al ruim 2 jaar heb ik nu het 4 katten hier in huis en dat was nooit geen probleem, tot nu.
de twee jongste liggen telkens met elkaar over hoop, dat eigenlijk ook nog niet.
onze Rambo is doel bewust op de jongste aan het jagen, hij hou hem continu in de gaten en volgt hem zelfs door het huis. tot op een bepaald moment hij er boven op springen en zich letterlijk in het beestje vast klauwt en bijt, trappen of wat dan ook, de plukken haar vliegen dan door het huis.
we snappen er niks van want na de gebruikelijke kennis maak tijd ging het juist erg leuk met de twee.
maar de laatste weken is het voor de jongste een hel, allemaal plekjes van de dat hij te pakken is genomen door die andere.
beiden zijn katers, rambo is een je-weet-wel-kater, hij is gecastreerd. Frodo nog niet maar die mag binnenkort voor zijn korte logeerpartij weg naar de dierenarts.
ik ben al van alles aan het opzoeken geweest wat de reden kan zijn van dit gedrag.
met de ruimte in huis is er keus genoeg en ieder heeft zijn eigen plek, Dino is duidelijk de keuken kat en rambo domineert de gang,de trap en de gang boven bij de slaapkamers. Purk ( ja ze is er nog) die heeft letterlijk schijt aan alles en verblijft waar ze zelf wil, vaak onder me bed boven of gewoon lekker op een stoel in de woonkamer en dat geld ook voor Frodo, waar wij zijn daar is hij ook.
dus op zich zie ik niet het probleem van ruimte, ieder heeft voldoende plek om zich terug te trekken.
jaloers? hmm ... Frodo is wel de aandacht vrager, een echte kroelkat die te pas en on te pas zich bij je neer stort maar iedere kat heeft zo zijn eigen moment dat hij of zij geknuffeld wordt.
dan kom je op het punt baas spelen en dat denk ik dat hier nu gaande is, het zijn twee katers dus het kan maar Frodo vertoont nou niet echt dominant gedrag dat is bij Rambo veel erger en allen ten opzichten van Frodo want Dino en Purk laat hij verder gewoon met rust.
ik snap er gewoon niks van? waarom doet hij dit op eens? medische gezien is hij tip top gezond dus dat kan geen probleem zijn. hij lijkt wel een klein maffia baasje hier in huis.
en hoe erg ik het ook vind, hem weg doen wil ook liever niet. ik heb zelfs al geprobeerd Frodo wat te negeren en meer aandacht aan Rambo te geven, Frodo is eigenlijk de kat van me dochter maar omdat hij ook steeds meer bij mij kwam ben ik hem gaan negeren, weg duwen als hij kwam kroelen.
maar dat heeft ook niet mogen werken, en het vechten bleef door gaan.
gaat het dan nou echt op neer komen dan ik Rambo weg moet doen om zijn gedrag? of is er nog hoop?
mijn katten zijn als kinderen voor mij, oké wel gezegd dat ik ze nog allemaal op een goede manier een oud leven laat leiden maar ik begin niet meer aan nieuwe beesten.
Rambo kan best ook heel lief zijn maar gaat dit gedrag hem nou de das omdoen? ik hoop het niet dus als iemand mij kan uitleggen waarom hij dit zou kunnen doen en hoe ik het kan oplossen, laat gerust een bericht achter. maar dit wordt echt te gek zo.
tot het volgende blog .....
zondag 28 februari 2016
vrijdag 26 februari 2016
kastje van herinneringen
van de week was ik aan het opruimen en me oog viel op me kastje, een kastje wat letterlijk een symbool is van herinneringen.
ik heb in de afgelopen 3 jaar veel van de spullen van me vader vernieuwd, bankstel, salontafel, kast en de eethoek zijn anders maar dit ene kastje is er nog steeds en hoe oud en gammel het ook is voor mij toch waardevol.
het kastje komt van me oma van moeders kant, het is al meer dan 50 jaar oud en de ruiten zijn aan de ene kant vol met barsten.
op het kasje staan de foto's van me ouders, me moeder overleed in 1985 en me vader in 2013.
bij de foto van me pa staat een doosje(niet zichtbaar) waar as in zit van hem. naast die van me moeder staat een glazen bonbon schaal van haar.
naast de foto ligt een fotoboekje met foto's van me ouders en ander herinneringen.
onder het kastje staan nog altijd de schoenen van me vader.
ik kan het niet over me hart krijgen om ze weg te doen.
in het kastje staat een kopje, dat was het kopje van me moeder, de glazen bol is met een engel die ik van me dochter heb gehad na het overlijden van me vader.
het naamboordje hing hier aan de voordeur en de kaarsenstandaard komt bij me opa en oma van vaders kant, als kind was ik dol op dat ding door het visje wat er op staat.
de schoenen die onderin het kastje staan zijn de schoenen die me moeder als kind had, nog met houten zooltjes.
het bakje met de inkt en schrijfveer is wederom een cadeautje wat ik ooit van me dochter heb gekregen.
de vogels zijn het evenbeeld van 2 parkieten die we ooit hebben gehad, me dochter dan, die had 2 parkieten van haar opa gehad toen ze nog klein was. de boeken zijn een paar van me favoriete boeken die ik heb.
en zo heb ik letterlijk een kastje vol herinneringen staan zo bij elkaar.
het is oude zooi bij elkaar maar voor mij het meest waardevolle wat ik huis heb staan, een symbool voor wat me zo dierbaar was en wat ik nu al zo lang als een gemis blijf ervaren.
tot het volgende blog ....
ik heb in de afgelopen 3 jaar veel van de spullen van me vader vernieuwd, bankstel, salontafel, kast en de eethoek zijn anders maar dit ene kastje is er nog steeds en hoe oud en gammel het ook is voor mij toch waardevol.
op het kasje staan de foto's van me ouders, me moeder overleed in 1985 en me vader in 2013.
bij de foto van me pa staat een doosje(niet zichtbaar) waar as in zit van hem. naast die van me moeder staat een glazen bonbon schaal van haar.
naast de foto ligt een fotoboekje met foto's van me ouders en ander herinneringen.
onder het kastje staan nog altijd de schoenen van me vader.
ik kan het niet over me hart krijgen om ze weg te doen.
in het kastje staat een kopje, dat was het kopje van me moeder, de glazen bol is met een engel die ik van me dochter heb gehad na het overlijden van me vader.
het naamboordje hing hier aan de voordeur en de kaarsenstandaard komt bij me opa en oma van vaders kant, als kind was ik dol op dat ding door het visje wat er op staat.
de schoenen die onderin het kastje staan zijn de schoenen die me moeder als kind had, nog met houten zooltjes.
het bakje met de inkt en schrijfveer is wederom een cadeautje wat ik ooit van me dochter heb gekregen.
de vogels zijn het evenbeeld van 2 parkieten die we ooit hebben gehad, me dochter dan, die had 2 parkieten van haar opa gehad toen ze nog klein was. de boeken zijn een paar van me favoriete boeken die ik heb.
en zo heb ik letterlijk een kastje vol herinneringen staan zo bij elkaar.
het is oude zooi bij elkaar maar voor mij het meest waardevolle wat ik huis heb staan, een symbool voor wat me zo dierbaar was en wat ik nu al zo lang als een gemis blijf ervaren.
tot het volgende blog ....
donderdag 25 februari 2016
verborgen wereld onderwater
gek op reizen en bezoek je graag van die bijzondere plekken van mooie gebouwen of natuur?
ik zou het zelf ook wel willen maar helaas moet ik in alle eerlijkheid bekennen dat mijn budget dat niet toe laat. ik snuffel dus graag door het internet naar mooie plekjes die ik misschien ooit van dichtbij kan gaan bekijken.
maar niet alle mooie dingen kunnen we gelijk zien, er bestaat een wereld van verborgen wonderen onder water die zeker ook de moeite waard zijn om eens te gaan bezoeken, ik denk alleen dat je dan wel een duikbrevet of zo moet hebben en uiteraard een goed geïnformeerde gids die je de weg kan wijzen en bekend is met het onderwater gebied.
Heraklion(de verloren stad Egypte)
in 2000 werd deze stad ontdekt door de Franze archeoloog Frank Goddio.
ongeveer 1500 jaar geleden zou deze stad door het water zijn verzwolgen.
de tempel van Amon is een van de bijzonder vondsten die ze er hebben gedaan,
ook zijn er honderden standbeelden gevonden.
Chuuk Lagoon
wordt ook wel Truk Lagoon genoemd, is het grootste sheepskerkhof van wrakstukken.
meer 60 schepen en honderde vliegtuigen liggen hier.
Chuuk Lagoon was de belangrijkste marinebasis van Japan,
na de tweede wereld oorlog is dit wat er van de basis is over gebleven.
Jellyfish Lake (Palau)
ooit, zo een 12000 jaar geleden was dit meer verbonden met de oceaan. door het dalen van de zeespiegel is dit meer onstaan. de kwallen die in dit meer hebben zich in dit meer op een unieke manier verder ontwikkeld, door de afnamen van roofdieren verloren zijn langzaam hun stekende eigenschap en voor 100 dollar mag je nu tussen ongeveer 8 miljoen kwallen gaan zwemmen.
Leeuwenstad (provinci Zhejiang)
53 jaar geleden liet de overheid van China deze stad die zij kennen als Shi Cheng met opzet onderwater verdwijnen voor een hydro-kerncentrale.
de stad was al zo een 1300 jaar oud had als bijnaam leeuwenstad.
om deze stad te bezoeken moet je 26 tot 40 meter duiken.
de kerncentrale is er dus nooit gekomen maar investeerders maken er nu wel een ware attractie van voor de toeristen.
meer dan 70% van onze aarde bestaat uit water en op een aantal plaatsen kun je dus wonderlijke dingen ontdekken. er zijn nog veel meer plekken die vast de moeite waard zijn en waarschijnlijk zijn er ook nog genoeg plekken die we nog niet hebben ontdekt.
de enorme waterwereld van onze aard heeft zonder meer een prachtige verborgen wereld en niet alleen met verborgen mythische maar laten we het onderwater dierenrijk ook niet vergeten, deze is op zijn minst ook wonderijk en mooi te noemen. laten we dus zuinig zijn op wat we hebben.
tot het volgende blog ....
ik zou het zelf ook wel willen maar helaas moet ik in alle eerlijkheid bekennen dat mijn budget dat niet toe laat. ik snuffel dus graag door het internet naar mooie plekjes die ik misschien ooit van dichtbij kan gaan bekijken.
maar niet alle mooie dingen kunnen we gelijk zien, er bestaat een wereld van verborgen wonderen onder water die zeker ook de moeite waard zijn om eens te gaan bezoeken, ik denk alleen dat je dan wel een duikbrevet of zo moet hebben en uiteraard een goed geïnformeerde gids die je de weg kan wijzen en bekend is met het onderwater gebied.
in 2000 werd deze stad ontdekt door de Franze archeoloog Frank Goddio.
ongeveer 1500 jaar geleden zou deze stad door het water zijn verzwolgen.
de tempel van Amon is een van de bijzonder vondsten die ze er hebben gedaan,
ook zijn er honderden standbeelden gevonden.
Chuuk Lagoon
wordt ook wel Truk Lagoon genoemd, is het grootste sheepskerkhof van wrakstukken.
meer 60 schepen en honderde vliegtuigen liggen hier.
Chuuk Lagoon was de belangrijkste marinebasis van Japan,
na de tweede wereld oorlog is dit wat er van de basis is over gebleven.
ooit, zo een 12000 jaar geleden was dit meer verbonden met de oceaan. door het dalen van de zeespiegel is dit meer onstaan. de kwallen die in dit meer hebben zich in dit meer op een unieke manier verder ontwikkeld, door de afnamen van roofdieren verloren zijn langzaam hun stekende eigenschap en voor 100 dollar mag je nu tussen ongeveer 8 miljoen kwallen gaan zwemmen.
53 jaar geleden liet de overheid van China deze stad die zij kennen als Shi Cheng met opzet onderwater verdwijnen voor een hydro-kerncentrale.
de stad was al zo een 1300 jaar oud had als bijnaam leeuwenstad.
om deze stad te bezoeken moet je 26 tot 40 meter duiken.
de kerncentrale is er dus nooit gekomen maar investeerders maken er nu wel een ware attractie van voor de toeristen.
meer dan 70% van onze aarde bestaat uit water en op een aantal plaatsen kun je dus wonderlijke dingen ontdekken. er zijn nog veel meer plekken die vast de moeite waard zijn en waarschijnlijk zijn er ook nog genoeg plekken die we nog niet hebben ontdekt.
de enorme waterwereld van onze aard heeft zonder meer een prachtige verborgen wereld en niet alleen met verborgen mythische maar laten we het onderwater dierenrijk ook niet vergeten, deze is op zijn minst ook wonderijk en mooi te noemen. laten we dus zuinig zijn op wat we hebben.
tot het volgende blog ....
woensdag 24 februari 2016
het ongeboren kind
Martin Hudácek, een Sloveense kunstenaar maakte in 2011 dit beeld voor het ongeboren kind.
het werk was het idee van een groep vrouwen en had als oorspronkelijk doel om te laten zien hoe veel spijt en verdriet je zou kunnen hebben als je een abortus heb gedaan/gehad.
later is de de indruk ontstaan dat het ook symbool kan staan voor meerder dingen die te maken hebben met verlies van een kind en of dit nu is door abortus,te vroeg geboren kinderen die overlijden of een misskraam.
maar ook vrouwen die geen kinderen konden krijgen zien een herkenning van verdriet in dit beeld.
duidelijk zichtbaar zeggen mensen is dat het lijkt als of het kind ( transparant uitgebeeld omdat het niet echt heeft geleefd) een soort zegen op de vrouw wil brengen.
de vrouw toont duidelijk het verdriet van verlies en is bijna ontroostbaar.
een mooie beeld die veel betekenissen weer spiegelt.
hier in Nederland is de wet dat een kind geen rechtelijke erkenning heeft als het voor de 24 weken ongeboren komt te overlijden.
ergens is dit triest want als moeder heb je toch die tijd een verbinding met je kind gehad en toch krijgt het geen bestaansrecht. terwijl het voor jouw duidelijk een levend wezentje is geweest wat je bij je hebt gedragen.
laat ik even niet vergeten dat het verlies voor een vader van zijn kind niet minder erg is, ook zij zullen zeker hun verdriet hebben.
als na de 24 weken je kindje komt te overlijden dan heb je de plicht om het kind aan te geven als nieuwe burger, na de aangifte van geboorte zullen ze bij de gemeente dan een overlijdensakte maken.
dit is dus het bewijs dat je kind een bestaansrecht heeft gehad.
dit is in Nederland dan zo voor andere landen zou ik het niet durven zeggen hoe daar zaken geregeld zijn.
het verlies van je kind is een ontroostbaar moment.
ik ga niet zeggen dat ik als moeder het zo goed begrijp want ik kan niet voor iemand zeggen wat zij voelt.
dit is te persoonlijk en je kan alleen maar toost, steun en een luisterend oor bieden, als ze hier behoefte aan hebben.
de angst je kind te verliezen ken ik wel, mijn zwangerschap was nou niet bepaald de blije roze wolk.
nog geen 6 maanden zwanger en ik kreeg al last van weeën.
die laatste 4 maanden van mijn zwangerschap waren een hel, ziekenhuis in en uit en medicijnen om vooral de weeën maar tegen te gaan. gedurende die tijd in het ziekenhuis door brengen zag ik niet zitten dus ik heb mezelf op eigen verantwoording richting huis begeven.
gelukkig had ik de hulp van me toenmalige partner( inmiddels ex maar wel goede vrienden gebleven) en die van me vader, laat ik vooral me vriendin en toen ook nog me schoonzus niet vergeten, zij heeft onvoorwaardelijk voor me klaar gestaan net als me schoonouders.
ondanks alle hulp en regels in acht houden is me dochter toch nog 4 weken te vroeg geboren.
op 24 december 2001 braken me vliezen en ben ik naar het ziekenhuis gegaan.
daar verliep de bevalling als net zo rot als de zwangerschap, de medicijnen die ik daar nog kreeg toegediend maakte het een hel denk ik zelf maar op 27 december om 16.21 werd ze dan toch geboren. en waren wij ondanks de tegenslagen dol gelukkig met haar.
nu ruim 14 jaar verder merken we dat er blij haar gezondheid toch wel wat problemen zijn maar ik had dit alles toch niet willen missen hoe vervelend het ook allemaal was.
ze is me enigst kind maar me heel dierbaar, me leven is met haar nooit saai en bied altijd wel weer mooie en minder mooie momenten.
nee, ik weet niet hoe het voelt een kind te verliezen maar wel het gevoel van je kind kunnen verliezen en dat zijn toch best ook wel angstige maanden geweest.
tot het volgende blog.....
dinsdag 23 februari 2016
laptop dood .. snik snik
de ramp die je kan hebben is dat je laptop het begeeft. nou daar weet ik alles van.
op klungel manier schrijf ik nu via me tablet even dit blog en dat gaat niet makkelijk, het is mezelf even behelpen maar goed.
een geluk dat veel van me werk veilig stond op een usb-stick dus dat is wel even een opluchting.
me foto's had ik er ook op dus dubbel opgelucht, die van de laatste maanden die stonden nog op me telefoon dus die hou ik er nog even.
na kort overleg is de kosten van het maken het oude beestje niet meer waard. voor rond de 400 euro heb ik al een nieuwe dus even een videokaart en motherboard vervangen laten we voor wat het is en hoop ik snel even een andere laptop te scoren.
na ruim 6 jaar dienst is het over en uit met me laptop, rust in vrede.
omdat ik al een paar blogs via het de site had opgeslagen staan kan ik intussen door met bloggen en voor de gene die het online verhaal aan het volgen waren, die hoeven ook niet bang te zijn.
a,s zondag komt het laatste deel gewoon rond 10 uur Nederlandse tijd online. ook deze stond al uitgewerkt en klaar.
voor het volgende verhaal moet ik echt even wachten tot ik weer een laptop of andere computer ter beschikken heb voor ik dit verder kan gaan uit werken. me idee voor het vervolg staat op papier.
het is even ongemakkelijk maar op eens is zo een tablet toch wel even handig.
ik probeer zoveel mogelijk nu maar hier op te doen, kost iets meer tijd maar het gaat vast goed komen.
we houden de moet er in en we werken vrolijk door op een klein vierkant schermpje met een toestenbord die soms dingen geeft die ik niet wilde, terug en herstellen en uit eindelijk komen we ook daar uit waar we wilde zijn.
hou me blog dus gewoon in de gaten, nieuwe dingen komen wel online, alleen kost het even wat meer tijd.
zondag dus gewoon het laatste deel van oude liefde, nieuwe kansen.
tot het volgende blog.....
op klungel manier schrijf ik nu via me tablet even dit blog en dat gaat niet makkelijk, het is mezelf even behelpen maar goed.
een geluk dat veel van me werk veilig stond op een usb-stick dus dat is wel even een opluchting.
me foto's had ik er ook op dus dubbel opgelucht, die van de laatste maanden die stonden nog op me telefoon dus die hou ik er nog even.
na kort overleg is de kosten van het maken het oude beestje niet meer waard. voor rond de 400 euro heb ik al een nieuwe dus even een videokaart en motherboard vervangen laten we voor wat het is en hoop ik snel even een andere laptop te scoren.
na ruim 6 jaar dienst is het over en uit met me laptop, rust in vrede.
omdat ik al een paar blogs via het de site had opgeslagen staan kan ik intussen door met bloggen en voor de gene die het online verhaal aan het volgen waren, die hoeven ook niet bang te zijn.
a,s zondag komt het laatste deel gewoon rond 10 uur Nederlandse tijd online. ook deze stond al uitgewerkt en klaar.
voor het volgende verhaal moet ik echt even wachten tot ik weer een laptop of andere computer ter beschikken heb voor ik dit verder kan gaan uit werken. me idee voor het vervolg staat op papier.
het is even ongemakkelijk maar op eens is zo een tablet toch wel even handig.
ik probeer zoveel mogelijk nu maar hier op te doen, kost iets meer tijd maar het gaat vast goed komen.
we houden de moet er in en we werken vrolijk door op een klein vierkant schermpje met een toestenbord die soms dingen geeft die ik niet wilde, terug en herstellen en uit eindelijk komen we ook daar uit waar we wilde zijn.
hou me blog dus gewoon in de gaten, nieuwe dingen komen wel online, alleen kost het even wat meer tijd.
zondag dus gewoon het laatste deel van oude liefde, nieuwe kansen.
tot het volgende blog.....
zaterdag 20 februari 2016
eindelijk!!
het is alweer bijna 3 jaar geleden dat me vader is overleden en die tijd was best heftig hier.
ik heb alle zaken goed kunnen regelen en zonder problemen dingen die op naam van me vader stond over kunnen nemen op me eigen naam.
er was één instantie die moeilijk deed en op geen enkele wijze medewerking gaf: de woningbouw!
dit pand is een huurwoning en me vader en ik woonde hier al samen sinds 2008, het zou tijdelijk zijn na dat me relatie was stuk gelopen maar dat is dus anders verlopen.
hoe dan ook de woningbouw was kort en wilde op geen enkele manier een gesprek voeren met mij, ik moest binnen 6 maanden de woning uit. dat je een kind heb en je niet zo maar een andere woonruimte heb daar werd niet naar gekeken.
ik liet het er niet bij zitten en ben naar een advocaat gestapt. hier mee won ik al tijd want zo lang er geen rechtsgeldige uitspraak was kon ik hier blijven wonen.
ik had voldoende bewijs dat ik hier samen woonde met me vader en dat we ook werkelijk een huishouden samen voerden. familie, vrienden en de buren hebben zonder problemen verklaringen afgelegd, ik ben ze nog steeds dankbaar hier voor.
na de rechtszitting, waarbij de rechter al gelijk aangaf dat bepaalde regels binnen de woningbouw leuk zijn maar niet volgens wet zo gelden, was ik met een redelijk goed gevoel terug naar me thuis gegaan.
op 30 april 2014 kwam het telefoontje van de advocaat dat we hadden gewonnen, ik kon in de woning blijven. ik was toen aan het schilderen en het schildert een stuk leuker met goed nieuws.
echter liet de woningbouw niks van zich horen en zaken bleven onveranderd op naam van me pa, veel verder dan telefonische contact kwam ik niet.
we besloten het te laten voor wat het was en hadden inmiddels al iets voor achter de hand als het niet zou veranderen.
tot een week of 4 geleden ik een brief kreeg op me vaders naam, en ik even weer ben gaan bellen.
wat op bijna 2 jaar niet lukte is nu opgelost.
dat er niet netjes is gehandeld waren ze het over eens bij de woningbouw en dat ze hier en daar wat steken hebben laten vallen ook maar dat dit zo niet kan waren ze het over eens. ik denk dat het feit dat ze hier voor door hoger bazen voor op de vingers kunnen worden getikt iets zwaarder mee speelde om maar even te zwijgen wat ik aan huurverhoging had terug kunnen eisen.
hoe dan ook eindelijk is het licht gezien en werd er op een normale, goede manier gesproken met elkaar.
alles is aangepast en ik ben nu echt officieel de huurder van dit pand. alle zaken van me vader zijn nu afgerond, ik kan op dat punt eindelijk het gaan afsluiten.
om te beginnen meer rust vinden in me lijf dat hij er niet meer is, want ik mis hem nog steeds en met al het gedonder van de afgelopen bijna 3 jaar miste ik zijn luisterend oor best wel.
tot het volgende blog ....
ik heb alle zaken goed kunnen regelen en zonder problemen dingen die op naam van me vader stond over kunnen nemen op me eigen naam.
er was één instantie die moeilijk deed en op geen enkele wijze medewerking gaf: de woningbouw!
dit pand is een huurwoning en me vader en ik woonde hier al samen sinds 2008, het zou tijdelijk zijn na dat me relatie was stuk gelopen maar dat is dus anders verlopen.
hoe dan ook de woningbouw was kort en wilde op geen enkele manier een gesprek voeren met mij, ik moest binnen 6 maanden de woning uit. dat je een kind heb en je niet zo maar een andere woonruimte heb daar werd niet naar gekeken.
ik liet het er niet bij zitten en ben naar een advocaat gestapt. hier mee won ik al tijd want zo lang er geen rechtsgeldige uitspraak was kon ik hier blijven wonen.
ik had voldoende bewijs dat ik hier samen woonde met me vader en dat we ook werkelijk een huishouden samen voerden. familie, vrienden en de buren hebben zonder problemen verklaringen afgelegd, ik ben ze nog steeds dankbaar hier voor.
na de rechtszitting, waarbij de rechter al gelijk aangaf dat bepaalde regels binnen de woningbouw leuk zijn maar niet volgens wet zo gelden, was ik met een redelijk goed gevoel terug naar me thuis gegaan.
op 30 april 2014 kwam het telefoontje van de advocaat dat we hadden gewonnen, ik kon in de woning blijven. ik was toen aan het schilderen en het schildert een stuk leuker met goed nieuws.
echter liet de woningbouw niks van zich horen en zaken bleven onveranderd op naam van me pa, veel verder dan telefonische contact kwam ik niet.
we besloten het te laten voor wat het was en hadden inmiddels al iets voor achter de hand als het niet zou veranderen.
tot een week of 4 geleden ik een brief kreeg op me vaders naam, en ik even weer ben gaan bellen.
wat op bijna 2 jaar niet lukte is nu opgelost.
dat er niet netjes is gehandeld waren ze het over eens bij de woningbouw en dat ze hier en daar wat steken hebben laten vallen ook maar dat dit zo niet kan waren ze het over eens. ik denk dat het feit dat ze hier voor door hoger bazen voor op de vingers kunnen worden getikt iets zwaarder mee speelde om maar even te zwijgen wat ik aan huurverhoging had terug kunnen eisen.
hoe dan ook eindelijk is het licht gezien en werd er op een normale, goede manier gesproken met elkaar.
alles is aangepast en ik ben nu echt officieel de huurder van dit pand. alle zaken van me vader zijn nu afgerond, ik kan op dat punt eindelijk het gaan afsluiten.
om te beginnen meer rust vinden in me lijf dat hij er niet meer is, want ik mis hem nog steeds en met al het gedonder van de afgelopen bijna 3 jaar miste ik zijn luisterend oor best wel.
tot het volgende blog ....
vrijdag 19 februari 2016
hilarische bouw mislukkelingen
laten we vandaag maar eens lekker rustig aan doen en het weekend beginnen met een lach.
dit zijn een aantal hilarische bouw mislukkelingen, bij sommige vraag je je echt af de ontwerper of de bouwer dronken was.
dit zijn een aantal hilarische bouw mislukkelingen, bij sommige vraag je je echt af de ontwerper of de bouwer dronken was.
oké de voorzieningen voor de hygiëne zijn er genoeg maar een beetje privé tijdens je toiletbezoek is toch wel prettig.
ook wel vreemd is dat je met een toilet,kan kiezen uit 5 wasbakken waar je dan je handen kan wassen na het bezoek.
de bouwer van deze garage is vast een fan geweest van the jetsons!
blijkbaar de is gene die hier verantwoordelijk voor is er op berekend dat we in de toekomst met ons auto gaan vliegen ipv over de weg te rijden.
hmm ... wat zijn ze hier vergeten? of misschien is de trap op de verkeerde plek gebouwd.
misschien dat je het nog kan gebruiken om plantenbakken er neer te zetten.
en waar ze ergens een trap bouwen zonder deur kan je het ook omdraaien. wel een deur maar geen trap.
dit is ergens bij een gevangenis maar of dit nou de best ontsnaproute is?
het is fijn dat we tegenwoordig aangepast materiaal hebben.
we hebben dan ook verschil in mensen, groot, klein, dik of dun maar deze is wel erg overdreven.
leveren ze er een trapje bij als je geld komt pinnen?
het kan nog erger want dat lord of the ring populair was mogen duidelijk zijn maar kom op! hobbits bestaan echt niet, net als kabouter enzo.
het is bijna niet te geloven maar deze bouw mislukkingen bestaan echt.
er zijn er nog veel meer waar je even op je hoofd moet krabbelen als je het ziet maar die volgen misschien later nog wel een keer.
ik wens jullie een fijn weekend toe en vergeet aanstaande zondag niet, rond 10.00 Nederlandse tijd staat het 2de deel van oude liefde, nieuwe kansen online.
tot het volgende blog....
donderdag 18 februari 2016
ghosthunting uitdaging
ik heb een grote voorliefde als het aan komt op paranormale dingen. syfy is bij voorkeur mij top zender, die zenden namelijk best veel programma's uit die met dit onderwerp te maken hebben.
ik wil mezelf geen ghosthunter noemen en ik ben waarschijnlijk maar een amateur maar ik vind het wel leuk om te doen, het materiaal wat ik gebruik is simpel een ghostbox en de camera van me telefoon.
ik heb dit gedaan om dat ik per mail een uitdaging kreeg dit te doen, nou ik heb het gedaan en ik schijf het aan niemand door! dit soort dingen zijn geen spelletjes, ik ben bij daglicht gegaan en niet toen het donker was. dit zou ik misschien wel doen als ik met een team samen zou zijn die er iets meer van weten als ik en ook meer ervaring hebben in waar ze mee bezig zijn.
helaas zijn de beelden van het kerkhof hier in Sint Philipsland door technische problemen verloren gegaan maar die van Anna Jacobapolder heb ik nog wel.
beiden keren was me dochter bij me, zij is ook zeer geïnteresseerd in de paranormale dingen.
bij Sint Philipsland hadden we wel een paar persoonlijk ervaringen, zo bleef ik bellen horen rinkelen terwijl er nergens iets was te vinden met belletjes. toen we een graf voorbij liepen was heel duidelijk hoorbaar via de box dat een stem zei: ik praat tegen je. en we schrokken beiden toen we op een graf een kat zagen liggen maar dit bleek een stenen beeld te zijn die wel heel echt leek.
het kerkhof in Anna Jacobapolder is voor mij bijzonder omdat mijn moeder er begraven ligt en ook me opa en oma en wat andere familie( terug te horen in het filmpje)
omdat er op dit kerkhof grafruiming word gehouden in de loop van dit jaar was dit een plek waar ik toch ook graag eens wilde zien wat ghosthunting hier oplevert.
de geluidsopname die ik los heb gemaakt hou ik voor mezelf omdat daar meer persoonlijk gerichte dingen op stonden. voornamelijk dat ik rustig moest doen en iets over dat het goed was, wat er goed is heb ik nog niet achter haalt.
Canada hoorde ik vaak worden genoemd en hel duidelijk bij een graf dat ik weg moest gaan.
op een bepaald moment hoorde ik duidelijk rommelen als of iemand tussen de bossen kwam aan lopen, me dochter was op dat moment aan de andere kant van het kerkhof dus zijn was het niet.
wat het ook was, ik heb niks terug kunnen horen op de band maar wat het ook was ik ben er op dat moment erg van geschrokken.
ik vraag me toch wel af wat het is geweest en misschien dat ik nog eens terug ga om te kijken of ik iets meer kan achter halen.
ik vond het best leuk maar ik ga daar dus s'nachts zonder behoorlijke begeleiding niet naar toe.
ik ken me grens en die hou ik lekker aan. de paranormale wereld is geen spelletje zo vele misschien denken, wees dus voorzichtig en brand je vinger niet aan onwetendheid voor de lol of omdat het zo lekker spannend is!
tot het volgende blog .....
ik wil mezelf geen ghosthunter noemen en ik ben waarschijnlijk maar een amateur maar ik vind het wel leuk om te doen, het materiaal wat ik gebruik is simpel een ghostbox en de camera van me telefoon.
ik heb dit gedaan om dat ik per mail een uitdaging kreeg dit te doen, nou ik heb het gedaan en ik schijf het aan niemand door! dit soort dingen zijn geen spelletjes, ik ben bij daglicht gegaan en niet toen het donker was. dit zou ik misschien wel doen als ik met een team samen zou zijn die er iets meer van weten als ik en ook meer ervaring hebben in waar ze mee bezig zijn.
helaas zijn de beelden van het kerkhof hier in Sint Philipsland door technische problemen verloren gegaan maar die van Anna Jacobapolder heb ik nog wel.
beiden keren was me dochter bij me, zij is ook zeer geïnteresseerd in de paranormale dingen.
bij Sint Philipsland hadden we wel een paar persoonlijk ervaringen, zo bleef ik bellen horen rinkelen terwijl er nergens iets was te vinden met belletjes. toen we een graf voorbij liepen was heel duidelijk hoorbaar via de box dat een stem zei: ik praat tegen je. en we schrokken beiden toen we op een graf een kat zagen liggen maar dit bleek een stenen beeld te zijn die wel heel echt leek.
het kerkhof in Anna Jacobapolder is voor mij bijzonder omdat mijn moeder er begraven ligt en ook me opa en oma en wat andere familie( terug te horen in het filmpje)
omdat er op dit kerkhof grafruiming word gehouden in de loop van dit jaar was dit een plek waar ik toch ook graag eens wilde zien wat ghosthunting hier oplevert.
de geluidsopname die ik los heb gemaakt hou ik voor mezelf omdat daar meer persoonlijk gerichte dingen op stonden. voornamelijk dat ik rustig moest doen en iets over dat het goed was, wat er goed is heb ik nog niet achter haalt.
Canada hoorde ik vaak worden genoemd en hel duidelijk bij een graf dat ik weg moest gaan.
op een bepaald moment hoorde ik duidelijk rommelen als of iemand tussen de bossen kwam aan lopen, me dochter was op dat moment aan de andere kant van het kerkhof dus zijn was het niet.
wat het ook was, ik heb niks terug kunnen horen op de band maar wat het ook was ik ben er op dat moment erg van geschrokken.
ik vraag me toch wel af wat het is geweest en misschien dat ik nog eens terug ga om te kijken of ik iets meer kan achter halen.
ik vond het best leuk maar ik ga daar dus s'nachts zonder behoorlijke begeleiding niet naar toe.
ik ken me grens en die hou ik lekker aan. de paranormale wereld is geen spelletje zo vele misschien denken, wees dus voorzichtig en brand je vinger niet aan onwetendheid voor de lol of omdat het zo lekker spannend is!
tot het volgende blog .....
woensdag 17 februari 2016
kunstwerk
ik ben geen kunstkenner maar er zijn wel een paar museums waar ik graag een kijkje zou willen nemen.
en kunst heb je in verschillende stijlen, en soms vraag je je af of het niet is gemaakt door een kleuter of zo. dat voor een paar streepjes zo veel geld kan worden gegeven?
ik heb nog wel tekeningen van me dochter toen ze een jaar of twee was, zou het wat opleveren?
ik denk dat jullie het al beginnen te begrijpen: yup .. kunstwerken die door kinderen gemaakt hadden kunnen zijn, en het zijn nog erg dure werkstukjes ook!
het doek Black Fire 1 van Barnett Newman leverd tijdens een veiling in 2014 ruim 84 miljoen dollar op.
de veiling meester van Christie's kon spreken van een topavond.
Newman wordt gezien als een van de pioniers van abstracte kunst, klein nadeel is dat Newman van dit succes niks heeft meegekregen. hij is in 1970 overleden.
de koper is van het doek is verder onbekend.
iets hoeft niet geschilderd te zijn om als kunst bestempeld te worden.
Andreas Gursky is bekend van gigantische grote foto's van gebouwen en landschappen. Rhein II ging in 2011 de veiling op en leverde 4,3 miljoen dollar op. dit werk staat wereldwijd bekend als de duurste foto.
ik heb nog foto van het landschap hier rond het dorp, zou het mogelijkheden bieden? zal wel niet.
de spaanse schilder Joan Miró staat bekend om zijn kinderlijke stijl van schilderen. dit werk, Peinture (le chien), wat onderdeel is van een serie, werd in novermber 2010 verkocht voor maar liefst 2,2 miljoen dollar. kenners zeggen dat dit kunstwerk het meest radicale werk van Miró is.
mijn eerste in druk, kladwerk op een krijtbord. Cy Twombly (Edwin Parker Twombly) noemt de stijl die hij heeft zelf onafgebroken lijnen. en al lijkt dit een krijtbord dat is het dus niet, het donker doek waar met lichte lijnen dit werk is gemaakt.
Untitled (1970) werd in 2014 op de veiling van Christie's verkocht voor het mega bedrag van 69,6 miljoen dollar.
natuurlijk zijn er nog veel meer kunstwerken die lijken op het tekenwerk van een kind.
Mondriaan is ook zo een schilder die nu bij me opkomt die van die gekleurde vlakken en strepen werkjes heeft gemaakt, me dochter heeft zo iets ooit ook eens getekend maar ik vrees dat het haar niks gaat opleveren.
ik ga nog wat rond speuren, er zijn vast nog wel meer van die werkjes waar je verbaasd over bent als je het ziet en wat het heeft opgeleverd.
tot het volgende blog .....
en kunst heb je in verschillende stijlen, en soms vraag je je af of het niet is gemaakt door een kleuter of zo. dat voor een paar streepjes zo veel geld kan worden gegeven?
ik heb nog wel tekeningen van me dochter toen ze een jaar of twee was, zou het wat opleveren?
ik denk dat jullie het al beginnen te begrijpen: yup .. kunstwerken die door kinderen gemaakt hadden kunnen zijn, en het zijn nog erg dure werkstukjes ook!
het doek Black Fire 1 van Barnett Newman leverd tijdens een veiling in 2014 ruim 84 miljoen dollar op.
de veiling meester van Christie's kon spreken van een topavond.
Newman wordt gezien als een van de pioniers van abstracte kunst, klein nadeel is dat Newman van dit succes niks heeft meegekregen. hij is in 1970 overleden.
de koper is van het doek is verder onbekend.
Andreas Gursky is bekend van gigantische grote foto's van gebouwen en landschappen. Rhein II ging in 2011 de veiling op en leverde 4,3 miljoen dollar op. dit werk staat wereldwijd bekend als de duurste foto.
ik heb nog foto van het landschap hier rond het dorp, zou het mogelijkheden bieden? zal wel niet.
Untitled (1970) werd in 2014 op de veiling van Christie's verkocht voor het mega bedrag van 69,6 miljoen dollar.
natuurlijk zijn er nog veel meer kunstwerken die lijken op het tekenwerk van een kind.
Mondriaan is ook zo een schilder die nu bij me opkomt die van die gekleurde vlakken en strepen werkjes heeft gemaakt, me dochter heeft zo iets ooit ook eens getekend maar ik vrees dat het haar niks gaat opleveren.
ik ga nog wat rond speuren, er zijn vast nog wel meer van die werkjes waar je verbaasd over bent als je het ziet en wat het heeft opgeleverd.
tot het volgende blog .....
dinsdag 16 februari 2016
stand van zaken 2016,week 7 ...
phff ... intussen zijn we alweer een tijdje aan het sukkelen met me dochter maar we hebben nu een fase bereikt die aan de ene kant goed is maar ook slecht is.
gisteren een gesprek gehad met de GGD (Gemeentelijk GezondheidsDienst) deze moet dus bepalen of me dochter terecht niet naar school gaat of eventueel aangepast school werk moet krijgen.
door dat we dit hebben gedaan zijn de problemen die je als ouder kan krijgen met de hogere raad van school een zorg minder, het niet naar school sturen van je kind levert je hier in Nederland een hoge boete op. een bedrag van rond de 1000 euro is nog niks.
van uit deze organisatie is nu bepaald dat me dochter maximaal 4 uur per dag op school aanwezig mag zijn, dit in overleg met de school en mij en kijken naar hoe het zit met de pijn en zo. de verder uren zal zo net als nu gewoon thuis zitten.
wel maak ik me boos over het gebrek aan interesse van uit de kant van school dat een leerling al zo lang thuis zit, de mentor heeft totaal niks van zich laten horen en dan te bedenken dat de ellende is begonnen bij hem in de les!
als zo een dokter je serieus gaat aan kijk en dan zegt dat het hem zorgen maakt en dat we nog een lange weg hebben te gaan voor dat we weer op een betere weg zitten voel ik me toch niet zo lekker.
als of de man iets meer door heeft als ik.
er is gestart met fysiotherapie, daar zijn ze met andullatur therapie begonnen maar dat werk geen moer. de spieren zijn zo verkrampt dat deze nu nog meer problemen op leveren dan de scoliose zelf.
de therapeute heeft zelf al aan gegeven dat er eerder een verslechtering dan een verbetering is.
nu aankomende vrijdag staat er een afspraak om terug naar de dokter te gaan, we weten al dat we door verwezen gaan worden naar een orthopeed , wat we daar we kunnen verwachten is verschillend.
zie eerder blog over scoliose, daar staat in beschreven wat het is en wat behandeling kunnen zijn.
in de woonkamer staat een eenpersoonsbed omdat ze hier soms beter op kan zitten of liggen als op de bank of een stoel.
ik hobbel al die tijd nu al door, ik ben in 2012 begonnen met de zorg van me pa tot aan zijn overlijden, nergens over praten maar door gaan. toen na juni 2013 me dochter gezondheidsproblemen begon te krijgen ging ik ook weer door, pa net overleden en nu dit, niet zeuren en door gaan!
me steunpunt overleed onverwachts in 2015, me tante.
nu anno 2016 laat de gezondheid van me dochter het nog steeds een beetje afweten, met een waarschuwing van de huisarts op zak dat ik met me eigen gezondheid ook moet op passen hobbel ik nog steeds door, niet zeuren, het is zo alles het is.
maar ik wil toch wel even zeggen dat het me allemaal begint op te breken, het is zo als het is dat snap ik ook wel maar een schouderklopje of iemand die je even vast houdt begint steeds meer een gemis te worden. daarbij begin ik nog eens last te krijgen van moodswings, dit heb ik eerder gehad en dat waren tekenen dat ik burn out klachten begon te krijgen zo als nu de druk en de stress wordt me te veel. me broeken beginnen weer te groot te worden door dat ik van de stress ben afgevallen, ik moet een riem gebruiken om me broek rond me kont te houden!
aan de vader heb ik niet zo veel, die woont best ver weg van hier en heeft een nieuwe gezin en zit ook niet zo best er voor maar soms kan ik zo kwaad worden. het is verdorie ook zijn kind en ik draai en 24/7 voor op! komt het nooit in zijn kop op op te zeggen: maar even kijken hoe we het doen maar even naar zijn oudste dochter gaan en tijd door brengen met haar zo dat ik even wat verlichting heb komt in zijn kop niet op. ja sorry hoor maar zo zie ik het nu eenmaal! ik snap dingen van zijn kant best wel maar snapt hij dingen van mij kant ook? denk het niet.
ik probeer zoveel mogelijk grip te houden op mezelf, doe dingen waar me hart helemaal in ligt, zoals het schrijven en terwijl het eerste deel van me nieuwe online verhaal op de site staat ben ik op papier al bezig met het derde idee uit te werken tot een verhaal.
mammie zijn is een van de beste dingen die me is overkomen, ik hou ziels veel van me dochter, ik zou niet weten wat ik zou doen als ik haar zou verliezen. maar dit zo door te maken, de lijdensweg gaat mij ook door merg en been. maar ik sta er wel alleen voor! en toch ga ik door! omdat het moet, omdat ik het wil, omdat ik zelf er nog liever onder door ga dan dat me kind verder iets overkomt!
zo even me stoom afgeblazen! tot het volgende blog ....
gisteren een gesprek gehad met de GGD (Gemeentelijk GezondheidsDienst) deze moet dus bepalen of me dochter terecht niet naar school gaat of eventueel aangepast school werk moet krijgen.
door dat we dit hebben gedaan zijn de problemen die je als ouder kan krijgen met de hogere raad van school een zorg minder, het niet naar school sturen van je kind levert je hier in Nederland een hoge boete op. een bedrag van rond de 1000 euro is nog niks.
van uit deze organisatie is nu bepaald dat me dochter maximaal 4 uur per dag op school aanwezig mag zijn, dit in overleg met de school en mij en kijken naar hoe het zit met de pijn en zo. de verder uren zal zo net als nu gewoon thuis zitten.
wel maak ik me boos over het gebrek aan interesse van uit de kant van school dat een leerling al zo lang thuis zit, de mentor heeft totaal niks van zich laten horen en dan te bedenken dat de ellende is begonnen bij hem in de les!
als zo een dokter je serieus gaat aan kijk en dan zegt dat het hem zorgen maakt en dat we nog een lange weg hebben te gaan voor dat we weer op een betere weg zitten voel ik me toch niet zo lekker.
als of de man iets meer door heeft als ik.
er is gestart met fysiotherapie, daar zijn ze met andullatur therapie begonnen maar dat werk geen moer. de spieren zijn zo verkrampt dat deze nu nog meer problemen op leveren dan de scoliose zelf.
de therapeute heeft zelf al aan gegeven dat er eerder een verslechtering dan een verbetering is.
nu aankomende vrijdag staat er een afspraak om terug naar de dokter te gaan, we weten al dat we door verwezen gaan worden naar een orthopeed , wat we daar we kunnen verwachten is verschillend.
zie eerder blog over scoliose, daar staat in beschreven wat het is en wat behandeling kunnen zijn.
in de woonkamer staat een eenpersoonsbed omdat ze hier soms beter op kan zitten of liggen als op de bank of een stoel.
ik hobbel al die tijd nu al door, ik ben in 2012 begonnen met de zorg van me pa tot aan zijn overlijden, nergens over praten maar door gaan. toen na juni 2013 me dochter gezondheidsproblemen begon te krijgen ging ik ook weer door, pa net overleden en nu dit, niet zeuren en door gaan!
me steunpunt overleed onverwachts in 2015, me tante.
nu anno 2016 laat de gezondheid van me dochter het nog steeds een beetje afweten, met een waarschuwing van de huisarts op zak dat ik met me eigen gezondheid ook moet op passen hobbel ik nog steeds door, niet zeuren, het is zo alles het is.
maar ik wil toch wel even zeggen dat het me allemaal begint op te breken, het is zo als het is dat snap ik ook wel maar een schouderklopje of iemand die je even vast houdt begint steeds meer een gemis te worden. daarbij begin ik nog eens last te krijgen van moodswings, dit heb ik eerder gehad en dat waren tekenen dat ik burn out klachten begon te krijgen zo als nu de druk en de stress wordt me te veel. me broeken beginnen weer te groot te worden door dat ik van de stress ben afgevallen, ik moet een riem gebruiken om me broek rond me kont te houden!
aan de vader heb ik niet zo veel, die woont best ver weg van hier en heeft een nieuwe gezin en zit ook niet zo best er voor maar soms kan ik zo kwaad worden. het is verdorie ook zijn kind en ik draai en 24/7 voor op! komt het nooit in zijn kop op op te zeggen: maar even kijken hoe we het doen maar even naar zijn oudste dochter gaan en tijd door brengen met haar zo dat ik even wat verlichting heb komt in zijn kop niet op. ja sorry hoor maar zo zie ik het nu eenmaal! ik snap dingen van zijn kant best wel maar snapt hij dingen van mij kant ook? denk het niet.
ik probeer zoveel mogelijk grip te houden op mezelf, doe dingen waar me hart helemaal in ligt, zoals het schrijven en terwijl het eerste deel van me nieuwe online verhaal op de site staat ben ik op papier al bezig met het derde idee uit te werken tot een verhaal.
mammie zijn is een van de beste dingen die me is overkomen, ik hou ziels veel van me dochter, ik zou niet weten wat ik zou doen als ik haar zou verliezen. maar dit zo door te maken, de lijdensweg gaat mij ook door merg en been. maar ik sta er wel alleen voor! en toch ga ik door! omdat het moet, omdat ik het wil, omdat ik zelf er nog liever onder door ga dan dat me kind verder iets overkomt!
zo even me stoom afgeblazen! tot het volgende blog ....
zaterdag 13 februari 2016
valentijnsdag
o nee ....(zucht) Valentijnsdag!!! de dag waarop je je geliefde extra in het zonnetje zet of in het geheim iemand die je leuk vindt wat stuurt. een zwaar overdreven commercieel gedoe om iemand geld uit de zak te kloppen. tenminste zo denk ik er over, begrijp me niet verkeerd ik heb heus gevoel voor romantiek maar dat Valentijns gedoe is wel erg overdreven zoet sappig. waarom eigenlijk een dag in het jaar om je geliefde te verassen? je kan dat toch altijd doen?
sinds de jaren 90 is in Europa de Valentijns rage uit Amerika komen overwaaien. kaartje,bloemen,knuffels en nog veel meer snuisterijen voor je (stille) liefde. maar boven al,het levert de winkeliers weer aardig wat extra centen op met al die onzin. maar goed,ieder moet het voor zich weten wat hij of zij met Valentijnsdag doe. ik doe er niks mee,als je je geliefde wil verrassen kan dat op iedere dag,daar heb ik geen 14 februari voor nodig. ik heb dan ook geen partner om iets aan te geven, oké eerlijk er is wel iemand die ik leuk vind maar dat is geen optie om tijd in te steken. (er zit nog steeds bijna 80.000km tussen) en nee het is ook geen optie als stille valentijn!
"wishful thinking" maar ik ben nuchter genoeg om te weten dat sommige dingen tot onmogelijk behoren. en oké, misschien ben ik ook wel een beetje te laf om er aan toe te geven. maar ik heb mezelf al iets te vaak voor de kop gestoten om weer maar eens een gok te wagen dus ik laat het tegenwoordig over aan de eventuele tegenpartij om de eerste stap te zetten, daar gebeurd ook weinig maar dat maakt mij niet minder gelukkig.
aan dit Valentijns-gedoe schijnt wel een geschiedenis vast te zitten.
Valentijnsdag valt samen met de feestdag van twee christelijke martelaren met de naam Valentines. er bestaan verschillende heilige martelaren met de naam sint-valentijn. één was priester in Rome, een ander was bisschop van Terni. beiden werden in de 3e eeuw ter dood gebracht. mogelijk gaat het hier om dezelfde persoon. in de achttiende eeuw werd geopperd dat het valentijnskaart op 14 februari is gesteld om de oude Lupercalia,een Romeins,en wellicht nog ouder,vruchtbaarheidsfeest te vervangen. voor de Romeinen was dit destijds een belangrijk feest.volgens het verhaal werden de namen van ongehuwde jonge vrouwen in een grote kom gegooid.ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken.tijdens het feest waren de twee jonge mensen die aan elkaar gekoppeld werden elkaars partner. toch wel een beetje een vreemde manier als je het mij vraagt om aan je geliefde te komen. de voorloper van online date? ook zijn er verhalen die valentijn weer koppelen aan romeinse keizer Claudius de tweede.
iedere eeuw heeft wel iets waar valentijn aan verbonden is. via internet kun je er genoeg over vinden.
het is aan ieder hoe hij of zij met Valentijnsdag omgaat. hoewel er best leuke en grappige dingen zijn doe ik er niet aan mee. het enige wat ik jouw kan bieden op Valentijnsdag is dat het 2de online verhaal verschijnt.
maar dat is niet speciale voor één iemand maar voor iedereen die het wil lezen.
net als alle vorige jaren verwacht ik niks met deze dag en is het voor mij gewoon zondag 14 februari. een (stille) aanbidder die op eens van zich laat horen verwacht ik niet echt, ik zweer als het wel gebeurt dan kom ik niet meer bij van het lachen. niet rot bedoelt maar ik ben dus als het om liefde gaat nergens meer op berekend.
toch voor iedereen een fijne Valentijnsdag gewenst. hoe je die ook gaat door brengen.
tot het volgende blog ......
(dit blog is eerder verschenen op 13 februari 2013, dit is een herplaatsing met enkele veranderingen in de tekst.)
sinds de jaren 90 is in Europa de Valentijns rage uit Amerika komen overwaaien. kaartje,bloemen,knuffels en nog veel meer snuisterijen voor je (stille) liefde. maar boven al,het levert de winkeliers weer aardig wat extra centen op met al die onzin. maar goed,ieder moet het voor zich weten wat hij of zij met Valentijnsdag doe. ik doe er niks mee,als je je geliefde wil verrassen kan dat op iedere dag,daar heb ik geen 14 februari voor nodig. ik heb dan ook geen partner om iets aan te geven, oké eerlijk er is wel iemand die ik leuk vind maar dat is geen optie om tijd in te steken. (er zit nog steeds bijna 80.000km tussen) en nee het is ook geen optie als stille valentijn!
"wishful thinking" maar ik ben nuchter genoeg om te weten dat sommige dingen tot onmogelijk behoren. en oké, misschien ben ik ook wel een beetje te laf om er aan toe te geven. maar ik heb mezelf al iets te vaak voor de kop gestoten om weer maar eens een gok te wagen dus ik laat het tegenwoordig over aan de eventuele tegenpartij om de eerste stap te zetten, daar gebeurd ook weinig maar dat maakt mij niet minder gelukkig.
Valentijnsdag valt samen met de feestdag van twee christelijke martelaren met de naam Valentines. er bestaan verschillende heilige martelaren met de naam sint-valentijn. één was priester in Rome, een ander was bisschop van Terni. beiden werden in de 3e eeuw ter dood gebracht. mogelijk gaat het hier om dezelfde persoon. in de achttiende eeuw werd geopperd dat het valentijnskaart op 14 februari is gesteld om de oude Lupercalia,een Romeins,en wellicht nog ouder,vruchtbaarheidsfeest te vervangen. voor de Romeinen was dit destijds een belangrijk feest.volgens het verhaal werden de namen van ongehuwde jonge vrouwen in een grote kom gegooid.ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken.tijdens het feest waren de twee jonge mensen die aan elkaar gekoppeld werden elkaars partner. toch wel een beetje een vreemde manier als je het mij vraagt om aan je geliefde te komen. de voorloper van online date? ook zijn er verhalen die valentijn weer koppelen aan romeinse keizer Claudius de tweede.
iedere eeuw heeft wel iets waar valentijn aan verbonden is. via internet kun je er genoeg over vinden.
het is aan ieder hoe hij of zij met Valentijnsdag omgaat. hoewel er best leuke en grappige dingen zijn doe ik er niet aan mee. het enige wat ik jouw kan bieden op Valentijnsdag is dat het 2de online verhaal verschijnt.
maar dat is niet speciale voor één iemand maar voor iedereen die het wil lezen.
net als alle vorige jaren verwacht ik niks met deze dag en is het voor mij gewoon zondag 14 februari. een (stille) aanbidder die op eens van zich laat horen verwacht ik niet echt, ik zweer als het wel gebeurt dan kom ik niet meer bij van het lachen. niet rot bedoelt maar ik ben dus als het om liefde gaat nergens meer op berekend.
toch voor iedereen een fijne Valentijnsdag gewenst. hoe je die ook gaat door brengen.
tot het volgende blog ......
(dit blog is eerder verschenen op 13 februari 2013, dit is een herplaatsing met enkele veranderingen in de tekst.)
donderdag 11 februari 2016
duurste wapens in de wereld
gezien hoe de staan van zaken is in het wereldwijde terrorisme wereldwijd is het niet gek dat we zoeken naar manieren om ons te beveiligen.
de leger over de hele wereld heb best aardig wat speeltjes die tot onze veiligheid moeten leiden, Amerika is zeker koploper in de hebbedingetjes maar de prijskaartjes aan deze wapens zijn niet mis.
ik heb er eens een paar voor je op rij gezet, de duurste wapens ter wereld.
de CVN-78 CLASS de de nieuwe generatie vliegtuigdragers, voor het kostenplaatje van 4,6 miljard dollar is dit schip 3 voetbalvelden groot en weegt meer dan 100.000 ton. het zou plaats bieden voor meer dan 75 vliegtuigen. deze basis bevat ook nog twee hypermoderne kernractoren en heeft een uitrustig van evolved sea sparrow raketten. de bouw van dit soort schepen ligt verspreid over 10 jaar en de eerst afgewerkte schepen, klaar voor de strijd worden dit voorjaar verwacht klaar te zijn. prijs: 10 miljard dollar
tijdens de oorlogen in Irak en Afghanistan stuiten men op problemen de de zogezegd wegbommem.
de MRAP(joint mine resistant ambush prodected verhicle voluit genoemd) was de oplossing voor dit probleem. dit voertuig is bestand tegen de mijnen en andere hinderlagen.
het pantser en vensterglas bied weerstaan tegen kogels met een kaliber tot 0,50 milimeter. de meeste mrap hebben een v-vormige chassis die ontploffing onder de auto opvangt. mrap zijn sinds 2006 ontworpen voor het kostenplaatje van 0,7 miljard dollar. er zijn intussen zo een 26.552 exemplaren van dit voertuig, de Amerikaanse defensie heeft dit soort voertuigen standaard in hun selectie staan. prijs: 1,6 miljoen dollar.
dit is al een redelijk oud gediende in het lijstje van dure wapens, de DDG51 doet als dienst sinds 1991. er varen intussen ruim 60 van dit soort destroyers rond.
met een lengte van 152 meter en een gewicht van ruim 9200 ton is de vernieuwde generatie van dit type voorzien van 2 verticale lanceersystemen voor Tomahawk raketten, een 5 millimetergeweer, torpedo's en een ultra gesofisticeerd mijndetectie systeem.
aan de bouw van een bootje als dit werken een team van ongeveer 350 mensen.
prijs: 1,299,3 miljoen dollar
de F-35 Lightning II (joint strike fighter) is er een die nog in ontwikkeling is, de verwachting zijn dat in 2017 de eerste klaar zijn voor gebruik.
dit vliegtuig is super snel en is uitgerust met een geavanceerd radartechnologie en sensorsysteem.
dit type werd ontwikkelt omdat me een relatief goedkoop gevechtsvliegtuig wilde die verschillende functie kon vervullen. van dit vliegtuig zijn 3 verschillende types in de maak. de ontwikkelkosten van dit type is ongeveer 58,4 miljard dollar.
Nederland heeft er 2 in bestelling staan, de Amerikanen hebben er gelijk maar even 2.500 in hun begroting verwerkt. prijs: 110 miljoen dollar.
wat een voertuigen! of het ook indruk maakt dat we ons zelf wel aardig kunnen verdedigen betwijfel ik. maar we proberen het wel.
natuurlijk waren er nog wel meer speeltje van onze defensie te vinden. misschien een deel 2 voor dure wapens om te doen?
als je naar de prijzen kijkt wat zo een ding kost is misschien ook wel even een "must" om te melden dan het onderhoud van de voertuigen bijna net zo hoog zijn als de aanschafprijs. de onderhoudsprijzen variëren tussen de 30 tot 300 miljard dollar.
hier in Nederland valt het gebruik van de wapens wel mee maar koploper in gebruikers is zeker zonder enig twijfel Amerika.
tot het volgende blog .....
de leger over de hele wereld heb best aardig wat speeltjes die tot onze veiligheid moeten leiden, Amerika is zeker koploper in de hebbedingetjes maar de prijskaartjes aan deze wapens zijn niet mis.
ik heb er eens een paar voor je op rij gezet, de duurste wapens ter wereld.
de MRAP(joint mine resistant ambush prodected verhicle voluit genoemd) was de oplossing voor dit probleem. dit voertuig is bestand tegen de mijnen en andere hinderlagen.
het pantser en vensterglas bied weerstaan tegen kogels met een kaliber tot 0,50 milimeter. de meeste mrap hebben een v-vormige chassis die ontploffing onder de auto opvangt. mrap zijn sinds 2006 ontworpen voor het kostenplaatje van 0,7 miljard dollar. er zijn intussen zo een 26.552 exemplaren van dit voertuig, de Amerikaanse defensie heeft dit soort voertuigen standaard in hun selectie staan. prijs: 1,6 miljoen dollar.
met een lengte van 152 meter en een gewicht van ruim 9200 ton is de vernieuwde generatie van dit type voorzien van 2 verticale lanceersystemen voor Tomahawk raketten, een 5 millimetergeweer, torpedo's en een ultra gesofisticeerd mijndetectie systeem.
aan de bouw van een bootje als dit werken een team van ongeveer 350 mensen.
prijs: 1,299,3 miljoen dollar
dit vliegtuig is super snel en is uitgerust met een geavanceerd radartechnologie en sensorsysteem.
dit type werd ontwikkelt omdat me een relatief goedkoop gevechtsvliegtuig wilde die verschillende functie kon vervullen. van dit vliegtuig zijn 3 verschillende types in de maak. de ontwikkelkosten van dit type is ongeveer 58,4 miljard dollar.
Nederland heeft er 2 in bestelling staan, de Amerikanen hebben er gelijk maar even 2.500 in hun begroting verwerkt. prijs: 110 miljoen dollar.
wat een voertuigen! of het ook indruk maakt dat we ons zelf wel aardig kunnen verdedigen betwijfel ik. maar we proberen het wel.
natuurlijk waren er nog wel meer speeltje van onze defensie te vinden. misschien een deel 2 voor dure wapens om te doen?
als je naar de prijzen kijkt wat zo een ding kost is misschien ook wel even een "must" om te melden dan het onderhoud van de voertuigen bijna net zo hoog zijn als de aanschafprijs. de onderhoudsprijzen variëren tussen de 30 tot 300 miljard dollar.
hier in Nederland valt het gebruik van de wapens wel mee maar koploper in gebruikers is zeker zonder enig twijfel Amerika.
tot het volgende blog .....
woensdag 10 februari 2016
waar komt het nou vandaan.
we hebben allemaal wel iets wat we graag eten en drinken maar heb je ook enige idee waar het nou vandaan komt? vaak hebben we wel een idee maar niet altijd klopt dat ook.
ik ben dus maar eens gedoken in de wereld van genotsmiddelen voor ons innerlijk mens.
er is genoeg te vinden maar ik heb er zo maar een paar uit gepikt.
en ik kwam op een grote verrassing uit bij een paar waar van ik dacht dat het typische Nederlands was.
ik dacht dus altijd dat de chocoladepasta van Nutella oerhollands was. heb ik dat dus even mis!
tijdens de tweede wereld oorlog is deze pasta door schaarsheid ontstaan. chocolade werd met hazelnoten vermengt, niet alleen lekker maar ook was het product dan langer houdbaar. de bedenker van dit product is de Italiaan Pietro Ferrero. deze zeer smaakvolle uitvinding heeft de hem een zeer rijk man gemaakt. de waarde van zijn bezit is geschat op ongeveer 23 miljard dollar.
nog zo eentje die iets anders uit kwam als verwacht. waterijs!
het was de 11 jarige Frank Epperson uit Canada (1905) die bij toeval dit had gemaakt. door dat hij vergeten was zijn glas limonade,waar een stokje in stond, op te ruimen wat buiten stond. door de kou was dit bevroren en hij raakt enthousiast van zijn bij toeval gevonden uitvinding.
toen Frank volwassen was heeft hij een patent aangevraagd voor zijn waterijs en nu genieten wij over de hele wereld van dit lekkers. in verschillende vorm en smaken.
avocado is een van de meeste gezonde etenswaar, deze vrucht werd ontdekt in de 14de eeuw door de Azteken in Midden-Amerika. zij vermengde avocado met zout, chilipeper, ui en tomaat. mede door de Spanjaarden die dit mengsel ontdekt werd het over heel de wereld bekend als guacamole. later is er de limoen en koriander aan toegevoegd als smaak verbetering. heden daags is het een gezonden dip,lekker voor bij een chipje. grappig feitje is misschien wel dat ze zeggen dat avocado de sekslust zou opwekken.
ergens in de 13de eeuw was het eten van een stuk rauw vlees op brood iets wat strijders te paard aten. met een hand konden ze hun paard aan sturen en met de andere hand het broodje eten. toen deze strijders ergens in Rusland waren is dit gerecht door de Russen veranderd in een Mongoolse steak, zij bakte het vlees voor men het at. uiteindelijk is dit product in het Duitse Hamburg terecht gekomen en die waren dol op dit vleesgerecht en gaven de naam hamburger aan het vleesgerecht, vernoemd naar hun stad. later is het concept aan gepast toen men het weer op brood ging doen en daar van alles tussen deed als sla,tomaat en ui.
de hamburger kan dan mega populair zijn in Amerika maar de Duitser zijn toch echt de bedenker van het concept hamburger.
we hebben zo onze ideeën bij waar iets vandaan, we komen soms bedrogen uit.
ik denk dat dit ook komt omdat we gerechten aanpassen met lekker uit de streek of land waar we vandaan komen.
de mens is een genieter van het leven en dat laten we goed terug zien in ons eten en drinken.
geniet er dan van het staat er verder maar niet te veel bij stil waar het vandaan komt.
tot het volgende blog ......
ik ben dus maar eens gedoken in de wereld van genotsmiddelen voor ons innerlijk mens.
er is genoeg te vinden maar ik heb er zo maar een paar uit gepikt.
en ik kwam op een grote verrassing uit bij een paar waar van ik dacht dat het typische Nederlands was.
tijdens de tweede wereld oorlog is deze pasta door schaarsheid ontstaan. chocolade werd met hazelnoten vermengt, niet alleen lekker maar ook was het product dan langer houdbaar. de bedenker van dit product is de Italiaan Pietro Ferrero. deze zeer smaakvolle uitvinding heeft de hem een zeer rijk man gemaakt. de waarde van zijn bezit is geschat op ongeveer 23 miljard dollar.
het was de 11 jarige Frank Epperson uit Canada (1905) die bij toeval dit had gemaakt. door dat hij vergeten was zijn glas limonade,waar een stokje in stond, op te ruimen wat buiten stond. door de kou was dit bevroren en hij raakt enthousiast van zijn bij toeval gevonden uitvinding.
toen Frank volwassen was heeft hij een patent aangevraagd voor zijn waterijs en nu genieten wij over de hele wereld van dit lekkers. in verschillende vorm en smaken.
de hamburger kan dan mega populair zijn in Amerika maar de Duitser zijn toch echt de bedenker van het concept hamburger.
we hebben zo onze ideeën bij waar iets vandaan, we komen soms bedrogen uit.
ik denk dat dit ook komt omdat we gerechten aanpassen met lekker uit de streek of land waar we vandaan komen.
de mens is een genieter van het leven en dat laten we goed terug zien in ons eten en drinken.
geniet er dan van het staat er verder maar niet te veel bij stil waar het vandaan komt.
tot het volgende blog ......
dinsdag 9 februari 2016
verschrikkelijk tatoeëringen
een tijdje terug heb ik al verteld dat ik een tatoeage wil laten zetten maar je wil wel dat dit netjes word gedaan niet al een lelijk plekje op je lichaam staat, je zit er wel aan vast voor de rest van je leven.( oké er zijn oplossing om van je lelijke tatoeage af te komen)
in mijn zoektocht naar de geschikte tattoo shop zoek je op internet en je komt daar behoorlijk missers tegen, je moet er toch niet aan denken dat je dat overkomt, je bent letterlijk voor het leven getekend.
ik heb hier eens een paar voorbeelden voor je.
wat moet het eigenlijk voor stellen? een draak? misschien een salamander?
sorry maar dit is wel erg slecht werk wat is afgeleverd.
als iemand zou vertellen dat me neefje van 4 dit heeft getekend zou ik het geloven ook.
geef toe dit is toch kleuterwerk en slaat de kunst van tatoeages volledig mis.
degene die dit heeft gezet mag wel eens een cursus tekenen gaan volgen.
degene die dit heeft gezet mag wel eens een cursus tekenen gaan volgen.
pringles wie kent ze niet, lekker onder uit op de bank met zo een bus op schoot, genieten van een film.
als fan kun je misschien maf genoeg zijn om het logo op je lijf te tatoeëren maar deze valt toch in de categorie mislukt.
als fan kun je misschien maf genoeg zijn om het logo op je lijf te tatoeëren maar deze valt toch in de categorie mislukt.
een geluk: je broek bedekt deze tattoo, alleen in de zomer is het misschien wat lastiger.
we hebben weer een leerling voor de tekenschool gevonden.
nee, ik was geen fan van pikato, hoewel het wel een grappig figuurtjes is.
maar deze heeft toch iets te veel lichtflitsen gehad denk ik.
wat is dit? pikato die tot gremlin muteert? het ziet er nog niet een grappig uit.
maar je zit er dus wel je levenslang aan vast.
en dan de absolute ergste mis van allemaal die ik heb gevonden.
wat heeft Freddy ooit misdaan om zo vereeuwigd te worden op iemands arm als tatoeage?
het ziet er echt niet uit, hoe erg dat je aan zo iets als dit dan vast zit.
nee, sommige mensen in de wereld van de tatoeëringen kunnen beter stoppen want hun tekenkwaliteiten zijn beschamend.
misschien dat het ik maar eens moet gaan zoeken naar de voorwaarden van tatoeëerder zijn of dat er ook speciale scholing is voor deze mensen? en daar een blog over schrijven.
dat je goed of zelf uitblinkt met tekenen lijk me een van de logische dingen.
ik sta nog steeds achter me besluit, ik laat nog steeds me puntkomma zetten (zie blog tattoo).
maar als je dit ziet bedenk dan goed wat je laat zetten en door wie, laat niet de eerste de beste hansworst zijn gang gaan maar laat je goed informeren over de kwaliteiten die worden geleverd.
ik zelf heb nu een paar shops gevonden in de buurt die mij wel goed over kwamen.
het is nu een beslissing waar ik het laat doen en door wie. het is nog even het overwegingen waard. het is tenslotte geen plakplaatje.
kijk eens rond op internet, er zijn genoeg programma's over tatoeëringen, de meest bekende denk ik is wel LA Ink met Kat von D (bij tlc).
hier in Nederland hebben we op dit moment Ink Master: the next tattoo artist, dit word op rtl 5 vanaf 17.30 uitgezonden op zaterdag.
tot het volgende blog .......
kijk eens rond op internet, er zijn genoeg programma's over tatoeëringen, de meest bekende denk ik is wel LA Ink met Kat von D (bij tlc).
hier in Nederland hebben we op dit moment Ink Master: the next tattoo artist, dit word op rtl 5 vanaf 17.30 uitgezonden op zaterdag.
tot het volgende blog .......
zondag 7 februari 2016
de perfecte man
ik had het al gezegd, als ik de perfecte vrouw onder de loep neem doe ik dat ook met de mannen, wij vrouwen hebben daar ook wel een bepaald droom beeld bij.
en voor de mannen geld het zelfde als de vrouwen, wees blij met hoe je bent en ik geloof heus wel dat ook zij kijken naar de mannen die we op tv zien, wie wil er nou niet uit zien als Brad Pitt of George Clooney?
wij vrouwen kijken graag naar een gespierde borstkas, en het hoeft echt geen bodybuilder te zijn maar zo een gespierde borstkas zou het gevoel van veiligheid bij vrouwen geven.
vrouwen vinden de borstkas het meest sexy onderdeel van een mannenlichaam, ook speelt borsthaar een rol hier in. zware beharing vinden we niks maar lichte beharing zijn we oké mee. met je hoofd op zijn borst terwijl je met je vinger met het borsthaar speelt.
de armen van een man zien vrouwen graag gespierd, de fantasie dat een stel gespierde armen je vast houden speelt weer een rol in de geborgen veiligheid die we zoeken in onze droomprins.
daar aan toegevoegd is dat ruim 67% van de vrouwen een man met tattoos sexy vindt.
ogen zijn ook wel een punt waar we op letten. de ogen worden een afspiegeling van je ziel genoemd, we kijken niet alleen naar de kleur maar ook naar de vorm. wie valt er nou niet voor een man met van die schattige pret oogjes?
naast de ogen kijken vrouwen ook naar de lippen van een man, doorgaans zijn de lippen die medium groot zijn het gene wat aantrekkelijk is.
om het gezicht compleet te makken is het kapsel iets wat ook mee speelt in onze keuze aantrekkelijk.
een iets ouder man die al grijze haren begint te krijgen heeft toch wel iets aantrekkelijks.
een lange baard houden vrouwen niet echt van maar als je een stoppelbaardje heb vinden vrouwen dat weer sexy. uit een onderzoek is gebleken dat een man die ongeveer 10 dagen zich niet had geschoren als het meest aantrekkelijk werd genoemd.
tevens schijnt dat kriebel gevoel wat een vrouw van een stoppelbaard over de huid voelt ook nog lust opwekkend te zijn tijdens de seks.
iets waar we op afknappen is overdreven stoer gedrag en met namen als mannen over de grote van hun geslachtsdeel praten of hoe goed ze in bed zijn.
we nemen ook graag zijn intelligentie onder de loep, hij hoef geen wetenschapper te zijn maar meer dan 1+1=2 weten is wel gewenst. we kijken hier mede ook naar om te vast stellen of hij als toekomstige papa wel de kwaliteiten bezit, onbewust schijnen vrouwen zijn intelligentie aan vaderschap te koppelen.
dan heb je ook nog het type players of de eeuwige vrijgezel, vaak hebben ze the looks waar meiden voor vallen maar bij voorbaat kansloos, ze lijken zich niet te kunnen binnen aan één persoon.
als vrouw is het een uitdaging achter zo iemand te jagen maar we geven uiteindelijk toch op omdat het geen toekomst bied.
en dan de meer gevulde man, vaak vinden vrouwen juist in zo een man wat ze zoeken.
net als bij vrouwen is het meer aan "vulling" wat knuffelen aangenamer maakt. ook zou het karakter van deze man beter zijn als de macho-man. stoer zijn is geen optie, wat je ziet is wat je krijgt.
in bed zou hij ook beter zijn, ze nemen de tijd om een vrouw .... ach je snapt het wel. dit komt vaak voor uit de onzekerheid die ze voelen door hun lichaam waar door ze meer willen uit proberen als bewijs van mannelijkheid die net zo goed is als de spierbundel. ach, spreekwoord hier in Nederland zeg niet voor niets, "goed gereedschap hangt onder een afdakje."
terwijl een macho zo zeker is van zijn prestatie wat achter af de grootste afknapper is.
feit blijft dat mannen net zo verschillend zijn als vrouwen en we net als wat ik bij de vrouwen er maar een dikke middelvinger naar moeten opsteken. wees happy met hoe je bent en ren niet gelijk naar de sportschool.
we denken allemaal verschillend en wat de ene perfect vind, vind de andere weer niet. zo zal het altijd zijn en altijd blijven.
mensen verschillen, in soorten en maten en er zal altijd iemand zijn die opmerking maakt over je.
tot het volgende blog.....
en voor de mannen geld het zelfde als de vrouwen, wees blij met hoe je bent en ik geloof heus wel dat ook zij kijken naar de mannen die we op tv zien, wie wil er nou niet uit zien als Brad Pitt of George Clooney?
wij vrouwen kijken graag naar een gespierde borstkas, en het hoeft echt geen bodybuilder te zijn maar zo een gespierde borstkas zou het gevoel van veiligheid bij vrouwen geven.
vrouwen vinden de borstkas het meest sexy onderdeel van een mannenlichaam, ook speelt borsthaar een rol hier in. zware beharing vinden we niks maar lichte beharing zijn we oké mee. met je hoofd op zijn borst terwijl je met je vinger met het borsthaar speelt.
de armen van een man zien vrouwen graag gespierd, de fantasie dat een stel gespierde armen je vast houden speelt weer een rol in de geborgen veiligheid die we zoeken in onze droomprins.
daar aan toegevoegd is dat ruim 67% van de vrouwen een man met tattoos sexy vindt.
ogen zijn ook wel een punt waar we op letten. de ogen worden een afspiegeling van je ziel genoemd, we kijken niet alleen naar de kleur maar ook naar de vorm. wie valt er nou niet voor een man met van die schattige pret oogjes?
naast de ogen kijken vrouwen ook naar de lippen van een man, doorgaans zijn de lippen die medium groot zijn het gene wat aantrekkelijk is.
om het gezicht compleet te makken is het kapsel iets wat ook mee speelt in onze keuze aantrekkelijk.
een iets ouder man die al grijze haren begint te krijgen heeft toch wel iets aantrekkelijks.
een lange baard houden vrouwen niet echt van maar als je een stoppelbaardje heb vinden vrouwen dat weer sexy. uit een onderzoek is gebleken dat een man die ongeveer 10 dagen zich niet had geschoren als het meest aantrekkelijk werd genoemd.
tevens schijnt dat kriebel gevoel wat een vrouw van een stoppelbaard over de huid voelt ook nog lust opwekkend te zijn tijdens de seks.
iets waar we op afknappen is overdreven stoer gedrag en met namen als mannen over de grote van hun geslachtsdeel praten of hoe goed ze in bed zijn.
we nemen ook graag zijn intelligentie onder de loep, hij hoef geen wetenschapper te zijn maar meer dan 1+1=2 weten is wel gewenst. we kijken hier mede ook naar om te vast stellen of hij als toekomstige papa wel de kwaliteiten bezit, onbewust schijnen vrouwen zijn intelligentie aan vaderschap te koppelen.
dan heb je ook nog het type players of de eeuwige vrijgezel, vaak hebben ze the looks waar meiden voor vallen maar bij voorbaat kansloos, ze lijken zich niet te kunnen binnen aan één persoon.
als vrouw is het een uitdaging achter zo iemand te jagen maar we geven uiteindelijk toch op omdat het geen toekomst bied.
en dan de meer gevulde man, vaak vinden vrouwen juist in zo een man wat ze zoeken.
net als bij vrouwen is het meer aan "vulling" wat knuffelen aangenamer maakt. ook zou het karakter van deze man beter zijn als de macho-man. stoer zijn is geen optie, wat je ziet is wat je krijgt.
in bed zou hij ook beter zijn, ze nemen de tijd om een vrouw .... ach je snapt het wel. dit komt vaak voor uit de onzekerheid die ze voelen door hun lichaam waar door ze meer willen uit proberen als bewijs van mannelijkheid die net zo goed is als de spierbundel. ach, spreekwoord hier in Nederland zeg niet voor niets, "goed gereedschap hangt onder een afdakje."
terwijl een macho zo zeker is van zijn prestatie wat achter af de grootste afknapper is.
feit blijft dat mannen net zo verschillend zijn als vrouwen en we net als wat ik bij de vrouwen er maar een dikke middelvinger naar moeten opsteken. wees happy met hoe je bent en ren niet gelijk naar de sportschool.
we denken allemaal verschillend en wat de ene perfect vind, vind de andere weer niet. zo zal het altijd zijn en altijd blijven.
mensen verschillen, in soorten en maten en er zal altijd iemand zijn die opmerking maakt over je.
tot het volgende blog.....
zaterdag 6 februari 2016
de perfecte vrouw
een eigenschap die meer vrouw gebonden is als bij mannen is het gewicht.
niet dat een man het wel best vinden en al tonnetje rond door het leven gaat maar op een of andere manier lijkt het voor sommige vrouwen een obsessie te zijn om het ideale gewicht te hebben.
ook wel door dat er een label wordt geplakt op je als je maat niet overeen komt met wat de wereld ons voor schotelt, voor het gemak is je uiterlijk belangrijker dan je karakter.
dat die mager springboon misschien een kreng is terwijl die mollige vrouw juist beter zou passen door een lief en zorgzaam karakter doet er even niet toe.
waar de ene volledig accepteert een maatje meer te hebben,doet de ander er alles aan om dat slanke lijntje te krijgen, soms tot extreem aan toe.
dagelijkse krijg je de ideale vrouw voor geschoteld. en ja dan bedoel ik de super modellen die ons een beeld geven die voor sommige mensen kwetsend kan zijn en voor andere het voorbeeld hoe ze willen zijn en soms zo ver gaan dat ze zich zelf gaan uit hongeren omdat te bereiken.
ik kan me er zo kwaad over maken, ja ik zelf ben ook het maatje meer, ik probeer er wel op te letten dat me voeding niet te ongezond is maar ja soms heb je van die dagen.
die weegschaal kan ontploffen, een bron om je aan het janken te krijgen want wat het ook aan geeft, tevreden zijn we toch nooit.
er zijn van die tabellen waarop je aan de hand van je gewicht kan terug vinden wat de ideale maat is voor jouw lengte.
laat ik mezelf maar nemen als voorbeeld, het boeit me niet zo, als mensen mij op me uiterlijk willen afrekenen en me niet beter willen kennen om me karakter, zegt dat meer of hun als over mij. zulke mensen kan ik ook missen als kiespijn.
er wordt ook nog gekeken naar je lichaamsbouw, smal, normaal of grof, ik denk dat ze dit baseren op de heupbouw van de vrouwen.
goed ik zelf ben ongeveer 1.70 lang, en mijn gewicht is momenteel 80,2 (speciaal even op de weegschaal gaan staan) ik weet dat ik te zwaar ben, daar heb ik die weegschaal niet voor nodig.
mijn lichaamsbouw is grof, dus als ik naar de tabel ga kijken dan zou bij mij lengte en bouw de volgende conclusie zijn: 1.70, grof is gelijk aan een gewicht van 60-68 kg. volgens de medische term het ik dus licht overgewicht, niet in de gevarenzone maar wel iets waar je wat aan moet doen.
nou ik zit dus niet aan de ideale maat en het kan me ook weinig schelen, ik wil geen appels met peren vergelijken, laten we daar alsjeblief eens mee gaan stoppen en elkaar gewoon accepteren zo als we zijn. een vriend zei ooit: als je steak eet wil je toch vlees en geen bot! als je een vrouw een knuffel geeft hoef je niet gelijk de botten te voelen er mag best wat knuffelvlees op zitten.
via internet kun je verschillende tabellen vinden dus trek je eigen conclusie maar.
ik schrijf dit blog vooral omdat ik met een opgroeiende tiener te maken heb met de vragen over uiterlijk en haar figuur. deze groep opgroeiende meiden worden naar mij idee te veel voorgeschoteld via tv,bladen en sociale media wat ze moeten zijn.
dikke middelvinger! wees jezelf zo JIJ je happy voelt, en waar de andere een stempel "vetzak" op drukt zal een andere juist vinden dat je een lekker ding bent.
enige troost voor je is misschien dat de gemiddelde man de voorkeur heeft aan een vrouw die zelfstandig kan zij en soms om hulp vraagt. geen kreng is maar op komt voor zichzelf. niet over kleine dingen zeurt en een beetje onvoorspelbaar is en niet als van hem laat komen maar zelf ook inactief neemt in bed. en niet geheel onbelangrijk, een vrouw met volle rondingen heeft toch wel de voorkeur bij de meeste, iets zachts voelt altijd beter als de harde botten die uitsteken.
de perfecte vrouw? bestaat die wel? nee, want we denken allemaal verschillend en wat de ene perfect vind, vind de andere weer niet. zo zal het altijd zijn en altijd blijven.
mensen verschillen, in soorten en maten en er zal altijd iemand zijn die opmerking maakt over je.
en mocht je weer gaan twijfel als je zo een super slank model ziet, bedenk dan dat om zo te zijn ze niet altijd het gezondste gewicht hebben wat bij hun lengte zou passen.
tot het volgende blog ......
p.s: er komt er ook een waar ik de perfecte man onder de loep neem. zo gemakkelijk komen de heren er niet van af (haha)
niet dat een man het wel best vinden en al tonnetje rond door het leven gaat maar op een of andere manier lijkt het voor sommige vrouwen een obsessie te zijn om het ideale gewicht te hebben.
ook wel door dat er een label wordt geplakt op je als je maat niet overeen komt met wat de wereld ons voor schotelt, voor het gemak is je uiterlijk belangrijker dan je karakter.
dat die mager springboon misschien een kreng is terwijl die mollige vrouw juist beter zou passen door een lief en zorgzaam karakter doet er even niet toe.
waar de ene volledig accepteert een maatje meer te hebben,doet de ander er alles aan om dat slanke lijntje te krijgen, soms tot extreem aan toe.
dagelijkse krijg je de ideale vrouw voor geschoteld. en ja dan bedoel ik de super modellen die ons een beeld geven die voor sommige mensen kwetsend kan zijn en voor andere het voorbeeld hoe ze willen zijn en soms zo ver gaan dat ze zich zelf gaan uit hongeren omdat te bereiken.
ik kan me er zo kwaad over maken, ja ik zelf ben ook het maatje meer, ik probeer er wel op te letten dat me voeding niet te ongezond is maar ja soms heb je van die dagen.
die weegschaal kan ontploffen, een bron om je aan het janken te krijgen want wat het ook aan geeft, tevreden zijn we toch nooit.
er zijn van die tabellen waarop je aan de hand van je gewicht kan terug vinden wat de ideale maat is voor jouw lengte.
laat ik mezelf maar nemen als voorbeeld, het boeit me niet zo, als mensen mij op me uiterlijk willen afrekenen en me niet beter willen kennen om me karakter, zegt dat meer of hun als over mij. zulke mensen kan ik ook missen als kiespijn.
er wordt ook nog gekeken naar je lichaamsbouw, smal, normaal of grof, ik denk dat ze dit baseren op de heupbouw van de vrouwen.
goed ik zelf ben ongeveer 1.70 lang, en mijn gewicht is momenteel 80,2 (speciaal even op de weegschaal gaan staan) ik weet dat ik te zwaar ben, daar heb ik die weegschaal niet voor nodig.
mijn lichaamsbouw is grof, dus als ik naar de tabel ga kijken dan zou bij mij lengte en bouw de volgende conclusie zijn: 1.70, grof is gelijk aan een gewicht van 60-68 kg. volgens de medische term het ik dus licht overgewicht, niet in de gevarenzone maar wel iets waar je wat aan moet doen.
nou ik zit dus niet aan de ideale maat en het kan me ook weinig schelen, ik wil geen appels met peren vergelijken, laten we daar alsjeblief eens mee gaan stoppen en elkaar gewoon accepteren zo als we zijn. een vriend zei ooit: als je steak eet wil je toch vlees en geen bot! als je een vrouw een knuffel geeft hoef je niet gelijk de botten te voelen er mag best wat knuffelvlees op zitten.
via internet kun je verschillende tabellen vinden dus trek je eigen conclusie maar.
ik schrijf dit blog vooral omdat ik met een opgroeiende tiener te maken heb met de vragen over uiterlijk en haar figuur. deze groep opgroeiende meiden worden naar mij idee te veel voorgeschoteld via tv,bladen en sociale media wat ze moeten zijn.
dikke middelvinger! wees jezelf zo JIJ je happy voelt, en waar de andere een stempel "vetzak" op drukt zal een andere juist vinden dat je een lekker ding bent.
enige troost voor je is misschien dat de gemiddelde man de voorkeur heeft aan een vrouw die zelfstandig kan zij en soms om hulp vraagt. geen kreng is maar op komt voor zichzelf. niet over kleine dingen zeurt en een beetje onvoorspelbaar is en niet als van hem laat komen maar zelf ook inactief neemt in bed. en niet geheel onbelangrijk, een vrouw met volle rondingen heeft toch wel de voorkeur bij de meeste, iets zachts voelt altijd beter als de harde botten die uitsteken.
de perfecte vrouw? bestaat die wel? nee, want we denken allemaal verschillend en wat de ene perfect vind, vind de andere weer niet. zo zal het altijd zijn en altijd blijven.
mensen verschillen, in soorten en maten en er zal altijd iemand zijn die opmerking maakt over je.
en mocht je weer gaan twijfel als je zo een super slank model ziet, bedenk dan dat om zo te zijn ze niet altijd het gezondste gewicht hebben wat bij hun lengte zou passen.
tot het volgende blog ......
p.s: er komt er ook een waar ik de perfecte man onder de loep neem. zo gemakkelijk komen de heren er niet van af (haha)
donderdag 4 februari 2016
je weet dat je te lang singel bent als ......
soms is het te leuk om jezelf eens onder de loep te nemen met van die onzin-testjes. grappig om te doen maar de uitkomst is soms om dubbel van te liggen. als of zo een testje kan bepalen wie verliefd op je is of wanneer je trouwt, die was wel lachwekkend, ik had al ruim 10 jaar getrouwd moeten zijn, heb ik me eigen bruiloft nou gemist?
pas geleden vond ik een vragenlijst "hoe weet je dat je veel te lang singel bent", nou daar heb je niet echt een test voor nodig, ik kan zelf wel na gaan sinds wanneer me laatste relatie is verbroken.
maar wel grappige om het "single zijn" eens onder de loep te nemen met een flinke dosis zelfspot.
1. wanneer je voelt dat een leuk iemand naar je staart.
je zit gelijk met je vrienden te praten dat die mafkees steeds naar je kijkt.
heb ik iets van je aan? zit er iets tussen me tanden? maar echt niet dat de gedachten bij je opkomt dat hij je misschien wel leuk vind en misschien probeert contact met je te maken.
maak je toch contact schrik je hem gelijk af met "hoe lang je al alleen bent" en "ik heb een kind uit een eerdere relatie." me ervaring heeft me wel geleerd dat niet iedere man zit te wachten op die extra bagage.
2. de (te) grote sweatshirts die je hebt, hoe kleed je je.
je kleding heeft niks wat aantrekkelijk uit straalt. waar zou je de moeiten voor nemen, de kat kan het niks schelen hoe je er uit ziet, die wil zijn eten en lekker met je knuffelen. je lingerie is al jaren niet meer met iets nieuws aan gevuld met een leuk spannend setje wat je wil uit testen op hem.
in tegen stelling tot ma flodder loop je er nog wel leuk bij maar echt bijzonder uitdagend is een jeans met een ruitjesblouse nou ook weer niet.
3. vroeg naar bed klinkt zoveel beter dan een date.
de keren dat je nog opstap gaat zijn vermoeiend,leuk maar je bent het niet meer zo gewent.
je make-up is aan het verouder want je gebruikt het nooit, waarom zou je? de postbode is niet echt het aantrekkelijke type. met geiten wollen sokken en een oversized shirt lig je vroeg op je bed met een romannetje, (zucht) stiekem droom je van die ene man die je leuk vind en je hart veroverd als in je boek.
4. je hebt netflix helemaal onder de knie.
je bent helemaal op de hoogte van wat je kan kijken op netflix. je lijst staat vol met "wil ik zien".
vaak van die kleffe romantische films of van die serie's waarbij ze overduidelijk verliefd zijn en toch geen van beiden toe willen geven. klinkt als je eigen leven, zo herkenbaar. hij is zo leuk maar ik zeg niks. ja hoor het is een feit: de enige romantiek uit je leven komt uit films en serie's.
5. je bedpartner is een extra kussen.
je bedpartner is een kussen waar je je armen omheen kan slaan, misschien zelf een waar je de print van je favoriet acteur op heb gezet. je sexleven is als de cola, eerst was het normaal, toen werd het light en nu is het zero. een feit wat je ontdekt is dat je "hunk op kussen" best lekker kan knuffel.
een sexleven? wat is dat? kom ik nog in aanmerking om non te worden?
6. je slaapt altijd in de starfish positie.
het hele bed voor je eigen alleen dus uitgestrekte benen en armen.
ja dat had je gedacht, de kat ziet genoeg plek om bij je te komen liggen en de hond wil graag mee doen in deze actie. omdat je dochter het zo gezellig vind, kruipt die ook nog bij je in bed en al snel moet je je eigen in allerlei bochten wringen om ook nog te kunnen liggen om dat de rest is gevuld met kind, hond en katten ( de andere volgen het voorbeeld van de eerst kat graag op)
7. dating apps.
natuurlijk bekijk je die wel maar daar blijft het ook bij. je zelfvertrouwen dat je ooit nog iemand gaat vinden is weg en ook als zie je wel leuke mogelijkheden je waagt het niet.
je status op facebook staat al jaren op "single mom but happy".
de keer dat je het voor de grap wel uitprobeert heb je gelijk zo een mafkees waar je op afknapt. "ik heb een relatie maar we hebben een open relatie", af fikkie! ik brand me vingers niet aan mannen die al een vriendin hebben.
