wie kent het niet ... een foto op instagram of facebook misschien zelfs op twitter met daar bij de #tbt?
dit staat voor Trough Back Thursday. waarom donderdag? geen idee.
maar dat bracht het idee van #TBM : Trough Back Memories, oftewel een foto waar ik een leuke herinnering aan heb of gewoon een leuk moment met een grappige verhaal, maar het kan ook iets triest zou kunnen.
let op! mochten er gezichten van persoon opstaan kan ik deze bewerkt hebben zo dat ze niet zichtbaar meer zijn. dit i.v.m de privacy van deze mensen.
volgende week maandag is het 44 jaar geleden dat ik werd geboren.
me verjaardag komt er dus weer aan, ik zit er totaal niet mee om ouder te worden.
ik schiet bij rimpels echt niet in de stress, het hoort bij ouder worden en daarbij het is nog gratis.
reken ik even niet me dat jij misschien een knalfuif geeft want dat kost geld, dat jaartje erbij is gratis!
op deze foto sta ik, net een paar maanden oud, met me moeder en oma ( moeder van mijn moeder).
me oma heb ik niet echt gekend, ik was ongeveer 1 jaar toen zij is overleden. ze overleed op 16 juni 1974.
haar man, me opa was toen al overleden, op 13 juli 1959.
me moeder, vast lezers hebben het misschien ergens al eens gelezen, is overleden toen ik 12 jaar was.
mijn komst was een complete verrassing voor mijn ouders. zij waren al ruim 16 jaar getrouwd toen ik er nog bij kwam.
ze wilde wel kinderen maar door medische reden van mijn moeder ging dat mis, dus toen me moeder weer zwanger bleek te zijn is er alles aan gedaan om te zorgen dat het goed zou verlopen met extra zorg voor haar.
en op 30 januari 1973 kwam ik op de wereld. onverwachts maar wel erg gewild.
hoewel me vader vaak heeft verteld dat ze met hun leeftijd misschien eerder dit geluk hadden moeten hebben. ik heb vaak de vraag gekregen toen ik op groeide of het me opa en oma waren.
nee, het zijn me ouders!
in 1985 op 30 november, op 49 jarige leeftijd is mijn moeder overleden. ik was dus 12 jaar en in 2013 op 16 juni, is mijn vader op 79 jarige leeftijd overleden aan sarcoom, een vorm van kanker, ik was toen 40 jaar. misschien snap je nu wel als je zo de leeftijden ziet waarom er werd gedacht dat het me grootouders waren.
de hond op de foto kan ik me nog wel herinneren, Trix, dat malle beest volgde me overal in huis.
toen ik groter was heb ik heus genoeg streken uit gehaald en dar bij was Trix me partner-in-crime.
de stoel waar me oma op zit heb ik nog steeds, die staat op me slaapkamer en het krukje in de linker hoek heb ik ook nog, de hoes die er over zat niet, die was tot op de draad versleten dus die heb ik weg gegooid.
dit is echt een leuke foto om te hebben, de 3 generaties van vrouwen samen op één foto.
deze hoort zeker wel tot een van me favoriet foto's.
dit was voor deze maand #TBM, volgende maand weer een nieuw blog van dit onderdeel.
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten