sloopwerk

vandaag is een dag waar op ik even lekker niks ga doen.
de afgelopen week was een slopende week voor mij,letterlijk een slopende week.
omdat ik andere meubels ging krijgen moest er natuurlijk wat dingen hier in huis er uit,ik zou hulp krijgen maar helaas kon dit op het laatste moment niet,ziek op bed met bijna 40 graden koorts.
niet uit het veld geslagen begon ik met goede moed zelf met sloopwerk,een beetje hulp van me dochter, niet dat die veel kan doen omdat ik geen zin had in een rit naar het ziekenhuis.(als je eerder blogs heb gelezen weet je wel waarom)
onder het commentaar van haar dat ik ook zelf moest uitkijken gingen we aan de slag,eerst de bovenverdieping, er moest een bed weg en een andere bed moest daar weer worden neer gezet.
ging allemaal zeer vlot, me slaapkamer was leeg, nou ja leeg, op de grote kast na. die staat er nog maar die moet er ook nog een keer uit voor wat anders.
bij het matras wat weg moet krijg ik een licht moment van hartkloppingen,het van de trap af laten glijden ging goed,tot ik de grip verlies en het ding zo de gang in valt,tegen me lamp in de gang die slingerd als een gek, nee,nee,nee, ik zie het al voor me,ding valt en allemaal glas in de gang.
me hart gaat als een gek te keer,ik weet hem vast te pakken vanaf de trap en wat stiller te hangen.
phff ... die lamp komt van me oma vandaan,zo een olielamp-model,te mooi om stuk te gaan.
de vloerbedekking is niet veel meer maar moet er nog maar even mee doen, zo goed als het gaat met spul in de aanslag om het iets te reinigen,echt perfect is het niet maar er is wel een lichte verbetering.
goed dat is dus geregeld,me dochter kan slapen en ik zal mezelf een nacht op het één -persoonsbed op de kleine kamer moeten parkeren.
door naar beneden er moet een grote kast gesloopt worden,deze heeft al een verbouwing gehad omdat ik van de drie delen er één weg heb gedaan, nu moet alles weg.
de deuren zijn er al uit geschroefd, dat is het meeste werk geweest, door met een rubberhamer om de boel los te slaan, en ook dat gaat redelijk vlot.
natuurlijk kan het niet normaal zonder verwondingen en pak ik in een spijkertje wat iets uitsteekt.
grrr..even de bijbel achteruit lezen(vloeken) me dochter komt gelijk met de ehbo-doos aan gelopen, joh .. een pleister is voldoende.
weer verder, op de achterplaats ligt nu het nodig hout al, de onderkant werkt niet zo mee, hoe kan dat? we draaien het op zijn kant en ik zie het probleem al, schroeven en niet te weinig ook.
echt weer iets van me pa,iets maken zo dat het nog mee kan gaan, nou in de aanslag met de schroevendraaier dan maar. en ja als dat is gedaan tik ik de boel zo uit elkaar.
wel uit kijken dat ik niet weer in een spijker pak. en in no time ligt de hele kast uit elkaar, bye bye , na ruim 25 jaar ga je er uit,ben nooit fan geweest van die grote kast.
de kookplaat in de keuken moet er ook uit,daar komt een gasfornuis met oven voor terug. na navraag bij me buurman of het na afsluiting van het gas zonder probleem het afgekoppeld kan worden is het eindresultaat dat ik het niet los krijg.
geen probleem wat iemand anders kan het wel en die zal het andere fornuis ook aan sluiten. dankjewel!  die ene oude keukenstoel gaat er ook uit en de stoel van die nog het beste is van de eethoek in de kamer zet ik er voor terug.
de rest van de stoelen staan op een rij buiten,nu de tafel nog, redelijk snel heb ik daar de poten van onder en is de boel buiten.
zo, dit wordt later met een kar op gehaald voor de storthoop. dag oude troep.
de woonkamer heeft een erge lege ruimte waar me katten even gebruik van maken door lekker te lopen dollen, weg wezen! ik moet stofzuigen en dan ga ik zitten en rust houden.
me lijf is aardig aan het protesteren, even wat nemen voor de pijn maar.
na een nacht rust is het zo ver, de ander spullen komen, dit verloopt allemaal heel vlot en rest mij alleen nog om me dozen weer uit te pakken.
in het buffetkastje staat het rozen servies van me moeder weer mooi in zicht, oke het is oud maar het blijft wel me trotsbezit. me nieuwe tafel en stoelen staan ook en met een vaas met witte en roze rozen erop een klein eer aan me tante.(zijn spullen die van haar waren)
en dan nog het bed,dat staat ook snel in elkaar, waarom weet ik niet maar ik laat het nog even zo staan en laat de boel nog even door luchten.
vannacht nog een nacht op het andere bed geslapen, vandaag maak het op en slaap er.
de boel is weer aan kant, even trekt er een lichte steek om haar spullen bij mij te zien staan maar ik ben er blij mee en ga er zeer zuinig mee zijn.
er zijn nog spullen van uit de dozen die uiteindelijk in de container belanden,doe er niks mee dus weg. met een tevreden blik zitten we s'avonds te smullen van gegrilde kip met friet aan de nieuwe eethoek.
ik zelf voel me gebroken,me rug,me heupen en me ene schouder doen pijn,ik zal even rustig aan doen maar gaat het niet over dan laat ik het even nakijken door de arts.
maar dit gevoel is het wel waard geweest,we zitten er weer netjes bij en me lijst met to do is weer wat afgestreept.
tot het volgende blog.....