame zijn voor ons land, we hebben genoeg prachtige dingen hier in Nederlander.
maar goed, het is toch al beter dan die standaard automaat zegels.
bij het weg gaan krijg je een keurig dankjewel en tot de volgende keer, o, ja ... wist hoe dat u via internet ook veel zaken online kan bestellen? dan wordt het gewoon naar u thuis opgestuurd.
(zucht) ik had het kunnen weten!


geheel tegen me verwachting in kreeg ik afgelopen week dit leuke en kleurige kaartje.
Hij komt uit Duitsland en heeft 568 km gereisd in 29 dagen voor dat ik hem had.
iets aan de afbeelding kwam mij bekend voor.
en ja hoor, in postcrossing 48 stuurde ik een kaart naar Japan waar deze afbeelding ook op stond.
hoe toevallig wil je het hebben dat ik er nu zelf een krijg met de zelfde afbeelding.
super leuk!
verder was er deze week niks binnen gekomen.


inmiddels is de kaart uit postcrossing 46 naar USA op expired komen te staan. ik hoop dat deze toch ook gaat aankomen. Dit is nu al de derde kaart die expired is dit jaar.
ik print nu de adressen uit, hopelijk werkt dit beter en komen de kaarten die nu verstuurd worden wel gewoon aan.
het kaartje van vorige week naar Polen is aangekomen, na 7 dagen en 894 km te hebben gereisd was hij op plaats van bestemming.
dat gaf me te denken dat me kaartje uit postcrossing 43 naar Polen mogelijk niet is aangekomen omdat me handschrift dan toch niet te lezen was. heb ik dan toch zo een moeilijk handschrift om te lezen?

en dit is de kaart voor deze week.
deze kaart gaat naar ... USA.
en zal 6831 km afleggen voor de ontvanger hem kan/zal krijgen.
op de kaart staat een afbeelding gemaakt door Aly van de Wal, zij maakte een paar hele mooi aquarel schilderijen die op kaarten zijn gedrukt.
ik heb al vaker werkje van haar op kaarten verstuurd.
de meeste afbeelding waren met clowns poppen en ander speelgoed.
ik persoonlijk vind het mooie werkjes.


en zo zijn we bijna aan het einde van deze postcrossing.
in Nederland is het nu vakantie, sommige hebben 1 week, andere 2 weken.
wij hebben er 2.
dan is het nog 11 weken tot aan de zomervakantie die ongeveer 7 weken duurt.
in week 33 en 34 is er geen weblog!
ik ben dan met me dochter op vakantie. tegen die tijd zal ik nog wel meer laten weten.
naast postcrossing er er geen enkel blog die weken.
maar zover is het nog niet, voor nu zit het er weer op en wil ik jullie weer bedanken.
graag tot volgende week ....








dinsdag 25 april 2017

#TBM #8 ... uit de oude doos!

één keer per maand is dit onderdeel op het weblog te vinden.
wie kent het niet ... een foto op instagram of facebook misschien zelfs op twitter met daar bij de #tbt?
dit staat voor Trough Back Thursday. waarom donderdag? geen idee.
maar dat bracht het idee van #TBM : Trough Back Memories, oftewel een foto waar ik een leuke herinnering aan heb of gewoon een leuk moment met een grappige verhaal, maar het kan ook iets triest zou kunnen.
let op! mochten er gezichten van persoon opstaan kan ik deze bewerkt hebben zo dat ze niet zichtbaar meer zijn. dit i.v.m de privacy van deze mensen.

