eindelijk!!

het is alweer bijna 3 jaar geleden dat me vader is overleden en die tijd was best heftig hier.
ik heb alle zaken goed kunnen regelen en zonder problemen dingen die op naam van me vader stond over kunnen nemen op me eigen naam.
er was één instantie die moeilijk deed en op geen enkele wijze medewerking gaf: de woningbouw!
dit pand is een huurwoning en me vader en ik woonde hier al samen sinds 2008, het zou tijdelijk zijn na dat me relatie was stuk gelopen maar dat is dus anders verlopen.
hoe dan ook de woningbouw was kort en wilde op geen enkele manier een gesprek voeren met mij, ik moest binnen 6 maanden de woning uit. dat je een kind heb en je niet zo maar een andere woonruimte heb daar werd niet naar gekeken.
ik liet het er niet bij zitten en ben naar een advocaat gestapt. hier mee won ik al tijd want zo lang er geen rechtsgeldige uitspraak was kon ik hier blijven wonen.
ik had voldoende bewijs dat ik hier samen woonde met me vader en dat we ook werkelijk een huishouden samen voerden. familie, vrienden en de buren hebben zonder problemen verklaringen afgelegd, ik ben ze nog steeds dankbaar hier voor.
na de rechtszitting, waarbij de rechter al gelijk aangaf dat bepaalde regels binnen de woningbouw leuk zijn maar niet volgens wet zo gelden, was ik met een redelijk goed gevoel terug naar me thuis gegaan.
op 30 april 2014 kwam het telefoontje van de advocaat dat we hadden gewonnen, ik kon in de woning blijven. ik was toen aan het schilderen en het schildert een stuk leuker met goed nieuws.
echter liet de woningbouw niks van zich horen en zaken bleven onveranderd op naam van me pa, veel verder dan telefonische contact kwam ik niet.
we besloten het te laten voor wat het was en hadden inmiddels al iets voor achter de hand als het niet zou veranderen.
tot een week of 4 geleden ik een brief kreeg op me vaders naam, en ik even weer ben gaan bellen.
wat op bijna 2 jaar niet lukte is nu opgelost.
dat er niet netjes is gehandeld waren ze het over eens bij de woningbouw en dat ze hier en daar wat steken hebben laten vallen ook maar dat dit zo niet kan waren ze het over eens. ik denk dat het feit dat ze hier voor door hoger bazen voor op de vingers kunnen worden getikt iets zwaarder mee speelde om maar even te zwijgen wat ik aan huurverhoging had terug kunnen eisen.
hoe dan ook eindelijk is het licht gezien en werd er op een normale, goede manier gesproken met elkaar.
alles is aangepast en ik ben nu echt officieel de huurder van dit pand. alle zaken van me vader zijn nu afgerond, ik kan op dat punt eindelijk het gaan afsluiten.
om te beginnen meer rust vinden in me lijf dat hij er niet meer is, want ik mis hem nog steeds en met al het gedonder van de afgelopen bijna 3 jaar miste ik zijn luisterend oor best wel.
tot het volgende blog ....