stand van zaken, week 40

we hebben weer een paar heftige dingen achter de rug.
maar we gaan gewoon door, het is niet anders.
ik zelf weet inmiddels dat er geen gescheurde pees is, wat ze dachten dat een scheur was bleek een rauwige rand van de pees te zijn.
dit noemen ze slijtage en daar kunnen ze niks aan doen.
injectie's tegen de pijn doe ik niet, het is mezelf iets meer aanpassen in de dingen die ik doe en dan moet het ook wel lukken.
ik weiger om afhankelijk te worden van wat voor rommel er ook wordt in gespoten.
ik ben inmiddels weer verder met me schrijven gegaan, het verhaal is nog niet helemaal af maar binnenkort zal het 5de verhaal, later als bedoelt online gaan komen.
tevens is daar mee mee eerste bundel van 5 korte verhalen klaar.
nu maar hopen dat er iets mee gedaan gaat worden.
ik ben tussen door ook aan het verhaal van "genoeg" aan het schrijven geweest.
dit blijft toch wel een heftig verhaal, nee, het onderwerp is heftig: mishandeling!
maar ik denkt dat het ook goed is dit te doen, het is een feit dat dit gebeurd en we mogen niet ons kop in het zand steken voor dit soort dingen!
ik hou jullie op de hoogte van hoe dit verhaal verloopt maar het is niet bedoel als online verhaal.
misschien dat ik ooit wel een stukje met jullie deel.

met mij is het wel duidelijk hoe het allemaal zit maar me dochter is nog steeds een schakeling van onderzoek naar onderzoek.
we zijn nu bij een tweede arts geweest die de boel van een hele andere kant wil bekijken.
duidelijk is dat er een scoliose is, het is de pijn die ze ervaart die hij niet in de combinatie met de scoliose kan plaatsen.
hij gaat dan ook grof te werk om uit te zoeken wat is er dan wat de pijn veroorzaakt.
mede ook door dat ze met een groei stoornis heeft gehad.
en met grof bedoel ik dat ze een skelet scintigrafie heeft gekregen. hier bij wordt een scan gemaakt van het skelet om te zien of er niet ergens iets anders zit wat de pijn veroorzaakt.
hier bij wordt gedacht aan scheuren in botten van binnen uit of .... misschien iets anders.
dat anders kan van alles zijn maar het kan ook bepalen hoe de rug staan precies is om zo een beter graden vast te stellen van de scoliose.
het is dus heftig maar het doel heeft verschillende functie's.
de plaats waar we dit moesten doen is voor ons beiden slikken, het is namelijk op de zelfde afdeling waar mensen met kanker naar toe worden gestuurd. ik ben hier toen ook met me vader geweest.
en nee, bij al die andere dingen willen we niet denken aan de mogelijkheid van bot kanker of zo!
als we er zijn krijgt me dochter een nucleaire vloeistof in gespoten, dit duurt ongeveer 5 minuten, het wordt er rustig in gespoten en dan is het 3 uur wachten, de vloeistof heeft zijn tijd nodig om in te werken op de botten.
omdat dit een andere soort vloeistof is dan die me vader toe kreeg mogen wij wel van de afdeling af maar niet het ziekenhuis uit.
dus we gaan naar beneden, de coffeeshop, we nemen wat te drinken, broodje erbij en wachten tot we weer naar boven moet.
lang leven wifi! dat help je de tijd wat door te komen als je zo lang moet wachten.
tegen 3 uur is het dan tijd om terug te gaan naar de afdeling voor de scan.
de scan stelt niet zo veel voor, je ligt en dat ding draait stap voor stap rond je lichaam en neem de afbeeldingen, het eind resultaat is en filmpje in 3D van ongeveer 15 minuten.
ik kon mee kijken maar kan nou niks zeggen omdat het allemaal hocus pocus is voor mij, ik ben geen dokter.
het is nog geen 4 uur als we weer buiten staan en naar huis kunnen.
op weg naar huis nog even een afhaalmenu bij de chinees opgehaald en thuis bijkomen met ons bord op schoot.
helaas heeft de vloeistof een uitwerking op haar, koud en misselijk waardoor het minder genieten is van haar eten. het is nog geen 8 uur als ze al naar haar bed vertrekt.
het is toch een heel wat om mee te maken als tiener, ze zou happy moeten zijn en genieten van het leven, op school de leraar een beetje plagen of  lekker roddelen met vriendinnen.
nee, zij niet, zij maakt zich druk over wat ze nou van haar toekomst kan maken. ze heeft gelukkig wel een toekomst plan en die wijkt ver af van wat de meeste zouden willen. bij haar kan ik het nog begrijpen dat ze deze gedachten heeft : neem je kansen ze vroeg mogelijk, voor je het weten kan je het misschien niet meer!

tot het volgende blog ....