in maart dit jaar moesten wij, ook omdat het beter was dan het beestje nog langer te laten lijden onze lieve Purk in laten slapen. door de leukemie die ze had was ze nu in de laatste fase en dat ging hard achteruit. ze was de oudste van de 4 die we hadden.
terwijl je nog iedere dag haar mist liet onze Dino ons nog geen twee weken er na schrikken. eerste een hartaanval, waar voor ze nog medicijnen had gekregen, krijgt ze na 4 dagen een hersenbloeding er bij. dit was de druppel voor haar. het lijden was iets wat je altijd bij blijft maar van haar moesten we dus ook afscheid nemen.
dat was op twee weken tijd even veel te verwerken, een gemis van twee maatjes en ook de twee dames in huis die echt de baas waren over de twee heren die nu achter bleven.
en dat leek op zich ook wel goed te gaan, natuurlijk zijn ze wel aan het zoeken geweest naar de dames maar al snel leken ze het te hebben geaccepteerd dat ze er niet meer waren.
maar dat ze zo veel ruzie zouden gaan maken hadden wij nooit verwacht! de twee lagen iedere keer met elkaar overhoop, tot plukken haar hangend in de lamp en verwondingen tot bloedens toe.
nee, zachtzinnig waren ze niet met elkaar.
Rambo was al gecastreerd dus zo snel al mogelijk liet ik Frodo ook castreren. helaas was dat niet genoeg, ze bleven vechten.
je begint toch wanhopige te worden, ik wilde geen van de twee weg gaan doen.
ik kreeg het advies een poes erbij te nemen, en vrouwtje, ze zouden de balans van een vrouw kwijt zijn en omdat vaak de vrouwtjes behoorlijk fel kunnen zijn zou dat wel eens kunnen helpen.
allemaal leuk en aardig maar ik had me voorgenomen geen beesten er meer bij.
en het is een pittige tante die hoewel ze nog klein is flink van haar af bijt.
hoewel Rambo lief haar een lik over de kop gaaf toen ze kwam, heeft hij ook al geprobeerd met slaan haar van zijn krukje af te krijgen. zonder succes, ze blijft gewoon zitten en mept terug.
Frodo heeft zijn goede en slechte kant ook al laten zien en daar is ze ook niet van onder de indruk.
ze blaast en mept terug en neemt rustig een duikvlucht boven op Frodo.
deze heeft zich er ook bij neer gelegd dat het zo is en speelt nu met haar. soms wat hardhandig maar daar neemt Nala geen gas voor terug.
ze is zo als ik het zeg, de juiste bitch die de heren nodig hadden.
ze was de kleinste en jongste van het nestje maar pit heeft ze zeker. 3x per dag krijgt ze nog vlees en melk met water, dan kan ze d'r buikje goed vullen en een sterkte dame worden.
inmiddels is ze ook de vaste brokjes gaan eten en ben ik gaan afbouwen met vlees. ook de trap is geen probleem meer, ze vliegt er op en af!
de oude reiskoffer gebruikte we nog om haar in de nacht in deed om nare val partijen bij de trap te voorkomen maar dat doen we niet meer.
de heren hebben sinds haar komst niet echt meer gevochten, het is meer brommen naar elkaar wie de aandacht van de kleine Nala krijgt. die op haar beurt doet wat ze wil, hoewel haar voorkeur duidelijk bij Frodo ligt.
ik had niet verwacht dat het zou werken en dat ik met 3 vechtende katten zou komen te zitten maar het blijkt dus toch te werken.
de jonge dame heeft zeker wat balans terug gebracht, ik ben daar blij mee.
de heren waren elkaar echt aan het slopen en ik was het vegen van plukken haar in tussen ook wel zat aan het worden.
we zijn blij met Nala, een pittige dame die we nodig hadden in huis.
tot het volgende blog ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten