ik mis hem...

we zijn nu bijna 4 weken verder na dat me pa is overleden. er komt een hoop op je af wat je moet regelen,op zoeken en na lopen of je niks ben vergeten. iets vergeten zal vast wel maar dat zal met de tijd wel goed komen denk ik dan. ze zullen toch wel begrijpen dat dingen soms je aandacht even ontglippen of dat je daar niet aan gedacht heb? me dagen vul ik eigenlijk net als anders,huishoudelijke dingen stoppen niet even,daar moet je iedere dag wel iets aan doen. en met 3 katten en een hond,en niet te vergeten een dochter die niet altijd netjes achter haar kont opruimt hou je wel je werk. en tussen die momenten door val je soms even stil,je gedachten dwalen af ... ja,dan denk ik aan pa. ik heb mezelf zelfs betrapt op tranen die dan vanzelf komen,ik mis hem gewoon zo verdomd veel!! oke,we wisten dat moment zou komen,hij vocht een strijd die hij nooit zou winnen maar toch waarom dan al zo snel verloren? ik had hem zo graag nog wat langer bij me gehad,tijd om voor te bereiden dat het eind kwam en nu was het boem .. weg! het zal zeker zijn tijd nodig hebben voor ik het een plaatsje heb gegeven,in tussen gaan we door. soms met een lach en soms met een traan. overdag gaat het nog wel maar s'nachts .. dan lijkt me hoofd op hol te slaan,van alles gaat er door je heen. je wilt wel slapen maar het lukt gewoon niet. en zonder enige controle komen dan de tranen weer en het keiharde besef: ik mis de man zo ontzettend veel! gelukkig weet me dochter zonder dat ze zich er bewust van is op de been te houden. leuke dingen doen,simpele ding,zo als vanavond,we gaan genieten van het mooie weer en bbq. ik weet wel zeker dat het een gezellig boel zal worden met zijn twee en dat het zeker zal smaken allemaal. we maken er met zijn twee het beste van en ik kan alleen maar hopen dat dit zo mag blijven. maar me dochter kennende .. niks zonder mama .. dus dat zit wel goed. tot het volgende blog....