Koninginnedag
sinds 2013 is het hier in Nederland geen Koninginnedag meer maar Koningsdag.
dit door de troonverandering die toen plaats vond.
we hebben immers geen koningin maar een koning.
en op deze dag wordt de verjaardag van onze koning gevierd.
de koning en zij gezin trekken dan het land in waar ze een bezoek brengen aan 1 of 2 dorpen of steden, maar op alle plaatsen in Nederland wordt wel wat gedaan om deze dag met hem mee te vieren.
aankomende donderdag, 27 april, is het weer de dag dat we deze Koningsdag vieren.
de foto is van heel wat jaren geleden, ik denk dat ik hier een jaar of 6 ben.
toen was het dus nog Koninginnedag, een dag waarop je naar school ging en met ze alle naar een verzamelpunt ging waar muziek werd gespeeld en waar je liedjes zong.
daarna waren er op de verschillende scholen spelletjes die werden gespeeld.
in de dagen er voor werd er al geoefend op de liedjes die werden gezongen en je maakte een feestelijk muts.
in de middag waren er soms ook nog andere dingen te doen, die je kon doen met je ouders en andere familieleden.
ook werden er soms van die rommelmarkten gehouden, dit gebeurd in sommige plaatsen nog steeds.
persoonlijk vindt ik dat de activiteiten zijn afgenomen de laatste jaren.
ik denk dat mede komt omdat deze dag samen valt met de mei vakantie, die ruim 2 weken duurt.
sommige mensen gebruiken die dagen dan om met het gezin op en korte vakantie te gaan.
wat ook wel mee kan spelen is dat het programma van deze dag bijna standaard ieder jaar word herhaalt. de spanning is er af en het word een beetje saai.
ik hoef er de deur niet voor uit omdat de kids en de muziek hier altijd recht voor me deur staat, het verenigingsgebouw waar ze verzamelen is hier aan de overkant.
uitslapen is er dus niet bij op deze dag. niet dat het uit maakt, me innerlijke klok word meestal toch wel wakker rond een uurtje of half zeven.
als ik kijk naar hoe het vroeger werd gevierd en nu, dan is het een stuk minder geworden.
voor de meeste mensen is het een vrije dag en ze zoeken zelf wel op wat ze die dag willen doen.
ik hou het meestal lekker op de bank waar een live verslag is te volgen van de koning en zijn gezin.
kopje koffie en de wel bekende oranje tom pouce erbij. dit jaar doen we dat weer maar we slaan de tom pouce over, we willen kwarktaart voor die dag maken.
in de middag wil ik nog wel eens een kijkje nemen op de koningsmarkt, waar je van alles kunt vinden op te kopen maar meer dan dat doe ik ook niet meer.
me dochter en ik willen die middag sushi gaan maken en dan lekker smikkelen met netflix erbij.
zo als de meeste is het voor mij en me dochter gewoon een vrije dag, winkels zijn gesloten, zoals zondag maar dan met een feestelijk randje.


dit was voor deze maand #TBM,  volgende maand weer een nieuw blog van dit onderdeel.
tot het volgende blog ....

vrijdag 21 april 2017

stand van zaken 2017, week 16

i.v.m privé omstandigheden is/was het weblog vandaag later online dat normaal.


phff ... het is een beetje heftig allemaal geweest.
we hebben weer wat te verwerken gehad waarvan we wisten dat dit zou komen maar als je dan het nieuws krijgt dat het zo ver is dan is het slikken.
ik heb er vorig jaar ook al eens over geschreven maar voor de gene die het gemist hebben, hier een korte uitleg.
de gemeente hier gaat de kerkhoven leeg ruimen, dit gaat om graven die er al ruim 20 jaar of lang liggen.
de graven worden zo geruimd dat de de restanten die er nog zijn in zo gezegde knekeldozen gaan.
voor ieder persoon is een doos en al deze dozen worden dan herbegraven bij elkaar waar een grote monument op komt met de namen van al deze mensen.
het pijnlijke voor mij is dat de kosten die er aan graven zijn zo hoog zijn en ik al deze kosten niet kan betalen en daarom weinig keus had dan akkoord te gaan met deze ruiming.
ik bleek een aardig lijstje te hebben met mensen die verwant zijn aan mij maar ik heb wel even een grens gesteld voor welke ik de verantwoording wil nemen.
ik heb het gehouden bij de graven van mijn moeder, haar ouders (opa en oma), haar zusje en een oom. deze man was een broer van me oma en was een familie lid wat er dagelijks was.
een week of 2 geleden kwam het bericht dat de graven in juni worden geruimd volgens afspraak.
te samen komen ze in knekeldozen bij elkaar en ook de namen komen bij elkaar te staan, de familie komt weer bij elkaar.
toch valt het moeilijk, vooral dat ik het graf van mijn moeder moet laten ruimen.
ik heb toch even een moment gehad dat ik een traantje moest laten.
nu heb je nog een plek waar je naar toe gaat, straks ook wel maar voor je gevoel ligt het anders.
het voelt een beetje als of ik haar voor de tweede keer ga begraven.
dit is ook zo een moment dat ik me nog in leven zijnde familie leden zo erg haat. niet een die je een hart onder de riem steek of even een woord van troost geeft.
en dan kom je steeds meer tot de conclusie dat je keuze om ze los te laten een goeie keus was.
ik ben 44 en een grote meid maar soms is die arm rondje en even een woord van "het komt goed" toch fijn.
me dochter en ik nemen nu op onze eigen manier wel afscheid en hopen dat we snel naar hun nieuwe plek kunnen waar ze hun echte aller laatste rust plek krijgen.


dan iets heel anders.
me wondroos, dat verband voor het vocht en de slechte bloeddoorlopen was geen succes.
het zakte iedere keer los dus dat hebben we er al snel af gehaald, de silicone pleister zat er nog wel en we zijn met gaasjes en pleister gaan afdekken.
maar dit leek het erg te maken dan beter, het idee werd gevormd dat er iets anders was, een hele moeilijke benaming voor iets wat hier op neer komt: een uitwendige ontsteking van de huid, die weinig tot geen herstel vertoont.
met behulp van speciale pleister werd de infectie letterlijk uit de wonden gezogen, en na bijna 2 weken met zo een pleister te hebben gedaan ( tussen door wel pleister verschonen) was er dan vooruit gaan.
de wonden werden steeds kleiner en de rommel op de pleister ... dat zal ik jullie besparen.
deze aandoening is iets wat in je familie voorkom, ik moest echt heel goed gaan na denken of er iemand is. me vader was de link niet maar na lang denken kwamen we dan toch uit op mijn moeder.
zij had altijd last van kleine, open wondjes die heel slecht dicht groeide.
maakt ook verder niet uit, het gaat nu beter.
nu zitten er nog wat korstvorming die langzaam weg trekken en het enige wat er dan nog van zal overblijven zijn een paar littekens, daar valt weinig aan te veranderen.
alles bij elkaar heb ik dus bijna 5 weken met de ellende gezetten van de wondroos.
gelukkig kunnen we wat kunnen doen aan de oorzaak en ik smeer me suf met die crème om te zorgen dat ik geen open wondjes meer krijg.
we krijgen beter weer dus dan draag ik geen sokken meer en ook geen kans op wondjes.
voorkomen is beter dan genezen zegt een Nederlands spreekwoord, nou, dat probeer ik zeker.

en zo hebben we een maand achter de rug met medische ellende en droevig nieuws.
we hebben ook wel leuke dingen gedaan, zo hebben we de vakantie geregeld voor dit jaar.
de hond heeft een plekje in het pension en me katten worden door vrienden verzorgd.
grappig is dat ik voor hun katten zorg voor dat ik weg ga, de dag dat ze thuis komen gaan wij weg en verzorgen hun de katten bij mij, wisseling van wacht zal ik maar zeggen.
tegen die tijd lezen je er wel meer over, er is dan geen weblog.
maar wie me op instagram of snapchat volgt kan misschien tijdens de vakantie nog wel eens een foto voorbij zien komen.

tot het volgende blog ....




donderdag 20 april 2017

ontbijtmythes

ontbijten: volgens de één is het een must, volgens de ander is het niet zo zeer belangrijk wanneer je eet, maar wát je eet. 
ik moet eerlijk bekennen dat ik geen ontbijt type ben, het idee om net uit me bed te moeten eten staat me zo tegen.
met een gemiddelde tijd van 7 uur uit me bed is koffie mij start de dag gewoonte.
zo rond 10 uur, met koffie, doe ik vaak pas iets eten. en niet uitgebreid maar makkelijk, een cracker of soms ook een schaaltje yoghurt.
zeg eens eerlijk, heb jij enig idee wat je ’s ochtends in je mond stopt en wat voor een effect dat op je dag heeft?

MYTHE 1: ALS IK LAAG IN KCAL ONTBIJT, IS DAT GOED VOOR MIJN DIEET
door te gaan ontbijten, heb je een beter eetpatroon en daardoor heb ik veel meer energie.
daarnaast zorgt een gezonde start van de dag er vervolgens voor dat je later niet gaat snaaien. let er op dat een ontbijt je lang energie geeft. als je later op de dag trek of eetbuien krijg, heb je altijd het gevoel dat je achter de feiten aanloop.

MYTHE 2: DOOR GEZOND TE ONTBIJTEN, WORD IK GELUKKIG
niet iedereen trekt zich wat aan van al die regeltjes. zo zweert een mensen bij hun ontbijtje van vanilleyoghurt met gedroogde muesli en fruit. de yoghurt is misschien gezoet, maar de rest is zonder suiker. Dus dat kan je goed reken.

MYTHE 3: ONTBIJTEN MET FRUITSOORTEN ALS BANANEN, IS SLECHT VOOR ME
maar wat kan je dan het best als ontbijt eten? een gezonde optie is bijvoorbeeld volkorenbrood met plakjes banaan of magere of halfvolle yoghurt met volkoren granen en fruit. maar niet iedereen ziet brood als een gezonde optie.
eet dan bijvoorbeeld een kom yoghurt met speltvlokken, blauwe bessen en gebroken lijnzaad of een bananenpannenkoek (één banaan, twee eieren, antikater ontbijt)

MYTHE 4: BROOD IS SLECHT VOOR ME
over brood bestaan dan ook de nodige roddels. 
Volgens volgens voedingsdeskundigen is er niets van waar dat het niet goed voor je zou zijn: als je maar de juiste soort kiest. 
volkorenbrood bevat veel vezels en zorgt voor een verzadigd gevoel. als je het met mager beleg eet, is er niets aan de hand.

MYTHE 5: MAGER EN NATUURLIJK BELEG IS ALTIJD EEN GOEDE KEUS
kiezen het juiste beleg. er zijn echter een hoop valkuilen. 
eet je kipfilet of boterhamworst? of kies je voor pindakaas? of gezonde honing? 
bewerkte voedingsmiddelen, zoals vleeswaren, kun je beter maar met mate eten. 
deze bevatten namelijk onder andere een hoop zout en worden in verband gebracht met darmkanker en hart- en vaatziekten. 
ook zien mensen honing vaak ten onrechte als een gezonde zoetmaker. honing heeft een gezond imago maar het is suiker en valt buiten de schijf.

tot het volgende blog ....

woensdag 19 april 2017

#postcrossing #54

hoi hoi, welkom bij een nieuwe postcrossing.
we hebben de Pasen net achter de rug dus dat betekend nog 6 weken tot aan de Pinksteren.
als ik me niet vergis heeft dat te maken met de uitstorting van de heilig geest? dit is dan ongeveer 50 dagen na de Pasen.
hier in huis betekend het maar een ding: vrij! geen school, zo ziet me tiener dochter het.
en dat betekend dat ze er nog eens 6 weken bij gaat optellen en dat betekend dat het zomervakantie is.
en (zucht) dit jaar is het 8 weken vakantie! help!
nee zonder dolle, dit jaar gaan we weer eens op vakantie en dat geeft mij de gelegenheid om op onze vakantie bestemming rond de neuzen voor leuke kaarten.
maar daar later meer over, we gaan pas in augustus op vakantie, we hebben dus nog even de tijd om dit verder uit te leggen.

postcrossing is rustig momenteel, niet zo vreemd als je ziet wat ik de laatste keren heb gekregen.
ik heb er tot nu toe 51 ontvangen. er staan er 49 geregistreerd als ontvangen en er zijn er nog 3 onderweg. en daar komt er vandaag nog eentje bij.
de volgende kaarten zijn nog onderweg:
USA uit postcrossing 45, 56 dagen onderweg.
Rusland uit postcrossing 49, 35 dagen onderweg.
en dan die van vorige week, niet zo vreemd dat die na 8 dagen onderweg is, Taiwain uit postcrossing 53. en daar komt vandaag nog een kaartje bij.

deze kaart gaat naar .... Polen!
de kaart gaat 894 km reizen voor de ontvangster hem heeft.
en ik moest even zoeken tussen me kaarten en dit was het dichtste bij wat ik kon vinden op het thema sprookjes, een fee.
helaas waren er geen dierenkaarten meer, die had ze ook leuk gevonden.
deze week moet ik weer even lang de winkel om de rekken af te speuren voor leuke kaartjes.
me voorraad is intussen wat ingekrompen, dus even aanvullen kan je kwaad.


en zo zijn we alweer bijna aan het einde van postcrossing van deze week.
met een stilte voor de storm denk ik zo, of met andere woorden gezegd: ik denk binnenkort weer een kaartenregen door me brievenbus te krijgen!
altijd leuk als je gang vol kaartjes ligt.
voor deze week zeg ik dan maar weer bedankt en graag tot volgende week ....





dinsdag 18 april 2017

dingen die je nooit doen in de sportschool

ik ben echt niet het type wat gezellig even naar een sportschool gaat, ik mag graag bij mooi weer een wandeling maken maar naar een sportschool gaan is echt niet mijn ding.
als ik soms verhalen hoor wat je daar aantreft heb ik ook echt niet het idee dat ik daar veel aan mis.
als je ooit naar een sportschool bent geweest, heb je ze zeker gezien, een aantal pijnlijke personages die niet goed sportschool regels volgen en je zou willen dat je was thuis bleef. ik heb een paar van die sportschool-ervaring op een rijtje gezet om je sportschool bezoek veel aangenamer te maken voor uzelf en andere. 


1. laat het apparatuur niet bezweten achter.
hoewel er is niets mis met zweten tijdens het sporten, een handdoek is een belangrijk onderdeel van een goede sportschool regel, evenals vegen uw zweet van de apparatuur na gebruik. vergeet niet dat de meeste van de machines zijn met leer bekleed, en je zweet zal niet verdwijnen, tenzij je het afvegen.




2. de apparatuur is voor iedereen.
weet je nog hoe in de kleuterschool waren we geleerd dat de blokken waren voor alle kinderen? dat is ook hoe je moet gedragen in de sportschool. niet vasthouden aan een stuk van de apparatuur op een moment. bent je het niet eens dat 2 uur op de loopband, als je ziet dat er mensen staan te wachten om het te gebruiken wel erg lang is?
hoe zou je het zelf vinden?
bedenk dat het ook nog eens erg vervelend is als je daar bezig ben en andere begin je de blik te geven van "schiet eens op!"
vaak staan er tijden voor een bepaalde sessie op zo een apparaat, hou je daar dan ook aan.
dat maakt het voor iedereen leuk. 





