hoewel ik met het schrijven wat ik doe niet in het plaatje pas wat kinderen van 12/13 jaar lezen heb ik het over een ander boeg gegooid. na mezelf kort voor te stellen en wat ik precies doe met schrijven had ik ook gelijk aan gegeven dat het schrijven wat ik doe niet het leeswerk is wat hun zouden lezen.
ik heb dus een stukje er bij gehaald over dyslexie.
dyslexie is een beperking hebben in woorden, via het digitale bord had ik een filmpje waar dit werd uitgelegd en een voorbeeld van hoe iemand met dyslexie teksten kan zien.
dat maakt best indruk, in het filmpje was te zien hoe een tekst werd weer gegeven en de letter continu aan het heen en weer springen waren. waar door het lezen erg moeilijk was.
dat is dus hoe iemand met dyslexie het (kan) ervaart en geen plezier heeft aan lezen en schrijven.
volgens onderzoek zou het niet uit maken in welke volgorde letters staan zo lang de eerste en laatste letter maar op de goeie plaats staan.
een aantal lazen dit dan ook zonder problemen zo op, hier konden ze best om lachen, het ziet er niet erg logisch uit en toch kan je lezen wat er staat.
het wonder van onze hersens zal ik het maar noemen.
toen heb ik nog even terug gepakt naar me eigen schrijven, dat ik in mijn schooltijd echt geen taalwonder was maar nu wel als amateur online verhalen schrijf en hoop me droom om een boek uit te geven kan waar maken.
2 oud leerkrachten die er ook waren gaven ik toe dat me spelling een ramp was en dat als ze nu kijken er een groot verschil is met vroeger.
me punt was dat als je ergens voor gaat en je er genoeg inzet voor geeft struikelblokken niet in de weg hoeven te staan.
oké, eerlijk de spellingcontrole op je computer doet ook soms wonderen.
na nog even kort uit te leggen dat mijn korte online verhalen wel losse verhalen zijn maar te samen weer een groter verhaal vormen ben ik ter afsluiting van dit gedeelte voor de pauze nog wat gaan voorlezen uit werkjes die meer op kinderen gericht zijn, de korte één pagina verhaaltjes, mevrouw blom en de kat van opa zolder.
met deze 2 had ik ze flink aan het lachen.
tijdens hun pauze heb ik samen met een oud leerkracht papieren voorzien van een zin, deze zouden per groepje worden uitgedeeld en dan om beurt een regel erbij zo dat je een verhaaltje krijgt.
9 groepjes waren er gemaakt en terwijl ze hier mee bezig waren liep ik rond.
een groepje had de zin "in het bos zat een kabouter op een steen", erg grappig dat de jongen er onder schreef: "en toen kwam pokémon aan gelopen". even kwam de gedachten op dat de volgende zou zeggen dat hij bliksemschichten zou af schieten maar de regel was: "en hij zei hallo tegen de kabouter".
een andere groepje had de zin: "Kees droomde dat hij een ridder was" hier volgde op:"met een zwart paard, zwaard en een lasso". hier werd dus de ridder een kruising van een ridder en een cowboy.
de leukste vonden ik toch wel die van "Pietje puk zat op de trap". hij bleek dus op die trap een boterham met kaas te eten en toen kwam er een zwerver die hongerig naar de boterham keek. Pietje gaf zijn boterham toen aan die zwerver.(dit is kort de basis van het verhaaltje)
deze vond ik zelf erg leuk gevonden, iets wat je niet gauw zou verwachten van kinderen.
deze opdracht vonden ze zelf ook heel leuk en gaven soms ook aan dat het moeilijk was, je weet niet wat de gene voor jouw gaat op schrijven.
kort om: het was een hele leuk ervaring om dit te mogen, hoewel het het deel van voor de pauze misschien saai was voor hun was het deel na de pauze erg leuk.
dit is een opdracht die je thuis ook leuk met kinderen zou kunnen doen, voor de kleiner zou je dit kunnen veranderen in tekenen.
ik ben een hele leuke ervaring rijker en heb een super ochtend gehad. het was toppie!
tot het volgende blog ......
(* om privacy reden worden namen van kinderen,leerkrachten en de school niet genoemd.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten