Mijn smaak in boeken is erg breed, literatuur, romans, crime, fantasie, science fiction, eigenlijk alles wat
mij wel aanspreekt wat je op de achterkant leest.
Boeken van een bepaalde schrijver of schrijfster, boeken die verfilmd zijn of gewoon zo een simpel supermarkt romannetje.
Boeken die ik gloednieuw koop of ergens op een boekenmarkt of gewoon op de rommelmarkt ben tegen gekomen.
Een boekwinkel is voor mij als een snoepwinkel voor kinderen.
Een boek is van papier en hou je in je handen vast, geen apparaat met van die digitale boeken, dat is niks voor mij.
O ja ... ik lees Nederlandse boeken maar ze zullen vast ook in andere talen verkrijgbaar zijn.
De verhalenverteller van Auschwitz
Siobhan Curham
samenvatting:
De Franse Claudette (Etty) Weil is schrijver in hart en nieren, maar door de anti-Joodse wetten tijdens de Duitse bezetting ziet haar uitgever zich gedwongen alle Joodse auteurs de laan uit te sturen. Ondanks dat ze geen inkomen of een vast thuis heeft, weet Etty een tijdlang uit Duitse handen te blijven, maar ze wordt uiteindelijk toch opgepakt en naar Auschwitz gedeporteerd.
Eenmaal daar dreigen de uitzichtloze situatie en de wanhoop haar in eerste instantie te veel te worden, maar toch weet ze ergens een sprankje hoop en levenslust vandaan te halen. Met haar talent als verhalenverteller probeert ze ook het moreel van de andere vrouwen in Auschwitz hoog te houden. Tegen alle verwachtingen in overleeft ze het kamp, en na de oorlog besluit ze haar verhaal met de wereld te delen.
taal: Nederland
bindwijze: Paperback
verschijningsdatum: 02 februari 2024
aantal pagina’s: 336
categorieën: Literatuur & Romans, geschiedenis
illustraties: Nee
Een meeslepend roman die zich afspeelt tegen de achtergrond van de Holocaust en is gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
En hier wil ik even op inhaken, ja waar gebeurd in de zin van wat in de kampen en er rond gebeurden.
Het verhaal zelf is ontstaan uit 3 verschillende (dag)boeken van Joodse slachtoffers.
 |
| foto: Wikipedia |
Irène Némirovsky, op 13 juli 1942 werd Irène Némirovsky thuis gearresteerd. Op 17 augustus stierf ze daar in de ziekenbarak, aan tyfus. Haar man had nog, via allerlei kennissen en tussenpersonen, geprobeerd haar vrij te krijgen, schreef onder meer een brief aan Pétain, maar werd in oktober 1942 ook zelf gearresteerd, naar Auschwitz gebracht en daar meteen na zijn aankomst vergast. Hun kinderen waren reeds eerder door hun ouders veilig ondergebracht in een klooster, waar ze de oorlog overleefden.
 |
| foto: Wikipedia |
Etty Hillesum, in juli 1942 kreeg ze een baan als administratief medewerkster bij de Joodsche Raad, de Joodse organisatie die in opdracht van de Duitsers de Joodse gemeenschap in Nederland moest besturen. Na enige tijd kwam ze terecht op de afdeling 'Sociale Verzorging Doortrekkenden' in deportatiekamp Westerbork. Vanwege haar werk genoot ze een uitzonderingspositie en mocht ze vrij het doorgangskamp in en uit. Doordat haar uitzonderingsgewijs nog geldig was, reisde zij zonder problemen nog een aantal malen naar Amsterdam. Vanuit zowel Amsterdam als Westerbork beschreef ze haar ervaringen in tientallen brieven.
Op 7 september 1943 werd zij met haar ouders en haar broer Mischa gedeporteerd naar het concentratiekamp Auschwitz, waar ze op 9 september aankwam. Ze gooide op 7 september een briefkaart uit de trein die wonder boven wonder aankwam bij vriendin Christine van Nooten. Vóór 30 november 1943 werd ze vermoord op 29-jarige leeftijd. Haar dagboek eindigt op 6 september 1943 met het bericht van een vriend. Eind september 1943 belandde ook haar broer Jaap in Westerbork, hij overleed tijdens een gevangenentransport in 1945.
 |
| foto: Wikipedia |
Viktor Frankl, Op 25 september 1942 werd hij samen met zijn vrouw en ouders naar het concentratiekamp Theresienstadt gedeporteerd. Hoewel hij net zoals de medegevangenen dwangarbeid moest verrichten, probeerde Frankl ook medegevangenen te behandelen bij zwaarmoedigheid en zelfmoord te voorkomen. Hij werkte in het blok voor psychiatrische hulp en gaf leiding aan een neurologische kliniek in blok B IV. Daarnaast werd door hem een kampdienst voor psychische hygiëne en geesteszorg voor zieken en levensmoede opgezet en onderhouden. Later, op 19 oktober 1944, werd hij gedeporteerd naar Auschwitz en enige dagen daarna naar Türkheim waar hij aankwam op 25 oktober 1944. Zijn vrouw was ondertussen overgebracht naar het concentratiekamp Bergen-Belsen, waar zij omkwam; zijn vader en moeder waren vanuit Auschwitz naar Theresienstadt overgebracht en kwamen daar om. Op 27 april 1945 werd Frankl bevrijd door de Amerikaanse troepen. Van zijn directe verwanten had alleen zijn zuster de oorlog overleefd. Hij emigreerde naar Australië.
In 1945 nog schreef hij zijn wereldberoemde boek getiteld ‘De zin van het bestaan; een inleiding tot de logotherapie’. In dit boek beschrijft hij het leven van een gewone gevangene in het concentratiekamp vanuit het perspectief van een psychiater.
De verhalenverteller van Auschwitz is een hartverscheurend, krachtig verhaal over een vrouw die niet opgaf en haar lot telkens weer moedig tegemoet trad.
Dit personage is bedacht en haar verhaal is gebaseerd op de 3 personen van de boeken.
Het is dus een waar verhaal, alleen de personen zijn bedacht.
Indrukwekkend, verdrietig en boos
Dit boek heeft zeker een diepe indruk op mij gemaakt. Dat deed het al toen ik de achterkant van het boek las in de winkel.
Ik geef eerlijk toe dat ik er ook tegenop zag om het te gaan lezen maar ik heb er achteraf zeker geen spijt van.
Ik voelde tijdens het lezen verdriet en boosheid opkomen.
Dat mensen zo met andere mensen zijn omgegaan! Om het Joodse geloof, het zigeuner leven, of welke reden ze dan ook hadden bedacht om je op te pakken.
Hoe verscheurend het is als je leest dat ouderen en kinderen tot 18 jaar vrijwel direct werden vergast.
Op vastendag, volgens het geloof (Jom Kippoer) verplicht te eten, anders werd je gestraft met zweepslagen.
Ik denk dat velen de verhalen vanuit de oorlog wel hebben meegekregen, maar verhalen zoals dit blijven indruk maken en we mogen zeker nooit vergeten welke horror zich heeft afgespeeld tussen 1940 en 1945 in de verschillende kampen van de Duitsers.
Ik kan inhoudelijk niet veel vertellen over het verhaal zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.
Maar er werd gevraagd na de post op Instagram toen ik dit boek had gekocht of ik een review wilde schrijven als ik het had gelezen, dus bij deze.
Maar het is een aangrijpend en indrukwekkend verhaal wat ik zeker aanraad om te lezen. Daarnaast krijg je door de informatie uit het boek van Viktor Frankl een beeld wat er gebeurde in de kampen.
waar te koop
Het boek is te koop bij Bruna, Bol.com en vele andere boekenwinkels. De prijs ligt dan op 20,00 euro.
Ik heb het boek gekocht bij de Boekenvoordeel en daar betaal je 8,99 euro voor het boek.
De gemiddelde prijs van een E-book versie zit op 7,99 euro.
De volgende Ik lees …
Op de website staat een kalender en daarop is altijd terug te lezen wat je de komende maand kan verwachten. Er staat ook een kalender op Instagram en Facebook.
Staat er een boek-icoon op de kalender, dan kan je een boekreview verwachten.
Maar dat zal dan pas in januari 2025 zijn.
Het jaar zit er bijna op en in december is er geen ‘ik lees’.
Dat geeft mij weer wat extra tijd om te lezen en ook volgend jaar reviews te geven van verschillende boeken.
tot het volgende blog …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten