hoewel ik me de laatste tijd volledig op het schrijven heb gestort ben ik eigenlijk nog maar een amateur, een online schrijfster die droomt dat haar verhalen in boekvorm worden uitgegeven.
goed, me verhalen staan online en ik krijg daar best leuke reactie's over. ik ben daar ook blij mee, het motiveert om nog beter me beste te doen.
omdat de verhalen nu meer karakters beginnen te krijgen is het belangrijk om terug te kijken naar hun en hoe het met ze gaat. maar ik dwaal af van wat ik wilde zeggen.
in mijn tijd dat ik op school zat was ik dus echt geen held met spelling van de Nederlandse taal, het is bijna niet te geloven maar toch echt waar, ik was er zeer slecht in.
dat gedoe met of je iets schrijft met een t of een d of was het nou juist dt? lange leven spellingscontrole, het gaat me gelukkig goed af en is de spellingscontrole meer een extra voor de zekerheid dan omdat het echt niet klopt.
op een of andere manier is er dus een oud leraar van mij die me blog heeft gevonden en het volgt, en daarbij ook nog goed weet wie ik ben.
het is dan ook heel grappig als deze jouw belt en dat even verteld. en dan komt het punt voor de reden dat hij contact met me heeft gezocht.
of ik het leuk vind om voor de klas te vertellen over het vak schrijven, dit als aan sluiting op de boekenweek die van 12 tot 20 maart is, ik val letterlijk even stil.
ik? voor een klas? ik ben nog niet zo ver dat ik beroepsschrijver ben, ik ben nog steeds een amateur.
dat weet hij maar me verhalen zijn goed en al is dat niet het soort verhalen wat je een paar kinderen van gemiddeld 12/13 jaar voorschotelt het gaat om het punt van passie voor schrijven en je droom proberen waar maken.
en ik schijn daar wel goed in te passen, een voorbeeld wordt aan gehaald dat ik op school altijd ook al van die korte verhalen aan het schrijven was of aan het lezen was, het is ook bedoeld om lezen en schrijven meer onder de aandacht te brengen, zeker als je weet dat de meeste jeugd tegenwoordig achter een tablet of smartphone hangen.
phff .. tja, ik weet het niet maar ik neem het aanbod aan. maar hoe ga ik dat doen? we spreken een datum af wanneer ik zal komen, ik moet denken een uurtje of zo dat ik ze moet zien te boeien over lezen en schrijven. dat gaat me nooit lukken bedenk ik verschrikt, hij zegt het zelf al, de interesse ligt meer bij telefoons waar van alles op zit. me eigen dochter is ook zo een voorbeeld hier van.
ik kan niet met die kinderen op die leeftijd verhalen bespreken zo als ik ze schrijf. ik denk diep na en dan heb ik het, zelf laten schrijven!
goed ik kan ze vertellen over mij droom met schrijven en hoe je te werk gaat en dan natuurlijk de uitgever vinden die bij je past en je werk wil uitgeven. een punt waar ik zelf ook nog steeds mee bezig ben.
dan heb ik het: zelf laten schrijven! en dan niet van hier heb je papier en ga je gang maar leuker.
ik laat groepjes maken en ieder groepje krijgt een papier waar ik een zin op heb geschreven, van daar uit gaat ieder kind een zin toevoegen en zo maken ze zelf er een kort verhaaltje van.
en dat kan natuurlijk leuke en maffe dingen op gaan leveren.
ik ben blij met deze vondst en geloof er in dat het gaat lukken, hoewel ik zo een gastles geven een beetje eng vind lijkt het me ook een leuke uitdaging.
afgelopen weekend heb ik dit uit getest met me dochter en een vriendin die zich verveelde, die vonden het leuk en er kwam inderdaad een leuk en maf verhaal uit. zelf vonden ze het ook leuk om te doen.
ik heb dus goed moed dat het wel gaat lukken, hoewel ik me twijfels heb dat de tablet en smartphone aan de kant gaat om dit thuis ook te gaan doen maar voor dan is dit zeker een leuk idee die aan sluit op lezen en schrijven. tot het volgende blog....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten