de ellende met mijn autootje ga ik verder niet meer uitgebreid oprakelen, dat heb ik al genoeg gedaan.
de auto staat thuis en is rijbaar maar 100% veilig, er mee gaan rijden doe ik niet meer.
inmiddels heb ik met iemand van de garage een gesprek gehad en zijn we tot het besluit gekomen de auto op te ruimen. door de nieuwe onderdelen en nog wat oudere die te hergebruiken zijn kan deze worden opgekocht voor sloop en onderdelen verkoop.
later krijg ik nog een gesprek met iemand van het wmo, we kijken of er iets anders kan worden gevonden.
helaas, is mijn dochter moeten stoppen met werken omdat we geen vervoer hebben en de bus niet eens rijd hier in het weekend. kort om ontslag, en blijkbaar was er geen andere oplossing zo als uren aanpassen. nou dag Jum.. dan maar.
vanuit het bedrijf wilde ze niet uren omzetten zodat ze wel op de dagen kan werken als we wel bussen hebben die rijden.
het heeft ook gevolgen voor mijn werken maar dat hebben we opgelost.
zou ik de ene week op dinsdag en woensdag werken, en de andere week op woensdag en donderdag, is dat nu donderdag een hele dag geworden.
ik werkte eerst alleen in de ochtend uren maar nu dus even niet.
ik kan op de donderdag met een collega meerijden en die werkt de hele dag, dus vandaar dat ik dat nu ook voor tijdelijk zo doe.
dat het even iets zwaarder is om te doen merkte ik wel, maar het zal gewoon even wennen zijn.
het geeft me wel de gelegenheid om nu andere mogelijkheden van de kringloopwinkel te zien en te leren daar mee en met te werken.
dit geeft mij ook de mogelijkheid om mijn werkzaamheden uit te breiden.
ik heb dan wel mijn beperkingen door al mijn medische klachten maar dat wil niet zeggen dat ik totaal niks kan en niks meer wil.
ik heb er dus ook wel een beetje een win situatie gekregen.
samen gaan we dan bekijken wat hun kunnen betekenen voor mij om mijn zelfstandigheid te behouden met mijn medische beperkingen.
het kan dus zomaar gebeuren dat ik van uit hun een vervangt vervoersmiddel kan krijgen of een alternatief in de vorm van zorgtaxi.
verder kijken hun ook mee naar hoe mijn situatie is, ik zelf heb niet alleen medische problemen maar mijn dochter ook, het is dus dubbel op hier in huis.
ik zit niet te wachten op hulp in mijn huishouden, dat lukt ons prima zelf maar vervoer is wel een probleem en als dat geregeld kan worden zijn we weer in staat om onze zelfstandigheid voort te zetten. we wachten dus af wat daar uit gaat komen.
maar ik vind het wel fijn dat er nu ergens toch een muntje is gevallen dat ik wel wil maar niet de middelen heb.
ik heb het droog gehouden maar heb wel de nodige keer moeten slikken.
daar voor voelde ik me wel trots maar op het moment van het in ontvangst nemen van het diploma en haar daar zo te zien staan had ik even mijn moment.
zo gek om in je hoofd haar leven voorbij te zien komen, van kleine baby net geboren tot nu.
je beseft dan dat ze groot zijn geworden 16 jaar lijkt dan op eens helemaal niet zo veel tijd meer en alles lijkt in snel vaart te zijn verlopen.
de mooiste stunt van haar was toch wel de jurk. niemand had dit verwacht van haar maar de reactie's waren zeker erg leuk.
na de uitreiking zijn we samen met mijn vriendin en een maat gaan uit eten. dat was super gezellig.
daarna heeft die maat nog foto's gemaakt van ons, hij is fotograaf en heeft ook van de diploma uitreiking foto's gemaakt.
in de haven van Steenbergen heeft hij foto's gemaakt van mij, mijn dochter en mijn vriendin.
ik ben geen fotomodel maar de foto's zijn zeker erg mooi geworden.
maar die foto's laat ik jullie (misschien) een andere keer nog wel zien.
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten