wie kent het niet ... een foto op instagram of facebook misschien zelfs op twitter met daar bij de #tbt?
dit staat voor Trough Back Thursday. waarom donderdag? geen idee.
maar dat bracht het idee van #TBM : Trough Back Memories, oftewel een foto waar ik een leuke herinnering aan heb of gewoon een leuk moment met een grappige verhaal, maar het kan ook iets triest zou kunnen.
let op! mochten er gezichten van persoon opstaan kan ik deze bewerkt hebben zo dat ze niet zichtbaar meer zijn. dit i.v.m de privacy van deze mensen.
sneeuw 2009
het was al erg lang geleden dat dit was voorgekomen, maar op een ochtend in december van 2009 was dit het beeld toen we s'ochtend uit bed kwamen.
me dochter was toen een jaar of 8, ik weet niet eens met zekerheid te zeggen of ze sneeuw al eerder had meegemaakt?
denkt het niet, ze had niet eens een slee.
die heeft ze toen nog van me vader gehad.
me vader was minder dol op sneeuw, hij zei altijd: je hebt er 3x last van, als het valt, als het er ligt en als het weer weg gaat.
ergens had hij wel een punt maar zeg nou eerlijk voor kids is dit toch een van de leukste dingen die je kan meemaken?
ik zelf ben er ook niet zo dol op, dat heeft meer met de kou te maken en het effect door me reuma.
dan is alles wat pijnlijk stroef, anders als de warmte, die voel ik ook wel maar is niet pijnlijk voor me.
de hond was er ook niet zo blij mee, we hadden toen het yorkie Babs nog en die sneeuw bleef in zijn haar plakken, zo hoog mogelijk zijn poten optrekken en door de sneeuw. even doen wat ik moet doen en dan gauw terug naar binnen bij de kachel.
van de katten was Purk er nog, de enige die ook buiten kwam en die vond het ook niks, net als de hond even doen wat je moet doen en dan gauw terug naar binnen.
natuurlijk was ik nog de klos om met me dochter en haar nieuwe slee van opa er door heen te gaan sjouwen, of liever gezegd slepen.
dik ingepakt en nog was het koud.
we hadden niet echt gerekend op sneeuw dus we hadden niet echte geschikte schoenen voor de sneeuw.
dikke sokken hielpen niet.
me dochter vond het allemaal te gek, klapper tandend van de kou maar dikke pret.
en mama zich het apezuur trekken aan een slee!
maar als je dan de foto's ziet van toen dan is de pret op haar gezicht het toch wel waard geweest.
bij thuis komst was het lekker warm bij de kachel en een beker met warme chocomelk.
ik kan me nog wel herinneren dat voor dat we echt de kerst hadden de sneeuw alweer weg was, dat is dan wel jammer.
op een of andere manier maakt dat het plaatje compleet, sneeuw en kerst.
we zitten nu weer in december en het is alweer bijna kerst.
vorige week zijn we weer bedolven onder de sneeuw.
wanneer we nu weer gaan krijgen wachten we maar af.
wanneer we nu weer gaan krijgen wachten we maar af.
het kan misschien wat vervelend zijn om met sneeuw de weg op te moeten maar het heeft ook ergens wel zijn leuke kant.
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten