scheurtje in me pees: up-date #3

op 20 september moest ik een  arthrogram en de mri scan maken.
hier volgt de link van dat verslag:
http://scoozie-mouse.blogspot.nl/2016/09/scheurtje-in-me-pees-up-date-2.html

donderdag, 29 september kreeg ik de uitslag van die scans.
ik ben bloednerveus, is het alleen gescheurd of vinden ze andere dingen?
voor ik weg ga plaats ik nog lekker bij de hand, een blog over spierkracht, iets wat ik totaal niet heb op het moment. me koffiemok voelt soms aan als lood als ik die oppak.
sinds ik met me schouder naar de dokter ben gegaan en ze van alles zijn gaan rommelen merk ik wel dat ik meer last heb gekregen.
ik hoef niet met de bus, gewoon lekker met eigen vervoer!
ik ben graag op tijd, ik moet er om 11 uur zijn dus ik rij weg rond 10 uur. parkeren wil nog al een een ramp zijn bij het ziekenhuis en zo heb genoeg tijd om een plekje te vinden en me naar de juiste afdeling te begeven.
in je hoofd trekken al verschillende scenario's voorbij, moet ik niet doen maar het gaat vanzelf.
ik maak me drukker om het thuisfront als om mezelf.
ik heb op dat punt al dingen geregeld, ik weet dus dat er voor me dochter wordt gezorgd, wat er met mij ook gaat gebeuren.
oké, kop leeg! je moet je hoofd bij het verkeer houden!
het ritje naar het ziekenhuis verloopt lekker vlot, parkeren is alleen wat minder omdat ik helemaal achterin moet parkeren in de parkeergarage op de 3de etage. het is niet anders.
eenmaal binnen meld ik me en neem plaats in de wachtruimte. echt op me gemak zit ik niet.
dan word ik naar binnen geroepen, nou, daar gaat hij dan!
er is goed nieuws en slecht nieuws, o shit! het goede nieuws is dat uit deze laatste scan is gebleken dat wat werd gezien als een scheur geen scheur is. op het scherm laat hij de foto's zien.
best grappig om je schouder op deze manier te zien, het wit wat ik zie is een soort slijm wat rond je schouderkolom zit en die loopt niet door tot in de pees daarom kon hij vast stellen dat het niet gescheurd is.
dan wijst hij naar de rand van me pees die langs de kolom gaat, ziet er nou niet recht uit, nee, dat klopt zegt hij deze is wat we noemen rauwig en dat wil zeggen dat je pees slijtage heeft.
en dat is dan het slechte nieuws, slijtage kunnen ze niks aan doen.
de scheur is dus geen scheur maar de slijtage rand van me pees.
omdat de schouderpees minder belastbaar is heb ik er last van, omdat ik alleenstaande ben en dus alles zelf doe snapt hij dat ook, het kan niet anders maar ik zal er toch rekening mee moeten houden.
hij stelt voor een een injectie te geven, dit zou tegen de pijn helpen maar lost verder niks op.
ik mag dit ik hoef niet, ik kies er voor het voor nu niet te doen. ik mag altijd terug komen en als nog dit laten doen.
alles waar ik bang voor was is het niet maar door de slijtage kan dit wel gebeuren. het wordt dus op passen. wat nog niet is kan dus wel gebeuren!
met de afspraak dat als er iets is ik altijd kan bellen voor een afspraak bij hem ga ik weer naar huis.
stof tot nadenken: wel of geen injectie!
slijtage is slijtage, dat veranderd niet. en om nou afhankelijk te worden van injectie's tegen de pijn zie ik ook niet zitten.
ik zal mezelf dus moeten aanpassen naar hoe me schouder voelt en proberen het niet te veel over te belasten, dat moet toch kunnen? ja dat kan ik wel.
ik heb nu al een ritme wat is vastgesteld op me reuma en de botontkalking dus we moeten meer verdelen en hopen dat zo me schouder voldoende rust heeft. nog belangrijker, dat het niet kan gaan scheuren.
ik wordt oud en begin me beperkingen te krijgen, waar ik altijd heb geroepen dat ik best nog wel mee kan in bepaalde dingen moet ik nu eerlijk bekennen dat ik dat niet meer kan.
ach, ik ben niet oud! ik ben gewoon crispy! alles kraakt en dat zal er niet minder op worden.
en dan nog heb ik mazzel, hoeveel mensen zijn er niet die vechten voor hun leven? die een strijd zijn begonnen om te leven? en sommige winnen maar ik heb het van dichtbij mee gemaakt dat ondanks die strijd ze het toch verloren. me eigen vader was er één.
dus ik ben crispy maar verder ben ik nog gewoon oké. ik kan nog doen wat ik wil doen alleen zal ik iets meer rekening moeten houden met me lijf.


tot het volgende blog ....