8. Je ex zoeken via internet.
je zoekt via internet naar je ex(en). je vraagt je toch wel af hoe het hem is gegaan na dat je uit elkaar bent gegaan. de ontdekking dat hij wel een nieuwe vriendin heeft verbaasd je, hoe is het mogelijk?
als blijkt dat hij nog singel is voel je gelijk iets beter. zijn liefdesleven is net zo hopeloos als dat van jouw. natuurlijk heb je ook nog de ex waar je goeie vrienden mee bent, je bent ook oprecht blij voor hem dat hij nieuw geluk heeft gevonden, jullie relatie werkte niet en als vrienden gaat het top.
9. Je bent niet meer blij als je vriendin een relatie krijgen.
natuurlijk ben je wel blij maar het voelt ook bitter. je gaat je serieus afvragen wat er mis is met je.
maak je niet druk die fase krijg iedereen als ze al vrij lang alleen zijn. blijf geloven dat op het moment je het niet meer verwacht die je compleet verrast word door hem.
persoonlijk denk ik dat me prins niet per paard komt maar op een schildpad of hij kan niet overweg met zijn gps en heeft de verkeerde afslag genomen.
10. Je familie vraagt niet meer of je al een vriendje hebt.
je kent het wel, ze vragen het eerder uit nieuwsgierigheid dan dat ze het ook echt wat kan schelen.
maar naar bijna paar jaar vragen ze het niet eens meer. kennelijk er van overtuigd dat je je leven verder gaat slijten als "oude vrijster". het maakt voor mij niet uit, hoef ik tenminste geen tekst en uitleg meer te geven over die ene die zo leuk is maar niet tot de optie hoort als nieuwe liefde.
je kan deze vragen ook bij jezelf toepassen maar neem ze niet te serieus.
en als je inderdaad al lang singel bent ben je ook echt geen hopeloos geval, ik neem soms graag de dingen wat overdreven en hopelijk op een grappige manier.
zo hopeloos voel ik me echt niet. soms lopen dingen niet als verwacht. maar dat maakt me niet minder gelukkig.
een spreekwoord in Nederland is: op ieder potje past een deksel. dus dat deksel van mij zal heus ergens wel liggen, en zo niet voel ik me echt niet minder.
maak van je leven wat je zelf wil, volg je eigen droom. en wie weet wat er nog in de toekomst op je ligt te wachten, misschien wel dat ene deksel wat jij zo leuk vind?
tot het volgende blog .....
woensdag 3 februari 2016
het afscheid komt steeds dichterbij
het valt je toch zwaar als je beseft dat iets wat je dierbaar is je bijna gaat verlaten of al verlaten heeft.
dit heb je mensen, ik heb het gemerkt met het overlijden van me vader en ook van me tante.
maar het verlies van je huisdier valt net zo zwaar, ze zijn een deel van je leven, voor mij zijn ze familie, me kinderen en verklaar me maar voor gek maar zo zie en voel ik het.
mensen die zelf huisdieren hebben begrijpen dat misschien best heel goed en voor wie dat niet begrijpt: pech voor jouw, dit is hoe wij het voelen.
2 jaar geleden viel het me al zwaar dat ik omaatje( onze Sam noemde we zo) heb laten inslapen, bijna 17 jaar was ze onderdeel van me leven. en nu sta ik weer voor de keuze met een van katten die met net zo dierbaar is.
onze Purk is bijna 14 jaar en is in korte tijd achteruit gegaan. slapen en wat eten en dan weer slapen is wat ze doet. plukken vacht vallen eruit en naar buiten gaan wil ze niet meer.
beetje bij beetje raakt ze op, en omdat we niet gelijk er een einde aan wilde maken is in overleg met de dierenarts nu een periode afgesproken tot eind februari om haar de kans te geven op natuurlijke wijze ons te verlaten. hij schatten de kans dat dat gebeurd vrij groot in.
er is geen spraken van lijden, niks wijst er op dat ze pijn heeft. maar als er niks gebeurd dan gaan we wel naar dat moeilijke moment dat we afscheid van haar gaan nemen. voor dat ze echt zou kunnen gaan lijden.
ze lijkt het zelf ook aan te voelen, ze kruipt bij je en kijkt je dan met een blik aan als of ze wil zeggen dat het goed is. me dochter heeft het er ook moeilijk mee, ze zijn in zekere zin samen opgeroeid.
me dochter was ongeveer 6 maanden toen Purk bij ons kwam als kitten van 7 weken oud.
ik probeer me er op in te stellen dat ze er straks niet meer is, en ... k*t! tranen staan gelijk in me ogen. ze is me zo dierbaar maar in me hart weet ik dat het beter is.
ik heb nu al vaker mee gemaakt dat ik afscheid moest nemen van me lieve beestjes maar het blijft moeilijk.
het klinkt misschien raar maar ergens hoop ik dat ik op een ochtend beneden kom en dat ze vredevol is gestorven in haar slaap.
Purk is nou niet bepaald dikke vrienden met onze dierenarts, zelf zo zwak ze nu is kan ze het niet laten om naar hem te grommen als we er zijn.
ik durf er om te wedden dat als we haar toch moeten laten inslapen ze de man als afscheidscadeautje een ferme haal geeft voor ze inslaapt.
me stoel is ingepikt door haar en ik vind het niet erg, plaats genoeg op de bank.
me lieve Purk, je bent bent al heel veel moment me troost geweest, je straks te moeten missen valt zwaar. maar je hebt een goed leven gehad. je bracht ons veel vreugde met je knuffelbuien.
je bent geen vechter maar liet je ook niet weg jagen van je plek.
het afscheid komt dichterbij ... ook al doet het ons pijn en verdriet, je hebt een plekje in ons hart,voor altijd.
tot het volgende blog .....
dit heb je mensen, ik heb het gemerkt met het overlijden van me vader en ook van me tante.
maar het verlies van je huisdier valt net zo zwaar, ze zijn een deel van je leven, voor mij zijn ze familie, me kinderen en verklaar me maar voor gek maar zo zie en voel ik het.
mensen die zelf huisdieren hebben begrijpen dat misschien best heel goed en voor wie dat niet begrijpt: pech voor jouw, dit is hoe wij het voelen.
2 jaar geleden viel het me al zwaar dat ik omaatje( onze Sam noemde we zo) heb laten inslapen, bijna 17 jaar was ze onderdeel van me leven. en nu sta ik weer voor de keuze met een van katten die met net zo dierbaar is.
onze Purk is bijna 14 jaar en is in korte tijd achteruit gegaan. slapen en wat eten en dan weer slapen is wat ze doet. plukken vacht vallen eruit en naar buiten gaan wil ze niet meer.
beetje bij beetje raakt ze op, en omdat we niet gelijk er een einde aan wilde maken is in overleg met de dierenarts nu een periode afgesproken tot eind februari om haar de kans te geven op natuurlijke wijze ons te verlaten. hij schatten de kans dat dat gebeurd vrij groot in.
er is geen spraken van lijden, niks wijst er op dat ze pijn heeft. maar als er niks gebeurd dan gaan we wel naar dat moeilijke moment dat we afscheid van haar gaan nemen. voor dat ze echt zou kunnen gaan lijden.
ze lijkt het zelf ook aan te voelen, ze kruipt bij je en kijkt je dan met een blik aan als of ze wil zeggen dat het goed is. me dochter heeft het er ook moeilijk mee, ze zijn in zekere zin samen opgeroeid.
me dochter was ongeveer 6 maanden toen Purk bij ons kwam als kitten van 7 weken oud.
ik probeer me er op in te stellen dat ze er straks niet meer is, en ... k*t! tranen staan gelijk in me ogen. ze is me zo dierbaar maar in me hart weet ik dat het beter is.
ik heb nu al vaker mee gemaakt dat ik afscheid moest nemen van me lieve beestjes maar het blijft moeilijk.
het klinkt misschien raar maar ergens hoop ik dat ik op een ochtend beneden kom en dat ze vredevol is gestorven in haar slaap.
Purk is nou niet bepaald dikke vrienden met onze dierenarts, zelf zo zwak ze nu is kan ze het niet laten om naar hem te grommen als we er zijn.
ik durf er om te wedden dat als we haar toch moeten laten inslapen ze de man als afscheidscadeautje een ferme haal geeft voor ze inslaapt.
me stoel is ingepikt door haar en ik vind het niet erg, plaats genoeg op de bank.
me lieve Purk, je bent bent al heel veel moment me troost geweest, je straks te moeten missen valt zwaar. maar je hebt een goed leven gehad. je bracht ons veel vreugde met je knuffelbuien.
je bent geen vechter maar liet je ook niet weg jagen van je plek.
het afscheid komt dichterbij ... ook al doet het ons pijn en verdriet, je hebt een plekje in ons hart,voor altijd.
tot het volgende blog .....
dinsdag 2 februari 2016
roofvogels halen drones uit de lucht.
de Nederlandse politie heeft in samenwerking met Guard from Above, een bedrijf wat roofvogels traint, gekeken naar mogelijkheden om roofvogels in te zetten om drones uit de lucht te halen.
in de eerste instantie zal het gaan om vijandelijk drones, denk hier bij aan criminelen doeleinden waar bij soms gebruik wordt gemaakt van drones.
in de toekomst zal er ook zeker worden gekeken om het ongewenste dronegebruik tegen te gaan.
er zijn situaties bekend waar drones niet mogen vliegen, dit heeft altijd te maken met de veiligheid.
er zijn bijvoorbeeld ook gevallen bekend dat een traumahelikopter niet kon landen omdat iemand daar met zijn drone aan het vliegen was.
dat je met een drone mooie beelden kan maken is bekend maar denk je eens in dat zo een drone uit de lucht komt vallen. dit kan een gevaarlijke situatie opleveren voor de mensen.
sommige mensen zullen het onzin vinden maar er word hier wel degelijk een goed punt gemaakt wat veiligheid betreft. het vinden van de "bestuurder" is niet altijd gemakkelijk.
mede door dit soort dingen is er gekeken naar de mogelijkheid om roofvogels te trainen om deze drones uit te lucht te halen.
enige tijd geleden heeft de politie door middel van een demonstratie laten zien hoe dat in zijn werk gaat.(zie filmpje)
over een paar maanden wordt er definitief beslist of de inzet van roofvogels een middel gaat worden om ze in te zetten tegen drones. (bron: politie.nl)
wees dus gewaarschuwd, het zou best wel eens kunnen dat in de toekomst je drone uit de lucht is gehaald door een vogeltje ... maar ja dan was het wel je eigen schuld.
via deze link vind je alle informatie die hier in Nederland gelden voor het gebruik van een drone.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/drone/inhoud/veiligheid-drones?utm_campaign=sea-t-verkeer_en_vervoer-a-drones&utm_term={keyword&gclid=CNzF7N7a2MoCFRYTGwod8zkM0Q
tot het volgende blog ....
in de eerste instantie zal het gaan om vijandelijk drones, denk hier bij aan criminelen doeleinden waar bij soms gebruik wordt gemaakt van drones.
in de toekomst zal er ook zeker worden gekeken om het ongewenste dronegebruik tegen te gaan.
er zijn situaties bekend waar drones niet mogen vliegen, dit heeft altijd te maken met de veiligheid.
er zijn bijvoorbeeld ook gevallen bekend dat een traumahelikopter niet kon landen omdat iemand daar met zijn drone aan het vliegen was.
dat je met een drone mooie beelden kan maken is bekend maar denk je eens in dat zo een drone uit de lucht komt vallen. dit kan een gevaarlijke situatie opleveren voor de mensen.
sommige mensen zullen het onzin vinden maar er word hier wel degelijk een goed punt gemaakt wat veiligheid betreft. het vinden van de "bestuurder" is niet altijd gemakkelijk.
mede door dit soort dingen is er gekeken naar de mogelijkheid om roofvogels te trainen om deze drones uit te lucht te halen.
enige tijd geleden heeft de politie door middel van een demonstratie laten zien hoe dat in zijn werk gaat.(zie filmpje)
over een paar maanden wordt er definitief beslist of de inzet van roofvogels een middel gaat worden om ze in te zetten tegen drones. (bron: politie.nl)
wees dus gewaarschuwd, het zou best wel eens kunnen dat in de toekomst je drone uit de lucht is gehaald door een vogeltje ... maar ja dan was het wel je eigen schuld.
via deze link vind je alle informatie die hier in Nederland gelden voor het gebruik van een drone.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/drone/inhoud/veiligheid-drones?utm_campaign=sea-t-verkeer_en_vervoer-a-drones&utm_term={keyword&gclid=CNzF7N7a2MoCFRYTGwod8zkM0Q
tot het volgende blog ....
Abonneren op:
Posts (Atom)
kattenstreken #84
Welkom bij kattenstreken! Een blog waarin ik de foto’s deel met jullie van mijn 3 kleine monsters en het verhaal achter de foto’s. Soms grap...