3. ruim je rommel op.
een ander ding dat je hebt geleerd in de kindertijd is dat je je speelgoed niet overal zou moeten laten slingeren.
dezelfde regel geldt in de sportschool: altijd de gewichten terug zette waar ze thuishoren! 
door ze op de sportschool vloer te laten liggen,kan het ertoe leiden dat iemand er over valt en gewond kan raken.
ja, als ze uitkijken zien ze ze wel liggen maar het is gewoon niet netjes als jij ze niet terug legt waar je ze vandaan hebt.


4. bellen en muziek.
enkele van de meest irritante mensen op de sportschool zijn degenen die een zeer lange en luide gesprekken op hun telefoons tijdens een training voeren.
vraag me zo en zo al af hoe ze dat doen, ik zou adem te kort krijgen als ik moest sporten en bellen te gelijk.
de andere irriterende types zijn degenen die graag hun muziek af spelen met het volume zo hoog dat anderen kunnen mee genieten, zelfs als ze een koptelefoon gebruiken.
het gevolg is dat er nu zelfs sportscholen zijn die het verbieden dat je je telefoon de sportzaal mee in neemt.


5. te laat komen.
niet te laat naar de klas te zijn. 
het maakt niet uit of het een groep fitness klasse of een persoonlijke training. 
het kan storend voor de instructeur en andere klasse leden zijn.
als je te laat bent aangekomen, zorg ervoor dat u de klasse onderbreken door zo weinig mogelijk lawaai te maken, rustig naar binnen en voeg jezelf tussen de groep.




6. de kleedkamer is niet je eigen badkamer
er is altijd die ene persoon die naakt paradeert in de kleedkamer waardoor anderen zich ongemakkelijk voelen, en er zijn mensen die scheren in de douche en laat alles bedekt met schuim en haar achter.
zelfs als je het niet erg vind om naakt gezien te worden, bedenk dan dat er anderen zijn die zich ongemakkelijk voelen rond iemand die naakt is. respecteer anderen, hun tijd en hun privacy. houd er rekening mee dat de sportschool kleedkamer niet je eigen badkamer, en zorg ervoor dat je opruimen als je daar ben geweest.


tot het volgende blog .....





zondag 16 april 2017

vrolijk pasen

Pasen is het belangrijkste christelijk feest
christenen vieren deze dag vanuit hun geloof dat Jezus is opgestaan uit de dood, op de derde dag na zijn kruisiging.
in de loop der jaren zijn veel non-religieuze culturele elementen toegevoegd aan het feest waardoor het een belangrijk feest is geworden. 
Pasen duurt twee dagen en wordt gevierd op een zondag en maandag. beide dagen worden wel afzonderlijk eerste en tweede paasdag of paaszondag en paasmaandag genoemd.

vandaag dus geen blog.(geen lang blog dan)
ik ga genieten van de paasdagen met me dochter.
rest mij alleen om jullie een hele fijne paasdagen te wensen.




tot het volgende blog ....

vrijdag 14 april 2017

spelletje spelen? : Wie is de Mol?

we leven in een tijd dat we bijna een zijn geworden met onze laptop, tablet of telefoon.
als je uit eten gaat maken we allemaal we even gauw een foto voor op onze sociaal media, ik maak maar daar ook schuldig aan.
daarom eens wat anders als die dingen of een avondje bank hangen, gezellig een spelletje spelen.

Bol.com is een van de beste webwinkel die in Nederland en Belgie werkzaam is.
naast speelgoed (de spelletjes) leveren zij o.a boeken, dvd's en andere spullen.
de komende tijd zullen er spellen aanbod komen die jullie terug kunnen vinden en eventueel kunnen kopen bij Bol.com. 

Wie is de Mol?
hier in Nederland is het een programma wat al ruim 17 jaar op de televisie te zien.
de deelnemers moeten samenwerken en opdrachten zo goed mogelijk uitvoeren om geld te verdienen voor de pot.
maar één van hen saboteert de boel in het geheim: de mol!
de deelnemers moeten tijdens het spel zien te ontdekken wie die mol is. 
een leuk programma om te kijken en heerlijk om mee te puzzelen.

een paar jaren geleden kwam dit spel op de markt. waarbij je nu wie is de mol kan spelen thuis aan de tafel.
in dit avontuurlijke spel krijgen jij en je medespelers de opdracht een geheim op te lossen. 
alleen door goed samenwerken en elkaar te vertrouwen kun je hier in slagen. dat lukt niet zomaar want iemand is de Mol en probeert het spel te saboteren. 
als de Mol daarin slaagt is het spel verloren, dus ontmasker de Mol voordat het te laat is! 
nodig zijn: inventiviteit, stressbestendigheid, intelligentie, inzicht en bovenal mensenkennis. 
de vraag blijft Wie is de Mol? ga de uitdaging aan speel het nu zelf! 


met deze extra vragensets kun je nog langer door spelen! 
deze uitbreiding voor het Wie is de Mol bordspel bevat 5 kaartsetjes met extra landen en een extra notitieblok om de zoektocht naar de Mol te vervolgen. los het geheim op en ontmasker de Mol voor het te laat is! 
ook verkrijgbaar bij Bol.com.

voor 3-6 spelers vanaf 12 jaar. 
speelduur: circa 45 minuten



het spel is in Nederland o.a te verkrijgen bij Bol.com:


naast de Nederlandse uitvoering van dit spel is er ook een Belgische versie verkrijgbaar.
daarnaast zijn er via internet pakketten te bestellen om bijvoorbeeld tijdens een kinderfeestje zelf een wie is de mol spel te spelen.
of als je creatieve kun je zelf spelletjes bedenken om zo een feestje te geven.
als je kinderen al wat ouder zijn is dit zeker een hele leuke optie.


ieder maand neem ik een spelletje onder de loep, gezellig met zijn alle om de tafel een spelletje doen.

toch gek dat de meeste mensen dit alleen doen met een stroomstoring omdat de tv of computer het niet doet. het kan zo leuk zijn om lekker ouderwets een spelletje te doen!

tot het volgende blog ....

donderdag 13 april 2017

heb-ik-dat-momenten

dit zijn een paar van die momenten in ons leven waar we misschien allemaal wel eens mee te maken hebben gehad.
of dit nu gaat om persoonlijke momenten of een miskoop of een situatie die we niet kunnen vermijden.
de welbekende 'o nee' momenten of heb-ik-dat-momenten.
van die dagen dat alles wat je doet je lijkt tegen te werken. en dat hoeft niet alleen op maandag te zijn.
ik heb een paar momenten op een rijtje gezet die we liever vermijden, tennisten, ik wel.


deze kent je vast wel.
je komt terug van vakantie en je mailbox zit overvol aan berichten.
wedden dat meer dan de helft van die reclame zooi is.
soms kun je dan al veel gewoon weg weg gooien zonder het verder te hoeven lezen.
maar er zit vaak ook nog genoeg tussen wat je wel moet doornemen.
kortom: een hele klus om je mailbox te legen.
en als je het dan net klaar heb zul je zien dat er weer de nodige berichten bij zijn gekomen.
ik heb als ik een dag me mailbox niet heb geleegd al kriebels om me in-box te lege!




je ziet een erg leuke trui.
lekker wijd, hoodie erop en van die zakken waar je lekker je handen in kan weg stoppen.
dus je besteld hem.
als je hem dan thuis heb, ben je erg blij met je trui en het is al helemaal tof als andere je aanwinst leuk vinden.
maar dan komt tot de ontdekking dat je zakken helemaal geen geen zakken zijn maar zo een sierstikschel.
is dat even een tegenvaller!
kortom: we hebben allemaal wel eens een miskoop gedaan.
mijn miskoop: een gele blouse, leek erg leuk de foto maar achter af was het een vreselijk ding.



wij, vrouwen hebben nu eenmaal een ongemak die iedere maand terug komt.
ja, menstruatie. we komen er niet van onder.
tenzij je de pil slikt en deze door slikt om een maandje over te slaan.
als je op vakantie gaat kan dit handig zijn.
ik weet het niet hoe het bij andere gaat maar ik heb soms het idee dat je net de ellende krijgt als je het even zou willen overslaan.
feit blijft dat we als vrouwen nu eenmaal dit iedere maand onder vinden.
maar waar zijn we beter mee? dit of net als een man iedere dag scheren? (voor de heren die dat ook doen dan)



soms heb je zo een dag dat alles tegen zit.
op school/werk lijkt alles mis te gaan.
je hebt het gevoel dat je helemaal geen tijd meer hebt voor je vrienden, je bent wat licht gestressed.
wonderlijk dat we van eten gelijk vrolijker worden, vooral chocolade schijnt een wondermiddel te zijn.
als je daarna niet gelijk weer terug in de min schiet door je zorgen om je figuur na de chocolade.
dames, schaam je niet want er zijn ook mannen die hun troost zoeken in voedsel.






en dan kennen we allemaal dit gevoel ook wel.
je wordt wakker, doet je gordijnen open en met een blik naar buiten roept alles in je lichaam: ik wil terug me bed in!
misschien omdat het weer buiten bagger is of gewoon omdat je een baaldag hebt.
daar hebben we allemaal wel eens last van en dat geeft ook niet.
we mogen best een keer de boel de boel laten want zeg nou zelf, je leuke aankoop blijkt een miskoop te zijn, terug van vakantie en je wenst jezelf weer terug bij het zien van je mailbox of gewoon omdat je dag een reeks aan stress was.
we kennen allemaal van die dagen. slikken en door gaan, en soms mag je jezelf dan best trakteren op die reep chocolade of kruip gewoon lekker je bed in met een kop thee en een boek.

tot het volgende blog ....


woensdag 12 april 2017

#postcrossing #53

en hier zijn we weer met een nieuwe postcrossing.
een rustige week, wat ik ook wel verwacht had.
vorige week was het één jaar geleden dat ik ben begonnen met postcrossing, hoewel ik er een kleine vorm van aandachtig aan heb gegeven was het niet te bedoeling een super groot en uitgebreid spektakel ervan te maken.
postcrossing is een onderdeel van een weblog waar andere dingen ook worden beschreven.

als ik ga kijken naar de teller komt het ook wel met elkaar overeen.
49 kaarten verstuurd, en nog twee onderweg, dat maakt 51. en ik heb 51 kaarten ontvangen. dus de teller staat redelijk gelijk aan elkaar.
het kan dus zijn dat we weer een rustig tijd krijgen met kaarten ontvangen.
maar intussen blijf ik wel gewoon kaarten sturen!
en ik krijg er erg leuk voor terug, zo als deze hier.

ik heb vorige week deze leuke kaartje gekregen.
deze komt uit Rusland en heeft 2227 km gereisd in 16 dagen voor dat ik hem had.
ik heb deze ook tot een favoriet gemaakt.
een kaartje wat bij me past, door de afbeelding die helemaal overeen komt met me grote passie: schrijven!
dit vind je in vele dingen van mij terug, niet alleen door postcrossing maar ook door dit weblog en de verhalen die ik schrijf.


dan de kaart van vorige week.
deze is na 4 dagen en 219 km te hebben gereisd aan gekomen in Duitsland.
op een aantal punten heeft ze mij een feedback gegeven die te verbeteren zijn voor mij met postcrossing en dit blog.
ik zie het niet als negatief maar als nuttige tips waar ik beter op moet letten. je bent nooit te oud om te leren en je schrijven ten goede te verbeteren.
één puntje van haar feedback heb ik niet zelf in de hand en dat zijn de automaat- sticker postzegel, waar ik woon is het niet zo groot en de service die aangeboden word is hier via een klein postagentschap. er is dus een beperkte mogelijkheid van postzegels en de juist postzegels die ik nodig zou hebben om een kaart naar het buitenland te versturen (nr.2 postzegels) hebben ze niet op voorraad hier. wel dus het automaat waar ze dan van die sticker zegels uit halen.

en dan de kaart van deze week.
we gaan weer een aardig afstand afleggen, deze gaat naar Taiwan.
de kaart gaat 9606 km reizen voor deze bij iemand op de deurmat valt.
deze kaart van strand met een zeester erop past goed bij waar ik woon, het is voor mij zo ongeveer om de hoek van de straat dat achter de zeedijk een strandje ligt.
nog wel, want er zit in verhuizing gepland, als ik daar meer over weet laat ik het weten.
het adres voor postcrossing zal dan toch ook moeten worden aangepast. maar zo ver is het nog niet.
maar we gaan deze plek wel verlaten en trekken weg van de zee en het strand.

en zo komen we langzaam aan weer bij het einde van postcrossing van deze week.
aankomend weekend is het Pasen, me dochter is er wat te groot voor geworden dus paaseieren zoeken doen we niet meer.
lang weekend en hopelijk lekker zonnig weer, dan kunnen we nog een rondje gaan wandelen met de hond langs het strand.
voor deze week zou ik zeggen: vrolijke Pasen en graag tot volgende week .....













dinsdag 11 april 2017

Anne Frank, 72 jaar na haar dood

Anne Frank was een joods meisje van Duitse afkomst. ze overleed in maart 1945 in het concentratiekamp van Bergen-Belsen aan de gevolgen van uitputting of vlektyfus.  ze werd na haar dood wereldberoemd dankzij het dagboek dat ze bijhield in de tijd dat ze ondergedoken zat in Amsterdam. 
Anne was de dochter van Otto Frank en Edith Frank-Hollander. ze werd op 12 juni 1929 geboren in Frankfurt am Main, Duitsland.  ze had een drie jaar oudere zus, Margot.  de familie Frank woonde op Marbachweg 307 in een multiculturele buurt van de stad.  in 1939 kregen ze gezelschap van Rose Hollander, de oma van Anne, die met hen leefde tot ze in januari 1942 overleed.
hoewel Anne een redelijk gelukkige jeugd had, werd het overschaduwd door de opkomende nazipartij in Duitsland onder leiding van Adolf Hitler. Otto en Edith besloten om het regime te ontvluchten en naar Nederland af te reizen, met behulp van Erich Elias, de oom van Anne.

“We leefden niet zonder angst, omdat onze familie in Duitsland gebukt ging onder het antisemitische regime van Adolf Hitler.” - 20 juni 1942. Uit het dagboek van Anne Frank.

in Amsterdam ging Otto werken voor een bedrijf dat het fruitextract pectine verkocht (Opekta Works).  hij vond een appartement aan het Merwedeplein in Amsterdam waar hij in februari 1934 met zijn familie ging wonen.
kort na hun emigratie ging Margot naar de basisschool aan de Jekerstraat, terwijl Anne naar de Montessori-peuterspeelzaal ging.  ze werden echter al snel overgeplaatst naar het Joods Lyceum, zoals de nieuwe wetten voorschreven.
om te voorkomen dat Otto zijn bedrijf in 1941 kwijt zou raken, besloot hij zijn aandelen over te dragen aan Johannes Kleiman.  uiteindelijk werd het bedrijf overgenomen door Gies en Co , onder leiding van Jan Gies, de man van Miep.  hiermee verdiende Otto genoeg om te kunnen overleven.
Otto gaf Anne vlak voor haar 13de verjaardag een rood met wit geblokt dagboek cadeau. Anne begon het gelijk te gebruiken en documenteerde haar leven in het boekje.  hoewel haar verhalen in eerste instantie algemener waren, reflecteerden haar schrijfsels steeds meer de veranderende tijden.  in een van haar verhalen schreef ze over de beperkingen die joden in Nederland kregen opgelegd.
nadat het Nazi Reichskommissariat Niederlande de wetten nog strenger maakte en het antisemitische sentiment groeide, dook Otto in 1942 onder met zijn gezin.  de ruimte achter zijn kantoor werd omgebouwd tot geheime bunker, dat nu ook wel het Achterhuis wordt genoemd. het bestond uit enkele kleine kamers die werden verborgen door een boekenkast die voor de ingang stond.

“Onze vrijheid werd steeds verder beperkt door wetten die werden aangenomen tegen de Joden. Joden moesten een gele ster dragen. Ik durf haast niets meer te doen, omdat ik bang ben dat het verboden is." - 20 juni, 1942. Uit het Dagboek van Anne Frank.

op 5 juli 1942 ontving Margot Frank papieren om zich aan te melden bij een werkkamp en de volgende dag dook het hele gezin onder in het Achterhuis.  een week later voegde de familie Van Pels, bestaande uit Hermann, Auguste en de 16-jarige Peter, zich bij de familie Frank.  in november zocht ook tandarts Fritz Pfeffer onderdak op het onderduikadres. 
de familie Frank zat van 1942 tot 1944 voor maar liefst 25 maanden in het Achterhuis ondergdoken, en het dagboek dat Anne schreef werd een bijzondere, historische documentatie van de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog.
op 4 augustus 1944 werden alle onderduikers in het Achterhuis ontdekt door de Duitse politie nadat die een anonieme tip ontvingen.  de familie Frank, de familie Pels en Pfeffer werden allen aangehouden en op 7 augustus naar kamp Westerbork afgevoerd.
op 3 september 1944 werd de groep vervoerd met de laatste transport van Westerbork naar Auschwitz, waar de vrouwen van de mannen werden gescheiden, zonder dat ze enig idee hadden wat hun lot was. Anne ging volgens ooggetuigen bewonderenswaardig goed om met haar opsluiting.
terwijl moeder Edith in Auschwitz achterbleef, werden Margot en Anne op 28 oktober naar kamp Bergen-Belsen gebracht.  negen maanden na hun arrestatie overleden Margot en Anne in maart 1945 binnen enkele dagen na elkaar door vlektyfus en uitputting.  dit was slechts enkele weken voordat het kamp op 15 april werd bevrijd door Britse troepen.
Otto wist zijn tijd in Auschwitz door te komen en werd zo de enige overlever uit het Achterhuis.  hij ontving Anne's dagboek uit handen van Miep Gies.  hij werd geraakt door haar treffende beschrijving van het leven als onderduiker en herinnerde zich haar droom om schrijver te worden. daarom besloot hij in 1947 het dagboek in Nederland uit te brengen onder de naam Het Achterhuis.  het boek is sindsdien in 67 talen vertaald en er gingen meer dan 30 miljoen exemplaren over de toonbank.
het huis aan de Prinsengracht waar de groep onderdook werd in 1957 door de Stichting Anne Frank overgenomen en in 1960 werd het geopend als het Anne Frank Huis zoals we dat vandaag de dag kennen.  het is nog altijd een van de grootste toeristische trekpleisters van Amsterdam.

tot het volgende blog ....

kattenstreken #84

Welkom bij kattenstreken! Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grap...