 |
| foto: Vecteezy |
Tja, een extra blog kan ik het niet noemen, omdat ik het vooraf al liet weten dat dit blog kwam.
Maar ik heb voor het gemak de titel maar aan gehouden.
We zijn inmiddels ruim 4 maanden verder nadat ik begin oktober in de molen van gezondheidsproblemen kwam.
We hebben het traject hartonderzoeken afgerond en daar was alles goed.
Ze vonden alleen wel een vlek op mijn longen en daar zijn we nu mee bezig.
De longarts zei met 99% zeker te zijn dat het geen kanker was en ik kreeg medicijnen ter behandeling van een bronchitis.
En daar heb ik ook zeker last van gehad, met als gevolg dat ik terug bij de arts zat om even wat dingen te checken.
Het zag er goed uit, de ontstekingswaarden in mijn bloed namen af, maar is de vlek dan weg of is dit een blijvertje?
Daarvoor moest ik een longfoto laten maken, maar dat kon pas na een week of 6, dan hadden de medicijnen tijd om hun werk te doen.
Nou, 24 januari was het zover: de longfoto wordt gemaakt.
En ik heb geloof ik nog nooit zo een snel ziekenhuis bezoek gehad is deze.
Ik heb me aangemeld bij zo een zuil, dat doe je met je ID kaart en liep door naar de wachtkamer van de röntgenafdeling.
Ik heb de wachtkamer gezien en kon gelijk door naar zo een hokje, mijn nummer stond al op het scherm en naar welke wachtkamer ik moest voor de foto.
Daar stond een broeder al te wachten en gaf de instructie wat wel en niet aan mocht blijven.
De foto’s zijn gemaakt en binnen 5 minuten stond ik mezelf alweer aan te kleden, klaar om naar huis te gaan.
Zoals ik zei: dit was mijn snelste bezoek aan een ziekenhuis ooit.
De uitslag
Nou, op 28 januari kon ik bellen voor de uitslag, en de uitkomst is verbazend.
Om te beginnen, de vlek is weg. Mijn longen zijn schoon en mijn hart werkt prima.
Maar mijn longen hebben wel een ontwikkelingsachterstand door dat ik als tiener ben gaan roken.
Dit moet je niet zien als Bronchopulmonale dysplasie (BPD), een longziekte die kan ontstaan als een baby te vroeg wordt geboren.
Vergelijk het met chronische bronchitis, ik heb ook medicijnen die het ontwikkelen van te veel slijm tegengaan. Deze heb ik al sinds 2019, toen ben ik ook gestopt met roken en dat is dus in mijn geval een heel gunstige stap geweest.
Het lijkt erop dat door mijn overgangsklachten mijn lichaam een reset aan het maken is en alles wat niet thuishoort in mijn lijf er uit werkt.
In de zomer van 2024 had ik last van heftig bloedingen, waarschijnlijk de laatste menstruatie, de overgang naar de postmenopauze.
Tijdens deze fase ervaren vrouwen vaak de meeste symptomen van de menopauze, zoals opvliegers, nachtelijk zweten, stemmingswisselingen en slaapproblemen.
Dat heb ik ook, je lichaam is een nieuwe balans aan het zoeken.
Bronchitis hoort niet thuis in je lijf, dus kreeg ik klachten en daar hebben we nu wel wat aan gedaan.
Er is wel een kans dat bronchitis terug kan komen, maar we weten wat we eraan kunnen doen, de druk is minder maar soms kan te veel inspanning vermoeiend zijn.
Dat komt weer door die ontwikkelingsachterstand, maar ze zijn schoon en dat is een pluspunt.
Het leek allemaal erger dan dat het nu uiteindelijk blijkt te zijn, maar ik merk wel dat de aanpassing in levensstijl wel helpt en ik me ook beter voel.
Ik blijf het dus voorlopig nog even allemaal zo doen.
Ik plan dingen op hoe ik mij voel en als het niet gaat, dan gaat het niet.
Het weblog blijft voor nu zoals het nu is geregeld, en ik wil mij weer meer gaan richten op het schrijven van boeken en hopelijk kan ik dan snel weer iets af hebben om uit te geven.
Voor nu wil ik jullie bedanken, voor het begrip en ook alle lieve reacties.
We hebben een uitslag en we kunnen er iets mee, ik ben blij en kijk uit wat de toekomst nog gaat brengen.
tot het volgende blog …
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten